Penangan 'Jaan Punching Bag' hampir menengelamkan ke-suspen-an menunggu PC FatZura. Okay hari itu aku review pasal cerita ni yang aku rasa nonsense ada berlaku kat realiti kan.
Tapi sekarang aku rasa macam tak mustahil lak semua ni berlaku cuma ofcourse lah ditokok tambah sikit oleh penulis dan di olah sesedap rasa kan. Mana lah kita tau nasib semua orang kat dunia ni, mungkin ada yang tak bernasib baik macam dalam jalan cerita ni.
Cerita ni jadi viral sangat pun aku rasa sebab penulis guna modal 'Based On True Story' kalau dia tak mention gitu atau just post sebagai satu karya novel atau cerpen mampuih lah orang tak berminat pun nak baca pun. Agaknya la kot
Btw posting ni aku share Full Story yang tak berapa nak full sebab start dari Ep. 3 tapi boleh la kan sebab ramai kata cerita sebenar dari penulis telah di delete. Nak bagi credit untuk penulis pun tak jumpa dah FB nya.
So harap penulisnya halalkan la perkongsian aku ni. Aku malas nak buat posting ikut episod so aku sumbat je semua dalam satu posting ni gigih dan bertabahlah korang skroll. Tapi ada 'separator' jangan risau.
Selamat Membaca!
Jaan punching bag Part 3
Benarkah orang berbuat baik itu perlukan balasan?
Benarlah kata orang dalam dunia ni mana ada yg percuma. Masih wujudkah orang baik di dalam dunia ini? Bagi sy masih ada.. sebab uncle randy memang baik orangnya
Melonjak umur 11 tahun
Kehidupan seperti biasa. Sy tidak bersekolah memang masa depan tu tidak ada lagi. Cukup boleh membaca dan menulis saja. Sy tiada kawan sebab dady tidak benarkan bergaul dengan sesiapa pun. Tempoh 3 tahun dari umur 9 hingga 11 tahun sy hanya kenal uncle randy saja. Uncle yg baik hati menjaga sy seperti anaknya
Dady: Kau belum masak?!
Kadang sy tidak masak sebab dady bukannya selalu balik rumah. Tapi bila sudah balik rumah tanya pula sudah masak kah belum. Kalau belum... bersiap sedia lagi utk jadi punching bag
Dady: Kau bisukah?! Dady tanya sudah masak kah?!
Sy: be... be.. belum
Dady buka tali pinggang di seluarnya. Libasan tali pingang dari kepala ke badan. Di usia 11 tahun sy masih di pukul dengan kejam. Badan sy di tolak di hempas ke mana2 ja. Tapi pukulan tidak seganas dulu mungkin sebab dady ingat pesan uncle randy. Sudah puas memukul dady terus keluar rumah dan begitulah tidak balik lagi..
Umur 12 tahun
Memasuki umur 12 tahun rasa pelik pula. Sebab sy ada perasaan malu mau manja2 dengan uncle randy lagi. Sebab sy sedar sy bukan budak lagi. Sy sedar ada perubahan diri..
Pertama kali haid perasaan mula berubah. Mungkin sebab sy mula berfikir sy sudah jadi perawan. Tambah2 lagi buah dada baru mau tumbuh kecil. Sy mula memakai baju dalam. Sy pun kontrol cara pemakaian sebab takut juga dady cuba merogol sy lagi
Lain bah perasaan pertama kali haid ni.. panik dan gementar. Mau tak mau kena bagitau dady juga sebab kena minta duit beli modes dan baju dalam. Dady ok saja mungkin dia pun faham. Sy tidak mencantikkan diri macam budak2 lain pandai bergaya sebab tiada apa yg mau di gayakan. Lebih2 lagi sy takut nanti cubaan merogol dari dady lagi. Rambut paras dada cukup di ikat kemas dan pakaian serba tutup badan. Sy perasan diri semakin cantik. In real life writer bilanglah isha memang cantik. Writer ja yg tahu muka sy macam mana.. Sy seorang yg comel mungkin juga sebab masih muda hihi. Tapi perangai memang lemah lembut, bercakap pun tidak berapa. Sy seorang pendiam dan tidak suka berkawan. Andrea adalah orang pertama yg menjadi kawan. Nama penuh sy pun writer tau hihi. Andrea yg sudah tukar nama semua watak di sini.. thanks Andrea
Kembali ke kisah sy berumur 12 tahun
Kisah sy ni semuanya uncle randy tahu sebab dialah orang pertama yg menjadi kawan dan juga anggap sy sebagai anaknya. Entahlah kalau betul lah kan. Lelaki tetap lelaki. Dari usia 9 tahun sy hanya fikir uncle randy baik orangnya dan sy mahu ada bapa sebegini rupa
Malam
Sy tertidur di ruangtamu. Terlelap kepenatan sendiri dari mencuci kain dan mengemas rumah. Tiba2 dady tindih badan sy. Naik lagi halusinasi penangan syabu.. bau arak. Muntah sana sini. Sy mengelak sekuat hati tolak. Bergelut sekuat hati tendang dady. Sy semakin kuat utk melawan. Dady dalam keadaan mabuk memanggil nama mamy
Dady: sayang.... syg...
Dady cuba kiss dan merogol lagi. Sy tendang dady sekuat hati dia duduk tersungkur. Sy cepat2 berdiri dan masuk bilik kunci. Dady ketuk bilik sy tidak layan
Dady: buka pintu ni...!!!
Sy hanya duduk menangis dan bersedia dengan kayu utk memukul. Beginilah ketakutan yg sy hadapi.. ketakutan di dalam rumah sendiri dan dengan bapa sendiri
'Kick' syabu ni memang power. Boleh jadi power ranger super best power! terasa diri tu ada kuasa hebat sampai anak sendiri pun dia mau tibai. Dengan ketinggian sy sekarang ni.. rupa macam mamy lagi.. memang 'batrip' lah si dady sy ni mamy..
Bukan dady sudah hancurkan hati mamy? Boleh2 lagi dia ingat mamy. Pelbagai perempuan berganti2 di bawa ke rumah tapi tiada satu pun serius mau kahwin sama dady. Sebab perempuan tu pun 'sepesyen' sama dady penagih dan hanya mahu duit. Ada duit beli lah 'batu' (syabu). Bila tiada duit jual badan. Dapat duit, Free hisap batu bersama2. Maklumlah pasangan syabu ni lain sikit kicknya kalau tengah "bersama" mana kisah. Perempuan lawan dua tiga lelaki.. mana ada kisah. Semuanya 'high' dengan halusinasi masing-masing
⚠ Perangilah dadah! Jenayah itu membawa padah!⚠ Pesan nasihat dari Kementerian Kesihatan
Pagi
Dady masih kogutan tidur di biliknya. Uncle randy sudah sampai di rumah. Uncle randy mau berjumpa dengan dady hari ni katanya ada hal mau di bincangkan
Randy: sha dady mana..?
Sy: masih tidur tu uncle
Randy: sha tolong kejutkan dady aah..
Sy bilang tunggu sekejap nanti sy panggil dady. Tapi kenapa hari ini pandangan uncle randy berbeza sedikit? Uncle randy datang pun dalam keadaan pakaian yg kemas tidak seperti selalu. Sy hanya senyum dia pun senyum
Dady bangun dari tidur. Lepas tu mandi baru keluar duduk di ruangtamu dengan uncle randy. Seperti ada hal perlu di bincangkan. Sy mau dengar apa perbincangan dorang berdua. Sy berdiri di dinding ruangtamu. Rumah kami ni kecil ja di mana2 pun boleh dengar suara
Dady: jadi macam mana? apa fikiranmu?
Randy: bang dia mau kah tu?
Dady: ok ja tu..
Randy: ok nanti sy bawa dia jalan2 p kundasang dua hari ni
Dady: suka hati kaulah ran
Apa maksud perbincangan dorang ni? hmmm sy hanyalah manusia yg di bawa arus entah ke mana ikut saja lah. Sy dapat rasa dady ada agenda lain dengan randy. Biarlah apa pun terjadi sy redha dan pasrahkan diri
Selepas perbincangan mereka berdua tadi dady panggil sy keluar. Sy berpura2 dari dapur keluar
Dady: sha esok kau ikut randy p kundasang !
Sy: ada apa dady..?
Dady: jalan2 saja bah..
Sy: ok
Uncle randy memang biasa bawa jalan2. Tapi kundasang tu sy tidak tau mana tempatnya. Sy ikut sajalah.. Uncle randy kan baik orangnya lagipun macam bapa sendiri
Dady keluar lagi. Hanya sy dan uncle randy di rumah. Kali ni uncle randy ada lain sedikit. Dia duduk pandang lain macam. Tapi sy cuba tenangkan diri tak mau fikir bukan2. Bezanya sekarang sy tidak mau terlalu dekat dengan uncle randy sebab sy sudah besar. Biarpun dia anggap sy anak tapi kami tetap tiada ikatan darah persaudaraan
Randy: esok kita p kundasang ya... banyak tu tempat best2 di sana
Sy: yaka (happy)
Randy: Best tu tempat.. isha mesti suka
Sy: isha tak sabarlah uncle
Randy: haha.. sabar aah. Isha sudah makan?
Sy: belum
Randy: jum kita p makan
Kami keluar seperti biasa makan di satu restaurant. Lepas makan uncle randy kasi ingat esok kami jalan ke kundasang awal pagi. Dia akan ambil sy di rumah. Sy eya2 ja seronok juga sebab first time di bawa jalan2 jauh ni. Lagipun uncle randy bilang di sana banyak tempat yg menarik macam taman teh.. desa carter.. air panas dan macam2 lagi. Teruja dan happy
Esok paginya
Awal lagi alza sudah sampai. Sy pun sudah bersedia sepenuhnya. Sy hanya bawa beg kecil ja. Dady memang dari semalam tak balik2 rumah lagi. Mungkin sebab banyak duit lah tu boleh main judi. Kalau tiada duit biasanya sepanjang hari duduk di rumah marah dan memukul. Dady biarlah memukul sebab sy sudah biasa dari kecil tapi bila sudah imaginasi cuba merogol.. Sy sudah standby kayu utk memukul balik. Ketakutan ini hanya Tuhan yg tahu
Uncle randy start kereta dan jalan. Sy duduk diam2
Setibanya di area ranau
Uncle randy bawa jalan2 di sekitar kawasan yg ada di sini. Bestnya. Betul lah ada taman tea, desa carter, ada juga tempat yg banyak ikan2 rendam kaki. Memang bestlah.. Pertama kali sy merasakan inilah moment yg terindah dalam hidup
Uncle randy bawa sy ke poring. Tempat air panas. Pertama kali lah sy mandi air panas dalam kolam. Agak pelik juga bila uncle randy bagi sy bikini utk mandi. Uncle randy pula hanya pakai seluar pendek tanpa baju
Randy: isha pakai ni utk mandi..
Sy: eeee tak mau pakai lah.. sha malu
Randy: pakai ja.. sha masih budak bah. Tengok tu semua orang pakai bikini juga
Sy: hmmmm...
Di paksa dan terus di paksa. Pujukan demi pujukan akhirnya sy pakai bikini tadi.. Omoo.. boobs sy masih kecil. Nasib kena cover tu bikini. Punyalah seksi.. sy mandi penuh keseronokan. Biarlah ramai juga orang pakai bikini. Lagipun sy masih kelihatan macam budak. Uncle randy memberi layanan yg terbaik tanpa ambil kesempatan
Keadaan semakin petang. Uncle randy bilang kami akan tidur di sini saja sebab keadaan kabus bahaya jalan tak berapa jelas. Sy eya2 ja. Sebab sy memang percayakan apa saja uncle randy bilang
Setibanya di satu penginapan hotel di kundasang. Wowww. Pertama kali sy check in di hotel
Perasaan tu memang ada rasa lain sedikit. Tapi harusnya macam mana lagi? Dari kemarin lagi dady sudah warning supaya sy ikut saja dan layan uncle randy baik2 sebab randy baik sama kami. Rupanya maksud layanan tu lain pula
Di bilik hotel
Uncle randy bilang pigilah mandi. Sebelum mandi uncle randy ada hadiah mau bagi dalam satu bungkusan. Sy buka lah hadiah apa kali ni? Omooo.... lingerie aaah. ini kali lah
Sy: macam mana mau pakai ni? kenapa kainnya Jarang?
Randy: memang beginilah tu style pakaian dalam
Sy: eee... sy tak mau pakai!
Sy masuk dalam kamar mandi. Mandi lama. Sy berfikir kenapa uncle randy hadiahkan sy begitu? Adakah ini maksud dady sy kena layan randy baik2? hmmmm sy menangis dalam derasnya air
Siap mandi. Uncle randy masih menunggu di atas katil. Uncle randy masih memaksa sy pakai lingerie tadi. Masalahnya sy betul2 tidak minat pakai. Geli dan malu lah pakai kain begitu. Jarang dan menonjol
Uncle randy bilang dia mandi dulu. Sy mesti pakai lingerie malam ni. eeee...
Uncle randy siap mandi dia nampak sy sudah berpakaian baju biasa. Uncle randy bilang pakai lingerie tadi. Dia boleh tolong pakaikan. Sy tetap tak mau pakai. Tiba2 lagi dady call randy
Uncle randy bilang dady mau bercakap dengan sy
Sy angkat call dari dady. Ingatkan ada apa hal call malam2 begini. Rupanya dady kasi tau pasal si randy serius mau kahwin dengan sy. Dan dady mau sy melayan randy malam ni sebab randy akan jadi suami sy. hmm... sy letak telepon. Kecewa.
Uncle randy? Jadi suami??
Randy: ada apa tu..?
Sy: hmmm...
Sy: betul kah kau mau kahwin dengan sy?
Randy: oh dady sudah bagitau?
Sy: hmmmm...
Randy: isha jangan takut aah. Sy tidak akan sia2 kan isha. Sy mau jadikan isha isteri yg sah. Lepas kita dari kundasang ni kita akan kahwin
Sy: sy masih budak lah...!!
Randy: isha bukan budak lagi.. umur isha sudah 12 tahun kan?
Sy: hmmm..
Randy: sy tanya ja aah. isha sudah haid kan?
Sy: kenapa?
Randy: kalau isha sudah haid isha sudah perawan...
Sy terus tiada mood. begini kah lelaki itu? Sudah baik2 lalu mengharapkan balasan? Tiada benda lain yg lelaki mahu dari perempuan hanya itulah sebagai balasan. Umur sy baru 12 tahun.. Baru sekali haid sudah mau kahwin? Layak kah di jadikan isteri? Dady bilang sy budak yg tiada guna! Sekolah pun tiada! Tiada apa mau di tunggu. Lagipun dady tidak mampu menjaga sy lagi. Hidupnya makin susah mencari duit. Sy lagi dalam dilema ada orang baik macam randy tiba2 mau kahwin. Seolah-olah tiada pilihan lain lagi.. Sy duduk termenung
Randy terus2 memujuk bukan seperti memujuk anak selalunya.. Kali ini lain rasanya. Sy dapat rasakan bulu naik meremang bila randy cuba dekatkan diri di bahu. Randy pegang tangan sy dan nyatakan hasratnya kenapa bawa sy ke sini
Randy: sy sengaja bawa isha ke sini. Sy mau isha tahu sy sayangkan isha sebab itulah sy bertahan tunggu isha besar dulu
Sy: besar apa? sy masih 12 tahun lah! apapun isha tidak tau.. apa lagi mau jadi isteri orang!
Randy: isha sanggupkah hidup dengan dady isha?! kesiankan diri isha dulu.. Sy bukannya orang jahat. Sy janji akan jaga isha. percayalah
Sy: entahlah apa mau cakap..
Randy baringkan sy
Randy: isha jadilah isteri sy...? boleh
Sy: hmmmm
Randy: boleh tu. percayakan sy k
Siap percubaan pertama "bersama"
Pagi
Kami menuju pulang. Randy memang sayangkan sy sepenuhnya malah makin mengada2 mau di layan manja2.
Setibanya di rumah
Randy masuk ke dalam rumah kali ni masuk terus ke dalam bilik. Mau projek lagi. Sy bilang sakit bah. Randy bilang ok sudah tu.
Randy mandi bersiap2 mau balik rumah. Randy bilang esok kami akan nikah di sini. Terpaksa kahwin kampung sebab sy masih di bawah umur tidak boleh di daftar kahwin. Jadi esok kami akan di nikahkan oleh imam di rumah kami saja. sy happy
Randy: syg esok kita nikah di sini ya? biarlah kawin kampung dulu esok2 boleh juga daftar kahwin. Malam nanti abang datang bawakan baju kurung utk akad nikah ya?
Sy: eyaa.. terima kasih
Randy kiss sy penuh kasih dan cinta. Terima kasih
Malam
Dady baru balik rumah. Ini mesti kes kalah judi lagilah ni. hempas barang lepas tu badmood tiba2
Dady: isha kau sini dulu....!
Sy: ada apa dady?
Dady: si randy mau kahwin kau besok kan?!
Sy: ya
Dady: ngam laitu.. ada juga orang boleh jaga kita! Hidup kita ni susah betul! kau tu jaga suami bagus2! mesti pandai layan suami!
Sy: hmm
Dady: kalau sudah hidup senang jangan pula biarkan dady sendirian! kau dengar kah?!
sy: ya dady
Sy terus mengemas rumah. Esok kami akan di nikahkan disini. Siap mengemas sy mandi dan berehat. Baru saja melelapkan mata. Tiba-tiba Randy datang.
Selesai saja "bersama" randy tunjukkan baju nikah kami. Warna putih. Randy akan memakai baju melayu. Sy peluk randy tanda terima kasih sebab sudi merima sy biarpun tahu keadaan sy begini. Sy sudah nekad tidak mahu berfikir apa lagi sebab sy memang manusia yg tiada masa depan lagi. Apa yg di tunggu?? Tiada! Kalau sy duduk di rumah pun bila2 masa sy akan di jual oleh dady ataupun di rogol. Sekurang2nya sy ada suami yg boleh menjaga dan melindungi sy. Semoga kami kekal bahagia selamanya
Sy: Abang..
Buat pertama kalinya dari panggilan uncle jadi panggilan abang. Janggal jugalah. Tapi apa boleh buat sudah kenyataan
Sy: sudah makan..?
Randy: belum. jumlah kita makan di luar..
Sy: nanti abang beli barang dapur syg boleh masak
Randy: comelnya syg ni. okeyy
Kami keluar makan dady pun ikut sama. kami makan di satu restaurant area kk. Selesai makan kami pun menuju balik rumah. Dady bilang dia mau keluar sekejap. Dady janji balik awal pagi sebab kami mau di nikahkan dady jadi wali. Memang dady menunggu saat2 ini sy di miliki orang lain jadi bebanan dia tiada lagi. Kau seorang bapa juga kah? atau apa gelaran yg sesuai utk bapa yg perangai begini? Sy menangis dalam hati biarlah sy pendam kelukaan hati sendiri
Malam
Hanya sy dan suami di rumah. Randy ajak "bersama lagi"
Pagi
Kami di nikahkan oleh imam kampung saja. Asalkan sah kami jadi suami isteri. Dady menjadi wali. Entah berapa hantaran sy masa ini dady ambil semuanya. Sy tidak tahulah apa nilai diri sy di sini. Biarlah sy tidak kisah semuanya yg penting sy ada suami sekarang. Ada tempat sandaran dan mengadu suka dan duka
Majlis kecil-kecilan saja. Tiadalah meriah. Keluarga randy tiada seorang pun yg datang. Randy bilang keluarganya langsung tidak menyokong perkahwinan kami kerana sy masih budak mentah. Mama bapa randy langsung tidak merestui perkahwinan kami. Tapi randy tetap meneruskan niat utk mengahwini sy seadanya. Sy bersyukur kerana randy sanggup berkahwin dengan sy dan sanggup memilih sy walaupun di tentang oleh keluarganya
Tengah hari
Orang yg hadir tadi beransur pulang. Tiada yg hadir hanya orang2 masjid bersama imam tadi. Jiran kami pun hanya beberapa saja yg sudi datang. Memang ada negatif tu pemikiran sebab di usia muda begini kenapa mau sangat kahwin awal. Sedangkan mereka tidak mengetahui hal sebenarnya. Mana kesakitan yg sy tanggung selama ini
Randy: syg mari..
Mari apa hal lagi ni? mau lagi lah ni. entahlah beginikah rasanya baru berkahwin? perasaan apa yg sy rasa ni? sy benci dan geli. Macam keadaan tu tidak ngam bah di usia begini. Bayangkanlah usia anak2 lain yg berumur 12 tahun sibuk bah memikir peperiksaan UPSR. Saya? di tahap ini sudah. Tapi sy terpaksa akur dan pasrahkan diri
Sy: masih sakitlah..
Randy: tidak sudah tu
Randy terus membawa sy ke bilik. Sabarlah wahai hati dan badan. Bertabahlah sehingga yg termampu. Sy menangis di antara sedih dan duka. Entah mau berterima kasih sebab ada orang yg akan menjaga atau pun sy sudah di siksa hati dan batin. Rasanya seperti keluar dari mulut singa masuk ke mulut buaya pula. Sy hanyalah punching bag batin suami.
Siap "bersama" begitulah.. Randy bilang dia mau balik rumah sekejap. Begitu saja datang dan pergi? Sy menjadi punching bag lagi? Sy bersabar saja sebab randy suami sy kan. Dady pula memang jarang balik rumah. Mesti banyak duit sebab tu lah berjoli sana sini. Dady seolah-olah tiada anak. Sy tidak wujud lagi
Malam yg suram. Sy duduk di beranda rumah menangis meratapi masalah demi masalah. Ada Bapa tiada guna.. Sy di kahwinkan di usia muda entah adakah ini keputusan yg terbaik? Sy hanya binggung dengan keadaan. Sy lap air mata dan masuk dalam bilik sambung menangis
Randy belum pulang lagi mesti sibuk kali ni. Sy setia menunggu dan sudah masak. macam mana nak call? telepon pun tiada
Jam 8 malam
Randy sudah datang. Membawa bermacam2 makanan utk kami di rumah. Paling mengembirakan hati randy belikan sy telepon. Sy happy sebab ada telepon baru
Randy: syg...
Belum sempat buka telepon atau kemas barang2 tadi sudah lagi... tayangan punching bag batin . Selesai "bersama" macam biasa ja asal rasa seronok sedikit oklah. Randy terus pakai baju dan minta izin pulang
Sy: abg mau pulang? kenapa tidak tidur di sini?
Randy: tidak boleh syg. nanti keluarga abg tahu pasal kita
Sy: kan dorang sudah tahu kita dah kahwin..
Randy: abg tidak mau timbulkan apa2 masalah. Tunggu sampai semuanya reda nanti abg bawa syg jumpa face to face sama dorang k?
Sy: jadi sy macama mana lah ni?
Randy: kita terpaksa beginilah dulu k. Ada masa memang abg akan tidur di sini juga. nah ini duit utk syg
Sy: hmmm...
Randy: abg sudah belikan telepon baru kan? nanti abg call. ada simcard sedia sudah tu
Sy tiada apa mau cakap dan tidak pun di beri peluang utk bercakap. Seolah-olah hidup sy kali ini akan di atur oleh dua manusia iaitu dady dan suami. Randy terus jalan....
Sy berdiri di luar beranda rumah tiada hati mau melambai tangan pun. Hati sy kecewa kenapa randy buat sy begini? Sy tutup pintu dan masuk bilik
Di dalam bilik yg sunyi. Malam pengantin bersendirian. Sy lap air mata dan terus menangis. Sy buka telepon hanya perlu On saja semuanya sudah ready. Dapat buka telepon ja terus2 calling dari randy. Randy bilang dia risau tinggalkan sy. Dia pun send gambarnya sampai di rumah dan gambar keadaan biliknya. Besarnya tempat tidur. Sy eya2 saja. Randy bilang sy kena bersabar dulu sehingga keluarganya menerima baru dia akan bawa sy ke rumah keluarganya
Pagi
Terasa rumah ini makin sunyi sebab sy asyik berfikir mana suami.. hmmm. Sy buat bodoh jelah. Sy pun kena teruskan kehidupan ini. Sy duduk di ruangtamu
Pakistan: Assalammualaikum..
Sy: walaikumsalam
Pakistan: adik.. bapa ada?
Sy: Tiada
Pakistan: apa macam begini? sudah berapa bulan tadaa bayar?
Sy: hmmm minta maaf boss. Sy tidak tahu pasal hal2 ini. Nanti Sy bagitau dady ok
Pakistan: ok. sy jalan dulu..
Habislah sudah berapa kali pakistan ni datang menagih hutang. Dady pula jarang di rumah. Tidak peduli hal rumah. Sy pula biarpun ada suami sama ja seperti tiada. Randy pun jarang balik rumah. Randy hanya datang minta di layan.. sudah kepuasan baru keluar rumah. Sudah keluar tidak balik lah tu.. Setiap malam hanya di temani air mata..
Benarkah orang berbuat baik itu perlukan balasan?
Benarlah kata orang dalam dunia ni mana ada yg percuma. Masih wujudkah orang baik di dalam dunia ini? Bagi sy masih ada.. sebab uncle randy memang baik orangnya
Melonjak umur 11 tahun
Kehidupan seperti biasa. Sy tidak bersekolah memang masa depan tu tidak ada lagi. Cukup boleh membaca dan menulis saja. Sy tiada kawan sebab dady tidak benarkan bergaul dengan sesiapa pun. Tempoh 3 tahun dari umur 9 hingga 11 tahun sy hanya kenal uncle randy saja. Uncle yg baik hati menjaga sy seperti anaknya
Dady: Kau belum masak?!
Kadang sy tidak masak sebab dady bukannya selalu balik rumah. Tapi bila sudah balik rumah tanya pula sudah masak kah belum. Kalau belum... bersiap sedia lagi utk jadi punching bag
Dady: Kau bisukah?! Dady tanya sudah masak kah?!
Sy: be... be.. belum
Dady buka tali pinggang di seluarnya. Libasan tali pingang dari kepala ke badan. Di usia 11 tahun sy masih di pukul dengan kejam. Badan sy di tolak di hempas ke mana2 ja. Tapi pukulan tidak seganas dulu mungkin sebab dady ingat pesan uncle randy. Sudah puas memukul dady terus keluar rumah dan begitulah tidak balik lagi..
Umur 12 tahun
Memasuki umur 12 tahun rasa pelik pula. Sebab sy ada perasaan malu mau manja2 dengan uncle randy lagi. Sebab sy sedar sy bukan budak lagi. Sy sedar ada perubahan diri..
Pertama kali haid perasaan mula berubah. Mungkin sebab sy mula berfikir sy sudah jadi perawan. Tambah2 lagi buah dada baru mau tumbuh kecil. Sy mula memakai baju dalam. Sy pun kontrol cara pemakaian sebab takut juga dady cuba merogol sy lagi
Lain bah perasaan pertama kali haid ni.. panik dan gementar. Mau tak mau kena bagitau dady juga sebab kena minta duit beli modes dan baju dalam. Dady ok saja mungkin dia pun faham. Sy tidak mencantikkan diri macam budak2 lain pandai bergaya sebab tiada apa yg mau di gayakan. Lebih2 lagi sy takut nanti cubaan merogol dari dady lagi. Rambut paras dada cukup di ikat kemas dan pakaian serba tutup badan. Sy perasan diri semakin cantik. In real life writer bilanglah isha memang cantik. Writer ja yg tahu muka sy macam mana.. Sy seorang yg comel mungkin juga sebab masih muda hihi. Tapi perangai memang lemah lembut, bercakap pun tidak berapa. Sy seorang pendiam dan tidak suka berkawan. Andrea adalah orang pertama yg menjadi kawan. Nama penuh sy pun writer tau hihi. Andrea yg sudah tukar nama semua watak di sini.. thanks Andrea
Kembali ke kisah sy berumur 12 tahun
Kisah sy ni semuanya uncle randy tahu sebab dialah orang pertama yg menjadi kawan dan juga anggap sy sebagai anaknya. Entahlah kalau betul lah kan. Lelaki tetap lelaki. Dari usia 9 tahun sy hanya fikir uncle randy baik orangnya dan sy mahu ada bapa sebegini rupa
Malam
Sy tertidur di ruangtamu. Terlelap kepenatan sendiri dari mencuci kain dan mengemas rumah. Tiba2 dady tindih badan sy. Naik lagi halusinasi penangan syabu.. bau arak. Muntah sana sini. Sy mengelak sekuat hati tolak. Bergelut sekuat hati tendang dady. Sy semakin kuat utk melawan. Dady dalam keadaan mabuk memanggil nama mamy
Dady: sayang.... syg...
Dady cuba kiss dan merogol lagi. Sy tendang dady sekuat hati dia duduk tersungkur. Sy cepat2 berdiri dan masuk bilik kunci. Dady ketuk bilik sy tidak layan
Dady: buka pintu ni...!!!
Sy hanya duduk menangis dan bersedia dengan kayu utk memukul. Beginilah ketakutan yg sy hadapi.. ketakutan di dalam rumah sendiri dan dengan bapa sendiri
'Kick' syabu ni memang power. Boleh jadi power ranger super best power! terasa diri tu ada kuasa hebat sampai anak sendiri pun dia mau tibai. Dengan ketinggian sy sekarang ni.. rupa macam mamy lagi.. memang 'batrip' lah si dady sy ni mamy..
Bukan dady sudah hancurkan hati mamy? Boleh2 lagi dia ingat mamy. Pelbagai perempuan berganti2 di bawa ke rumah tapi tiada satu pun serius mau kahwin sama dady. Sebab perempuan tu pun 'sepesyen' sama dady penagih dan hanya mahu duit. Ada duit beli lah 'batu' (syabu). Bila tiada duit jual badan. Dapat duit, Free hisap batu bersama2. Maklumlah pasangan syabu ni lain sikit kicknya kalau tengah "bersama" mana kisah. Perempuan lawan dua tiga lelaki.. mana ada kisah. Semuanya 'high' dengan halusinasi masing-masing
⚠ Perangilah dadah! Jenayah itu membawa padah!⚠ Pesan nasihat dari Kementerian Kesihatan
Pagi
Dady masih kogutan tidur di biliknya. Uncle randy sudah sampai di rumah. Uncle randy mau berjumpa dengan dady hari ni katanya ada hal mau di bincangkan
Randy: sha dady mana..?
Sy: masih tidur tu uncle
Randy: sha tolong kejutkan dady aah..
Sy bilang tunggu sekejap nanti sy panggil dady. Tapi kenapa hari ini pandangan uncle randy berbeza sedikit? Uncle randy datang pun dalam keadaan pakaian yg kemas tidak seperti selalu. Sy hanya senyum dia pun senyum
Dady bangun dari tidur. Lepas tu mandi baru keluar duduk di ruangtamu dengan uncle randy. Seperti ada hal perlu di bincangkan. Sy mau dengar apa perbincangan dorang berdua. Sy berdiri di dinding ruangtamu. Rumah kami ni kecil ja di mana2 pun boleh dengar suara
Dady: jadi macam mana? apa fikiranmu?
Randy: bang dia mau kah tu?
Dady: ok ja tu..
Randy: ok nanti sy bawa dia jalan2 p kundasang dua hari ni
Dady: suka hati kaulah ran
Apa maksud perbincangan dorang ni? hmmm sy hanyalah manusia yg di bawa arus entah ke mana ikut saja lah. Sy dapat rasa dady ada agenda lain dengan randy. Biarlah apa pun terjadi sy redha dan pasrahkan diri
Selepas perbincangan mereka berdua tadi dady panggil sy keluar. Sy berpura2 dari dapur keluar
Dady: sha esok kau ikut randy p kundasang !
Sy: ada apa dady..?
Dady: jalan2 saja bah..
Sy: ok
Uncle randy memang biasa bawa jalan2. Tapi kundasang tu sy tidak tau mana tempatnya. Sy ikut sajalah.. Uncle randy kan baik orangnya lagipun macam bapa sendiri
Dady keluar lagi. Hanya sy dan uncle randy di rumah. Kali ni uncle randy ada lain sedikit. Dia duduk pandang lain macam. Tapi sy cuba tenangkan diri tak mau fikir bukan2. Bezanya sekarang sy tidak mau terlalu dekat dengan uncle randy sebab sy sudah besar. Biarpun dia anggap sy anak tapi kami tetap tiada ikatan darah persaudaraan
Randy: esok kita p kundasang ya... banyak tu tempat best2 di sana
Sy: yaka (happy)
Randy: Best tu tempat.. isha mesti suka
Sy: isha tak sabarlah uncle
Randy: haha.. sabar aah. Isha sudah makan?
Sy: belum
Randy: jum kita p makan
Kami keluar seperti biasa makan di satu restaurant. Lepas makan uncle randy kasi ingat esok kami jalan ke kundasang awal pagi. Dia akan ambil sy di rumah. Sy eya2 ja seronok juga sebab first time di bawa jalan2 jauh ni. Lagipun uncle randy bilang di sana banyak tempat yg menarik macam taman teh.. desa carter.. air panas dan macam2 lagi. Teruja dan happy
Esok paginya
Awal lagi alza sudah sampai. Sy pun sudah bersedia sepenuhnya. Sy hanya bawa beg kecil ja. Dady memang dari semalam tak balik2 rumah lagi. Mungkin sebab banyak duit lah tu boleh main judi. Kalau tiada duit biasanya sepanjang hari duduk di rumah marah dan memukul. Dady biarlah memukul sebab sy sudah biasa dari kecil tapi bila sudah imaginasi cuba merogol.. Sy sudah standby kayu utk memukul balik. Ketakutan ini hanya Tuhan yg tahu
Uncle randy start kereta dan jalan. Sy duduk diam2
Setibanya di area ranau
Uncle randy bawa jalan2 di sekitar kawasan yg ada di sini. Bestnya. Betul lah ada taman tea, desa carter, ada juga tempat yg banyak ikan2 rendam kaki. Memang bestlah.. Pertama kali sy merasakan inilah moment yg terindah dalam hidup
Uncle randy bawa sy ke poring. Tempat air panas. Pertama kali lah sy mandi air panas dalam kolam. Agak pelik juga bila uncle randy bagi sy bikini utk mandi. Uncle randy pula hanya pakai seluar pendek tanpa baju
Randy: isha pakai ni utk mandi..
Sy: eeee tak mau pakai lah.. sha malu
Randy: pakai ja.. sha masih budak bah. Tengok tu semua orang pakai bikini juga
Sy: hmmmm...
Di paksa dan terus di paksa. Pujukan demi pujukan akhirnya sy pakai bikini tadi.. Omoo.. boobs sy masih kecil. Nasib kena cover tu bikini. Punyalah seksi.. sy mandi penuh keseronokan. Biarlah ramai juga orang pakai bikini. Lagipun sy masih kelihatan macam budak. Uncle randy memberi layanan yg terbaik tanpa ambil kesempatan
Keadaan semakin petang. Uncle randy bilang kami akan tidur di sini saja sebab keadaan kabus bahaya jalan tak berapa jelas. Sy eya2 ja. Sebab sy memang percayakan apa saja uncle randy bilang
Setibanya di satu penginapan hotel di kundasang. Wowww. Pertama kali sy check in di hotel
Perasaan tu memang ada rasa lain sedikit. Tapi harusnya macam mana lagi? Dari kemarin lagi dady sudah warning supaya sy ikut saja dan layan uncle randy baik2 sebab randy baik sama kami. Rupanya maksud layanan tu lain pula
Di bilik hotel
Uncle randy bilang pigilah mandi. Sebelum mandi uncle randy ada hadiah mau bagi dalam satu bungkusan. Sy buka lah hadiah apa kali ni? Omooo.... lingerie aaah. ini kali lah
Sy: macam mana mau pakai ni? kenapa kainnya Jarang?
Randy: memang beginilah tu style pakaian dalam
Sy: eee... sy tak mau pakai!
Sy masuk dalam kamar mandi. Mandi lama. Sy berfikir kenapa uncle randy hadiahkan sy begitu? Adakah ini maksud dady sy kena layan randy baik2? hmmmm sy menangis dalam derasnya air
Siap mandi. Uncle randy masih menunggu di atas katil. Uncle randy masih memaksa sy pakai lingerie tadi. Masalahnya sy betul2 tidak minat pakai. Geli dan malu lah pakai kain begitu. Jarang dan menonjol
Uncle randy bilang dia mandi dulu. Sy mesti pakai lingerie malam ni. eeee...
Uncle randy siap mandi dia nampak sy sudah berpakaian baju biasa. Uncle randy bilang pakai lingerie tadi. Dia boleh tolong pakaikan. Sy tetap tak mau pakai. Tiba2 lagi dady call randy
Uncle randy bilang dady mau bercakap dengan sy
Sy angkat call dari dady. Ingatkan ada apa hal call malam2 begini. Rupanya dady kasi tau pasal si randy serius mau kahwin dengan sy. Dan dady mau sy melayan randy malam ni sebab randy akan jadi suami sy. hmm... sy letak telepon. Kecewa.
Uncle randy? Jadi suami??
Randy: ada apa tu..?
Sy: hmmm...
Sy: betul kah kau mau kahwin dengan sy?
Randy: oh dady sudah bagitau?
Sy: hmmmm...
Randy: isha jangan takut aah. Sy tidak akan sia2 kan isha. Sy mau jadikan isha isteri yg sah. Lepas kita dari kundasang ni kita akan kahwin
Sy: sy masih budak lah...!!
Randy: isha bukan budak lagi.. umur isha sudah 12 tahun kan?
Sy: hmmm..
Randy: sy tanya ja aah. isha sudah haid kan?
Sy: kenapa?
Randy: kalau isha sudah haid isha sudah perawan...
Sy terus tiada mood. begini kah lelaki itu? Sudah baik2 lalu mengharapkan balasan? Tiada benda lain yg lelaki mahu dari perempuan hanya itulah sebagai balasan. Umur sy baru 12 tahun.. Baru sekali haid sudah mau kahwin? Layak kah di jadikan isteri? Dady bilang sy budak yg tiada guna! Sekolah pun tiada! Tiada apa mau di tunggu. Lagipun dady tidak mampu menjaga sy lagi. Hidupnya makin susah mencari duit. Sy lagi dalam dilema ada orang baik macam randy tiba2 mau kahwin. Seolah-olah tiada pilihan lain lagi.. Sy duduk termenung
Randy terus2 memujuk bukan seperti memujuk anak selalunya.. Kali ini lain rasanya. Sy dapat rasakan bulu naik meremang bila randy cuba dekatkan diri di bahu. Randy pegang tangan sy dan nyatakan hasratnya kenapa bawa sy ke sini
Randy: sy sengaja bawa isha ke sini. Sy mau isha tahu sy sayangkan isha sebab itulah sy bertahan tunggu isha besar dulu
Sy: besar apa? sy masih 12 tahun lah! apapun isha tidak tau.. apa lagi mau jadi isteri orang!
Randy: isha sanggupkah hidup dengan dady isha?! kesiankan diri isha dulu.. Sy bukannya orang jahat. Sy janji akan jaga isha. percayalah
Sy: entahlah apa mau cakap..
Randy baringkan sy
Randy: isha jadilah isteri sy...? boleh
Sy: hmmmm
Randy: boleh tu. percayakan sy k
Siap percubaan pertama "bersama"
Pagi
Kami menuju pulang. Randy memang sayangkan sy sepenuhnya malah makin mengada2 mau di layan manja2.
Setibanya di rumah
Randy masuk ke dalam rumah kali ni masuk terus ke dalam bilik. Mau projek lagi. Sy bilang sakit bah. Randy bilang ok sudah tu.
Randy mandi bersiap2 mau balik rumah. Randy bilang esok kami akan nikah di sini. Terpaksa kahwin kampung sebab sy masih di bawah umur tidak boleh di daftar kahwin. Jadi esok kami akan di nikahkan oleh imam di rumah kami saja. sy happy
Randy: syg esok kita nikah di sini ya? biarlah kawin kampung dulu esok2 boleh juga daftar kahwin. Malam nanti abang datang bawakan baju kurung utk akad nikah ya?
Sy: eyaa.. terima kasih
Randy kiss sy penuh kasih dan cinta. Terima kasih
Malam
Dady baru balik rumah. Ini mesti kes kalah judi lagilah ni. hempas barang lepas tu badmood tiba2
Dady: isha kau sini dulu....!
Sy: ada apa dady?
Dady: si randy mau kahwin kau besok kan?!
Sy: ya
Dady: ngam laitu.. ada juga orang boleh jaga kita! Hidup kita ni susah betul! kau tu jaga suami bagus2! mesti pandai layan suami!
Sy: hmm
Dady: kalau sudah hidup senang jangan pula biarkan dady sendirian! kau dengar kah?!
sy: ya dady
Sy terus mengemas rumah. Esok kami akan di nikahkan disini. Siap mengemas sy mandi dan berehat. Baru saja melelapkan mata. Tiba-tiba Randy datang.
Selesai saja "bersama" randy tunjukkan baju nikah kami. Warna putih. Randy akan memakai baju melayu. Sy peluk randy tanda terima kasih sebab sudi merima sy biarpun tahu keadaan sy begini. Sy sudah nekad tidak mahu berfikir apa lagi sebab sy memang manusia yg tiada masa depan lagi. Apa yg di tunggu?? Tiada! Kalau sy duduk di rumah pun bila2 masa sy akan di jual oleh dady ataupun di rogol. Sekurang2nya sy ada suami yg boleh menjaga dan melindungi sy. Semoga kami kekal bahagia selamanya
Sy: Abang..
Buat pertama kalinya dari panggilan uncle jadi panggilan abang. Janggal jugalah. Tapi apa boleh buat sudah kenyataan
Sy: sudah makan..?
Randy: belum. jumlah kita makan di luar..
Sy: nanti abang beli barang dapur syg boleh masak
Randy: comelnya syg ni. okeyy
Kami keluar makan dady pun ikut sama. kami makan di satu restaurant area kk. Selesai makan kami pun menuju balik rumah. Dady bilang dia mau keluar sekejap. Dady janji balik awal pagi sebab kami mau di nikahkan dady jadi wali. Memang dady menunggu saat2 ini sy di miliki orang lain jadi bebanan dia tiada lagi. Kau seorang bapa juga kah? atau apa gelaran yg sesuai utk bapa yg perangai begini? Sy menangis dalam hati biarlah sy pendam kelukaan hati sendiri
Malam
Hanya sy dan suami di rumah. Randy ajak "bersama lagi"
Pagi
Kami di nikahkan oleh imam kampung saja. Asalkan sah kami jadi suami isteri. Dady menjadi wali. Entah berapa hantaran sy masa ini dady ambil semuanya. Sy tidak tahulah apa nilai diri sy di sini. Biarlah sy tidak kisah semuanya yg penting sy ada suami sekarang. Ada tempat sandaran dan mengadu suka dan duka
Majlis kecil-kecilan saja. Tiadalah meriah. Keluarga randy tiada seorang pun yg datang. Randy bilang keluarganya langsung tidak menyokong perkahwinan kami kerana sy masih budak mentah. Mama bapa randy langsung tidak merestui perkahwinan kami. Tapi randy tetap meneruskan niat utk mengahwini sy seadanya. Sy bersyukur kerana randy sanggup berkahwin dengan sy dan sanggup memilih sy walaupun di tentang oleh keluarganya
Tengah hari
Orang yg hadir tadi beransur pulang. Tiada yg hadir hanya orang2 masjid bersama imam tadi. Jiran kami pun hanya beberapa saja yg sudi datang. Memang ada negatif tu pemikiran sebab di usia muda begini kenapa mau sangat kahwin awal. Sedangkan mereka tidak mengetahui hal sebenarnya. Mana kesakitan yg sy tanggung selama ini
Randy: syg mari..
Mari apa hal lagi ni? mau lagi lah ni. entahlah beginikah rasanya baru berkahwin? perasaan apa yg sy rasa ni? sy benci dan geli. Macam keadaan tu tidak ngam bah di usia begini. Bayangkanlah usia anak2 lain yg berumur 12 tahun sibuk bah memikir peperiksaan UPSR. Saya? di tahap ini sudah. Tapi sy terpaksa akur dan pasrahkan diri
Sy: masih sakitlah..
Randy: tidak sudah tu
Randy terus membawa sy ke bilik. Sabarlah wahai hati dan badan. Bertabahlah sehingga yg termampu. Sy menangis di antara sedih dan duka. Entah mau berterima kasih sebab ada orang yg akan menjaga atau pun sy sudah di siksa hati dan batin. Rasanya seperti keluar dari mulut singa masuk ke mulut buaya pula. Sy hanyalah punching bag batin suami.
Siap "bersama" begitulah.. Randy bilang dia mau balik rumah sekejap. Begitu saja datang dan pergi? Sy menjadi punching bag lagi? Sy bersabar saja sebab randy suami sy kan. Dady pula memang jarang balik rumah. Mesti banyak duit sebab tu lah berjoli sana sini. Dady seolah-olah tiada anak. Sy tidak wujud lagi
Malam yg suram. Sy duduk di beranda rumah menangis meratapi masalah demi masalah. Ada Bapa tiada guna.. Sy di kahwinkan di usia muda entah adakah ini keputusan yg terbaik? Sy hanya binggung dengan keadaan. Sy lap air mata dan masuk dalam bilik sambung menangis
Randy belum pulang lagi mesti sibuk kali ni. Sy setia menunggu dan sudah masak. macam mana nak call? telepon pun tiada
Jam 8 malam
Randy sudah datang. Membawa bermacam2 makanan utk kami di rumah. Paling mengembirakan hati randy belikan sy telepon. Sy happy sebab ada telepon baru
Randy: syg...
Belum sempat buka telepon atau kemas barang2 tadi sudah lagi... tayangan punching bag batin . Selesai "bersama" macam biasa ja asal rasa seronok sedikit oklah. Randy terus pakai baju dan minta izin pulang
Sy: abg mau pulang? kenapa tidak tidur di sini?
Randy: tidak boleh syg. nanti keluarga abg tahu pasal kita
Sy: kan dorang sudah tahu kita dah kahwin..
Randy: abg tidak mau timbulkan apa2 masalah. Tunggu sampai semuanya reda nanti abg bawa syg jumpa face to face sama dorang k?
Sy: jadi sy macama mana lah ni?
Randy: kita terpaksa beginilah dulu k. Ada masa memang abg akan tidur di sini juga. nah ini duit utk syg
Sy: hmmm...
Randy: abg sudah belikan telepon baru kan? nanti abg call. ada simcard sedia sudah tu
Sy tiada apa mau cakap dan tidak pun di beri peluang utk bercakap. Seolah-olah hidup sy kali ini akan di atur oleh dua manusia iaitu dady dan suami. Randy terus jalan....
Sy berdiri di luar beranda rumah tiada hati mau melambai tangan pun. Hati sy kecewa kenapa randy buat sy begini? Sy tutup pintu dan masuk bilik
Di dalam bilik yg sunyi. Malam pengantin bersendirian. Sy lap air mata dan terus menangis. Sy buka telepon hanya perlu On saja semuanya sudah ready. Dapat buka telepon ja terus2 calling dari randy. Randy bilang dia risau tinggalkan sy. Dia pun send gambarnya sampai di rumah dan gambar keadaan biliknya. Besarnya tempat tidur. Sy eya2 saja. Randy bilang sy kena bersabar dulu sehingga keluarganya menerima baru dia akan bawa sy ke rumah keluarganya
Pagi
Terasa rumah ini makin sunyi sebab sy asyik berfikir mana suami.. hmmm. Sy buat bodoh jelah. Sy pun kena teruskan kehidupan ini. Sy duduk di ruangtamu
Pakistan: Assalammualaikum..
Sy: walaikumsalam
Pakistan: adik.. bapa ada?
Sy: Tiada
Pakistan: apa macam begini? sudah berapa bulan tadaa bayar?
Sy: hmmm minta maaf boss. Sy tidak tahu pasal hal2 ini. Nanti Sy bagitau dady ok
Pakistan: ok. sy jalan dulu..
Habislah sudah berapa kali pakistan ni datang menagih hutang. Dady pula jarang di rumah. Tidak peduli hal rumah. Sy pula biarpun ada suami sama ja seperti tiada. Randy pun jarang balik rumah. Randy hanya datang minta di layan.. sudah kepuasan baru keluar rumah. Sudah keluar tidak balik lah tu.. Setiap malam hanya di temani air mata..
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 4
Setiap hari makin tekanan. Di usia 12 tahun hidup penuh dengan cabaran. 12 tahun sudah menjadi isteri. Pelik tapi benar2 menyakitkan hati. Dady pula bukan nya mau kerja lagi. Ada duit terus berjudi, moginum atau hisap syabu. Sy duduk memikir lagi.. Adakah lebih baik sy keluar dari rumah ni atau terus tinggalkan dady? Tapi kesian juga tinggalkan dady seorang diri. Dady mana ada keluarga di sini.. Sy mau lari ke mana pula..?
Tengah hari
Dady baru pulang itupun muka sedang marah. Sy diam tidak bersuara takut nanti kena lagi. Dady hentak kasut dan cuba lempar barang ke arah sy. Entah apa masalah lagi ni
Dady: Kau sudah masak?!
Sy: Sudah. Dady p makanlah
Dady: Nah kan bagus kalau kau awal2 kahwin! Hidup kita pun tidaklah susah macam dulu! Kau dengar sini baik2 jaga suami kau tu! Layan bagus2! Jadi kita pun boleh hidup senang. Si randy tu bagus bah kerjanya..
Sy: hmmm
Dady terus beredar. Hanya itu pesanan yg selalu sy dengar "layan dan jaga suami baik2..". Dady tidak sedarkah sy ni baru meningkat remaja? Baru sekali merasa haid terus2 sy di kahwinkan. Pernahkah dady terfikir lebih bagus bagi sy besar dulu supaya boleh mencari kerja boleh mengubah hidup kita. Tapi kenapa jalan ini yg dady pilihkan utk sy? Kalau sy bersuara pasti di hambat lagi. Sy pun malu di pukul pada usia begini. Jiran-jiran kami pun semuanya sudah tahu pasal hal kami. Jiran menjauh tidak mahu ambil peduli. Tiada siapa mahu berkawan dengan sy lagi. Sy pun mana ada peluang utk berkawan dengan orang. Kehidupan sy hanyalah di dalam rumah ini. Sy sudah menjadi seorang yg pendiam dan malu dengan diri sendiri. Pernah sesekali dengar ejekan dan cerita yg sengaja di bagi dengar bila sy di luar rumah.. 'Anak penagih... kau tengoklah keadaan dia tu..' Ada lagi yg hanya ketawa pura2 merasa lucu padahal sy di hadapan mereka. Ada juga gosip 'kecik2 gatal.. ikut lelaki..' Lelaki itu suami sy. Biarkan sajalah.. Sy sudah lali dengan tomahan semua ni.. Kamu taukah ini bukan pilihan utk sy jadi begini!
Siap makan. dady mandi dan keluar lagi. Dady sudah warning biliknya tidak boleh di masuk lagi. Sy eya2 saja. Dady terus jalan....
Randy pula call satu dua kali saja. Itupun sekejap. Sy bertahan sajalah. Setiap hari sy hanya duduk dalam rumah menunggu malam dan siang. Rancangan TV menjadi hiburan, semua rancanagn sudah arif dari jam berapa ke jam berapa
Malam jam 7
Bunyi kereta alza sedang parking di luar. Sy berlari keluar. Happynya husband datang. Randy keluar membawa barang2 dapur dan sedikit pakaiannya
Randy: syg rindu abg tak?
Sy: hihi.. yaa
Randy: sudah masak?
Sy: sudah
Randy: comelnya syg ni..
Randy makan juga apa yg sy masak. Happynya kalau suami ada depan mata
Randy: jangan suka merajuk aah. malam ni abg tidur di sini
Sy: yaka??? yeyeeee..
Randy: sukanya dia..
Malam
Malam yg dingin dan sangat bahagia bila bersama dengan orang tersayang. Sy hanya dalam pelukan randy. Randy pun tidak mau lepas maklumlah pengantin baru kan.
Malam yg dingin tidur dalam pelukan suami lenanya di buai mimpi2 indah. Sy mula sayangkan randy sebagai suami. Tidak sangka pula lelaki yg dulunya di panggil uncle menjadi suami
Pagi
Dady memang tak balik rumah lah tu. Ada duit memang hilang dari radar susah mau jejak. Hanya sy dan randy di rumah. Sy sedia bangun awal dan sediakan breakfast utk kami. Randy pun bangun. Dia mau bersiap p kerja
Randy: syg buat apa tu?
Sy: buat sarapan.. abg p lah mandi
Randy kunci pintu rapat. Dia angkat sy di tengah2 ruangtamu. Ruangtamu yg penuh memori darah dan tangisan bila sy di pukul. Sy menahan sebak di dada. Mahu menangis utk apa? Tiada apa yg perlu di tangisi ini semua sudah nasib diri di perlakukan begini
Randy: syg please layan abg..
Sy: hmmmm.. (sy mau menangis..)
Randy: ok ok sorry.. syg jangan nangis..
Randy lembut2 membelai lagi. air mata mengalir sendirinya..
Randy: syg kenapa ni..?
Randy terus memujuk manja dan membelai.
Siap 1 lawan 1
Sy berdiri bersihkan diri dan sambung sediakan sarapan kami. Randy pun siap sedia utk p kerja
Sy sambung memasak di dapur. Tingkap dapur terbuka jelas kelihatan kawan2 sekelas masa darjah dua dulu sedang sibuk membawa buku sebab pagi ini peperiksaan UPSR. Yalah umur 12 tahun.. masih berpakaian seragam sekolah. Saya? Di sini tempatnya di dapur.. Bukan saja di dapur pelbagai cabaran di usia begini. Sy lap air mata dan teruskan mengoreng nasi. Mata sikit2 berair tapi sy tahan. Gugur juga air mata.. Sy lap dan terus berpura2 semuanya ok. Dan pasti OK
Kami sarapan bersama
Randy: syg malam ni abg tidak balik rumah aah
Sy: kenapa lagi?
Randy: Abg sibuk bah.. syg mesti faham abg k?
Selesai sarapan. Begitulah pergi lagi dan tidak balik2. Hmmm. Sy duduk dan cuba tenangkan hati sendiri. Kira ok jugalah kalau tiada randy sekurang2nya sy boleh berehat dari terus di sakiiti batin sy. Tidak kisah juga kalau suami meminta tapi jelas2 lepas "bersama" terus keluar. Apa lah maksud begitu? Bukankah suami isteri itu perlu berkasih sayang? Entahlah... sy masih budak yg tua lebih tahu. Biarlah randy tiada di sini dapat juga sy rehatkan diri TAPI risikonya bila randy tiada di rumah sy ketakutan oleh dady lagi. Hmmmmm....
Sy mula rindu sama randy. Yalah.. dia suami sy. Perasaan semulajadi timbul rasa sayang dan cinta. Tambah2 lagi randy selalu memberi kata2 semangat
Sy: Abg tidak malukah kahwin dengan isha?
Randy: Tidak.. sy cintakan isha. Isha lah org pertama yg abg cintai
Sy: macam mana kalau ada orang halang hubungan kita?
Randy: siapa yg menentang akan jadi musuhku.. kerana cintaku hanya pada cinta matiku
Sy: hihi
Randy: abang sayangkan isha..
Sy: 😊
Kata-kata semangat yg mendorong sy terus semangat utk menjadi isteri yg terbaik. Biarpun keadaan sy muda begini randy suka melayan karenah sy. Dia lengkapkan semua yg sy perlukan. Randy juga seorang yg penyayang. Rindunya sama randy...
Tiba-tiba
Dady masuk dalam rumah. Stress lagi
Kasut di humban begitu ja. Terus ke meja makan mencari makanan. Buka peti ais cari makanan. Sudah kenyang cuci tangan dan masuk bilik tidur. Sy mengutip apa saja yg dady hempas. Kemas piring dan cuci kasutnya yg tadi mau di buang p muka sy tapi tak mengena
Di celah2 bilik tiba2 sy ternampak lagi dady sedang sedut sesuatu. Sy dekatkan mata ke pintu bilik tengok apa yg sebenarnya dady buat. Dady sedang asyik hisap dan hembus serbuk putih yg selalu sy jumpa di biliknya. Memang inilah dadah syabu..
Sy cepat2 ke dapur takut juga kedapatan lagi. Tapi akhirnya dady nampak sy juga. Tau apa jadi..?
" ampun dady.... ampun.... sakit... ampun.. ya Allah sakitnya... dady isha minta ampun. Isha tidak sengaja.. "
Dady tarik rambut sy. kepala di hempas ke dinding. Mungkin hentakan terlalu kuat ada darah mengalir dari rambut tapi sy tidak tahu lukanya di mana. Sy sapu kepala berdarah. Dady tendang sy di tengah2 ruang tamu. Dady mencari apa benda yg dia boleh jadikan bahan memukul. Tiada apa2 benda lagi sebab sy sudah buang. Dady keluarkan tali pinggang dan terus melibas. Kepala tali pinggang hinggap di kepala dan badan.. ya Rabbi sakitnya sampai ke hati
Dady: sudah sy bilang kan!!!!! Jangan ambil kisah hal dady!!!
Dady: kenapalah kau tidak mati2 ni..!!
Sy: isha sayangkan dady.. jangan lah buat begini lagi...
Dady: apa kau kisah?!!! Sial....!!!
Libasan tali pinggang makin kuat. Sy tahan tangisan tanpa suara
Dady: sial..!! Mati kau... !!!
Sy hanyalah punching bag. Macam pukulan ini sudah biasa. Sy tidak menghalang lagi. Biarlah dady pukul sy sampai mati. Kamu taukah apa perasaan bila menyerah diri utk di pukul? Rasanya macam mana? Hati perasaan ini menghantar mesej ke memori otak. Otak terus2 cuba mengingat dan mata ini melihat. Manakala badan memberi respon luka dan darah sakitnya pukulan ini. Bila mata melihat darah mengalir di badan sendiri.. memori terus menyimpan ini di dalam hati. Sakitnya ada di hati. sakitnya hanya Tuhan yg tahu. Berbaloikah pukulan ini tanpa ada kesalahan...? Tanpa kesalahan akan tetap di pukul. Mana hilangnya kasih seorang bapa? Apa kesalahan sy di lahirkan ke dunia ini? Apa kesilapan di sini? Hanya satu kesilapan terbesar kerana sy adalah anak seorang durjana bernama dady. Dady sy sayangkan dady... semoga Allah ampunkan dady
Akhirnya dady kepenatan sendiri memukul. Dady masuk bilik tutup pintu
Sy cuba berdiri.. sakitnya badan. Sy biarkan darah mengalir. Sy kemas ruangtamu dahulu.. sy memungut kasut dady tadi baru cuci piring. Selesai buat semua sy duduk dalam bilik. Pegang kepala terasa melekit dan darah sudah membeku. Sy check di cermin.. memang ada luka di bahagian kepala. Sy ikat rambut perlahan2. Lengan sy ada garisan tali pinggang. Bahu sy lebam. Sy buka baju sebab terasa sangat sakit di bahagian tulang belakang. Sy membelakang cermin tengok ada apa.. rupanya ada lebam besar mungkin terkena penjuru kerusi tadi. Sakitnya luka2 ini... sakitnya sampai terasa ke hati. Inikah memori terindah..? Hati ini... ya Allah! Semoga Allah ampunkan dosa-dosa dady
Sy baring dan menangis. Sy cuba call randy
Calling randy.... 📞
Sy: hello bang..
Randy: hello syg..
Randy: kenapa menangis ni..?
Sy: syg sakit..
Randy: Lahh... kejap lagi abg balik kerja nanti kita p klinik aah
Sy: ok. Abg cepat balik aah
Randy: ok syg
Sy bersyukur sebab ada randy tempat meluahkan segala kesakitan. Tapi benarkah orang itu sentiasa baik? Entah.. apa yg sy fikir hanya percayakan randy
Jam 5.30 petang
Randy datang tergesa2 risau sebab sy mengadu sakit. Randy fikir sy demam tapi sebenarnya sy lebam di pukul tadi. Randy mengamuk juga.. Randy berdepan dengan dady supaya sy jangan di pukul lagi. Kalau tidak randy akan bawa sy keluar dari rumah. Dady angguk2 macam menyesal tapi sy sudah arif dengan lakonan. Itu hanyalah sandiwara mana kan sy boleh keluar dari rumah.. siapa yg akan bagi dady makan? Ini semua drama
Kami menuju ke klinik. Sy di bagi ubat sapu dan ubat telan penahan sakit. Sy sayangkan randy.. pertama kali sy merasa sangat di lindungi dan ada tempat utk bermanja
Di rumah
Sy mandi. Siap mandi sy hanya berkemban sebab mau sapu luka tadi dengan krim sapu. Randy dekat tolong sapukan ubat.. Tapi bukan semata mahu menyapu ubat aah..Randy buka bajunya ajak "bersama".. Randy pun seolah2 lupa yg sy sedang sakit.
Memang randy tidak pernah p***** di dalam. Katanya kami kena merancang jangan ada baby dulu. Sy ikut saja.. sy pun tak taulah kalau ada anak macam mana lagi. Layan saja lah
Randy puas saja sudah minta diri mau balik. Katanya ada urusan di rumah dorang hari ni. Hmmmm sy merayu tidak mau di tinggalkan lagi. Randy bilang sabar dulu. Kalau familynya sudah ok pasti dia akan bawa sy bersama ke rumah mereka. Sy di yakinkan dengan kesabaran menunggu masa utk berjumpa keluarganya.. Sy bersabar
Randy keluar rumah dan jalan
Sy di dalam bilik menyapu ubat di badan dan cepat2 pakai baju. Takut lagi sebab dady ada di rumah. Tidak lama begitu dady pun keluar jalan. Beginilah dady anggap rumah hanya persinggahan utk makan dan tidur kemudian jalan. Jejak tu randy pun ikut sama.. lepas main jalan... Sy hanya diamkan diri dan semakin hari sy jadi seorang pendiam. Mahu bercakap terasa mulut berat utk bercakap. Sy bisu kerana kata-kata mati dengan sendirinya
Sedikit kelegaan bila bersendirian di rumah.. Tenangkan hati sendiri. Terasa nafas lega bila tiada dady di rumah. Bila tiada suami sy rindu. Tapi ada baiknya randy tiada di sini juga. Bukan tidak sayangkan suami tapi caranya hanya datang bila perlukan 'itu'. Sy mau rehatkan diri. Sy perlahan2 baring menahan sakit luka di badan dan tidur dalam air mata
Malam
Malam yg dingin ada hujan renyai2 di luar sana. Sy baring sendiri memikir nasib sampai bila begini? Kenapa sy di kahwinkan di usia begini? Mamy..... sy rindukan mamy..
Pagi
Kosongnya rumah ni.. Randy pula dari semalam tak angkat call. Hmmm sabar sajalah
Dady datang lagi dalam keadaan mabuk. Sy bersiap sedia utk selamatkan diri. Dady pegang tangan sy sambil panggil nama mamy "sayang..." sy tempis dan cepat2 lari ke ruangtamu. Dady kejar lagi.. kami bergelut lagi. Sy melawan.. cukuplah bila dady memukul sy tidak melawan tapi sy tidak mahu maruah sy sampai tercalar begini. Sy tolak sekuat hati.. Dady akhirnya mau memukul lagi. Sy berlari masuk ke bilik kunci. Di tangan sy ada kayu.. terasa jantung makin pantas dan sy mahu menjadi pembunuh... sy akan bunuh kau dady!!!. Ketakutan ini menjadikan sy berani utk bertindak. Sy istigfar banyak2 ya Allah selamatkanlah sy dalam lindunganMu
Dady tidak jadi memukul. Dia pengsan sendiri mengantuk tertidur di ruangtamu. Sy perlahan2 keluar dari bilik. Sy duduk di beranda rumah call randy. Randy tidak angkat call
Skip 6 bulan berlalu >>
Hari berlalu pergi memang tidak terasa masa itu berlalu pantas. Kehidupan sy beginilah ada suami macam tiada suami. Randy hanya datang rumah bila mau puaskan nafsunya. Biasanya hari sabtu dan ahad dia di rumah. Isnin hingga jumaat dia di rumah keluarganya. Sy pernah terfikir kalau randy ni ada isteri atau apakah? Randy memang bujang. Dia belum berkahwin
Pernah sesekali kami terserempak dengan kawan2 sekerja randy. Randy bilang sy hanya adik angkat. Ada sekali tu kami di 1borneo jalan2 sepupu randy ternampak kami berdua di sana.. Randy tetap akun sy ni adik angkat dia. Hmmmm
Sy: kenapa tidak mengaku sy ni isteri abg?
Randy: biarkan ja lah..
Sy: hmm
Sy memang tidak banyak cakap. Sy jadi pendiam.. pendam perasaan sendiri. Adakah suara sy ada nilainya..? Tiada. Baik sy diam
Perubahan randy pun ada beza sedikit. Tapi sy tetap percayakan dia malah sy mencintainya lebih dari diri sendiri. Randy pandai mengamuk dan menganas tapi tidak sampai tahap memukul. Randy hanya mahukan s*ks.. yaa ternyata memang s*ks
Hari berganti hari kehidupan seperti biasa. Hidup sy sudah serasi dengan punching bag. Yalah tempat lepas geram dady menunggu apa yg melibas ke badan sy. Punching bag seks dari suami apa yg di cucuk di badan sy relakan. Sekuat mana sy termampu sy cuba bertahan..
Setahun belalu usia perkahwinan kami randy tidak seperti dulu lagi. Hari raya randy bilang dia balik kampung berminggu2. Rindunya sy dengan suami. Tapi apa boleh buat randy tidak boleh bawa sy ke rumahnya sebab mama bapa randy tidak boleh terima sy. Sy kena bersabar.. ya randy bilang sy mesti sabar
Randy pula layanan makin kurang. Malah perangai menjadi dua kali lima dengan dady. Cepat marah. Suka hati datang dan pergi itupun selepas main. Randy tidak membagi duit lagi.. hanya keperluan rumah saja yg dia urus. Yalah sy tidak perlukan duit. mau ke mana juga pakai duit? Duduk di rumah ja pun.. tanah tidak pijak lagi. Sy hanya berfungsi bila di atas katil
Sy: abg malam ni jangan balik yaa.. tinggal di sini
Randy: tidak boleh syg. Mama sy macam tau sudah hubungan kita ni..
Sy: bagitau sajalah hal sebenar bah..
Randy: hmmm..
Hati sy makin tidak senang. Kalau eya pun family dia tidak restui hubungan kami tapi takkan lah kami suami isteri dorang tak tau? Sy makin curiga. Macam sy bilang suara ni adakah nilainya? Tiada. Sy hanya menunggu apa terjadi di hadapan sana
Tempoh setahun perkahwinan kami ni, sy berharap sangat utk mengandung tapi macam mana nak mengandung kalau asyik p***** di luar. Randy bilang dia tidak mau anak lagi
Siap saja berasmara randy jalan lagi.. Vroooom. Baliknya entah bila lagi. Sy berdiri depan pintu melihat kereta randy pecut laju. Hmmm... sy di tinggalkan lagi
Pagi
Ada call dari randy. Awalnya calling.... 📞. Sy angkat dalam keadaan mamai2 lagi ni
Sy: hello bang...
Randy: HOIIII PEREMPUAN!! (suara perempuan tua)
Punyalah bikin panas. Awal pagi macam bukan orang islam ja! tiada adat memberi salam. Sy dengar suara randy di dalam talian bilang "sudah lah ma.. mama tiada apa2 bah tu.."
Oh mama randy yg call guna telepon randy. Pertama kali sy dengar suara mama mentua. Mama mentua sy begini punya perangai?? ini kali lah
Mama randy: Apa hubungan kau sama anak sy hahh..?!
Sy tidak sempat menjawab. Dengar randy dalam talian bilangnya "kami kawan biasa ja tu.."
Mama randy: betulkah kamu kawan biasa ja?!
Sy: hmmm.. apa randy bilang?
Mama randy: kau tau kah sy ni mama randy?! Sy dengar2 kamu dua sudah kahwin? Di manalah kunu kamu kawin tu??!!
Sy: hmmmm
Mama randy: kau taukah?! Kami ni beradat! Yg kau tu entah perempuan murahan dari mana! Asal usul entah apa2!! Mama bapa kau tidak ajar kah??!!
Sy: sy minta maaf makcik (menangis)
Mama randy: kecik2 dah sundal!! Awas kalau sy jumpa kau memang siap lah kau! Perempuan tiada maruah!
Belum sempat sy menjawab sy dengar suara randy dalam telepon 'mak kami kawan biasa ja tu.. '. Mamy randy sambung marah lagi
Mama randy: hoii perempuan kau dengar sini baik2! Sy tidak pernah setuju kalau randy mau kahwin sama kau! Kau ni masih muda lagi sudah gatal sangat mau kahwin! Apa dalam otak kau?! pigi sekolah pun tak mau! Berlaki mau pulak!!
Sy: Sy minta maaf...
Dengar dari dalam telepon randy dan mamanya sedang bergaduh. Randy bersumpah2 tiada hubungan dengan sy. Allahu... ya Allah sampainya hati. Patutlah selama ini randy tidak pernah membawa sy ke rumahnya rupanya memang hubungan kami dia rahsiakan dari keluarganya. Keluarga randy langsung tidak tahu randy sudah berkahwin
Randy ambil telepon dan mau bercakap dengan sy
Randy: Hello isha...
Tiba2 nama sy jadi isha. Randy takut lakonannya terbongkar
Randy: hello isha kau dengar kah...???
Sy: ada apa tu...? (Sy menahan tangisan)
Randy: kau bagitau sama keluarga sy sekarang kita hanya kawan. Tiada lebih2 dari tu
Sy: apa abang cakap ni...? (Menitik air mata...)
Randy: kau explain dulu bah kita tiada apa2..
Sy: sampainya hati..
Sy off telepon. Sy duduk tenangkan diri. 'Tiada apa2 hubungan..?' Haha manusia apa begini? Apa maksud semua ni? Orang yg paling sy percayai inilah orang yg akhirnya menyakitkan hati sy. Sampai hati kau randy..
Calling dari randy....📞 sy angkat juga
Randy: Hello isha kau cakap dulu bah...!
Randy paksa sy bersuara supaya keluarganya dengar penjelasan dari sy apa sebenarnya..
Sy: yaa... kita tiada hubungan apa2. Sy minta maaf..
Randy: NAH ..kamu semua dengarkah...??!!
Randy sedang yakinkan ahli keluarganya yg kami tiada apa2 hubungan. Kejamnya.. sy off telepon. Tidak mau angkat calling lagi. Hati sy kecewa. Meraung menahan sakitnya dada.. hampir sesak nafas menangis di awal pagi begini
Dari pagi tadi selera makan tiada lagi. Sy hanya duduk menangis. Sekejap2 sy ketakutan dengar bunyi kereta takut dady pulang. Sy mahu berdepan dengan dady ceritakan apa hal sebenar dan minta pendapat pasal hal kami. Rasa ketakutan kian terasa
Kereta dady sudah parking depan rumah. Degupan jantung makin pantas. Sy bersiap sedia akan terima apa saja kejadian kali ni. Mata sy bengkak dari tadi menangis. Sy cuba bercakap sebaik mungkin dengan dady, sebab sy betul2 mahukan pendapat dari dady kenapa randy buat sy begini. Sy perlu dapat pembelaan juga kerana ikut hukum agama sy adalah isteri yg sah. Betulkah sy akan dapat pembelaan? Haha hidup sy ni hanyalah punching bag. Mana mungkin ada pembelaan. Ibarat punching bag tunggu ia nya lusuh baru di buang.. selagi ia nya boleh di pukul pasti akan di hancurkan. Hancur... sehancur itulah hidup sy..
Dady masuk rumah seperti mau cepat keluar. Dady bilang dia ada urusan beberapa hari ni. Mungkin tidak balik rumah dalam 4 atau 5 hari. Sy eya kan saja. Tapi hati berdebar2 ketakutan
Sy: Da.. dady...
Dady: APA HAL?!! (mata merah baru habis hisap batu kali ni)
Sy: isha.. isha ada hal mau cakap ni. Dady duduk dulu lah
Dady duduk di kerusi. Sy duduk bersila di bawah berdepan dengan dady. Tangan sy sejuk ketakutan. Pandangan dady tajam. Sy takut dan mengeletar. Mau cakap atau tidak? Kalau tidak cakap nanti randy info duluan pasti lain jadinya. Sy kena kuatkan diri bercakap sebab sy perlu penjelasan dari dady. Kenapa sy di kahwinkan sedangkan keluarga randy tidak tahu pun. Dan sekarang apa harus sy buat. Pada siapa lagi sy mahu mengadu? Selaku orang tua.. sy harus di bela. Apa lagi randy bukannya pilihan sy sendiri. Tangan dan badan makin sejuk..
Dady: kenapa mata kau bengkak ni?!!
Terasa lutut dan tulang mengeletar teringat bila dady memukul. Suara sy perlahan ketakutan bertanya. Ya Tuhan... air mata sy gugur lagi
Dady: hoiii!! sy tanya kenapa kau nangis macam orang gila ni?!!
Sy: Da.. dady.. keluarga randy tidak tahu yg kami pernah kahwin. Kenapa begitu?
Dady: JADI...?!
Sy: isha.. isha mau tau apa patut sy buat lepas ni.. ?(menangis di antara takut bersuara dan di pukul)
Dady: mana randy?!
Sy: dia belum balik lagi..
Dady: kau yg tak pandai jaga suami...!! Kenapalah sial kau ni tak pandai habis2!!
Sy: Dady sy tidak tahu apa2..
Dady: bagus2 sudah ada orang jaga makan minum kita! Kau buat hal lagi! Kenapa tidak pandai jaga suami kau??!!!
Sy: macam mana juga.. perkahwinan kami ni kan di rahsiakan!
Sy sedikit memberontak. Tau apa yg sy dapat? Dady tampar begitu kuat! Muka sy merah kesan dari tangan dady. Terasa dunia berpinar sekejap. Seperti mau pengsan.. sy cuba bangunkan muka. Sekali lagi tamparan sekuat hati. Bibir berdarah.. sy hanya duduk tunduk menahan kesakitan. Ada darah lagi bercampur air mata. Bukan pun dapat pembelaan tapi pukulan lagi jawapannya. Sy menahan kesakitan dan bersedia utk di pukul lagi
Dady: sy pantang kalau di jawab..!!!
Dady: dady sudah janji tidak mau pukul kau! Tapi perangai kau ni! Memang mau minta pukul! Ada suami tidak pandai jaga!!!
Dady berdiri. Badan sy mengeletar ketakutan
Dady: Alisha kau dengar sini baik2! Kalau randy ceraikan kau! Taulah nasib kau !!!
Dady tidak jadi memukul tapi ugutan dady kalau randy ceraikan sy pasti sy akan mati!
Dady ambil begnya jalan. Lepas tu keluar rumah dan tidak balik dalam 4 hari ni... Kadang sy terus berfikir apa kesalahan kenapa sy di buat begini? Sy hanya tunduk menangis. Hati sakit sebab sy tahu randy tetap akan ceraikan sy dan sy bersedia lagi utk di pukul sehingga mati..
Ya Allah.. hapuskanlah air mata ini..
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 5
Dady keluar begitu sajalah. Entah baliknya bila lagi... yg pastinya sy bersedia utk di pukul bila randy ceraikan sy
Sy call randy... kena reject. Call lagi di reject. Berapa kali call tidak di angkat. Akhirnya randy angkat call juga. Randy bilang malam nanti dia datang..
Dady keluar rumah dari jam 7.30 malam tadi. Sy masih duduk menangis kesakitan di pipi. Mata bengkak menangis dari awal pagi sampai sekarang. Langsung tiada makan. Keadaan tidak terurus. Rupa seperti orang gila kematian suami. Dari jam 7 lebih tadi sehinggalah jam 11.30 malam sy masih menunggu randy. Dengar2 bunyi kereta sy fikir itu randy. Bukan dia. Sy duduk lagi.. dengar bunyi kereta buka pintu lagi.. Bukan kereta randy. Sy kecewa.. hati sy sakit
Tiba-tiba
Ada bunyi kereta parking depan rumah kami. Sy berdiri buka pintu. Sy fikir itu randy. Bukan. Ini kereta proton saga merah. Sy cubuk di celah pintu. Amaa... terkejutnya sy seorang lelaki pakistan tinggi tagap berjambang. Kulit yg sangat putih. Muka serius. Berumur dalam lingkungan 45 tahun. Pakistan ni sy baru nampak. Entah siapa lagi ni? Amaaa lelaki tadi menuju ke pintu rumah kami
Lelaki: Assalammualaikum..
Sy buka sedikit pintu... "walaikumsalam.."
Lelaki tadi panik tengok keadaan sy. Yalah keadaan macam orang gila. Rambut serabai tidak terurus. Mata merah dan bengkak. pakistan tadi panik dan cuba membantu
Lelaki: adik ok kah?
Sy: ok
Lelaki: hmm.. bapa ada dalam rumah?
Sy geleng kepala tiada. Entah apa urusan tengah malam begini. Huhu. Tapi lelaki ni hensemboi, bermata biru. Tingginya. Sy hanya di bawah dadanya.. badan sasa. Kemas orangnya bukan seperti pakistan yg selalu datang ke rumah. Pandangannya penuh simpati
Lelaki: adik kenapa menangis? Mama adik di mana?
Menitik air mata bila di tanya 'mama di mana..?'. Air mata gugur lagi. Pakistan tadi cuba tenangkan keadaan
Sy: mama sudah meninggal..
Lelaki: oh sorry. Sy minta maaf. Nama sy shakid
Sy: ok
Lelaki: kalau bapa balik bagitau sy mau jumpa sama dia
Sy: ok
Lelaki: adik jaga diri ok?
Sy: ok
Lelaki: sy jalan dulu. assalammualaikum
Sy: walaikumsalam
Sy tutup pintu lagi. Baru kaki melangkah masuk bilik dengar sudah bunyi kereta alza parking depan rumah. Hati gembira sebab itu suami sy.. yeyee randy balik juga
Sy laju buka pintu. Memang randy datang. Syukur lah. Randy masuk dalam rumah muka ada kencang sedikit. Sy terus2 peluk randy menangis. Randy peluk sy penuh cinta. Akhirnya sy berhenti menangis randy terus2 memujuk
Randy: sudah.. sudah...
Sy: abg jangan tinggalkan syg aaahhh...?
Randy: ya bah. Sudah jangan nangis. Abg datang sini bukan mau lihat tangisan...
Randy lap air mata sy. Terasa di sayangi kembali
Randy: sudahlah jangan nangis.. abg ada di sini sudahkan? Abg belum mati pun..
Sy: issshh abg ni cakap ke situ pula.. sy sayangkan abg
Randy: abg pun sayangkan syg..
Sy: kenapa pagi tadi abg cakap kita kawan biasa ja?
Randy: biarlah tu.. abg malas cerita pasal tu. Abg sudah datang sini bermakna rindu lah
Sy: sy sayangkan abg... (peluk husband)
Jaan punching bag Part 5
Dady keluar begitu sajalah. Entah baliknya bila lagi... yg pastinya sy bersedia utk di pukul bila randy ceraikan sy
Sy call randy... kena reject. Call lagi di reject. Berapa kali call tidak di angkat. Akhirnya randy angkat call juga. Randy bilang malam nanti dia datang..
Dady keluar rumah dari jam 7.30 malam tadi. Sy masih duduk menangis kesakitan di pipi. Mata bengkak menangis dari awal pagi sampai sekarang. Langsung tiada makan. Keadaan tidak terurus. Rupa seperti orang gila kematian suami. Dari jam 7 lebih tadi sehinggalah jam 11.30 malam sy masih menunggu randy. Dengar2 bunyi kereta sy fikir itu randy. Bukan dia. Sy duduk lagi.. dengar bunyi kereta buka pintu lagi.. Bukan kereta randy. Sy kecewa.. hati sy sakit
Tiba-tiba
Ada bunyi kereta parking depan rumah kami. Sy berdiri buka pintu. Sy fikir itu randy. Bukan. Ini kereta proton saga merah. Sy cubuk di celah pintu. Amaa... terkejutnya sy seorang lelaki pakistan tinggi tagap berjambang. Kulit yg sangat putih. Muka serius. Berumur dalam lingkungan 45 tahun. Pakistan ni sy baru nampak. Entah siapa lagi ni? Amaaa lelaki tadi menuju ke pintu rumah kami
Lelaki: Assalammualaikum..
Sy buka sedikit pintu... "walaikumsalam.."
Lelaki tadi panik tengok keadaan sy. Yalah keadaan macam orang gila. Rambut serabai tidak terurus. Mata merah dan bengkak. pakistan tadi panik dan cuba membantu
Lelaki: adik ok kah?
Sy: ok
Lelaki: hmm.. bapa ada dalam rumah?
Sy geleng kepala tiada. Entah apa urusan tengah malam begini. Huhu. Tapi lelaki ni hensemboi, bermata biru. Tingginya. Sy hanya di bawah dadanya.. badan sasa. Kemas orangnya bukan seperti pakistan yg selalu datang ke rumah. Pandangannya penuh simpati
Lelaki: adik kenapa menangis? Mama adik di mana?
Menitik air mata bila di tanya 'mama di mana..?'. Air mata gugur lagi. Pakistan tadi cuba tenangkan keadaan
Sy: mama sudah meninggal..
Lelaki: oh sorry. Sy minta maaf. Nama sy shakid
Sy: ok
Lelaki: kalau bapa balik bagitau sy mau jumpa sama dia
Sy: ok
Lelaki: adik jaga diri ok?
Sy: ok
Lelaki: sy jalan dulu. assalammualaikum
Sy: walaikumsalam
Sy tutup pintu lagi. Baru kaki melangkah masuk bilik dengar sudah bunyi kereta alza parking depan rumah. Hati gembira sebab itu suami sy.. yeyee randy balik juga
Sy laju buka pintu. Memang randy datang. Syukur lah. Randy masuk dalam rumah muka ada kencang sedikit. Sy terus2 peluk randy menangis. Randy peluk sy penuh cinta. Akhirnya sy berhenti menangis randy terus2 memujuk
Randy: sudah.. sudah...
Sy: abg jangan tinggalkan syg aaahhh...?
Randy: ya bah. Sudah jangan nangis. Abg datang sini bukan mau lihat tangisan...
Randy lap air mata sy. Terasa di sayangi kembali
Randy: sudahlah jangan nangis.. abg ada di sini sudahkan? Abg belum mati pun..
Sy: issshh abg ni cakap ke situ pula.. sy sayangkan abg
Randy: abg pun sayangkan syg..
Sy: kenapa pagi tadi abg cakap kita kawan biasa ja?
Randy: biarlah tu.. abg malas cerita pasal tu. Abg sudah datang sini bermakna rindu lah
Sy: sy sayangkan abg... (peluk husband)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 6
Terima kasih kepada semua readers yg mendoakan sy dan terus2 memberi kata2 semangat. Sy tidak dapat membalas semua komen dan mesej sebab sy sekarang sibuk membina kehidupan baru di sini. Setiap hari mengharapkan nafas baru semoga ia nya menjadi satu kenyataan. Doa kalian semua akan sy sematkan di dalam hati dan menjadi kata2 perangsang utk sy terus lebih maju ke hadapan. Sy sangat2 menghargai semua doa kalian yaa. Buat kakak Andrea yg bertungkus lumus menghasilkan cerita ini dan menyusun ayat satu persatu menjadikannya satu cerita yg penuh emosi. Cerita yg membuatkan sy sedar luahan hati selama ini telah di dengari dan menempatkan hati pelbagai pihak seperti diri sy sendiri. Terima kasih kerana menjiwai watak isha di dalam penceritaan ini.. ISHA SAYANG KAMU SEMUANYA.. ♡
Ketakutan ini hanya Allah yg tahu. Dengar cerita pakistan tadi sudah setuju utk berkahwin dengan sy. Matilah sy.. Sy nekad mahu larikan diri. Yaa!! sy mau lari di malam ini...!! Sy masih mendengar cerita dari luar
Shakid: ok baii.. boleh kah sy bawa isha keluar jalan2..?
Dady: dari kau saja bah..
Tiba-tiba pintu di ketuk
Tokk tokkkk
Sy buka pintu pelahan. Kayu di belakang sudah sedia di tangan. Kalau apa jadi jadilah. Sy sudah tidak kisah! Sy mau jadi pembunuh! sekalipun sy sanggup! Sy tidak suka pakistan tua ni! Sy takut di rogol!! Mata sy merah dan tangisan tadi reda
Sy buka pintu. Shakid pula yg ketuk ni. Apa hal lagi? Sy dengan kayu bersedia. Pandangan shakid penuh simpati..
Shakid: adik jangan nangis.. sy bawa adik jalan2. Mau?
Sy: (geleng kepala tidak)
Shakid: jangan begini... Sy tadaa jahat. Sy mahu bawa isha keluar saja. Jangan fikir bukan2 ok??
Suara dady menyampuk di ruangtamu dengan mata merah yg sengaja di besarkan. Suara yg penuh penegasan dan amaran
Dady: alisha kau ikutlah jalan sekarang! Kalau tidak mati lah kau sy kerjakan!
Hos hitam tadi masih ada di hadapan dady. Sy kecewa, sedih dan takut. Shakid pula berdiri di hadapan angguk kepala cuba tenangkan sy. Shakid bagi aksi supaya sy lap air mata. Kenapa pandangan shakid sayu? Mata shakid pun sedikit berair.. sy pandang shakid. Shakid pujuk lagi
Shakid: sy janji.. sy bawa adik jalan bukan buat apa2. Ok? Bapa masih mau pukul tu..
Sy minta izin mau bersiap2. Akhirnya sy ikut juga. Buat apa sy di rumah? Hos hitam tadi masih di sana. Bila-bila masa pasti kena lagi. Tapi dalam hati inilah kali terakhir sy pasti akan lari di malam ini
Siap saja. Shakid bawa sy keluar dari rumah. Dady begitulah rasa lega bila sy tiada di rumah. Sungguh2 kah sy ini anak yg menyusahkan? Sy masih mahu menangis.. tapi cuba bertahan dan terus diam
Shakid bawa sy masuk dalam kereta proton saga merah. Sy duduk di sebelahnya. Sebesar2 manusia shakid ni. Sy takut. Tapi sy ada persedian sendiri kalau apa2 terjadi sy pasti akan lari
Shakid bawa sy makan terlebih dulu. Sy tiada selera makan. Sy hanya duduk dan diam. Biar shakid saja yg bersuara. Selesai makan shakid bawa jalan2 di tanjung lipat. Adakah pertama kali sy melihat indahnya tg.lipat ni? Bandar kk kelihatan jelas dari sini.. cantiknya tempat ni. Ramai orang.. hati sy tersenyum.. hanya di hati bicara.. shakid pandang sy tapi dia faham sy baru melihat keadaan ni. Selama ini randy hanya sekali dua bawa sy di 1B itupun mengaku sy ni adik angkatnya. Sy tiada kesempatan meneroka dunia luar. Sy sudah di bentuk sebegini rupa.. harusnya apa lagi sy perlu minta? Tiada.... Sy berhenti menikmati keindahan pantai. Dunia seperti hitam kembali
Cahaya matahari jam4 petang memang panas. Kulit sy jadi merah. Shakid lagilah... merah habis. Siap berjalan di tepi pantai kami duduk. Ramai orang pandang kami.. pandangan serong lah tu, yalah budak hingusan dengan lelaki pakistan tua. Shakid ok saja dia tidak peduli semua tu. Shakid bilang duduk di bangku dulu...
Shakid: isha sy tanya.. kenapa bapa pukul itu macam?
Sy: 😊
Senyuman di buat2. Mata mula berair. Sy pun tertanya2 kenapa sy di pukul? Apa kesalahan sy? Apa dosa sy? Semuanya tidak berjawab. Sy diam dan tunduk sambil goyangkan kaki.. berpura2 ok
Shakid: sha jangan menangis..
Sy makin tunduk angguk kepala yaa sy tidak mau menangis. Tapi kenapa air mata ini jatuh sendirinya? Sy tetap berpura2 ok. Memori sy cepat berfikir shakid orang kedua yg bilang "jangan menangis.." Tapi benarkah ada manusia boleh hentikan tangisan ini? Adakah mereka berkata benar? Macam hanya satu tempias saja sy di jadikan isteri sementara. Hidup dan impian sy sudah musnah. Sy tidak tahu apa erti masa depan... Sy bodoh sebab percayakan manusia itu sendiri. Sy angkat kepala berpura-pura ok. Sy pandang shakid
Pandangan shakid, mata biru dan hensem bah dia ni. Sesekali dia senyum memang semanis senyuman. Shakid seorang yg tegas luaran. Dan sy tidak tahu kalau shakid jenis yg macam mana lagi
Shakid: Bapa tidak patut buat isha begini.. sha masih budak. Isha sakit kah?
Sy: tidak... (Sy pandang laut. Cuba yakinkan diri tiada kesakitan)
Shakid: Dady isha mau kahwinkan sy sama kau. Tapi sy tidak mau sebab kau masih budak
Sy diam. Dan sy jadi pendiam. Sy tidak mahu bersuara lagi. Suara yg tiada nilainya
Shakid: Bodoh bah dady kau tu! Kerja asyik main judi. Suka main perempuan. Hutang sana sini tadaa mau bayar..! Tengok anak lagi jadi mangsa..
Sy: ....
Shakid: isha kau setuju kalau kita kahwin?
Sy: (no respon)
Shakid: sy mau kahwin sama isha kalau isha sudah 15 tahun. Isha mau kahwin sama sy?
Sy: hmmm...
Shakid: sy tidak kisah apa cerita lama isha. Kalau sy jadi suami isha pasti kasi senang hidup isha
Sy tiada setuju mahupun angguk mahu kahwin. Shakid bilang dia sudah fikir masak2 dari hari tu lagi. Memang dia mahukan sy sebagai isterinya. Dia ikhlas. Randy pun bagi janji yg sama. Entahlah
Selesai dari berjalan tadi shakid hantar sy depan rumah. Memang betullah shakid langsung tidak sentuh sy pun. Shakid bawa jalan tadi supaya dady tidak pukul sy dan dia pun mau nyatakan mau kahwin dengan sy. Sy sudah nekad malam ini atau pun hari akan datang sy mahu larikan diri. Semua ni menyakitkan hati...!!!!!
Shakid terus jalan. Sy masuk ke dalam rumah. kosong. Dady sudah keluar agaknya. Sekarang sy plan utk melarikan diri. Sy masuk ke bilik kemas barang2 ke dalam satu beg sandang. Sy nekad mahu lari.. entah lari ke mana. Itu kemudian fikir. Duit? Sy memang tiada duit.. kalau ada 10sen pun memang sy lah manusia paling bersyukur. Ini memang kosong.. tidak mau fikir lagi. Malam ini sy pasti lari
Siap packing barang. Sy ambil selipar dan jalan. Hati bermonolog sayu ' Wahai rumah.. ini bukan syurga lagi. Rumah ini neraka. Ruangtamu yg kosong kenapa? Sebab semua isinya sudah pecah di badan ini. Kenapa sy di takdirkan begini? Dady maafkan sy.. sy mesti pergi jauh dari sini. Sy minta ampun.. Terima kasih kerana menjadi bapa sy di dunia ini'
Sy pelahan kunci pintu rumah. Sy tidak mahu pandang belakang lagi. Sy harus ke mana malam begini? Jalan pun tidak berapa tahu. Sy ikut laluan kereta yg selalu kami limpas. Sy berjalan sedikit rasa takut dengan hantu.. takut dengan manusia. Bermacam2 perasaan. Tidak apa malam ini sy mesti lari..
Sy nampak ada busstop di hujung sana. Sy duduk dulu. Buka handphone. Siapa perlu di hubungi? Tiada. Sy off telepon. Sy akan cuba jual telepon ni dengan sesiapa yg lalu supaya ada duit
Tiba-tiba
Ada seorang lelaki datang. Sy mengeletar ketakutan tapi cuba kuatkan diri bercakap. Dengan muka yg tidak terurus, sy baru berdiri lelaki tadi mengelak dan terus cepat2 jalan. Adakah muka sy begitu teruk? Sy duduk balik. Menunggu orang lain lalu lagi..
Ada seorang kakak. Sy beri salam dan minta pertolongan. Kakak tadi duduk di busstop kesian. Kakak bilang dia tiada duit utk beli telepon ni. Kakak hanya kesiankan sy dan cuba membantu. Akhirnya kakak tadi memujuk supaya sy ikut ke rumahnya. Dia cuba menolong. Mau tak mau sy terpaksa ikut. Memang sy ketakutan.. apa lagi otak sentiasa berfikir kalau dady tahu apa akan jadi? Sy berjalan sambil tengok kanan dan kiri. Bunyi kereta lalu lalang sangat kuat sy takut itu kereta dady
Setibanya di rumah kakak tadi. Memang keluarganya ok dan baik. Sy di suruh duduk. Taukah pandangan asing bila kita menumpangkan orang lain di rumah? Sy menahan tangisan. Sy berharap ada bantuan di malam ini. Malam ini sy minta izin mau tidur di sini. Mama bapa kakak ni memang baik. Sy baru terasa lega.. syukur
Dorang tanyalah sy dari mana dan kenapa begini rupa? Kamu taukah bila sy cakap bapa sy si anu tu... Sy cakap dari kampung ini, anak si ini... pandangan mereka lain macam. Berubah muka. Sy tahu memang dorang negatif sudah
Makcik tadi tiba2 bersuara..
Makcik: oh kau anak si anu tu. adik.. bukan apalah makcik minta maaf. Kami tidak dapat tolong adik. Sebab kami tidak mahu ada masalah. Kenapa adik lari dari rumah?
Sy: Entahlah makcik..
Makcik: macam mana begini..? Kami takut bapa adik datang sini buat kecoh..
Sy: sy minta maaf makcik. Boleh sy tinggal di sini dulu?
Makcik: boleh. Tapi kalau bapa kamu tau macam mana?
Orang mahu menolong pun takut. Sebab dady sudah terkenal dengan penagih dan banyak hal yg dady buat di luar sana. Sy berstatuskan anak penagih. Kalau sy nekad tidur di sini tidakkah sy akan menyusahkan mereka? Sampai bila pula sy boleh menumpang di sini? Sy berdiri minta diri tapi berat hati juga keluarga ni lepaskan sy. Sy faham. Sy pun tidak tahu kalau sy cerita masalah sy pasti menjadi buah mulut semua orang. Kampung ini sudah lali dengan keadaan dady. Tapi mereka tidak fikir dady ada anak yg tidak berdosa di buat begini. Tiada cuba memahami tapi hanya mau menjajah cerita. Tidak apa.. Sy faham. Sy tidak mau menyusahkan semua orang. Sy diam dan mau jalan
Kakak tadi pun tidak tau mau buat apa. Dia negatif sebab sy ni anak penagih. Anak pencuri.. Sy faham. Sy tidak mau menyusahkan orang. Lagi2 sy tahu kalau dady mengamuk habislah bergaduh dan orang lain akan terlibat
Sy keluar dari rumah tadi. Kaki longlai. Sy terpaksa berpatah balik ke rumah. Sy mahu lari ke mana malam ni? Tiada hala tuju
Sampai di hadapan rumah. Sy duduk di luar rumah. Pedihnya hati. Betul2 penagih syabu itu sampah masyarakat sehingga tiada ruang utk mereka. Apa yg paling kejam? Anak terlibat sama.. Entah2 sy pun sudah termakan hasil jualan haram. Sebab itulah tiada orang akan percayakan biar sedikit kebaikan lagi. Mereka pun takut sy akan membawa pengaruh jahat sama anak mereka. Bersabarlah wahai hati. Siapa manusia yg mau pungut diri sy? Diri sy yg sudah rosak! Diri yg tiada masa depan! Orang semua menjauh.. yaa langit itu lebih dekat dari manusia sekeliling. Sy menangis bawa beg masuk ke dalam rumah
Pintu di kunci dari dalam? Ya Allah ada dady kah di dalam? Sy cuba bertenang kawal pernafasan sendiri. Hati berdebar kencang. Di malam ini? Adakah sy akan kena lagi? Bahang neraka terasa lagi..
Sy ketuk pintu pelahan. Dady buka pintu. Mata merah.. marahnya sudah jelas. Sy berpura2 masuk. Masuk saja.. rambut duluan di tarik. Sy terjatuh. Dady tutup pintu. Memang sy tiada kudrat melawan lagi. Adakah dady kisah air mata ini? Jangankan memujuk kesian pun tidak! Malah ambil apa saja barang lempar lagi. Sy hanya mengelak takut tercedera lebih parah. Begitulah kalau ada dady yg durjana. Malam ini nyawa saja masih mampu bertahan.. nafas sudah tersekat2 sakitnya di dada
Buat readers di luar sana ada yg bertanya kenapa sy bertahan sekuat ini? Kenapa tidak lari? Ini adalah jawapan sy 'kerana inilah yg perlu sy pertahankan seorang bapa yg sy sayang. Kenapa tidak berlari? Buat apa lari?! Sedangkan orang menyelamatkan pun tidak pasti. Kenapa tahan di pukul? kerana diri sudah di latih begini. Kenapa tidak lapor polis? Kalau lah ada yg memberi akal fikiran utk budak sekecil ini. Kalau lah sy ada kawan utk berkongsi rasa.. ternyata langit itu lebih dekat dari manusia. Kalau saja mamy sy ada di saat ini adakah hidup sy begini? TIDAK. Ini semua tidak akan jadi! Mamy sy di bawah tanah itu masih berdoa utk sy supaya mendapat kehidupan yg lebih baik! Bersyukurlah kamu masih punya tempat bergantung hidup dan berkasih sayang. Dan kepada yg mengelar diri sy bodoh.. bersyukurlah kerana sebaik2 kehidupan yg Allah s.w.t telah berikan buat kamu..
Dady: kau mau lari..?
Sy: tidak da.. da.. dady ampun
Dady: habis apa dalam beg kau tu?! Sial!!
Sy: ampun.... dady sakit..
Pukulan demi pukulan. Amaran dady sekali ini saja.. Sebab dady sudah bagi tunjuk batang besi ini akan berakhir di perut sy. Ya Allah..Dengan keadaan sy yg kecil ini.. kurus lagi. Setiap pukulan mengena di mana2 tulang. Sakitnya... Sy menangis meminta ampun? Apa dosa sy??? Apa dosa sy yg perlu di ampunkan? TIADA. Dosa sy sebab menjadi begini.. ada dady begini! Sy cuba berdiri menahan sakit. Mengeletar seluruh badan.. kaki cuba berdiri tapi lutut tidak dapat menampung beratnya badan. Sy tersungkur sendiri. Dady hanya buat bodoh. Rupanya dady sedang asyik dengan serbuk putih di biliknya tadi. Akhirnya dady berhenti memukul dia sambung menghisap syabu
Sy cepat2 masuk ke dalam bilik tutup pintu. Kayu sy ambil dari bawah katil. Sy peluk kayu sekuatnya bila-bila masa sy akan memukul. Badan bergegar ketakutan dan kesakitan
Tapi sampai ke subuh tiada juga dady menganas. Sy tertidur di depan pintu.. sakitnya badan. Setiap kali tidur angan2 terakhir hanyalah mau mati dan tidak perlu di sedarkan lagi. Biar mati sekali dalam tidur. Tapi setiap hari sy bersyukur sebab di berikan peluang utk bernafas lagi di dunia ini
Pagi
Dady keluar dari biliknya. Sy bersiap sedia takut kalau ada benda akan di lempar lagi. Sy berpura2 sibuk di dapur mencuci piring. Dady datang minta makanan. Sy ketakutan sebab tiada apa yg boleh di masak lagi
Dady: kenapa belum masak?!
Sy: hmm.. mm.. da.. dady tiada apa boleh di masak
Dady: kau kan!!! Menyusahkan betul!!
Sy: dady jangan...... !
Sy sangga tangan sebab berfikir dady mau memukul lagi tapi sebenarnya dady tidak memukul. Dady kau sedarkah betapa takutnya sy dengan seorang bapa? Sehinggakan apa pun tindakan dady hanyalah ketakutan buat sy. Apa yg keluar dari mulut dady tidak pernah menyenangkan hati ini. Hanya ketakutan....
Dady: sha kau dengar sini baik2.. !!
Sy pandang dady ketakutan. Terasa mengigil dari isi kulit hingga ke tulang. Rambut tidak bernyawa pun merasa kesakitan ini. Tapi kenapa bila sy pandang dady.. sy teringat dady seorang penyayang dahulu kala. Ada terbit muka mamy di wajah dady.. Dady kau lupakah muka sy ini ada muka dady? Badan yg dady dera ini adalah sebahagian nyawa dady. Sy tunduk menahan tangisan. Dady dengan suara tegas..
Dady: isha kau kahwinlah sama pakistan tu!
Sy: sha tidak mau
Dady: Dady mau kau kahwin sama dia! Mulai esok kau layanlah dia bagus2
Sy: dady sy tidak mau.. (menangis)
Dady: jangan macam2 sana! Shakid bilang tunggu umur kau 15 tahun. Dia mau kawin sama kau! Bagus bah dia tu.. kaya lagi..
Sy: dady sy tidak mau kahwin..
Dady: sampai bila?! Kau ingat ada lagikah mau kawin sama kau?!! Sudah!!!!
Hari berganti hari. Hidup sentiasa dalam ketakutan. Sy memasuki umur 14 tahun. Tiada apa yg perlu di tunggu lagi. Kadang sy menunggu di luar rumah berharap randy akan datang ke sini memujuk ataupun mengambil sy sebagai isterinya lagi. Tapi langsung tiada khabar berita. Tempoh setahun ini hanya utk memulihkan hati sendiri. Susahnya utk melepaskan cinta pertama. Sy ingat memori kami, sejak dari kecil lagi sy hanya ingat randy begitu baik tapi kenapa akhirnya begini? Kenapa dia hina sy? Mungkinlah dady dia hina kerana diri dady sendiri. Tapi kenapa sy di libatkan? Hanya kerana sy punya darah daging sebegini akhirnya tempias ke sy juga? Randy kau apa khabar? Kau hilang entah ke mana. kali terakhir dengar berita call dari mama randy masa tu itupun penuh dengan cemuhan dan hinaan. Mama randy bagitau yg randy akan berkahwin dengan staf nurse. Jangan menyundal sama suami orang! Jangan ganggu randy lagi! Itulah khabar setahun yg lalu. Sekarang tidak tahu apa terjadi dan randy memang tidak pernah sesekali mencari call atau mesej lagi. Biarlah sy berdiam diri. Selama ini sy hanya duduk di dalam rumah. Tiada istilah jalan ke mana-mana. Tanah pun langsung tidak berpijak kecuali ada benda yg mahu di pungut terjatuh dari rumah ataupun mengutip sayur di belakang rumah. Memang sy patut tinggal di dalam gua yg gelap tidak nampak manusia dan manusia pun tidak melihat sy lagi
APA YANG ADA DI HADAPAN MATA ITULAH YANG KITA PERRCAYA. Dan inilah yg sy lihat setiap hari. Tiada siapa yg boleh menerima sy lagi? Di hari akan datang belum pasti lagi.. tapi sy dapat rasakan ia nya pasti lebih menyakitkan hati. Ini adalah perjanjian di antara dady dan shakid. Saya? apa hak sy di sini? Tiada..
Semenjak kejadian melarikan diri dari rumah malam tu, dady tidak memukul lagi. Shakid sudah warning kalau dady pukul sy lagi shakid akan ambil tindakan. Terasa juga ada tempat perlindungan lagi utk berteduh. Shakid tidak seperti randy.. sebab shakid seorang yg pandai mengambil hati dengan bercerita. Kadang sy tersenyum sendiri. Jangankan makanan atau benda, apa sekali pun semuanya dia bagus. Paling penting shakid punya adat.. dan sy melihat shakid sebaik2 manusia yg penuh adat...
Di rumah yg sunyi.. tiada apa2 lagi. Kembali seperti dulu. Keadaan makin berbeza sebab shakid memang baik orangnya. Sangat2 bagus dan penyayang. Dady bilang sy kena sentiasa bercantik2 supaya shakid suka sy. Tapi ternyata shakid bukan memlilih kerana rupa memang dia cintakan sy sehingga kini. Ternyata sy memang cintakan shakid.. 😢
Dady sudah rancang kesemuanya masa depan sy akan jadi begini. Sy hanya mengikut apa saja yg akan terjadi. Tapi sy bersyukur kerana sy pernah merasai cinta itu dari shakid
Dady bilang shakid seorang yg kaya. Sebenarnya dia ada 4 buah kedai sendiri di area XX. Huhu... memang cukup kaya. Setiap kali shakid datang ke rumah bukan lagi tujuan menagih hutang tapi hanya melihat keadaan sy sihat atau tidak. Shakid tidak mau sy di dera lagi. Tiada ambil kesempatan malahan shakid ajar sy jaga kehormatan diri.. pemakaian macam mana.. macam2 nasihat
Sepanjang tempoh 2 tahun sy mula melonjak ke 15 tahun. Shakid lah yg menjaga kebajikan sy. Memang semuanya serba lengkap dan sy merasa senyuman ada di sini. Cuma cinta belum pasti. Saat ini sy hanya takut utk cintakan manusia lagi. Tapi ternyata sy pernah cintakan shakid selama itu dan cinta shakid adalah sebesar2 cinta buat sy.. terima kasih
Sambutan Tahun 2016 >>
Tahun sy memasuki umur 15 tahun. Adakah di tahun ini? berkahwin lagi? Usia masa ini belum memasuki 15 tahun. Cuma bila ikut pengiraan tahun memang sy berumur 15 tahun. Hati sentiasa berdebar kerana sudah tahu apa akan jadi di tahun ini
Pagi
Dady tidak ke mana-mana dari semalam. Pagi ni pun dady bersiap sedia seperti menunggu tetamu
Dady: isha kau p mandilah.. pakai kemas2 sikit!
Sy ikut arahan dady. Memang sy tahu kenapa dady suruh sy mandi dan bersiap2. Ini sebab dia mahu berjumpa dengan shakid lagi. Sy mandi sambil menangis. Adakah sy betul2 akan di kahwinkan dengan pakistan tua tu? Ya Tuhan...
Siap semuanya. sy duduk di hadapan dady
Dady: isha kau dengar sini aah.. Hari ini pakistan nama shakid tu akan datang sini. Dady mahu isha terima dia sebagai suami..
Sy: tapi sha tidak suka dia
Dady: kau jangan memilih sangat! sudah ada lelaki mau kahwin sama kau! Kenapa kau ingat ada lagi lelaki mau kahwin dengan kau?!
Sy: hmmm... (menangis)
Dady: kau jangan sesekali menangis depan orang! kau tau lah apa nasib kau!
Sy: dady sy tidak mau kahwin dulu..
Dady: sudah! Kau terima shakid tu supaya hidup kita pun senang. kau taukah dia tu belum pernah kahwin. banyak duit dan kaya.. kau fikir kalau kau jadi isterinya siapa yg senang? kau juga kan!
Sy: hmmm...
Dady: sy bilang kau jangan nangis sana! sekejap lagi family dorang datang tu
Jam8.40 pagi
Ada dua perempuan dan lelaki berbangsa pakistan datang ke rumah. Ini family shakid. Ya Tuhan muka shakid ni bikin takut bah. Serius dan tua Tapi hensem maklumlah pakistan kacukan iran. Bila ingat semua kebaikan shakid memang dia ok orangnya. sy cuba tenangkan diri. Sy menahan air mata. tunduk
Family shakid ada sudah yg berkahwin dengan bangsa melayu di kk. Mereka semua pun fasih berbahasa melayu. Perempuan 2 orang ni adalah sepupu shakid yg ada di kk. Menurut shakid family besar semua di pakistan. Dan bila tiba majlis kahwin kami barulah keluarganya datang ke sini. Hmmmm... Memang shakid tidak pernah berahwin. lelaki tua dan tegas
Dady explain juga dengan keluarga shakid bahawa sy sudah pernah berkahwin di usia 12 tahun. Tapi suami sudah ceraikan sy. Ya Allah malunya dengar cerita kisah silam begini. Di usia 13 tahun sudah jadi janda? Apa kali fahaman keluarga shakid ni? Sy hanya tunduk diam. Keluarga shakid bilang mereka tidak kisah pasal kisah silam yg penting mereka datang dengan niat yg baik. Lagipun mereka penuh dengan adat istiadat keislaman. Dady hanya angguk2 faham
Selepas perbincangan di antara dady dan keluarga shakid tadi. Akhirnya satu kata putus 'sy akan berkahwin dengan shakid bulan depan'. Sy masuk bilik tapi dady teriak lagi
Dady: Kau jangan macam2 sana! kau mesti kahwin dengan shakid! kali ni kalau kau cerai lagi taulah apa nasib kau! kali ini sy bunuh kau hidup2!
Sy masuk ke dalam bilik menangis. Sy rindukan randy. Randy selamatkanlah sy di sini. Sy akan berkahwin dengan lelaki yg sy tidak kenal. Tapi apa mau di tunggu pasal randy??!! Kifarah itu pasti ada.. Kau ingatlah randy kau akan sedar kesalahan itu bila terkena kifarahmu sendiri..
Shakid tadi pun langsung tiada bercakap dengan sy. Pandang pun tiada. Kehidupan mereka agak berbeza dengan kita di sini. perempuan tidak boleh bercerita dengan lelaki sesuka hati. Perempuan tempatnya di belakang suami. Kakak sepupu shakid pun tadi hanya eya2 bila bercerita dengan dady..
Ada calling masuk. Sy angkat call. rupanya calling dari kakak sepupu shakid. Kakak sepupunya bilang minggu depan sy akan di bawa utk baju pengantin. hmmmm sy eyakan saja
Tibalah di hari pernikahan kami 💐
Kami di nikahkan di rumah kami seperti biasa. Cara kampung. Bezanya kali ini semua orang kampung pandang negatif. Tiada satu pun yg sudi datang. Sy tidak perlu cakap banyak. Apa lagi mau bahas itu ini, sy seorang pendiam dan kekal berdiam diri. Kami nikah di saksikan oleh keluarga shakid saja. Keluarga jauh dari pakistan pun ada yg datang
Selesai akad nikah sy di bawa ke rumah shakid tengah hari tu. Banyak mau di sediakan pakaian, berinai dan macam2 lagi. Malam ini majlis kami akan di buat di rumah shakid. Di satu kondominium xx. Mewah dan memang kaya. Rumah serba lengkap dengan aircond huhu. Sy berdiam diri sebab berada di tempat orang. Memang meriah perkahwinan kami berbanding dengan randy dulu. Biarpun sy tidak kenal shakid tapi dia bawa sy kahwin dengan cara yg baik2. Yang pastinya malam ini sy akan di pakaikan sari dan aksesori bermacam2 di kepala dan tangan. Tangan sy sudah siap di ukir inai utk malam ini. Wowww memang jadi 'janam' sudah ni
Keluarga shakid dari seberang sanggup datang ke majlis kahwin kami. Sy berkenalan biarpun ada bahasa yg tidak di fahami. Memang benarlah shakid tidak pernah berkahwin selama ni. Kiranya dia hanya mahu meneruskan perusahaannya sehingga hari tua. Isu kahwin tidak pernah terfikir lagi sehinggalah dady yg offer diri sy utk di kahwinkan. Hmmm...
Tiba-tiba
Shakid: jaan..
Sy pandang shakid sekejap. Siapa dia panggil tu? Apa 'jaan' ? Mana sy tau.. sy buat bodoh. Shakid pandang sy lagi
Shakid: jaan...
Sy: Kau cakap sama sy kah?
Shakid: ya
Sy: O..
Entah apa maksud ayat tu. Kenapa pula dia panggil sy dengan nama tu? Pelik o. Majlis kahwin kami baru mau bermula ni. Sy sudah di hias secantik2 karishma kapoor 😂
Lagu bollywood rancak...
🎶Choori choori.. chupkee chupkee..🎶
🎶Mastaana mausam hai, rangeen nazaara...
Dhadkan kya kehti hai, samjho ishaara
Aaj se jaaneman dil hai tumhaara...
Aaj se jaaneman dil hai tumhaara... 🎶
Shakid berdiri dekat sambil pegang bahu sy. Tingginya mengalahkan tiang elektrik. Sy mendongak pandang ke atas. Badan dan umur dua tiga kali ganda. Mata kebiruan.. bulu-buluan di tangan dan dada. Badan yg tagap. Hensemboii
Adakah perlawanan matching 15 VS 49.....?
~ Beautiful Lisa beza umur dia dengan gentua 20 tahun kan? Beza umur sy dengan shakid pula 34tahun haha. Kalau saja duluan sy terbaca cerita beautiful me tidaklah sy terkahwin dengan shakid ni haha... Lisa kena ehem2 7 kali time honeymoon ja. Tapi sy kasihan kama 5 kali dalam sehari... stressssss!! ~
Shakid: jaan..
Sy: apa tu.....?
Shakid: sy panggil isha jaan ok?
Sy: apa maksud jaan tu?
Shakid: jaan tu ertinya sayang
Sy: 😊
Shakid: jaan.. muje pyar kartha tu
Sy: ....?
Terima kasih kepada semua readers yg mendoakan sy dan terus2 memberi kata2 semangat. Sy tidak dapat membalas semua komen dan mesej sebab sy sekarang sibuk membina kehidupan baru di sini. Setiap hari mengharapkan nafas baru semoga ia nya menjadi satu kenyataan. Doa kalian semua akan sy sematkan di dalam hati dan menjadi kata2 perangsang utk sy terus lebih maju ke hadapan. Sy sangat2 menghargai semua doa kalian yaa. Buat kakak Andrea yg bertungkus lumus menghasilkan cerita ini dan menyusun ayat satu persatu menjadikannya satu cerita yg penuh emosi. Cerita yg membuatkan sy sedar luahan hati selama ini telah di dengari dan menempatkan hati pelbagai pihak seperti diri sy sendiri. Terima kasih kerana menjiwai watak isha di dalam penceritaan ini.. ISHA SAYANG KAMU SEMUANYA.. ♡
Ketakutan ini hanya Allah yg tahu. Dengar cerita pakistan tadi sudah setuju utk berkahwin dengan sy. Matilah sy.. Sy nekad mahu larikan diri. Yaa!! sy mau lari di malam ini...!! Sy masih mendengar cerita dari luar
Shakid: ok baii.. boleh kah sy bawa isha keluar jalan2..?
Dady: dari kau saja bah..
Tiba-tiba pintu di ketuk
Tokk tokkkk
Sy buka pintu pelahan. Kayu di belakang sudah sedia di tangan. Kalau apa jadi jadilah. Sy sudah tidak kisah! Sy mau jadi pembunuh! sekalipun sy sanggup! Sy tidak suka pakistan tua ni! Sy takut di rogol!! Mata sy merah dan tangisan tadi reda
Sy buka pintu. Shakid pula yg ketuk ni. Apa hal lagi? Sy dengan kayu bersedia. Pandangan shakid penuh simpati..
Shakid: adik jangan nangis.. sy bawa adik jalan2. Mau?
Sy: (geleng kepala tidak)
Shakid: jangan begini... Sy tadaa jahat. Sy mahu bawa isha keluar saja. Jangan fikir bukan2 ok??
Suara dady menyampuk di ruangtamu dengan mata merah yg sengaja di besarkan. Suara yg penuh penegasan dan amaran
Dady: alisha kau ikutlah jalan sekarang! Kalau tidak mati lah kau sy kerjakan!
Hos hitam tadi masih ada di hadapan dady. Sy kecewa, sedih dan takut. Shakid pula berdiri di hadapan angguk kepala cuba tenangkan sy. Shakid bagi aksi supaya sy lap air mata. Kenapa pandangan shakid sayu? Mata shakid pun sedikit berair.. sy pandang shakid. Shakid pujuk lagi
Shakid: sy janji.. sy bawa adik jalan bukan buat apa2. Ok? Bapa masih mau pukul tu..
Sy minta izin mau bersiap2. Akhirnya sy ikut juga. Buat apa sy di rumah? Hos hitam tadi masih di sana. Bila-bila masa pasti kena lagi. Tapi dalam hati inilah kali terakhir sy pasti akan lari di malam ini
Siap saja. Shakid bawa sy keluar dari rumah. Dady begitulah rasa lega bila sy tiada di rumah. Sungguh2 kah sy ini anak yg menyusahkan? Sy masih mahu menangis.. tapi cuba bertahan dan terus diam
Shakid bawa sy masuk dalam kereta proton saga merah. Sy duduk di sebelahnya. Sebesar2 manusia shakid ni. Sy takut. Tapi sy ada persedian sendiri kalau apa2 terjadi sy pasti akan lari
Shakid bawa sy makan terlebih dulu. Sy tiada selera makan. Sy hanya duduk dan diam. Biar shakid saja yg bersuara. Selesai makan shakid bawa jalan2 di tanjung lipat. Adakah pertama kali sy melihat indahnya tg.lipat ni? Bandar kk kelihatan jelas dari sini.. cantiknya tempat ni. Ramai orang.. hati sy tersenyum.. hanya di hati bicara.. shakid pandang sy tapi dia faham sy baru melihat keadaan ni. Selama ini randy hanya sekali dua bawa sy di 1B itupun mengaku sy ni adik angkatnya. Sy tiada kesempatan meneroka dunia luar. Sy sudah di bentuk sebegini rupa.. harusnya apa lagi sy perlu minta? Tiada.... Sy berhenti menikmati keindahan pantai. Dunia seperti hitam kembali
Cahaya matahari jam4 petang memang panas. Kulit sy jadi merah. Shakid lagilah... merah habis. Siap berjalan di tepi pantai kami duduk. Ramai orang pandang kami.. pandangan serong lah tu, yalah budak hingusan dengan lelaki pakistan tua. Shakid ok saja dia tidak peduli semua tu. Shakid bilang duduk di bangku dulu...
Shakid: isha sy tanya.. kenapa bapa pukul itu macam?
Sy: 😊
Senyuman di buat2. Mata mula berair. Sy pun tertanya2 kenapa sy di pukul? Apa kesalahan sy? Apa dosa sy? Semuanya tidak berjawab. Sy diam dan tunduk sambil goyangkan kaki.. berpura2 ok
Shakid: sha jangan menangis..
Sy makin tunduk angguk kepala yaa sy tidak mau menangis. Tapi kenapa air mata ini jatuh sendirinya? Sy tetap berpura2 ok. Memori sy cepat berfikir shakid orang kedua yg bilang "jangan menangis.." Tapi benarkah ada manusia boleh hentikan tangisan ini? Adakah mereka berkata benar? Macam hanya satu tempias saja sy di jadikan isteri sementara. Hidup dan impian sy sudah musnah. Sy tidak tahu apa erti masa depan... Sy bodoh sebab percayakan manusia itu sendiri. Sy angkat kepala berpura-pura ok. Sy pandang shakid
Pandangan shakid, mata biru dan hensem bah dia ni. Sesekali dia senyum memang semanis senyuman. Shakid seorang yg tegas luaran. Dan sy tidak tahu kalau shakid jenis yg macam mana lagi
Shakid: Bapa tidak patut buat isha begini.. sha masih budak. Isha sakit kah?
Sy: tidak... (Sy pandang laut. Cuba yakinkan diri tiada kesakitan)
Shakid: Dady isha mau kahwinkan sy sama kau. Tapi sy tidak mau sebab kau masih budak
Sy diam. Dan sy jadi pendiam. Sy tidak mahu bersuara lagi. Suara yg tiada nilainya
Shakid: Bodoh bah dady kau tu! Kerja asyik main judi. Suka main perempuan. Hutang sana sini tadaa mau bayar..! Tengok anak lagi jadi mangsa..
Sy: ....
Shakid: isha kau setuju kalau kita kahwin?
Sy: (no respon)
Shakid: sy mau kahwin sama isha kalau isha sudah 15 tahun. Isha mau kahwin sama sy?
Sy: hmmm...
Shakid: sy tidak kisah apa cerita lama isha. Kalau sy jadi suami isha pasti kasi senang hidup isha
Sy tiada setuju mahupun angguk mahu kahwin. Shakid bilang dia sudah fikir masak2 dari hari tu lagi. Memang dia mahukan sy sebagai isterinya. Dia ikhlas. Randy pun bagi janji yg sama. Entahlah
Selesai dari berjalan tadi shakid hantar sy depan rumah. Memang betullah shakid langsung tidak sentuh sy pun. Shakid bawa jalan tadi supaya dady tidak pukul sy dan dia pun mau nyatakan mau kahwin dengan sy. Sy sudah nekad malam ini atau pun hari akan datang sy mahu larikan diri. Semua ni menyakitkan hati...!!!!!
Shakid terus jalan. Sy masuk ke dalam rumah. kosong. Dady sudah keluar agaknya. Sekarang sy plan utk melarikan diri. Sy masuk ke bilik kemas barang2 ke dalam satu beg sandang. Sy nekad mahu lari.. entah lari ke mana. Itu kemudian fikir. Duit? Sy memang tiada duit.. kalau ada 10sen pun memang sy lah manusia paling bersyukur. Ini memang kosong.. tidak mau fikir lagi. Malam ini sy pasti lari
Siap packing barang. Sy ambil selipar dan jalan. Hati bermonolog sayu ' Wahai rumah.. ini bukan syurga lagi. Rumah ini neraka. Ruangtamu yg kosong kenapa? Sebab semua isinya sudah pecah di badan ini. Kenapa sy di takdirkan begini? Dady maafkan sy.. sy mesti pergi jauh dari sini. Sy minta ampun.. Terima kasih kerana menjadi bapa sy di dunia ini'
Sy pelahan kunci pintu rumah. Sy tidak mahu pandang belakang lagi. Sy harus ke mana malam begini? Jalan pun tidak berapa tahu. Sy ikut laluan kereta yg selalu kami limpas. Sy berjalan sedikit rasa takut dengan hantu.. takut dengan manusia. Bermacam2 perasaan. Tidak apa malam ini sy mesti lari..
Sy nampak ada busstop di hujung sana. Sy duduk dulu. Buka handphone. Siapa perlu di hubungi? Tiada. Sy off telepon. Sy akan cuba jual telepon ni dengan sesiapa yg lalu supaya ada duit
Tiba-tiba
Ada seorang lelaki datang. Sy mengeletar ketakutan tapi cuba kuatkan diri bercakap. Dengan muka yg tidak terurus, sy baru berdiri lelaki tadi mengelak dan terus cepat2 jalan. Adakah muka sy begitu teruk? Sy duduk balik. Menunggu orang lain lalu lagi..
Ada seorang kakak. Sy beri salam dan minta pertolongan. Kakak tadi duduk di busstop kesian. Kakak bilang dia tiada duit utk beli telepon ni. Kakak hanya kesiankan sy dan cuba membantu. Akhirnya kakak tadi memujuk supaya sy ikut ke rumahnya. Dia cuba menolong. Mau tak mau sy terpaksa ikut. Memang sy ketakutan.. apa lagi otak sentiasa berfikir kalau dady tahu apa akan jadi? Sy berjalan sambil tengok kanan dan kiri. Bunyi kereta lalu lalang sangat kuat sy takut itu kereta dady
Setibanya di rumah kakak tadi. Memang keluarganya ok dan baik. Sy di suruh duduk. Taukah pandangan asing bila kita menumpangkan orang lain di rumah? Sy menahan tangisan. Sy berharap ada bantuan di malam ini. Malam ini sy minta izin mau tidur di sini. Mama bapa kakak ni memang baik. Sy baru terasa lega.. syukur
Dorang tanyalah sy dari mana dan kenapa begini rupa? Kamu taukah bila sy cakap bapa sy si anu tu... Sy cakap dari kampung ini, anak si ini... pandangan mereka lain macam. Berubah muka. Sy tahu memang dorang negatif sudah
Makcik tadi tiba2 bersuara..
Makcik: oh kau anak si anu tu. adik.. bukan apalah makcik minta maaf. Kami tidak dapat tolong adik. Sebab kami tidak mahu ada masalah. Kenapa adik lari dari rumah?
Sy: Entahlah makcik..
Makcik: macam mana begini..? Kami takut bapa adik datang sini buat kecoh..
Sy: sy minta maaf makcik. Boleh sy tinggal di sini dulu?
Makcik: boleh. Tapi kalau bapa kamu tau macam mana?
Orang mahu menolong pun takut. Sebab dady sudah terkenal dengan penagih dan banyak hal yg dady buat di luar sana. Sy berstatuskan anak penagih. Kalau sy nekad tidur di sini tidakkah sy akan menyusahkan mereka? Sampai bila pula sy boleh menumpang di sini? Sy berdiri minta diri tapi berat hati juga keluarga ni lepaskan sy. Sy faham. Sy pun tidak tahu kalau sy cerita masalah sy pasti menjadi buah mulut semua orang. Kampung ini sudah lali dengan keadaan dady. Tapi mereka tidak fikir dady ada anak yg tidak berdosa di buat begini. Tiada cuba memahami tapi hanya mau menjajah cerita. Tidak apa.. Sy faham. Sy tidak mau menyusahkan semua orang. Sy diam dan mau jalan
Kakak tadi pun tidak tau mau buat apa. Dia negatif sebab sy ni anak penagih. Anak pencuri.. Sy faham. Sy tidak mau menyusahkan orang. Lagi2 sy tahu kalau dady mengamuk habislah bergaduh dan orang lain akan terlibat
Sy keluar dari rumah tadi. Kaki longlai. Sy terpaksa berpatah balik ke rumah. Sy mahu lari ke mana malam ni? Tiada hala tuju
Sampai di hadapan rumah. Sy duduk di luar rumah. Pedihnya hati. Betul2 penagih syabu itu sampah masyarakat sehingga tiada ruang utk mereka. Apa yg paling kejam? Anak terlibat sama.. Entah2 sy pun sudah termakan hasil jualan haram. Sebab itulah tiada orang akan percayakan biar sedikit kebaikan lagi. Mereka pun takut sy akan membawa pengaruh jahat sama anak mereka. Bersabarlah wahai hati. Siapa manusia yg mau pungut diri sy? Diri sy yg sudah rosak! Diri yg tiada masa depan! Orang semua menjauh.. yaa langit itu lebih dekat dari manusia sekeliling. Sy menangis bawa beg masuk ke dalam rumah
Pintu di kunci dari dalam? Ya Allah ada dady kah di dalam? Sy cuba bertenang kawal pernafasan sendiri. Hati berdebar kencang. Di malam ini? Adakah sy akan kena lagi? Bahang neraka terasa lagi..
Sy ketuk pintu pelahan. Dady buka pintu. Mata merah.. marahnya sudah jelas. Sy berpura2 masuk. Masuk saja.. rambut duluan di tarik. Sy terjatuh. Dady tutup pintu. Memang sy tiada kudrat melawan lagi. Adakah dady kisah air mata ini? Jangankan memujuk kesian pun tidak! Malah ambil apa saja barang lempar lagi. Sy hanya mengelak takut tercedera lebih parah. Begitulah kalau ada dady yg durjana. Malam ini nyawa saja masih mampu bertahan.. nafas sudah tersekat2 sakitnya di dada
Buat readers di luar sana ada yg bertanya kenapa sy bertahan sekuat ini? Kenapa tidak lari? Ini adalah jawapan sy 'kerana inilah yg perlu sy pertahankan seorang bapa yg sy sayang. Kenapa tidak berlari? Buat apa lari?! Sedangkan orang menyelamatkan pun tidak pasti. Kenapa tahan di pukul? kerana diri sudah di latih begini. Kenapa tidak lapor polis? Kalau lah ada yg memberi akal fikiran utk budak sekecil ini. Kalau lah sy ada kawan utk berkongsi rasa.. ternyata langit itu lebih dekat dari manusia. Kalau saja mamy sy ada di saat ini adakah hidup sy begini? TIDAK. Ini semua tidak akan jadi! Mamy sy di bawah tanah itu masih berdoa utk sy supaya mendapat kehidupan yg lebih baik! Bersyukurlah kamu masih punya tempat bergantung hidup dan berkasih sayang. Dan kepada yg mengelar diri sy bodoh.. bersyukurlah kerana sebaik2 kehidupan yg Allah s.w.t telah berikan buat kamu..
Dady: kau mau lari..?
Sy: tidak da.. da.. dady ampun
Dady: habis apa dalam beg kau tu?! Sial!!
Sy: ampun.... dady sakit..
Pukulan demi pukulan. Amaran dady sekali ini saja.. Sebab dady sudah bagi tunjuk batang besi ini akan berakhir di perut sy. Ya Allah..Dengan keadaan sy yg kecil ini.. kurus lagi. Setiap pukulan mengena di mana2 tulang. Sakitnya... Sy menangis meminta ampun? Apa dosa sy??? Apa dosa sy yg perlu di ampunkan? TIADA. Dosa sy sebab menjadi begini.. ada dady begini! Sy cuba berdiri menahan sakit. Mengeletar seluruh badan.. kaki cuba berdiri tapi lutut tidak dapat menampung beratnya badan. Sy tersungkur sendiri. Dady hanya buat bodoh. Rupanya dady sedang asyik dengan serbuk putih di biliknya tadi. Akhirnya dady berhenti memukul dia sambung menghisap syabu
Sy cepat2 masuk ke dalam bilik tutup pintu. Kayu sy ambil dari bawah katil. Sy peluk kayu sekuatnya bila-bila masa sy akan memukul. Badan bergegar ketakutan dan kesakitan
Tapi sampai ke subuh tiada juga dady menganas. Sy tertidur di depan pintu.. sakitnya badan. Setiap kali tidur angan2 terakhir hanyalah mau mati dan tidak perlu di sedarkan lagi. Biar mati sekali dalam tidur. Tapi setiap hari sy bersyukur sebab di berikan peluang utk bernafas lagi di dunia ini
Pagi
Dady keluar dari biliknya. Sy bersiap sedia takut kalau ada benda akan di lempar lagi. Sy berpura2 sibuk di dapur mencuci piring. Dady datang minta makanan. Sy ketakutan sebab tiada apa yg boleh di masak lagi
Dady: kenapa belum masak?!
Sy: hmm.. mm.. da.. dady tiada apa boleh di masak
Dady: kau kan!!! Menyusahkan betul!!
Sy: dady jangan...... !
Sy sangga tangan sebab berfikir dady mau memukul lagi tapi sebenarnya dady tidak memukul. Dady kau sedarkah betapa takutnya sy dengan seorang bapa? Sehinggakan apa pun tindakan dady hanyalah ketakutan buat sy. Apa yg keluar dari mulut dady tidak pernah menyenangkan hati ini. Hanya ketakutan....
Dady: sha kau dengar sini baik2.. !!
Sy pandang dady ketakutan. Terasa mengigil dari isi kulit hingga ke tulang. Rambut tidak bernyawa pun merasa kesakitan ini. Tapi kenapa bila sy pandang dady.. sy teringat dady seorang penyayang dahulu kala. Ada terbit muka mamy di wajah dady.. Dady kau lupakah muka sy ini ada muka dady? Badan yg dady dera ini adalah sebahagian nyawa dady. Sy tunduk menahan tangisan. Dady dengan suara tegas..
Dady: isha kau kahwinlah sama pakistan tu!
Sy: sha tidak mau
Dady: Dady mau kau kahwin sama dia! Mulai esok kau layanlah dia bagus2
Sy: dady sy tidak mau.. (menangis)
Dady: jangan macam2 sana! Shakid bilang tunggu umur kau 15 tahun. Dia mau kawin sama kau! Bagus bah dia tu.. kaya lagi..
Sy: dady sy tidak mau kahwin..
Dady: sampai bila?! Kau ingat ada lagikah mau kawin sama kau?!! Sudah!!!!
Hari berganti hari. Hidup sentiasa dalam ketakutan. Sy memasuki umur 14 tahun. Tiada apa yg perlu di tunggu lagi. Kadang sy menunggu di luar rumah berharap randy akan datang ke sini memujuk ataupun mengambil sy sebagai isterinya lagi. Tapi langsung tiada khabar berita. Tempoh setahun ini hanya utk memulihkan hati sendiri. Susahnya utk melepaskan cinta pertama. Sy ingat memori kami, sejak dari kecil lagi sy hanya ingat randy begitu baik tapi kenapa akhirnya begini? Kenapa dia hina sy? Mungkinlah dady dia hina kerana diri dady sendiri. Tapi kenapa sy di libatkan? Hanya kerana sy punya darah daging sebegini akhirnya tempias ke sy juga? Randy kau apa khabar? Kau hilang entah ke mana. kali terakhir dengar berita call dari mama randy masa tu itupun penuh dengan cemuhan dan hinaan. Mama randy bagitau yg randy akan berkahwin dengan staf nurse. Jangan menyundal sama suami orang! Jangan ganggu randy lagi! Itulah khabar setahun yg lalu. Sekarang tidak tahu apa terjadi dan randy memang tidak pernah sesekali mencari call atau mesej lagi. Biarlah sy berdiam diri. Selama ini sy hanya duduk di dalam rumah. Tiada istilah jalan ke mana-mana. Tanah pun langsung tidak berpijak kecuali ada benda yg mahu di pungut terjatuh dari rumah ataupun mengutip sayur di belakang rumah. Memang sy patut tinggal di dalam gua yg gelap tidak nampak manusia dan manusia pun tidak melihat sy lagi
APA YANG ADA DI HADAPAN MATA ITULAH YANG KITA PERRCAYA. Dan inilah yg sy lihat setiap hari. Tiada siapa yg boleh menerima sy lagi? Di hari akan datang belum pasti lagi.. tapi sy dapat rasakan ia nya pasti lebih menyakitkan hati. Ini adalah perjanjian di antara dady dan shakid. Saya? apa hak sy di sini? Tiada..
Semenjak kejadian melarikan diri dari rumah malam tu, dady tidak memukul lagi. Shakid sudah warning kalau dady pukul sy lagi shakid akan ambil tindakan. Terasa juga ada tempat perlindungan lagi utk berteduh. Shakid tidak seperti randy.. sebab shakid seorang yg pandai mengambil hati dengan bercerita. Kadang sy tersenyum sendiri. Jangankan makanan atau benda, apa sekali pun semuanya dia bagus. Paling penting shakid punya adat.. dan sy melihat shakid sebaik2 manusia yg penuh adat...
Di rumah yg sunyi.. tiada apa2 lagi. Kembali seperti dulu. Keadaan makin berbeza sebab shakid memang baik orangnya. Sangat2 bagus dan penyayang. Dady bilang sy kena sentiasa bercantik2 supaya shakid suka sy. Tapi ternyata shakid bukan memlilih kerana rupa memang dia cintakan sy sehingga kini. Ternyata sy memang cintakan shakid.. 😢
Dady sudah rancang kesemuanya masa depan sy akan jadi begini. Sy hanya mengikut apa saja yg akan terjadi. Tapi sy bersyukur kerana sy pernah merasai cinta itu dari shakid
Dady bilang shakid seorang yg kaya. Sebenarnya dia ada 4 buah kedai sendiri di area XX. Huhu... memang cukup kaya. Setiap kali shakid datang ke rumah bukan lagi tujuan menagih hutang tapi hanya melihat keadaan sy sihat atau tidak. Shakid tidak mau sy di dera lagi. Tiada ambil kesempatan malahan shakid ajar sy jaga kehormatan diri.. pemakaian macam mana.. macam2 nasihat
Sepanjang tempoh 2 tahun sy mula melonjak ke 15 tahun. Shakid lah yg menjaga kebajikan sy. Memang semuanya serba lengkap dan sy merasa senyuman ada di sini. Cuma cinta belum pasti. Saat ini sy hanya takut utk cintakan manusia lagi. Tapi ternyata sy pernah cintakan shakid selama itu dan cinta shakid adalah sebesar2 cinta buat sy.. terima kasih
Sambutan Tahun 2016 >>
Tahun sy memasuki umur 15 tahun. Adakah di tahun ini? berkahwin lagi? Usia masa ini belum memasuki 15 tahun. Cuma bila ikut pengiraan tahun memang sy berumur 15 tahun. Hati sentiasa berdebar kerana sudah tahu apa akan jadi di tahun ini
Pagi
Dady tidak ke mana-mana dari semalam. Pagi ni pun dady bersiap sedia seperti menunggu tetamu
Dady: isha kau p mandilah.. pakai kemas2 sikit!
Sy ikut arahan dady. Memang sy tahu kenapa dady suruh sy mandi dan bersiap2. Ini sebab dia mahu berjumpa dengan shakid lagi. Sy mandi sambil menangis. Adakah sy betul2 akan di kahwinkan dengan pakistan tua tu? Ya Tuhan...
Siap semuanya. sy duduk di hadapan dady
Dady: isha kau dengar sini aah.. Hari ini pakistan nama shakid tu akan datang sini. Dady mahu isha terima dia sebagai suami..
Sy: tapi sha tidak suka dia
Dady: kau jangan memilih sangat! sudah ada lelaki mau kahwin sama kau! Kenapa kau ingat ada lagi lelaki mau kahwin dengan kau?!
Sy: hmmm... (menangis)
Dady: kau jangan sesekali menangis depan orang! kau tau lah apa nasib kau!
Sy: dady sy tidak mau kahwin dulu..
Dady: sudah! Kau terima shakid tu supaya hidup kita pun senang. kau taukah dia tu belum pernah kahwin. banyak duit dan kaya.. kau fikir kalau kau jadi isterinya siapa yg senang? kau juga kan!
Sy: hmmm...
Dady: sy bilang kau jangan nangis sana! sekejap lagi family dorang datang tu
Jam8.40 pagi
Ada dua perempuan dan lelaki berbangsa pakistan datang ke rumah. Ini family shakid. Ya Tuhan muka shakid ni bikin takut bah. Serius dan tua Tapi hensem maklumlah pakistan kacukan iran. Bila ingat semua kebaikan shakid memang dia ok orangnya. sy cuba tenangkan diri. Sy menahan air mata. tunduk
Family shakid ada sudah yg berkahwin dengan bangsa melayu di kk. Mereka semua pun fasih berbahasa melayu. Perempuan 2 orang ni adalah sepupu shakid yg ada di kk. Menurut shakid family besar semua di pakistan. Dan bila tiba majlis kahwin kami barulah keluarganya datang ke sini. Hmmmm... Memang shakid tidak pernah berahwin. lelaki tua dan tegas
Dady explain juga dengan keluarga shakid bahawa sy sudah pernah berkahwin di usia 12 tahun. Tapi suami sudah ceraikan sy. Ya Allah malunya dengar cerita kisah silam begini. Di usia 13 tahun sudah jadi janda? Apa kali fahaman keluarga shakid ni? Sy hanya tunduk diam. Keluarga shakid bilang mereka tidak kisah pasal kisah silam yg penting mereka datang dengan niat yg baik. Lagipun mereka penuh dengan adat istiadat keislaman. Dady hanya angguk2 faham
Selepas perbincangan di antara dady dan keluarga shakid tadi. Akhirnya satu kata putus 'sy akan berkahwin dengan shakid bulan depan'. Sy masuk bilik tapi dady teriak lagi
Dady: Kau jangan macam2 sana! kau mesti kahwin dengan shakid! kali ni kalau kau cerai lagi taulah apa nasib kau! kali ini sy bunuh kau hidup2!
Sy masuk ke dalam bilik menangis. Sy rindukan randy. Randy selamatkanlah sy di sini. Sy akan berkahwin dengan lelaki yg sy tidak kenal. Tapi apa mau di tunggu pasal randy??!! Kifarah itu pasti ada.. Kau ingatlah randy kau akan sedar kesalahan itu bila terkena kifarahmu sendiri..
Shakid tadi pun langsung tiada bercakap dengan sy. Pandang pun tiada. Kehidupan mereka agak berbeza dengan kita di sini. perempuan tidak boleh bercerita dengan lelaki sesuka hati. Perempuan tempatnya di belakang suami. Kakak sepupu shakid pun tadi hanya eya2 bila bercerita dengan dady..
Ada calling masuk. Sy angkat call. rupanya calling dari kakak sepupu shakid. Kakak sepupunya bilang minggu depan sy akan di bawa utk baju pengantin. hmmmm sy eyakan saja
Tibalah di hari pernikahan kami 💐
Kami di nikahkan di rumah kami seperti biasa. Cara kampung. Bezanya kali ini semua orang kampung pandang negatif. Tiada satu pun yg sudi datang. Sy tidak perlu cakap banyak. Apa lagi mau bahas itu ini, sy seorang pendiam dan kekal berdiam diri. Kami nikah di saksikan oleh keluarga shakid saja. Keluarga jauh dari pakistan pun ada yg datang
Selesai akad nikah sy di bawa ke rumah shakid tengah hari tu. Banyak mau di sediakan pakaian, berinai dan macam2 lagi. Malam ini majlis kami akan di buat di rumah shakid. Di satu kondominium xx. Mewah dan memang kaya. Rumah serba lengkap dengan aircond huhu. Sy berdiam diri sebab berada di tempat orang. Memang meriah perkahwinan kami berbanding dengan randy dulu. Biarpun sy tidak kenal shakid tapi dia bawa sy kahwin dengan cara yg baik2. Yang pastinya malam ini sy akan di pakaikan sari dan aksesori bermacam2 di kepala dan tangan. Tangan sy sudah siap di ukir inai utk malam ini. Wowww memang jadi 'janam' sudah ni
Keluarga shakid dari seberang sanggup datang ke majlis kahwin kami. Sy berkenalan biarpun ada bahasa yg tidak di fahami. Memang benarlah shakid tidak pernah berkahwin selama ni. Kiranya dia hanya mahu meneruskan perusahaannya sehingga hari tua. Isu kahwin tidak pernah terfikir lagi sehinggalah dady yg offer diri sy utk di kahwinkan. Hmmm...
Tiba-tiba
Shakid: jaan..
Sy pandang shakid sekejap. Siapa dia panggil tu? Apa 'jaan' ? Mana sy tau.. sy buat bodoh. Shakid pandang sy lagi
Shakid: jaan...
Sy: Kau cakap sama sy kah?
Shakid: ya
Sy: O..
Entah apa maksud ayat tu. Kenapa pula dia panggil sy dengan nama tu? Pelik o. Majlis kahwin kami baru mau bermula ni. Sy sudah di hias secantik2 karishma kapoor 😂
Lagu bollywood rancak...
🎶Choori choori.. chupkee chupkee..🎶
🎶Mastaana mausam hai, rangeen nazaara...
Dhadkan kya kehti hai, samjho ishaara
Aaj se jaaneman dil hai tumhaara...
Aaj se jaaneman dil hai tumhaara... 🎶
Shakid berdiri dekat sambil pegang bahu sy. Tingginya mengalahkan tiang elektrik. Sy mendongak pandang ke atas. Badan dan umur dua tiga kali ganda. Mata kebiruan.. bulu-buluan di tangan dan dada. Badan yg tagap. Hensemboii
Adakah perlawanan matching 15 VS 49.....?
~ Beautiful Lisa beza umur dia dengan gentua 20 tahun kan? Beza umur sy dengan shakid pula 34tahun haha. Kalau saja duluan sy terbaca cerita beautiful me tidaklah sy terkahwin dengan shakid ni haha... Lisa kena ehem2 7 kali time honeymoon ja. Tapi sy kasihan kama 5 kali dalam sehari... stressssss!! ~
Shakid: jaan..
Sy: apa tu.....?
Shakid: sy panggil isha jaan ok?
Sy: apa maksud jaan tu?
Shakid: jaan tu ertinya sayang
Sy: 😊
Shakid: jaan.. muje pyar kartha tu
Sy: ....?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 7
Majlis kahwin bermula rancak dan meriah
Macam mana kah begini? kami hanya duduk dan berdiri melayan tetamu yg datang ke arah kami. Sesekali shakid hanya senyum. Sy balas senyuman tapi langsung tiada komunikasi sejak dari tadi. Tadi pun hanya sempat bercerita dengan shakid itupun dia panggil dengan nama 'jaan'. Jaan adalah dari bahasa pakistan bererti sayang.. mulai skrg sy akan di panggil 'jaan' tapi kenapa Andrea bagi tajuk cerita ni "Jaan punching bag" ?? Ada lagi kisahnya yg baru bermula...
Sebelum kita masuk chapter bangsa pakistan, kita belajar sedikit sejarah India-Pakistan. Inilah bestnya cerita si Andrea sentiasa buat kajian. Sedikit sebanyak dapat jugalah info kan 😂
Sedikit info pasal warga pakistan. Pakistan adalah satu bangsa yg ada di dalam negara india. Sebab itulah kita beranggapan pakistan semuanya orang india. Sebenarnya tidak. Pakistan adalah pakistan dan tidak mahu di gelar sebagai india. Negara india adalah satu pusat yg sangat besar akan tetapi pakistan telah di bubarkan keluar dari negara india kerana isu keagamaan. Pada tahun 1947 India bebas merdeka tanpa pakistan. Maka terbahagilah dua sempadan India-pakistan. Hanya satu persamaan di antara mereka iaitu pemakaian baju tradisional saree dan sedikit adat istiadat adalah sama tapi ada juga yg bertentangan. Siapa bilang semua india pakistan makan capati? No. Roti pun ada pelbagai jenis roti naan, capati dan ada lagi nama lain terlupa dah haha. Pakistan jarang makan nasi, ikut musim. Manakala bangsa malayalam makanan rutin adalah nasi bukan capati. Bila cerita pasal roti teringin pulak mau makan roti canaikan 😂. Berbalik pada cerita India, populasi yg ramai dan berbilang kaum bangsa. Pelbagai jenis agama seperti kristian, hindu, sikh, muslim etc. Dan apa yg menarik tentang india adalah bahasanya yg terlalu banyak, hampir lebih 30 jenis bahasa berlainan eg: Malayalam, urdu, maratti, tamil, gujarati, sanskrit, kongani, kannada, thelungu, hindi, etc. Hindi adalah bahasa perantara di antara mereka macam kita di sini bahasa melayu. Tapi tidak semua orang boleh bertutur dalam bahasa hindi. Dan pakistan pula bahasa utama mereka adalah urdu. Satu perkongsian dari sahabat andrea yg berbangsa pakistan menurutnya nama "Min" bermaksud ikan. Haha. Bila masa mengolo-olo tu min akan di panggil 'fish' haha. Rindu pula dengan kawan andrea tu. Shanti kaling berbangsa India malayalam. Miss you kaling... ♡. Perbezaan india dan pakistan, india berkulit hitam tapi pakistan berkulit cerah. Walaubagaimanapun India dan pakistan tidak pernah ngam sebab itulah wujudnya dua sempadan india-Pakistan. Kalau mau tau cerita boleh tengok wayang salman khan tajuk 'Bajrangi Bhaijaan' ada sedikit kisah pasal sempadan India-Pakistan k. Dalam penceritaan ini adalah orang pakistan dan mengunakan bahasa urdu/hindi. Tak payah google bahasa urdu tu sebab tulisannya arab.. makin pening kalau mau baca haha. Andrea akan translatekan juga maksudnya o.k
Kembali ke majlis kahwin kami
Lagu2 bollywood adaiii... 🎶
🎶 Bole Chudiyan, Bole Kangna
Haai Main Ho Gayi Teri Saajna
Tere Bin Jiyo Naiyo Lag Da Main Te Margaiya
Le Jaa Le Jaa, Dil Le Jaa Le Jaa ~ 4X🎶
Bukan saja lagu hindustan tapi keluarga shakid juga menari. Yaa menari macam dalam filem tu. Sama ada menari solo atau group. Layan......
Pada pandangan sy muka pakistan di sini hensem2 dan cantik2. Begitu juga mereka nampak kita kelainan dan kita pun cantik di depan mata dorang
Shakid bilang tak perlu mesra dengan sepupu lelaki atau adik lelakinya. Menurutnya sy sudah menjadi isteri tidak elok kalau perempuan dan lelaki bercerita. Sy angguk2 saja. Entah shakid ni style macam mana pula... sy tidak tahu. Semoga perkahwinan kami ini kekal sampai bila2. Aaamiin
Perbezaan yg sangat ketara di antara kami berdua. Dari segi bangsa dan rupa memang berbeza. Seputih2 kulit sy shakid lebih putih. Tingginya matailah... Kepala sy di bawah ketiak dia ja mau2 sy hanya di paras perut dia. Terlalu tinggi dan besar badan. Bila shakid pegang tangan sy terasa seperti ada 3 tangan yg memegang. Terlalu besar. Bulu yg banyak di tangan dan kaki. Mata berwarna biru.. hidung mancung. Hensem juga shakid. Sayang ku... mera jaan
Tema perkahwinan kami ala2 bollywood lah tu. Ada tarian bermacam2 style. Dari awal pagi lagi hanya lagu hindustan kedengaran. Majoriti jemputan adalah orang2 pakistan. Sy eya2 saja dan senyum sebab mereka semua ni sudah fasih berbahasa melayu. Sesekali kami di bawa menari berduet dengan pasangan masing-masing. Seronok jugalah
Di majlis ini ada beberapa makanan yg asing. First time sy makan. Ada manisan dan majoriti kari. Yelle yelle ! Kari kama.... 😂
Lagu Dilwale di pasang maklumlah tengah hot sekarang
'Dilwale' oh ooo.. ho.... hoo oohhhooo ooh....
🎶 Janam Janam Janam Saath Chalna Yunhi
(Di setiap kelahiran kita akan berjalan bersama seperti ini)
Kasam Tumhe Kasam Aake Milna Yahin
(Kubersumpah padamu akan datang menemuimu di tempat ini)
Ek Jaan Hai Bhale Do Badan Ho Judaa
(Meski raga kita berbeda namun jiwa kita satu)
Meri Hoke Hamesha Hi Rehna
(Setelah kau menjadi milikku tetaplah bersama selamanya)
Kabhi Na Kehna Alvida
(Jangan pernah ucapkan selamat tinggal)
Meri Subah Ho Tum Hi
(Kau adalah pagiku)
Aur Tum Hi Shaam Ho
(Dan kaulah pula senjaku)
Tum Dard Ho
(Kau adalah deritaku)
Tum Hi Aaraam Ho
(Kaulah pula pelipurku)
Meri Duaaon Se Aati Hai Bas Yeh Sadaa
(Hanya inilah suara yang bergema dari doa-doaku)
Meri Hoke Hamesha Hi Rehna
(Setelah kau menjadi milikku tetaplah bersama selamanya)
Kabhi Na Kehna Alvida
(Jangan pernah ucapkan selamat tinggal)
Haa......Ha....Aa.....aA......
Hoo.....Ho.....Oo......oO.....
Semua lagu hindustan. Suasana seperti dalam filem hindustan pulak 😂
Kali ini shakid nyanyikan lagu khas buat sy. Lagu dari filem Raaz bertajuk "Men agar sapne". मीन अगर सपेन. Di hadapanmu ~
🎶Main Agar Saamne Aa Bhi Jaaya Karoon
Laazmi Hai Ki Tum Mujhse Parda Karo
Apni Shaadi Ke Din Ab Nahin Door Hai
Main Bhi Tadpa Karoon Tum Bhi Tadpa Karon
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Tum Hi Kaho Kaise Mein Chup Rahoon
Tum Agar Samne Aa Bhi Jaaya Karon
Laazmi Hai Ki Main Tumse Parda Karo
Apni Shaadi Ke Din Ab Nahin Door Hai
Main Bhi Tadpa Karoon Tum Bhi Tadpa Karon
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Tum Hi Kaho Kaise Mein Chup Rahoon
Tum Agar Samne Aa Bhi Jaaya Karon
Laazmi Hai Ki Main Tumse Parda Karo ..🎶
Terasa pandangan shakid penuh cinta dan romantis. Sy hanya memandang shakid menyanyi tapi tidak tahu apa maksud lagunya😂. Apa yg sy tahu lagu ini cinta buat sy..
Malam
Majlis beransur sunyi. Muzik di matikan. Katering sedang menyusun barang
keadaan makin sepi. huhu....
Rumah shakid. Sebuah kondominium xx di kk. Rumah yg besar ada 3 buah bilik. Rumah serba lengkap dengan perabot. Secantik-cantik rumah dan hiasan ala2 bollywood. Boleh2 bah sy terkahwin dengan pakistan. Aduiiii
Shakid: jaan mau rehat...?
Aduii tingginya ni orang mengalahkan sy sedang bercakap dengan tiang. Sy mendongak melihat shakid.. Aduiii mata biru.. muka penuh dengan bulu cuma sudah di trim halus. Meremang juga bulu tengok shakid ni.. takut kama...
Kami masuk ke dalam bilik
Bilik yg kemas. sudah di hias utk pengantin baru. Katil King saiz. Mana boleh shakid tidur di katil queen size.. Panjangnya badan dia ni haha. Shakid tunjuk keadaan bilik dan rumah. Sy eya2 saja. Sy hanya ikut apa shakid cakap. Shakid bilang biarlah kami rehat dulu.. esok2 baru cerita lagi. Sy duduk di katil sekejap lagi mau mandi.. Ternyata pakaian sari dan aksesori di kepala memang sangat berat. Segala gelang2 di tangan penuh. Beginilah tu orang india/pakistan bila kahwin... Punyalah.. 👍
Shakid senyum. sy pun senyum haha. Adaiiiii. Ini kali lah. Sy kena belajar serba sedikit bahasa dorang juga. Shakid berbangsa pakistan iran. Patutlah muka tu kacukan semacam. Muka ala-ala orang arab. Kening dan bulu mata yg tebal. Mata kebiru-biruan. Aduiiii sy pura2 sibukkan diri. Siap tanggalkan kesemua aksesori sy menuju ke kamar mandi.
Rumah semakin sunyi yg tinggal hanya sy dan shakid. Rumah ini memang shakid sudah beli utk dia sendiri. Sekarang kami sudah berkahwin jadi rumah ini hanya kami berdua yg akan tinggal di sini. Memang shakid seorang yg kaya. Betul lah dady bilang sy akan hidup senang bila berkahwin dengan shakid. Kamar mandi pun cantik.. ada air pancut dan tub mandi. huhu.. pertama kali mandi dengan air panas. Nyamannya..
Siap mandi sy keluar masuk ke bilik. Shakid pandang lain macam tapi masih under control. Sabar kau boss.. logot2 kopio 😂. Shakid berdiri menuju ke tandas mandi. Sy bersedia pakai lotion wangi2 jugalah bah kan pengantin baru. Sy memakai baju tidur biasa. Sy baring di katil yg luas. Bilik yg ada penghawa dingin.. Selesanya teringat pula time di kundasang dulu. Sejuk2 begini. Teringat randy.. Lelaki jahanam! Kau hanya rosakkan diri sy di usia muda. Kau berkahwin dengan sy hanya kerana nafsu. Lelaki DURJANA!
Entahlah shakid ni jenis yg macam mana pulak. Sy gementar sebab ini orang asing. Bukan orang malaysia. Sy pun tidak bercinta dengan dia. Lelaki tua umur sebaya dady. Jelas pula tu beza muka kami. Shakid memang sudah cukup tua.. mungkin juga pandai menjaga penampilan. yalah orang kaya kan jadi umur tu tidak ketara sangat.. Lagipun badan masih sado. Tidak gemuk. Memang ngam2. Cuma tingginya tu memang macam tiang.
Lamunan terhenti bila shakid keluar hanya bertowel. Sy duduk pandang shakid.. Sy berpura2 pegang handphone padahal mana ada orang call atau mesej. Shakid bilang "Mari rehat dulu...". Telepon sy tadi dia letak ke meja tepi katil. Shakid tutup lampu.. sy dalam keadaan berbaring. Bilik menjadi gelap gelita hanya sedikit cahaya suram.
Shakid: jaan...
Perlawanan bermula tapi kali ni sakit teramat
Sy duduk di katil kesakitan. Lepas shakid keluar dari tandas.. sy lagi ke tandas. Omooo.. Bengkak kama.. pedih terkena air. Ada darah. Bukan darah virgin tapi darah luka di bahagian sana. T
Shakid duduk di sebelah jadi panik
Shakid: jaan kenapa berdarah...?
Sy: kan sy sudah bilang sakit...!! (menangis)
Shakid lap air mata sy. Shakid bilang dia mau bawa sy ke hospital. Shakid suruh sy bersiap sedia utk ke hospital malam ini
Shakid: Kita pigi hospital ok? sorry jan...
Sy: sakitnyaa.... (menangis)
Sy menahan kesakitan. Sy pegang perut sambil jalan terkangkang. Shakid cuba memujuk
Shakid: jaan.. Ok?
Sy: hmmm sakit..
Shakid: sorry jan.. maafkan sy jan
Sy: hmmm... Boleh kah jangan bersama dulu?
Shakid: ok jan..
Kami menuju ke hospital. Bayangkanlah di malam pertama sudah kes begini. Shakid bawa sy ke hospital utk buat pemeriksaan. Sy di masukkan ke emergency..
Ke*aluan sy seperti datang bulan. Berdarah. Staf nurse yg menyambut sy pun sudah rasa pelik sebab melihat sy yg masih muda bersama dengan lelaki tua. Pakistan lagi tu. Nurse baringkan sy di satu tilam. Sekejap lagi nurse akan buat pemeriksaan. Shakid menunggu di luar. Sy sudah baring dalam keadaan kedua kaki terbuka. Staf nurse akan memeriksa kecederaan di bawah sana. Bikin malu ja masa ni..
Doktor: Miss baring yaa.. sy mau check
Sy: sakit..
Doktor: Tahan sikit yaa..
Terasa doktor sedang menyentuh bahagian V sana. Sy menahan kesakitan. Siap kesemuanya. Doktor bilang sy boleh duduk berehat sebentar
Doktor: kamu sudah kahwin?
Sy: ya..
Doktor: berapa lama sudah kahwin?
Sy: hari ni..
Malunya di tanya soalan begini. Malam pertama kami bah aduiiii. Doktor ada senyum2 sedikit tapi ada juga suara tegas
Doktor: Begini adik terlalu muda. Kalau ikut keadaan kemaluan kamu sekarang ada kesan koyak dan luka
Sy: hmm....
Doktor: lelaki pakistan tu suami kamu?
Sy: yaa..
Doktor: hmmm..
Doktor: sy akan berbincang sekali dengan suami puan. Tunggu dia masuk ke sini dulu
Shakid masuk ke dalam berjumpa dengan doktor mendengar penjelasan apa permasalahan yg sy hadapi. Shakid dan sy duduk di antara doktor
Doktor: Sy sudah buat pemeriksaan tadi. Kemaluan isteri tuan sudah koyak dan luka. Buat masa ni tidak boleh buat hubungan sementara waktu. Faham tuan shakid?
Shakid: sy faham doktor
Doktor: puan Alisha kena berehat sekurang2nya satu bulan dari sekarang bagi memastikan di bawah sana sembuh sepenuhnya
Sy: ya doktor. Terima kasih
Doktor: faham ya puan alisha?
Sy angguk kepala ya. Malunya...
Selepas urusan di hospital. Shakid peluk bahu bantu sy keluar jalan perlahan. Aduiiii.. terasa perut kecut kesakitan. Di bawah sana pedih. Memang tak boleh lawan lah 15 tahun vs 49 tahun
Tiba-tiba
Ada kelibat randy syaitan di hospital ni. Terus2 panahan mata kami bertaut. Sy pandang dia tajam. Pandangan dia hanyalah penuh penghinaan. Sy terdiam sekejap. Randy menuju ke arah kami
Randy: sha buat apa di sini?
Sy diam tiada hati mau menjawab. Randy bersama satu budak kecil umur setahun lebih. Anak dia. Dan kenapa dia ada di hosp ni? sebab menunggu isterinya balik dari kerja. Sy tidak bersuara. Randy terkial-kial seorang diri. Hati sy sakit kembali. Shakid pandang tajam ke arah kami dua
Pandangan shakid lain macam. Shakid pandang randy. Randy terasa kecil badan sebab shakid memang besar orangnya
Randy: sha siapa lelaki ni?
Shakid yg menjawab sendiri
Shakid: suami isha, kau siapa?
Randy: oh.. kawan ja
Randy senyum sinis. Sempat memperli dan menghina. Randy ingat kifarahmu sendiri. Suara randy pelahan separuh berbisik..
Randy: waahhhh terus2 kahwin pakistan o...
Sy biarkan saja ibarat angin yg tajam. Shakid mengambil kereta di kejauhan sana. Sy masih berdiri di sini menunggu
Randy: Kasihan suami isha. ambil bekas sy.
Shakid datang ke arah kami dia ternampak randy sedang ketawa tapi tidak tahu apa cerita. Randy perasan shakid makin hampir dia terus jalan
Shakid ada hairan sedikit tanpa suara. Shakid peluk sy dan bantu sy masuk kereta. kami menuju pulang. Shakid diam dari tadi. Sy lagilah mau diam. Hati terus berfikir kenapalah sy baru terjumpa dengan randy. Banyak yg perlu di cakap kenapa sy diam tadi? Sy tidak mahu fikir soal randy lagi. Sy sudah ada kehidupan sendiri
Akhirnya shakid tanya siapa lelaki tadi. Sy explain juga itulah randy. Shakid terus mendiamkan diri. Kenapa muka bengis jadi buas? Sy diam
Teruk sangat kecederaan ni sampai sy terpaksa memakai modes macam orang sedang haid. Shakid bawa sy pelahan2 naik kondominum dan berehat sepenuhnya
Shakid: sorry jan...
Sy: hmmm....
Shakid: Jaan rehat dulu yaa...
Shakid baringkan sy di katil. Selepas dari beberapa minit berehat. Shakid masuk bilik. Pandangan shakid tegas. kalau gentua tangan dua2 di pocket kan?. Shakid dua2 tangan di silang di dada. Shakid juga suka duduk bersilang kaki
Shakid berdiri di penjuru katil tangan bersilang di dada seperti tidak puas hati. Hati berdebar
Shakid: jan...!
Sy duduk dari pembaringan. Pandang shakid
Sy: yaa...
Tau apa jadi? Tiba2 shakid canggak leher sy kuat dengan sebelah tangannya ja. Shakid cekik dan menekan leher sy kuat. Ya Tuhan sakitnya... Sy pegang tangannya minta di lepaskan. Apa hal begini tiba2
Sy: lepas... le... lepaslah!
Kedua-dua tangan sy di tangan shakid minta di lepaskan. Kaki sy meronta2 menahan kesesakan nafas. Muka sy jadi merah menahan nafas yg kian habis. Kaki sy menendang kuat tapi badan shakid langsung tidak berganjak
Sy: Lepas.... !!
Shakid lepaskan tangannya. Sy terbatuk dan terus muntah. Shakid berdiri hanya pandang. Muka yg tegas dan menakutkan. Di malam pertama sudah begini? Sy banyak kali batuk dan muntah. Sapu dada sendiri. Ya Allah.. Astagafirullahalazim..
Shakid: jaan...! kau dengar sini baik2!
Sy pandang shakid separuh pening. Mata sy terasa kabur mungkin sebab menahan nafas terlalu lama tadi. Sy hanya nampak badan shakid muka tidak jelas lagi
Shakid: sy tidak suka kau cerita sama lelaki! Mulai sekarang kau ikut adat kami. Perempuan tidak boleh bercerita sama lelaki! Apa lagi kalau bekas suami! Kau fahamkah?!
Sy: hokk!! hokkk!! (Sy tidak dapat bersuara sepenuhnya terasa sakitnya tekak)
Shakid cekik lagi! Satu tangan saja mencekik boleh angkat kepala sy ternaik. Kepala sy terangkat oleh sebelah tangan shakid. Sakitnya.. Shakid dekatkan muka dia ke muka sy. Sy meronta minta di lepaskan. Muka shakid kali ini jelas sy lihat.. muka bengis.. sy jadi takut. Trauma dengan pukulan dady. Akhirnya sy menangis sekuat hati... Ketakutan ini membuatkan sy mahu mati malam ini
Shakid pandang sy sedih. Terasa tangannya yg kuat tadi menjadi lemah. Shakid lepaskan tanggannya dari leher sy. Shakid ambil kepala sy dan peluk. Sy menangis di antara batuk dan sakit dada. Kenapa di malam ini sy sudah kecewa? Malam pertama yg sy benci utk di ingat semula. Sy menjadi takut sebab shakid seorang yg panas baran dan kuat cemburu
Shakid: jan... jaan sy minta maaf
Shakid peluk sy. Dia ambil muka sy dan kiss. Apa maksud begini rasa? Shakid sapu kepala. Lap air mata di pipi. Sy semakin letih.. penat dari pagi tadi bersanding. Malam ini saja sy merasa kesakitan di bawah sini. Kesesakan nafas. Terasa sakit ada di mana2. Kepala sy makin panas. Demam
Shakid panik sendiri
Shakid: maafkan sy jaan.. sy tidak dapat kawal marah. Sy cemburu! Apa lagi itu bekas suami jaan! Minta maaf... jaan jangan nangis
Sy terdiam. Bisu diri kerana kata-kata mati dengan sendirinya
Shakid: jaan cakap dulu.. jangan nangis
Sy baring ambil bantal. Tidak mau cakap apa2 lagi. Shakid peluk dari belakang. Shakid selimutkan sy dan biarkan sy berehat. Sy tertidur dalam pelukan shakid
Shakid kenapa begini rupa? Perasaan cemburu itu semua orang rasa. Bezanya tidak sampai naik tangan. Tapi kenapa shakid tergamak buat sy begini? Di malam ini? Entah esok macam mana lagi. Sy tahu kenapa shakid berani memukul sebab shakid selalu menyaksikan dady memukul sy. Sebab itulah fikiran shakid hanya tahu sy berhak disakiti sedemikian rupa. Sedangkan bapa sendiri boleh memukul anaknya mati apa lagi orang lain. Ya Tuhan...
Sesakit2 hati sy di pukul oleh dady. Lebih sakit bila seorang suami bertindak sedemikian rupa. Lelaki yg tidur di sebelah kau.. lelaki yg memberi rasa cinta.. lelaki yg memberikan apa saja.. lelaki yg menjanjikan indah-indah. Tapi indah khabar dari rupa. Sy lah isha yg sentiasa menjadi bahan pukul sekali lagi. Yaaa kisah ini baru bermula... "Jaan punching bag" 😢
Terasa tangan shakid peluk sy kemas dari belakang. Tiada paksaan s*ks. Shakid hanya risau sy demam dan shakid balik2 ulang perkataan "maaf... maaf... sorrry.. sorry..."
Pagi
Bermulanya kisah kami.. Kehidupan bahagia. Dan sy terus rasa di sayangi
Shakid: jaan minum ubat..
Sy: 😊
Shakid tidak memaksa hubungan s*ks sebab doktor bilang mesti rehat dulu. Koyak bah di malam pertama. Mungkin sebab shakid tidak pernah bercinta dan tidak tahu. Terus2 ja begitu bikin takajut bah juga.
Shakid terpaksa menahan nafsunya. Setiap hari menjadi hari2 indah kami. Kami baru mula bercinta. Ternyata shakid pertama kali bercinta. Shakid mencintai sy sepenuh hatinya. Selepas kejadian malam tu shakid janji tidak akan memukul lagi. Banyak pantang larang shakid ajar itu ini tak boleh. Sy cuba faham.. dan ternyata senyuman ada di sini bersama suamiku shakid ❤
Sy: Abang...
Shakid: sy bukan abang. Sy suami jaan...
Sy: haha.. bukan maksud bayya
Shakid: sy suami jaan ok?
Sy: haha yaa... tapi bangsa kami akan panggil suami 'Abang'.. faham?
Shakid: hmmm... sy tidak mau jadi abang jaan
Sy: ya ya... shakid suami jaan. Tapi sy kena panggil abang tanda hormat pada suami. Faham kah?
Shakid: ok jaan..
Sy peluk husband. Bermanja di sini.. inilah tempat sy di sisi suami tercinta. Shakid membalas pelukan. Aip aippp kawal diri tak boleh lagi. Satu bulan kena pantang.. Shakid senyum faham sendiri haha
Sy: abang mau breakfast apa?
Shakid: naan dan kari ayam
Sy: .... ?
Shakid: Jaan mari sy ajar buat roti naan
Sy: ok
'Naan' bermaksud roti yg di perbuat dari tepung gandum. Makanan harian orang pakistan. Berkarung-karung guni tepung di dapur ni. Shakid buat roti naan sendiri. Dia ajar sy uli tepung.. sy ikut rentak shakid. Yeeaahhhh pertama kali naan buatan isha haha. Siap saja boleh terus di bakar...
Sementara menunggu naan siap di bakar. Sy dan shakid sibuk hidangkan kari ayam dan lauk lain di atas meja. Sy sediakan nasi utk diri sendiri. Sy tidak kenyang kalau makan naan. Tak biasa bohh. Jadi naan yg sy buat tadi shakid akan makan sendiri. Huhu kami saja berdua di rumah ni. Shakid pun anytime turun kerja. Dia kan boss
Di meja makan tersedia semuanya
Shakid mula merasa naan buatan isha haha. Shakid makan satu suap. Terus duduk dan senyum. Hilang muka bengis. Tangan shakid bersilang di dada. Tersenyum dan geleng kepala "Oh no...."
Sy: ok kah bang..? 😊
Shakid: Oh... failed! Esok jaan try buat lagi
Sy: alaaaa....
Shakid: tadaa ok jaan. Tidak sedap (senyum)
Sy: Nah macam mana? Jaan makan nasi ni..
Shakid: tidak bagus buang. Sy makan habis..
Sy: jaan minta maaf..
Shakid: Oh god.. tiada masalah.. abang sayang jaan (pertama kali gelarkan diri abang.lucu)
Sy: 😊
Shakid suka bertutur dalam bahasa urdu. Beginilah bentuk tulisan urdu yg sebenarnya. Seperti tulisan jawi bermula dari sebelah kanan
زندگی ہے مختصر, خواہشیں بحسب رکھتی ہوں
جو طنز کرے مجھ پی, فاصلے درمیان رکھتی ہوں.. ❤
Maksudnya; Singkatnya hidup ini. Terasa sy ada di antaranya ❤
Bila shakid bertutur dalam bahasa hindi pula beginilah tu..
Shakid: Mein tumhe bahot pyaar karta hoon..
(Sy cintakan kamu dari mula hingga akhir)
Sy: Kasi o.k saja lah haha.. (Tup! Shakid kiss lagi)
Bahagianya baru bermula...
Majlis kahwin bermula rancak dan meriah
Macam mana kah begini? kami hanya duduk dan berdiri melayan tetamu yg datang ke arah kami. Sesekali shakid hanya senyum. Sy balas senyuman tapi langsung tiada komunikasi sejak dari tadi. Tadi pun hanya sempat bercerita dengan shakid itupun dia panggil dengan nama 'jaan'. Jaan adalah dari bahasa pakistan bererti sayang.. mulai skrg sy akan di panggil 'jaan' tapi kenapa Andrea bagi tajuk cerita ni "Jaan punching bag" ?? Ada lagi kisahnya yg baru bermula...
Sebelum kita masuk chapter bangsa pakistan, kita belajar sedikit sejarah India-Pakistan. Inilah bestnya cerita si Andrea sentiasa buat kajian. Sedikit sebanyak dapat jugalah info kan 😂
Sedikit info pasal warga pakistan. Pakistan adalah satu bangsa yg ada di dalam negara india. Sebab itulah kita beranggapan pakistan semuanya orang india. Sebenarnya tidak. Pakistan adalah pakistan dan tidak mahu di gelar sebagai india. Negara india adalah satu pusat yg sangat besar akan tetapi pakistan telah di bubarkan keluar dari negara india kerana isu keagamaan. Pada tahun 1947 India bebas merdeka tanpa pakistan. Maka terbahagilah dua sempadan India-pakistan. Hanya satu persamaan di antara mereka iaitu pemakaian baju tradisional saree dan sedikit adat istiadat adalah sama tapi ada juga yg bertentangan. Siapa bilang semua india pakistan makan capati? No. Roti pun ada pelbagai jenis roti naan, capati dan ada lagi nama lain terlupa dah haha. Pakistan jarang makan nasi, ikut musim. Manakala bangsa malayalam makanan rutin adalah nasi bukan capati. Bila cerita pasal roti teringin pulak mau makan roti canaikan 😂. Berbalik pada cerita India, populasi yg ramai dan berbilang kaum bangsa. Pelbagai jenis agama seperti kristian, hindu, sikh, muslim etc. Dan apa yg menarik tentang india adalah bahasanya yg terlalu banyak, hampir lebih 30 jenis bahasa berlainan eg: Malayalam, urdu, maratti, tamil, gujarati, sanskrit, kongani, kannada, thelungu, hindi, etc. Hindi adalah bahasa perantara di antara mereka macam kita di sini bahasa melayu. Tapi tidak semua orang boleh bertutur dalam bahasa hindi. Dan pakistan pula bahasa utama mereka adalah urdu. Satu perkongsian dari sahabat andrea yg berbangsa pakistan menurutnya nama "Min" bermaksud ikan. Haha. Bila masa mengolo-olo tu min akan di panggil 'fish' haha. Rindu pula dengan kawan andrea tu. Shanti kaling berbangsa India malayalam. Miss you kaling... ♡. Perbezaan india dan pakistan, india berkulit hitam tapi pakistan berkulit cerah. Walaubagaimanapun India dan pakistan tidak pernah ngam sebab itulah wujudnya dua sempadan india-Pakistan. Kalau mau tau cerita boleh tengok wayang salman khan tajuk 'Bajrangi Bhaijaan' ada sedikit kisah pasal sempadan India-Pakistan k. Dalam penceritaan ini adalah orang pakistan dan mengunakan bahasa urdu/hindi. Tak payah google bahasa urdu tu sebab tulisannya arab.. makin pening kalau mau baca haha. Andrea akan translatekan juga maksudnya o.k
Kembali ke majlis kahwin kami
Lagu2 bollywood adaiii... 🎶
🎶 Bole Chudiyan, Bole Kangna
Haai Main Ho Gayi Teri Saajna
Tere Bin Jiyo Naiyo Lag Da Main Te Margaiya
Le Jaa Le Jaa, Dil Le Jaa Le Jaa ~ 4X🎶
Bukan saja lagu hindustan tapi keluarga shakid juga menari. Yaa menari macam dalam filem tu. Sama ada menari solo atau group. Layan......
Pada pandangan sy muka pakistan di sini hensem2 dan cantik2. Begitu juga mereka nampak kita kelainan dan kita pun cantik di depan mata dorang
Shakid bilang tak perlu mesra dengan sepupu lelaki atau adik lelakinya. Menurutnya sy sudah menjadi isteri tidak elok kalau perempuan dan lelaki bercerita. Sy angguk2 saja. Entah shakid ni style macam mana pula... sy tidak tahu. Semoga perkahwinan kami ini kekal sampai bila2. Aaamiin
Perbezaan yg sangat ketara di antara kami berdua. Dari segi bangsa dan rupa memang berbeza. Seputih2 kulit sy shakid lebih putih. Tingginya matailah... Kepala sy di bawah ketiak dia ja mau2 sy hanya di paras perut dia. Terlalu tinggi dan besar badan. Bila shakid pegang tangan sy terasa seperti ada 3 tangan yg memegang. Terlalu besar. Bulu yg banyak di tangan dan kaki. Mata berwarna biru.. hidung mancung. Hensem juga shakid. Sayang ku... mera jaan
Tema perkahwinan kami ala2 bollywood lah tu. Ada tarian bermacam2 style. Dari awal pagi lagi hanya lagu hindustan kedengaran. Majoriti jemputan adalah orang2 pakistan. Sy eya2 saja dan senyum sebab mereka semua ni sudah fasih berbahasa melayu. Sesekali kami di bawa menari berduet dengan pasangan masing-masing. Seronok jugalah
Di majlis ini ada beberapa makanan yg asing. First time sy makan. Ada manisan dan majoriti kari. Yelle yelle ! Kari kama.... 😂
Lagu Dilwale di pasang maklumlah tengah hot sekarang
'Dilwale' oh ooo.. ho.... hoo oohhhooo ooh....
🎶 Janam Janam Janam Saath Chalna Yunhi
(Di setiap kelahiran kita akan berjalan bersama seperti ini)
Kasam Tumhe Kasam Aake Milna Yahin
(Kubersumpah padamu akan datang menemuimu di tempat ini)
Ek Jaan Hai Bhale Do Badan Ho Judaa
(Meski raga kita berbeda namun jiwa kita satu)
Meri Hoke Hamesha Hi Rehna
(Setelah kau menjadi milikku tetaplah bersama selamanya)
Kabhi Na Kehna Alvida
(Jangan pernah ucapkan selamat tinggal)
Meri Subah Ho Tum Hi
(Kau adalah pagiku)
Aur Tum Hi Shaam Ho
(Dan kaulah pula senjaku)
Tum Dard Ho
(Kau adalah deritaku)
Tum Hi Aaraam Ho
(Kaulah pula pelipurku)
Meri Duaaon Se Aati Hai Bas Yeh Sadaa
(Hanya inilah suara yang bergema dari doa-doaku)
Meri Hoke Hamesha Hi Rehna
(Setelah kau menjadi milikku tetaplah bersama selamanya)
Kabhi Na Kehna Alvida
(Jangan pernah ucapkan selamat tinggal)
Haa......Ha....Aa.....aA......
Hoo.....Ho.....Oo......oO.....
Semua lagu hindustan. Suasana seperti dalam filem hindustan pulak 😂
Kali ini shakid nyanyikan lagu khas buat sy. Lagu dari filem Raaz bertajuk "Men agar sapne". मीन अगर सपेन. Di hadapanmu ~
🎶Main Agar Saamne Aa Bhi Jaaya Karoon
Laazmi Hai Ki Tum Mujhse Parda Karo
Apni Shaadi Ke Din Ab Nahin Door Hai
Main Bhi Tadpa Karoon Tum Bhi Tadpa Karon
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Tum Hi Kaho Kaise Mein Chup Rahoon
Tum Agar Samne Aa Bhi Jaaya Karon
Laazmi Hai Ki Main Tumse Parda Karo
Apni Shaadi Ke Din Ab Nahin Door Hai
Main Bhi Tadpa Karoon Tum Bhi Tadpa Karon
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Bada Mushkil Hai Yeh Mera Dil Hai
Tum Hi Kaho Kaise Mein Chup Rahoon
Tum Agar Samne Aa Bhi Jaaya Karon
Laazmi Hai Ki Main Tumse Parda Karo ..🎶
Terasa pandangan shakid penuh cinta dan romantis. Sy hanya memandang shakid menyanyi tapi tidak tahu apa maksud lagunya😂. Apa yg sy tahu lagu ini cinta buat sy..
Malam
Majlis beransur sunyi. Muzik di matikan. Katering sedang menyusun barang
keadaan makin sepi. huhu....
Rumah shakid. Sebuah kondominium xx di kk. Rumah yg besar ada 3 buah bilik. Rumah serba lengkap dengan perabot. Secantik-cantik rumah dan hiasan ala2 bollywood. Boleh2 bah sy terkahwin dengan pakistan. Aduiiii
Shakid: jaan mau rehat...?
Aduii tingginya ni orang mengalahkan sy sedang bercakap dengan tiang. Sy mendongak melihat shakid.. Aduiii mata biru.. muka penuh dengan bulu cuma sudah di trim halus. Meremang juga bulu tengok shakid ni.. takut kama...
Kami masuk ke dalam bilik
Bilik yg kemas. sudah di hias utk pengantin baru. Katil King saiz. Mana boleh shakid tidur di katil queen size.. Panjangnya badan dia ni haha. Shakid tunjuk keadaan bilik dan rumah. Sy eya2 saja. Sy hanya ikut apa shakid cakap. Shakid bilang biarlah kami rehat dulu.. esok2 baru cerita lagi. Sy duduk di katil sekejap lagi mau mandi.. Ternyata pakaian sari dan aksesori di kepala memang sangat berat. Segala gelang2 di tangan penuh. Beginilah tu orang india/pakistan bila kahwin... Punyalah.. 👍
Shakid senyum. sy pun senyum haha. Adaiiiii. Ini kali lah. Sy kena belajar serba sedikit bahasa dorang juga. Shakid berbangsa pakistan iran. Patutlah muka tu kacukan semacam. Muka ala-ala orang arab. Kening dan bulu mata yg tebal. Mata kebiru-biruan. Aduiiii sy pura2 sibukkan diri. Siap tanggalkan kesemua aksesori sy menuju ke kamar mandi.
Rumah semakin sunyi yg tinggal hanya sy dan shakid. Rumah ini memang shakid sudah beli utk dia sendiri. Sekarang kami sudah berkahwin jadi rumah ini hanya kami berdua yg akan tinggal di sini. Memang shakid seorang yg kaya. Betul lah dady bilang sy akan hidup senang bila berkahwin dengan shakid. Kamar mandi pun cantik.. ada air pancut dan tub mandi. huhu.. pertama kali mandi dengan air panas. Nyamannya..
Siap mandi sy keluar masuk ke bilik. Shakid pandang lain macam tapi masih under control. Sabar kau boss.. logot2 kopio 😂. Shakid berdiri menuju ke tandas mandi. Sy bersedia pakai lotion wangi2 jugalah bah kan pengantin baru. Sy memakai baju tidur biasa. Sy baring di katil yg luas. Bilik yg ada penghawa dingin.. Selesanya teringat pula time di kundasang dulu. Sejuk2 begini. Teringat randy.. Lelaki jahanam! Kau hanya rosakkan diri sy di usia muda. Kau berkahwin dengan sy hanya kerana nafsu. Lelaki DURJANA!
Entahlah shakid ni jenis yg macam mana pulak. Sy gementar sebab ini orang asing. Bukan orang malaysia. Sy pun tidak bercinta dengan dia. Lelaki tua umur sebaya dady. Jelas pula tu beza muka kami. Shakid memang sudah cukup tua.. mungkin juga pandai menjaga penampilan. yalah orang kaya kan jadi umur tu tidak ketara sangat.. Lagipun badan masih sado. Tidak gemuk. Memang ngam2. Cuma tingginya tu memang macam tiang.
Lamunan terhenti bila shakid keluar hanya bertowel. Sy duduk pandang shakid.. Sy berpura2 pegang handphone padahal mana ada orang call atau mesej. Shakid bilang "Mari rehat dulu...". Telepon sy tadi dia letak ke meja tepi katil. Shakid tutup lampu.. sy dalam keadaan berbaring. Bilik menjadi gelap gelita hanya sedikit cahaya suram.
Shakid: jaan...
Perlawanan bermula tapi kali ni sakit teramat
Sy duduk di katil kesakitan. Lepas shakid keluar dari tandas.. sy lagi ke tandas. Omooo.. Bengkak kama.. pedih terkena air. Ada darah. Bukan darah virgin tapi darah luka di bahagian sana. T
Shakid duduk di sebelah jadi panik
Shakid: jaan kenapa berdarah...?
Sy: kan sy sudah bilang sakit...!! (menangis)
Shakid lap air mata sy. Shakid bilang dia mau bawa sy ke hospital. Shakid suruh sy bersiap sedia utk ke hospital malam ini
Shakid: Kita pigi hospital ok? sorry jan...
Sy: sakitnyaa.... (menangis)
Sy menahan kesakitan. Sy pegang perut sambil jalan terkangkang. Shakid cuba memujuk
Shakid: jaan.. Ok?
Sy: hmmm sakit..
Shakid: sorry jan.. maafkan sy jan
Sy: hmmm... Boleh kah jangan bersama dulu?
Shakid: ok jan..
Kami menuju ke hospital. Bayangkanlah di malam pertama sudah kes begini. Shakid bawa sy ke hospital utk buat pemeriksaan. Sy di masukkan ke emergency..
Ke*aluan sy seperti datang bulan. Berdarah. Staf nurse yg menyambut sy pun sudah rasa pelik sebab melihat sy yg masih muda bersama dengan lelaki tua. Pakistan lagi tu. Nurse baringkan sy di satu tilam. Sekejap lagi nurse akan buat pemeriksaan. Shakid menunggu di luar. Sy sudah baring dalam keadaan kedua kaki terbuka. Staf nurse akan memeriksa kecederaan di bawah sana. Bikin malu ja masa ni..
Doktor: Miss baring yaa.. sy mau check
Sy: sakit..
Doktor: Tahan sikit yaa..
Terasa doktor sedang menyentuh bahagian V sana. Sy menahan kesakitan. Siap kesemuanya. Doktor bilang sy boleh duduk berehat sebentar
Doktor: kamu sudah kahwin?
Sy: ya..
Doktor: berapa lama sudah kahwin?
Sy: hari ni..
Malunya di tanya soalan begini. Malam pertama kami bah aduiiii. Doktor ada senyum2 sedikit tapi ada juga suara tegas
Doktor: Begini adik terlalu muda. Kalau ikut keadaan kemaluan kamu sekarang ada kesan koyak dan luka
Sy: hmm....
Doktor: lelaki pakistan tu suami kamu?
Sy: yaa..
Doktor: hmmm..
Doktor: sy akan berbincang sekali dengan suami puan. Tunggu dia masuk ke sini dulu
Shakid masuk ke dalam berjumpa dengan doktor mendengar penjelasan apa permasalahan yg sy hadapi. Shakid dan sy duduk di antara doktor
Doktor: Sy sudah buat pemeriksaan tadi. Kemaluan isteri tuan sudah koyak dan luka. Buat masa ni tidak boleh buat hubungan sementara waktu. Faham tuan shakid?
Shakid: sy faham doktor
Doktor: puan Alisha kena berehat sekurang2nya satu bulan dari sekarang bagi memastikan di bawah sana sembuh sepenuhnya
Sy: ya doktor. Terima kasih
Doktor: faham ya puan alisha?
Sy angguk kepala ya. Malunya...
Selepas urusan di hospital. Shakid peluk bahu bantu sy keluar jalan perlahan. Aduiiii.. terasa perut kecut kesakitan. Di bawah sana pedih. Memang tak boleh lawan lah 15 tahun vs 49 tahun
Tiba-tiba
Ada kelibat randy syaitan di hospital ni. Terus2 panahan mata kami bertaut. Sy pandang dia tajam. Pandangan dia hanyalah penuh penghinaan. Sy terdiam sekejap. Randy menuju ke arah kami
Randy: sha buat apa di sini?
Sy diam tiada hati mau menjawab. Randy bersama satu budak kecil umur setahun lebih. Anak dia. Dan kenapa dia ada di hosp ni? sebab menunggu isterinya balik dari kerja. Sy tidak bersuara. Randy terkial-kial seorang diri. Hati sy sakit kembali. Shakid pandang tajam ke arah kami dua
Pandangan shakid lain macam. Shakid pandang randy. Randy terasa kecil badan sebab shakid memang besar orangnya
Randy: sha siapa lelaki ni?
Shakid yg menjawab sendiri
Shakid: suami isha, kau siapa?
Randy: oh.. kawan ja
Randy senyum sinis. Sempat memperli dan menghina. Randy ingat kifarahmu sendiri. Suara randy pelahan separuh berbisik..
Randy: waahhhh terus2 kahwin pakistan o...
Sy biarkan saja ibarat angin yg tajam. Shakid mengambil kereta di kejauhan sana. Sy masih berdiri di sini menunggu
Randy: Kasihan suami isha. ambil bekas sy.
Shakid datang ke arah kami dia ternampak randy sedang ketawa tapi tidak tahu apa cerita. Randy perasan shakid makin hampir dia terus jalan
Shakid ada hairan sedikit tanpa suara. Shakid peluk sy dan bantu sy masuk kereta. kami menuju pulang. Shakid diam dari tadi. Sy lagilah mau diam. Hati terus berfikir kenapalah sy baru terjumpa dengan randy. Banyak yg perlu di cakap kenapa sy diam tadi? Sy tidak mahu fikir soal randy lagi. Sy sudah ada kehidupan sendiri
Akhirnya shakid tanya siapa lelaki tadi. Sy explain juga itulah randy. Shakid terus mendiamkan diri. Kenapa muka bengis jadi buas? Sy diam
Teruk sangat kecederaan ni sampai sy terpaksa memakai modes macam orang sedang haid. Shakid bawa sy pelahan2 naik kondominum dan berehat sepenuhnya
Shakid: sorry jan...
Sy: hmmm....
Shakid: Jaan rehat dulu yaa...
Shakid baringkan sy di katil. Selepas dari beberapa minit berehat. Shakid masuk bilik. Pandangan shakid tegas. kalau gentua tangan dua2 di pocket kan?. Shakid dua2 tangan di silang di dada. Shakid juga suka duduk bersilang kaki
Shakid berdiri di penjuru katil tangan bersilang di dada seperti tidak puas hati. Hati berdebar
Shakid: jan...!
Sy duduk dari pembaringan. Pandang shakid
Sy: yaa...
Tau apa jadi? Tiba2 shakid canggak leher sy kuat dengan sebelah tangannya ja. Shakid cekik dan menekan leher sy kuat. Ya Tuhan sakitnya... Sy pegang tangannya minta di lepaskan. Apa hal begini tiba2
Sy: lepas... le... lepaslah!
Kedua-dua tangan sy di tangan shakid minta di lepaskan. Kaki sy meronta2 menahan kesesakan nafas. Muka sy jadi merah menahan nafas yg kian habis. Kaki sy menendang kuat tapi badan shakid langsung tidak berganjak
Sy: Lepas.... !!
Shakid lepaskan tangannya. Sy terbatuk dan terus muntah. Shakid berdiri hanya pandang. Muka yg tegas dan menakutkan. Di malam pertama sudah begini? Sy banyak kali batuk dan muntah. Sapu dada sendiri. Ya Allah.. Astagafirullahalazim..
Shakid: jaan...! kau dengar sini baik2!
Sy pandang shakid separuh pening. Mata sy terasa kabur mungkin sebab menahan nafas terlalu lama tadi. Sy hanya nampak badan shakid muka tidak jelas lagi
Shakid: sy tidak suka kau cerita sama lelaki! Mulai sekarang kau ikut adat kami. Perempuan tidak boleh bercerita sama lelaki! Apa lagi kalau bekas suami! Kau fahamkah?!
Sy: hokk!! hokkk!! (Sy tidak dapat bersuara sepenuhnya terasa sakitnya tekak)
Shakid cekik lagi! Satu tangan saja mencekik boleh angkat kepala sy ternaik. Kepala sy terangkat oleh sebelah tangan shakid. Sakitnya.. Shakid dekatkan muka dia ke muka sy. Sy meronta minta di lepaskan. Muka shakid kali ini jelas sy lihat.. muka bengis.. sy jadi takut. Trauma dengan pukulan dady. Akhirnya sy menangis sekuat hati... Ketakutan ini membuatkan sy mahu mati malam ini
Shakid pandang sy sedih. Terasa tangannya yg kuat tadi menjadi lemah. Shakid lepaskan tanggannya dari leher sy. Shakid ambil kepala sy dan peluk. Sy menangis di antara batuk dan sakit dada. Kenapa di malam ini sy sudah kecewa? Malam pertama yg sy benci utk di ingat semula. Sy menjadi takut sebab shakid seorang yg panas baran dan kuat cemburu
Shakid: jan... jaan sy minta maaf
Shakid peluk sy. Dia ambil muka sy dan kiss. Apa maksud begini rasa? Shakid sapu kepala. Lap air mata di pipi. Sy semakin letih.. penat dari pagi tadi bersanding. Malam ini saja sy merasa kesakitan di bawah sini. Kesesakan nafas. Terasa sakit ada di mana2. Kepala sy makin panas. Demam
Shakid panik sendiri
Shakid: maafkan sy jaan.. sy tidak dapat kawal marah. Sy cemburu! Apa lagi itu bekas suami jaan! Minta maaf... jaan jangan nangis
Sy terdiam. Bisu diri kerana kata-kata mati dengan sendirinya
Shakid: jaan cakap dulu.. jangan nangis
Sy baring ambil bantal. Tidak mau cakap apa2 lagi. Shakid peluk dari belakang. Shakid selimutkan sy dan biarkan sy berehat. Sy tertidur dalam pelukan shakid
Shakid kenapa begini rupa? Perasaan cemburu itu semua orang rasa. Bezanya tidak sampai naik tangan. Tapi kenapa shakid tergamak buat sy begini? Di malam ini? Entah esok macam mana lagi. Sy tahu kenapa shakid berani memukul sebab shakid selalu menyaksikan dady memukul sy. Sebab itulah fikiran shakid hanya tahu sy berhak disakiti sedemikian rupa. Sedangkan bapa sendiri boleh memukul anaknya mati apa lagi orang lain. Ya Tuhan...
Sesakit2 hati sy di pukul oleh dady. Lebih sakit bila seorang suami bertindak sedemikian rupa. Lelaki yg tidur di sebelah kau.. lelaki yg memberi rasa cinta.. lelaki yg memberikan apa saja.. lelaki yg menjanjikan indah-indah. Tapi indah khabar dari rupa. Sy lah isha yg sentiasa menjadi bahan pukul sekali lagi. Yaaa kisah ini baru bermula... "Jaan punching bag" 😢
Terasa tangan shakid peluk sy kemas dari belakang. Tiada paksaan s*ks. Shakid hanya risau sy demam dan shakid balik2 ulang perkataan "maaf... maaf... sorrry.. sorry..."
Pagi
Bermulanya kisah kami.. Kehidupan bahagia. Dan sy terus rasa di sayangi
Shakid: jaan minum ubat..
Sy: 😊
Shakid tidak memaksa hubungan s*ks sebab doktor bilang mesti rehat dulu. Koyak bah di malam pertama. Mungkin sebab shakid tidak pernah bercinta dan tidak tahu. Terus2 ja begitu bikin takajut bah juga.
Shakid terpaksa menahan nafsunya. Setiap hari menjadi hari2 indah kami. Kami baru mula bercinta. Ternyata shakid pertama kali bercinta. Shakid mencintai sy sepenuh hatinya. Selepas kejadian malam tu shakid janji tidak akan memukul lagi. Banyak pantang larang shakid ajar itu ini tak boleh. Sy cuba faham.. dan ternyata senyuman ada di sini bersama suamiku shakid ❤
Sy: Abang...
Shakid: sy bukan abang. Sy suami jaan...
Sy: haha.. bukan maksud bayya
Shakid: sy suami jaan ok?
Sy: haha yaa... tapi bangsa kami akan panggil suami 'Abang'.. faham?
Shakid: hmmm... sy tidak mau jadi abang jaan
Sy: ya ya... shakid suami jaan. Tapi sy kena panggil abang tanda hormat pada suami. Faham kah?
Shakid: ok jaan..
Sy peluk husband. Bermanja di sini.. inilah tempat sy di sisi suami tercinta. Shakid membalas pelukan. Aip aippp kawal diri tak boleh lagi. Satu bulan kena pantang.. Shakid senyum faham sendiri haha
Sy: abang mau breakfast apa?
Shakid: naan dan kari ayam
Sy: .... ?
Shakid: Jaan mari sy ajar buat roti naan
Sy: ok
'Naan' bermaksud roti yg di perbuat dari tepung gandum. Makanan harian orang pakistan. Berkarung-karung guni tepung di dapur ni. Shakid buat roti naan sendiri. Dia ajar sy uli tepung.. sy ikut rentak shakid. Yeeaahhhh pertama kali naan buatan isha haha. Siap saja boleh terus di bakar...
Sementara menunggu naan siap di bakar. Sy dan shakid sibuk hidangkan kari ayam dan lauk lain di atas meja. Sy sediakan nasi utk diri sendiri. Sy tidak kenyang kalau makan naan. Tak biasa bohh. Jadi naan yg sy buat tadi shakid akan makan sendiri. Huhu kami saja berdua di rumah ni. Shakid pun anytime turun kerja. Dia kan boss
Di meja makan tersedia semuanya
Shakid mula merasa naan buatan isha haha. Shakid makan satu suap. Terus duduk dan senyum. Hilang muka bengis. Tangan shakid bersilang di dada. Tersenyum dan geleng kepala "Oh no...."
Sy: ok kah bang..? 😊
Shakid: Oh... failed! Esok jaan try buat lagi
Sy: alaaaa....
Shakid: tadaa ok jaan. Tidak sedap (senyum)
Sy: Nah macam mana? Jaan makan nasi ni..
Shakid: tidak bagus buang. Sy makan habis..
Sy: jaan minta maaf..
Shakid: Oh god.. tiada masalah.. abang sayang jaan (pertama kali gelarkan diri abang.lucu)
Sy: 😊
Shakid suka bertutur dalam bahasa urdu. Beginilah bentuk tulisan urdu yg sebenarnya. Seperti tulisan jawi bermula dari sebelah kanan
زندگی ہے مختصر, خواہشیں بحسب رکھتی ہوں
جو طنز کرے مجھ پی, فاصلے درمیان رکھتی ہوں.. ❤
Maksudnya; Singkatnya hidup ini. Terasa sy ada di antaranya ❤
Bila shakid bertutur dalam bahasa hindi pula beginilah tu..
Shakid: Mein tumhe bahot pyaar karta hoon..
(Sy cintakan kamu dari mula hingga akhir)
Sy: Kasi o.k saja lah haha.. (Tup! Shakid kiss lagi)
Bahagianya baru bermula...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 8
Terasa kebahagiaan itu baru bermula ♡
Tempoh sebulan lama juga tu. Bolehkah shakid menahan? entahlah.. lelaki ni bilang saja suruh berehat tapi mana tahan tu. Hmmmm. Tapi shakid tahan o. Memang selama sebulan langsung tidak sentuh pun sebab dia tahu kalau sy sakit pasti dia pun risau. Berpuasalah si kawan di bawah tu sebulan.
Seminggu berlalu. Memang dunia aman damai. Tiada sentuhan s*ks. Hanya belaian manja2 dari shakid. Shakid pun tidak berapa memaksa. Minggu kedua dan ketiga pun begitu.. shakid tidak ada meminta2.
Di dalam rumah shakid ajar sy bermacam2 cara mengurus keadaan rumah. Di dapur berguni2 bah tepung. Setiap hari mesti buat roti naan. Inilah makanan rutin mereka. Serbuk kari memang banyak pelbagai jenis. Hari-hari makan kari. Tapi Shakid sediakan juga beras utk sy makan sebab sy tidak biasa makan naan. Setiap hari shakid ajar buat roti.. Berapa kali percubaan membuat naan memang gagal haha. Akhirnya shakid bilang biar dia buat sendiri. Shakid pun suka memasak. Memang dia lah chef dalam rumah ni. Bukan apa kalau sy yg masak memang tidak mengena cita rasanya..
Tempoh berehat ni memang beginilah sy hanya duduk di dalam rumah rumah. Shakid penuh dengan amaran tegas. Shakid bawa sy duduk di sofa. Dengan muka yg tegas. Shakid duduk tangan dua2 bersilang di dada. Kakinya pun duduk bersilang ala2 boss style. Bukan saja muka garang tapi panas baran juga. Sy teringat leher di cekik malam tu. Huhu matailah
Shakid: jaan sy ni suamimu.. kau isteriku. Ingat !!
Lol. Shakid bagi amaran o. Muka garang
Shakid: jaan jangan keluar rumah kalau abg tidak suruh !
Sy: hmm..
Shakid: jangan bagi orang masuk. jaan dalam rumah saja ok?
Sy: ok
Shakid: Jaan mesti bangun awal sebelum abang bangun. masak utk sy.. sediakan pakaian sy. Faham?!
Sy: ya
Shakid: Apa yg kurang jaan cakap abg cukupkan semuanya. Urusan belanja rumah abg yg urus. Apa jaan mau cakap saja!
Sy: ok bang
Shakid: kalau abg jalan pergi kerja jaan mesti salam hantar abg sampai depan pintu. Abg balik dari rumah jaan mesti orang pertama yg sambut abg di pintu salam. Abg sampai rumah duduk jaan mesti bukakan kasut dan stokin abg. Faham?!
Sy: faham..
Shakid: jaan janganlah berkawan sama siapa2. Jaan dalam rumah saja. Kalau ada orang ketuk pintu jangan buka. Biar saja!
Sy: (sy angguk ya saja. Rasa takut)
Shakid: taukah apa jadi kalau jaan ingkar cakap abang?
Sy: (geleng kepala tidak tahu)
Shakid: haha sy bunuh kau ! (muka serius)
Sy telan air liur terasa tekak kembali sakit teringat kena cekik malam tu. Ya Tuhan penderitaanku belum berakhir lagi. Sabarlah wahai hati
Pesanan berbentuk amaran. Bunuh ayat terakhir 😨
Terlalu banyak peraturan di rumah ni. Sy fikir shakid tengah kongkong hidup sy sebenarnya tidak. Inilah adat orang pakistan. Kesemuanya begini. Isteri perlu taat pada suami. Isteri tempatnya di belakang suami. Tidak boleh melawan cakap. Tidak boleh ingkar mesti patuh. Apa urusan rumah memang suami yg bertanggungjawab. Memang semuanya ok shakid belikan sy bermacam2 hadiah termasuklah barang kemas biarpun sy tidak minta. Shakid belikan apa saja asal sy bagitau apa yg sy mahu. Tapi kekurangannya di situ shakid tidak akan memberi duit kecuali tersangat perlu. Yalah isteri hanya di rumah buat apa duit? Barang dapur semua cukup. Barangan diri sendiri pun cukup. Sy terpaksa ikut adat mereka
Shakid: jaan sihat sudah?
Sy: belum
Shakid: jaan makan ubat.. cepat sihat..
Sy: ok
Shakid: abang akan pergi KL esok. Mungkin 3 atau 4 hari di sana. Jaan ok juga di rumah kan?
Sy: yaa
Shakid: jangan keluar rumah! Jangan ke mana-mana tanpa pengetahuanku. Jaan boleh jalan dengan sy saja. Sy bawa kau p mana kau mau jalan. Ok?
Sy: ok
Pagi
Pagi ni shakid akan ke KL. Sy awal bangun macam yg dia arahkan. Sy sediakan breakfast. Siapkan bajunya. Hantar dia di depan pintu salam. Senyuman shakid ada di wajahnya.. Aduii hemsem bah pula dia ni. Gugur jugalah jantung sy tengok muka dia. Biar tua tapi hensem
Shakid: jaan jaga diri. Jangan p mana2 ok? My lovely wife
Sy salam shakid. Shakid kiss kepala sy dan jalan
Tenanglah dunia utk 4 hari ni. Lega rasanya bersendirian di rumah. Sy hanya perlu ikut apa dia cakap pasti semuanya ok
Sy teringat dady. Entah apa khabar? Dady pun penuh dengan amaran bunuh. Dady bilang kalau sy cerai kali ni sy akan mati
Pesanan berbentuk amaran. Mati ayat terakhir 😨
Dady suruh sy berkemas2 sikit dan pandai jaga suami. Hmmm.. Dady memang senang hati bila sy bukan dalam jagaannya lagi. Lagipun shakid hulur duit setiap bulan utk dady. Hmmm..
Sy buka handphone google cara2 menjaga suami. Sy baru dapat sign up facebook.. selama ni dunia tiada apa2. Dunia luar sana tidak tahu
Tempoh berehat selama sebulan ini memang dunia terasa lega. Shakid memang faham keadaan sy.. Tiada juga minta2 s*ks lagi. Trauma juga bah kalau sampai di bawa ke hospital. punyalah sandi kan
Memasuki minggu keempat.. Kali ini minggu yg di tunggu2
Minggu keempat shakid mula memujuk tapi sy halang. Sy bilang masih sakit. Shakid tidak memaksa. Hanya berdiri malas dan mendengus terlalu lama menahan. Sy mesti sihatkan diri dari luka2 dalaman. Bayangkan bah sampai di ruangan serviks pun ada kesan luka..
Hari ke 29.. memang hati sudah berdebar2 hidup tidak akan selamat lagi. Aduiii kama..
Tengah hari
Sy hairan kenapa shakid tiba-tiba balik awal sedangkan kebiasaannya dia akan balik petang. kali ini ada berbeza sikit mesti tertinggal barang. Sy buka pintu. Shakid masuk ke dalam rumah
Shakid: jaan mari mandi sama2...?
Omoo..
Sy: sy sudah mandi lah..
Shakid: ok. Sy mandi dulu
Sy hanya pakai tshirt dan skirt paras lutut. Hairan juga kenapa membawa mandi tiba2. hati mula berdebar2. adakah dia mahu sudah ni? hari ke 29 bah. Aduiiii
Shakid siap saja mandi terus panggil sy masuk ke dalam bilik. bermulalah perlawanan
Shakid: Jaan pandai layan..
Sy: heh heh
Sy mula sayangkan shakid. Setengah jam kemudian shakid minta lagi.
Siap 2-1.
Shakid: Kalau abg tahu begini best. Lama sudah sy kahwin awal2..
Sy: kenapa abg tak mau kahwin dulu?
Shakid: sy tidak percaya perempuan. suka ambil kesempatan duit saja
Sy: tidak semua perempuan begitu bah..
Shakid: itulah sy mau cari perempuan yg tidak ambil duit sy. Terima kasih jaan..
Shakid lelaki tua yg tidak pernah berkahwin. Tiada pengalaman s*ks. Yaa sy rasa begitulah sebab malam pertama kami terus2 kasar. 5 kali sehari tidak kisah siang atau malam.
Kehidupan terasa indah kembali.... ❤. Benarkah yg indah itu hanya sementara? Terlupa pesanan berbentuk amaran. Bunuh ayat terakhir 😨
Malam
Shakid merayap lagi.
Saip 1 lawan 1
Jam 2 pagi
Shakid ajak bersama lagi
Shakid seawal jam8 pagi sudah mula pergi kerja. Petang baru balik. Sy hanya mengurus rumah. Shakid bilang sy tidak boleh keluar rumah tanpa izin dia. Sy hidup selesa di dalam rumah ni cuma itulah adat mereka pelik sedikit. mereka tidak akan memberi isteri duit pocket tapi apa saja keperluan memang shakid beli. barangan rumah sentiasa cukup. Sy pun takut meminta2 sebab shakid seorang yg tegas dari semua aspek. Tengok muka dia pun ketat semacam. pekerjannya semua pun takut sama dia. Sy yg hari2 menghadap mukanya lagi lah... Muka tu pandai berbeza-beza kejap ganas, kejap sweet, kejap buas, .. Sy bersabar saja
Jam 6 pagi
Awal pagi lagi mendengar lagu hindustan.. Layan sajalah
Shakid: jaan mari belajar buat naan
Sy: ok
Shakid: jaan buat begini.. letak tepung campur air. Kasi kacau sama dia
Sy: beginikah..?
Shakid: yaa..
Di rumah ini memori indah sedikit ada utk di kenang. Cinta shakid memang terbaik. Sesekali shakid akan bercakap dalam bahasa urdu. Ada ayat puisi cinta2 utk sy...
تیرا نام میری چنانی 🌸🌸🌸
تیرا پیار میرا جسم ہے،
کوہا بھی نہ ہی زندگی بون اننا سمجھ لی،
ٹری جسٹس اہم شخص ہے!
دل اپنی اےپ درہٹا ہائے دھکھاہ نہی جتا،
ی را راہ-ای-محابب ہار آک کو بٹایا نہی جٹ
اگرا احسان ہو موہبٹ کو کار کر لو مہسو سے،🌷🌷🌷
Nama anda adalah pilihan saya,
Cintamu adalah badan saya,
Biarpun tidak memahami hidupnya,
Dialah orang pertama!
Hati bukan pada wajahnya,
Ini adalah kalung cinta,
Saya gembira untuk besama denganmu cinta
Awwww!! Kata2 cinta dan romantisnya berbeza. Sy hanya angguk senyum2. Shakid akan translatekan dalam bahasa melayu.. kadang shakid cakap English tapi manalah sy faham English kan.. sy senyum2. Shakid ajak bersama lagi
Tewas 2-1.
Shakid ke tandas. Sy masih duduk di sofa ternampak pula cerita 'koi mil gaya' kan dari tadi lagu hindustan ja. Kali ni lagu 'koi mol gaya' maksudnya sy jumpa seseorang... Terasa diri sy sudah pun menjumpai seseorang di dalam hidup. Shakid sy bahagia dan cintakan kau. Sy bernyanyi mengikuti lagu.. entah betul sebutan atau tidak tapi lagu ini sy sudah hafal... sedia dengan maksudnya haha. Sy cintakan suamiku Shakid Khan
🎶Khwaabon khayaalon khawaahishon ko chehara mila
khwaabon khayaalon khawaahishon ko chehara mila
mere hone ka matlab mila
koi mil gaya
haan kaun mil gaya?
koi mil gaya
yuun to ham tum milne ko milte rahe
yuun to ham tum milne ko milte rahe
par kyon aaj aisa laga
koi mil gaya
haan kaun mil gaya?
koi mil gaya..... 🎶
Shakid senyum. sy pun senyum haha. Adaiiiii. Ini kali lah. Sy kena belajar serba sedikit bahasa dorang juga. Shakid berbangsa pakistan iran. Patutlah muka tu kacukan semacam. Muka ala-ala orang arab. Kening dan bulu mata yg tebal. Mata kebiru-biruan. Aduiiii sy pura2 tengok tv
10 minit kemudian
Shakid mau lagi
Selesai bersama
Shakid bilang dia mau siap2 pigi kerja. Aman dunia
jam8 pagi sudah mula pergi kerja. Petang baru balik. Sy hanya di rumah. Tapi tengah hari shakid pandai balik rumah minta di layan.
Siap 1-1.
Malam
Lagu hindustan lagi .. Layan sajalah
Cinta shakid memang terbaik.
Tewas 0-1. Sy tewas o bukan apa tiada mood sudah ni. Shakid manjakan sy dia bilang kejap lagi mau.. haha
Shakid ke tandas. Sy masih duduk di sofa shakid mau lagi
Tengah malam tak kira masa. Shakid bilang "Jaan mesti layan sy sebab ini tanggungjawabmu.." matilah..
Setiap pagi sy sudah biasa bangun awal sediakan sarapan pagi. sy pakaikan dia kasut lagi aah. Adaiii. Tapi sebenarnya shakid pun berikan sy kasih sayang memang yg terbaik. Sy rasakan memang shakid berbeza dengan randy. Shakid tidak pernah meperlakukan sy seperti randy
Shakid: jaan abang jalan kerja dulu. jaan jangan jalan aah
Jam 11 pagi
Sy di rumah mengemas rumah seperti biasa. Memang sy tidak akan keluar rumah. Menjemur kain pun sy kena minta izin shakid keluar. hmmm
Hari ni shakid terlupa bawa telepon bimbit dia. Sy cuba lah buka.. try punya try entah apa password telepon dia ni. Sekali sy tekan no kereta kami baru dapat buka. Sy bukalah whatsap shakid.. Memang dia tiada chat sesiapa hanya keluarga dan kawan dalam group. Memang shakid orangnya setia.
Sy buka galeri telepon shakid. Omoo... sy lagi terkejut sebab banyaknya gambar sy dalam keadaan tidur tanpa baju. Shakid kenapa dia buat begini? sy check balik kalau2 dia send dalam group chat whatsap. Tiada juga.. hmmmm
Tiba-tiba shakid masuk dalam bilik
Shakid: Jaan...
Shakid balik awal sebab dia pun perasan handphonenya tertinggal. Shakid terkejut sebab sy dapat buka teleponnya. Takutnya sy kena pukul
Shakid: jaan.. jangan risau ok? abg tidak curang.. abg sayang jaan seorang saja..
Sy: hmmm tapi kenapa banyak gambar sy tanpa baju? gambar sy masa tidur?
Shakid: abg suka tengok jaan. sorry..
Sy: abang pun tengok video lucah?
Shakid: abg tengok sebab mau belajar jaan.. semua ini kawan abg dari pakistan. Jaan jangan risau abg tidak pernah hantar gambar jaan. Abg suka tengok badan jaan
Sy: hmmm
Sy marah tapi akhirnya shakid pujuk. Gambar tadi semua sy delete.. telepon dia pun bila-bila masa sy boleh buka. Dia janji tidak akan buat begitu lagi
Shakid: Jaan... layan abg....
Minta di layan lagi. Sabar sajalah jam 11 pagi
Aktiviti kami hanyalah s*ks. Sampai sy pun geram dan kepenatan melayan. Shakid kan bos anytime dia boleh balik rumah tengah hari petang siang malam. Kalau dia mau memang pulang lah tu. Macam sy pun sudah lali dengan dia. Sy hanya melayan tanpa ada rasa Kadang memang sy melebih-lebih juga. mungkin sebab keboringan bah.
Skip 2 Bulan >>
Gara-gara terlampau asereje sy jadi lemah dan demam. Shakid jadi risau sy demam. Yalah kalau demam macam mana mau bersama kan. Shakid mau bawa sy ke hospital
Sy di baringkan di wad. Kali ni bukan lagi pasal koyak macam tempoh hari. Sy rasa kali ni terlampau kepenatan sudah bah Betul2 tahap dewa dewi bah... 5 kali dalam sehari. Shakid lagi membelai di tepi katil. Sy baring dan di masukkan 1 drip. Terlampau dehidrasi bah.. badan kekurangan bendalir badan. Apa tidak.. hmmm malas mau cakaplah! Tiragan dia ni huhu.
Sy mencari shakid rupa-rupanya dia hantar saja tadi terus jalan keluar. Shakid datang selepas dua jam terus duduk di sebelah katil
Selepas doktor membuat pemeriksaan. Darah di ambil dan air kencing
Doktor: Puan alisha mengandung. Sudah 3 minggu.. Tahniah
Punyalah sy happy. Sy pegang tangan shakid. Shakid macam tidak happy. hmmm...
Kami menuju keluar kaunter farmasi. Shakid memang tidak happy. Sy tanya dia bilang ok saja.. Tapi akhirnya shakid bersuara juga
Shakid: Jaan abg tidak mau anak lagi..
Sy: kenapa?
Shakid: sy mahu kita hidup dua dulu. Sy tidak suka budak...
Sy: Ini rezeki kita..
Shakid: Sy tidak mau...
Sy memujuk shakid. Memang dia tiada mood. Shakid suruh sy bersiap cepat. Muka makin tegas dan serius. Hmmm cuba positifkan diri sajalah
Sy: abg....
Shakid: abg tidak mau anak..
Sy: kenapa? Ini darah daging kita sendiri..
Shakid: sy tidak mau
Malam ni sy berkecil hati dan terus menangis sampai tertidur. Shakid masih minta di layan 2 kali jugalah. Shakid bilang kalau ada baby susah lah mau bersama Itu pulak di kepala dia! Sy diam. Sy tetap teruskan anak ini. Sy mahu lahirkan..
Pagi
Shakid bawa sy ke giant 1B beli barang-barang dapur. Shakid belikan juga susu anmum
Shakid: Sy belikan susu ni utk jaan bukan utk itu baby (muka marah)
Sy: hmm....
Sy berbaris di kaunter membayar. Sementara menunggu shakid mengambil barang lain, sy masih berdiri di kaunter. Terjumpa lagi dengan brengset randy di supermarket ni. Ya Tuhan bergegar umbun2 sy tengok randy. Randy senyum2 sambil ulang perkataan "bekas bekas sy bah ni... ". Lepas tu randy pegang pinggang sy.. Nah!!
Randy: tidak sia2 sy kasi cerai kau talak 3 kan? Boleh tahan janda2 terus dapat laki kaya!
Sy: apa masalah kau ni?!
Randy: sy kenal bah suami kau tu banyak kedai dia kan? Pok duit betul! Perempuan mata duitan! Maklumlah bapa kuat main judi.. hisap lagi.. Oppsss sorry terlepas cakap pula!
Sy: randy sy tiada masalah dengan kau! Bagus kau jalan sana! Laki sy ada di sini!
Randy: sha kau kawin kah atau kau kena jual? Atau bikin bayar hutang?!!
Sy menahan sakit hati. Air mata sy menitik di dalam hati. Bergegar seluruh badan sy. Sy cubit lengan randy sampai luka. Kuku sy yg tajam mencakar lengan dia. Berdarah
Randy: hoii apa kau buat ni ?! Shitt kau!!
Shakid nampak saja keadaan kami dia cepat2 datang ke arah kami
Randy: sudahlah! datang sudah laki kau!
Randy mengelak dan terus jalan. Sy masih berdiri kaku menahan sakit hati. Tapi rupa-rupanya shakid ternampak keadaan kami dari tadi. Habislah sy. Shakid pandang sy bengis. Tiada senyuman
Kami keluar dari giant shakid pegang tangan sy sekuatnya. Aduiii
Sy: abg kenapa ni?
Shakid: kenapa dia pegang kau tadi?!
Sy: dia tidak sengaja bah tu.. aduhh sakit bang. Lepaskan tangan sy
Shakid: Dia ada peluk kau tadi kan?!
Sy: abg nantilah sy terangkan di rumah
Shakid: apa dia cakap tadi..?
Sy: dia ucap selamat pengantin baru..
Shakid: kau tipu...
Sy: bang.. sakit tangan sy.. lepas..
Sy menahan sakitnya tangan yg di genggam begitu kuat macam tulang mau patah. "Abang lepaskan....sakit"
Kami menuju keluar dari 1B. Masuk saja ke dalam kereta shakid canggak leher sy. Mata shakid merah dan marah. Langsung tiada senyuman
Shakid: JAAN... KAU DENGAR SINI..! MALAM INI MESTI ADA YANG MATI...!!!
Shakid start enjin kereta. Jalan. Habislah sy di malam ini
Malam ini pasti bermulanya kisah "Jaan punching bag" 😢
Terasa kebahagiaan itu baru bermula ♡
Tempoh sebulan lama juga tu. Bolehkah shakid menahan? entahlah.. lelaki ni bilang saja suruh berehat tapi mana tahan tu. Hmmmm. Tapi shakid tahan o. Memang selama sebulan langsung tidak sentuh pun sebab dia tahu kalau sy sakit pasti dia pun risau. Berpuasalah si kawan di bawah tu sebulan.
Seminggu berlalu. Memang dunia aman damai. Tiada sentuhan s*ks. Hanya belaian manja2 dari shakid. Shakid pun tidak berapa memaksa. Minggu kedua dan ketiga pun begitu.. shakid tidak ada meminta2.
Di dalam rumah shakid ajar sy bermacam2 cara mengurus keadaan rumah. Di dapur berguni2 bah tepung. Setiap hari mesti buat roti naan. Inilah makanan rutin mereka. Serbuk kari memang banyak pelbagai jenis. Hari-hari makan kari. Tapi Shakid sediakan juga beras utk sy makan sebab sy tidak biasa makan naan. Setiap hari shakid ajar buat roti.. Berapa kali percubaan membuat naan memang gagal haha. Akhirnya shakid bilang biar dia buat sendiri. Shakid pun suka memasak. Memang dia lah chef dalam rumah ni. Bukan apa kalau sy yg masak memang tidak mengena cita rasanya..
Tempoh berehat ni memang beginilah sy hanya duduk di dalam rumah rumah. Shakid penuh dengan amaran tegas. Shakid bawa sy duduk di sofa. Dengan muka yg tegas. Shakid duduk tangan dua2 bersilang di dada. Kakinya pun duduk bersilang ala2 boss style. Bukan saja muka garang tapi panas baran juga. Sy teringat leher di cekik malam tu. Huhu matailah
Shakid: jaan sy ni suamimu.. kau isteriku. Ingat !!
Lol. Shakid bagi amaran o. Muka garang
Shakid: jaan jangan keluar rumah kalau abg tidak suruh !
Sy: hmm..
Shakid: jangan bagi orang masuk. jaan dalam rumah saja ok?
Sy: ok
Shakid: Jaan mesti bangun awal sebelum abang bangun. masak utk sy.. sediakan pakaian sy. Faham?!
Sy: ya
Shakid: Apa yg kurang jaan cakap abg cukupkan semuanya. Urusan belanja rumah abg yg urus. Apa jaan mau cakap saja!
Sy: ok bang
Shakid: kalau abg jalan pergi kerja jaan mesti salam hantar abg sampai depan pintu. Abg balik dari rumah jaan mesti orang pertama yg sambut abg di pintu salam. Abg sampai rumah duduk jaan mesti bukakan kasut dan stokin abg. Faham?!
Sy: faham..
Shakid: jaan janganlah berkawan sama siapa2. Jaan dalam rumah saja. Kalau ada orang ketuk pintu jangan buka. Biar saja!
Sy: (sy angguk ya saja. Rasa takut)
Shakid: taukah apa jadi kalau jaan ingkar cakap abang?
Sy: (geleng kepala tidak tahu)
Shakid: haha sy bunuh kau ! (muka serius)
Sy telan air liur terasa tekak kembali sakit teringat kena cekik malam tu. Ya Tuhan penderitaanku belum berakhir lagi. Sabarlah wahai hati
Pesanan berbentuk amaran. Bunuh ayat terakhir 😨
Terlalu banyak peraturan di rumah ni. Sy fikir shakid tengah kongkong hidup sy sebenarnya tidak. Inilah adat orang pakistan. Kesemuanya begini. Isteri perlu taat pada suami. Isteri tempatnya di belakang suami. Tidak boleh melawan cakap. Tidak boleh ingkar mesti patuh. Apa urusan rumah memang suami yg bertanggungjawab. Memang semuanya ok shakid belikan sy bermacam2 hadiah termasuklah barang kemas biarpun sy tidak minta. Shakid belikan apa saja asal sy bagitau apa yg sy mahu. Tapi kekurangannya di situ shakid tidak akan memberi duit kecuali tersangat perlu. Yalah isteri hanya di rumah buat apa duit? Barang dapur semua cukup. Barangan diri sendiri pun cukup. Sy terpaksa ikut adat mereka
Shakid: jaan sihat sudah?
Sy: belum
Shakid: jaan makan ubat.. cepat sihat..
Sy: ok
Shakid: abang akan pergi KL esok. Mungkin 3 atau 4 hari di sana. Jaan ok juga di rumah kan?
Sy: yaa
Shakid: jangan keluar rumah! Jangan ke mana-mana tanpa pengetahuanku. Jaan boleh jalan dengan sy saja. Sy bawa kau p mana kau mau jalan. Ok?
Sy: ok
Pagi
Pagi ni shakid akan ke KL. Sy awal bangun macam yg dia arahkan. Sy sediakan breakfast. Siapkan bajunya. Hantar dia di depan pintu salam. Senyuman shakid ada di wajahnya.. Aduii hemsem bah pula dia ni. Gugur jugalah jantung sy tengok muka dia. Biar tua tapi hensem
Shakid: jaan jaga diri. Jangan p mana2 ok? My lovely wife
Sy salam shakid. Shakid kiss kepala sy dan jalan
Tenanglah dunia utk 4 hari ni. Lega rasanya bersendirian di rumah. Sy hanya perlu ikut apa dia cakap pasti semuanya ok
Sy teringat dady. Entah apa khabar? Dady pun penuh dengan amaran bunuh. Dady bilang kalau sy cerai kali ni sy akan mati
Pesanan berbentuk amaran. Mati ayat terakhir 😨
Dady suruh sy berkemas2 sikit dan pandai jaga suami. Hmmm.. Dady memang senang hati bila sy bukan dalam jagaannya lagi. Lagipun shakid hulur duit setiap bulan utk dady. Hmmm..
Sy buka handphone google cara2 menjaga suami. Sy baru dapat sign up facebook.. selama ni dunia tiada apa2. Dunia luar sana tidak tahu
Tempoh berehat selama sebulan ini memang dunia terasa lega. Shakid memang faham keadaan sy.. Tiada juga minta2 s*ks lagi. Trauma juga bah kalau sampai di bawa ke hospital. punyalah sandi kan
Memasuki minggu keempat.. Kali ini minggu yg di tunggu2
Minggu keempat shakid mula memujuk tapi sy halang. Sy bilang masih sakit. Shakid tidak memaksa. Hanya berdiri malas dan mendengus terlalu lama menahan. Sy mesti sihatkan diri dari luka2 dalaman. Bayangkan bah sampai di ruangan serviks pun ada kesan luka..
Hari ke 29.. memang hati sudah berdebar2 hidup tidak akan selamat lagi. Aduiii kama..
Tengah hari
Sy hairan kenapa shakid tiba-tiba balik awal sedangkan kebiasaannya dia akan balik petang. kali ini ada berbeza sikit mesti tertinggal barang. Sy buka pintu. Shakid masuk ke dalam rumah
Shakid: jaan mari mandi sama2...?
Omoo..
Sy: sy sudah mandi lah..
Shakid: ok. Sy mandi dulu
Sy hanya pakai tshirt dan skirt paras lutut. Hairan juga kenapa membawa mandi tiba2. hati mula berdebar2. adakah dia mahu sudah ni? hari ke 29 bah. Aduiiii
Shakid siap saja mandi terus panggil sy masuk ke dalam bilik. bermulalah perlawanan
Shakid: Jaan pandai layan..
Sy: heh heh
Sy mula sayangkan shakid. Setengah jam kemudian shakid minta lagi.
Siap 2-1.
Shakid: Kalau abg tahu begini best. Lama sudah sy kahwin awal2..
Sy: kenapa abg tak mau kahwin dulu?
Shakid: sy tidak percaya perempuan. suka ambil kesempatan duit saja
Sy: tidak semua perempuan begitu bah..
Shakid: itulah sy mau cari perempuan yg tidak ambil duit sy. Terima kasih jaan..
Shakid lelaki tua yg tidak pernah berkahwin. Tiada pengalaman s*ks. Yaa sy rasa begitulah sebab malam pertama kami terus2 kasar. 5 kali sehari tidak kisah siang atau malam.
Kehidupan terasa indah kembali.... ❤. Benarkah yg indah itu hanya sementara? Terlupa pesanan berbentuk amaran. Bunuh ayat terakhir 😨
Malam
Shakid merayap lagi.
Saip 1 lawan 1
Jam 2 pagi
Shakid ajak bersama lagi
Shakid seawal jam8 pagi sudah mula pergi kerja. Petang baru balik. Sy hanya mengurus rumah. Shakid bilang sy tidak boleh keluar rumah tanpa izin dia. Sy hidup selesa di dalam rumah ni cuma itulah adat mereka pelik sedikit. mereka tidak akan memberi isteri duit pocket tapi apa saja keperluan memang shakid beli. barangan rumah sentiasa cukup. Sy pun takut meminta2 sebab shakid seorang yg tegas dari semua aspek. Tengok muka dia pun ketat semacam. pekerjannya semua pun takut sama dia. Sy yg hari2 menghadap mukanya lagi lah... Muka tu pandai berbeza-beza kejap ganas, kejap sweet, kejap buas, .. Sy bersabar saja
Jam 6 pagi
Awal pagi lagi mendengar lagu hindustan.. Layan sajalah
Shakid: jaan mari belajar buat naan
Sy: ok
Shakid: jaan buat begini.. letak tepung campur air. Kasi kacau sama dia
Sy: beginikah..?
Shakid: yaa..
Di rumah ini memori indah sedikit ada utk di kenang. Cinta shakid memang terbaik. Sesekali shakid akan bercakap dalam bahasa urdu. Ada ayat puisi cinta2 utk sy...
تیرا نام میری چنانی 🌸🌸🌸
تیرا پیار میرا جسم ہے،
کوہا بھی نہ ہی زندگی بون اننا سمجھ لی،
ٹری جسٹس اہم شخص ہے!
دل اپنی اےپ درہٹا ہائے دھکھاہ نہی جتا،
ی را راہ-ای-محابب ہار آک کو بٹایا نہی جٹ
اگرا احسان ہو موہبٹ کو کار کر لو مہسو سے،🌷🌷🌷
Nama anda adalah pilihan saya,
Cintamu adalah badan saya,
Biarpun tidak memahami hidupnya,
Dialah orang pertama!
Hati bukan pada wajahnya,
Ini adalah kalung cinta,
Saya gembira untuk besama denganmu cinta
Awwww!! Kata2 cinta dan romantisnya berbeza. Sy hanya angguk senyum2. Shakid akan translatekan dalam bahasa melayu.. kadang shakid cakap English tapi manalah sy faham English kan.. sy senyum2. Shakid ajak bersama lagi
Tewas 2-1.
Shakid ke tandas. Sy masih duduk di sofa ternampak pula cerita 'koi mil gaya' kan dari tadi lagu hindustan ja. Kali ni lagu 'koi mol gaya' maksudnya sy jumpa seseorang... Terasa diri sy sudah pun menjumpai seseorang di dalam hidup. Shakid sy bahagia dan cintakan kau. Sy bernyanyi mengikuti lagu.. entah betul sebutan atau tidak tapi lagu ini sy sudah hafal... sedia dengan maksudnya haha. Sy cintakan suamiku Shakid Khan
🎶Khwaabon khayaalon khawaahishon ko chehara mila
khwaabon khayaalon khawaahishon ko chehara mila
mere hone ka matlab mila
koi mil gaya
haan kaun mil gaya?
koi mil gaya
yuun to ham tum milne ko milte rahe
yuun to ham tum milne ko milte rahe
par kyon aaj aisa laga
koi mil gaya
haan kaun mil gaya?
koi mil gaya..... 🎶
Shakid senyum. sy pun senyum haha. Adaiiiii. Ini kali lah. Sy kena belajar serba sedikit bahasa dorang juga. Shakid berbangsa pakistan iran. Patutlah muka tu kacukan semacam. Muka ala-ala orang arab. Kening dan bulu mata yg tebal. Mata kebiru-biruan. Aduiiii sy pura2 tengok tv
10 minit kemudian
Shakid mau lagi
Selesai bersama
Shakid bilang dia mau siap2 pigi kerja. Aman dunia
jam8 pagi sudah mula pergi kerja. Petang baru balik. Sy hanya di rumah. Tapi tengah hari shakid pandai balik rumah minta di layan.
Siap 1-1.
Malam
Lagu hindustan lagi .. Layan sajalah
Cinta shakid memang terbaik.
Tewas 0-1. Sy tewas o bukan apa tiada mood sudah ni. Shakid manjakan sy dia bilang kejap lagi mau.. haha
Shakid ke tandas. Sy masih duduk di sofa shakid mau lagi
Tengah malam tak kira masa. Shakid bilang "Jaan mesti layan sy sebab ini tanggungjawabmu.." matilah..
Setiap pagi sy sudah biasa bangun awal sediakan sarapan pagi. sy pakaikan dia kasut lagi aah. Adaiii. Tapi sebenarnya shakid pun berikan sy kasih sayang memang yg terbaik. Sy rasakan memang shakid berbeza dengan randy. Shakid tidak pernah meperlakukan sy seperti randy
Shakid: jaan abang jalan kerja dulu. jaan jangan jalan aah
Jam 11 pagi
Sy di rumah mengemas rumah seperti biasa. Memang sy tidak akan keluar rumah. Menjemur kain pun sy kena minta izin shakid keluar. hmmm
Hari ni shakid terlupa bawa telepon bimbit dia. Sy cuba lah buka.. try punya try entah apa password telepon dia ni. Sekali sy tekan no kereta kami baru dapat buka. Sy bukalah whatsap shakid.. Memang dia tiada chat sesiapa hanya keluarga dan kawan dalam group. Memang shakid orangnya setia.
Sy buka galeri telepon shakid. Omoo... sy lagi terkejut sebab banyaknya gambar sy dalam keadaan tidur tanpa baju. Shakid kenapa dia buat begini? sy check balik kalau2 dia send dalam group chat whatsap. Tiada juga.. hmmmm
Tiba-tiba shakid masuk dalam bilik
Shakid: Jaan...
Shakid balik awal sebab dia pun perasan handphonenya tertinggal. Shakid terkejut sebab sy dapat buka teleponnya. Takutnya sy kena pukul
Shakid: jaan.. jangan risau ok? abg tidak curang.. abg sayang jaan seorang saja..
Sy: hmmm tapi kenapa banyak gambar sy tanpa baju? gambar sy masa tidur?
Shakid: abg suka tengok jaan. sorry..
Sy: abang pun tengok video lucah?
Shakid: abg tengok sebab mau belajar jaan.. semua ini kawan abg dari pakistan. Jaan jangan risau abg tidak pernah hantar gambar jaan. Abg suka tengok badan jaan
Sy: hmmm
Sy marah tapi akhirnya shakid pujuk. Gambar tadi semua sy delete.. telepon dia pun bila-bila masa sy boleh buka. Dia janji tidak akan buat begitu lagi
Shakid: Jaan... layan abg....
Minta di layan lagi. Sabar sajalah jam 11 pagi
Aktiviti kami hanyalah s*ks. Sampai sy pun geram dan kepenatan melayan. Shakid kan bos anytime dia boleh balik rumah tengah hari petang siang malam. Kalau dia mau memang pulang lah tu. Macam sy pun sudah lali dengan dia. Sy hanya melayan tanpa ada rasa Kadang memang sy melebih-lebih juga. mungkin sebab keboringan bah.
Skip 2 Bulan >>
Gara-gara terlampau asereje sy jadi lemah dan demam. Shakid jadi risau sy demam. Yalah kalau demam macam mana mau bersama kan. Shakid mau bawa sy ke hospital
Sy di baringkan di wad. Kali ni bukan lagi pasal koyak macam tempoh hari. Sy rasa kali ni terlampau kepenatan sudah bah Betul2 tahap dewa dewi bah... 5 kali dalam sehari. Shakid lagi membelai di tepi katil. Sy baring dan di masukkan 1 drip. Terlampau dehidrasi bah.. badan kekurangan bendalir badan. Apa tidak.. hmmm malas mau cakaplah! Tiragan dia ni huhu.
Sy mencari shakid rupa-rupanya dia hantar saja tadi terus jalan keluar. Shakid datang selepas dua jam terus duduk di sebelah katil
Selepas doktor membuat pemeriksaan. Darah di ambil dan air kencing
Doktor: Puan alisha mengandung. Sudah 3 minggu.. Tahniah
Punyalah sy happy. Sy pegang tangan shakid. Shakid macam tidak happy. hmmm...
Kami menuju keluar kaunter farmasi. Shakid memang tidak happy. Sy tanya dia bilang ok saja.. Tapi akhirnya shakid bersuara juga
Shakid: Jaan abg tidak mau anak lagi..
Sy: kenapa?
Shakid: sy mahu kita hidup dua dulu. Sy tidak suka budak...
Sy: Ini rezeki kita..
Shakid: Sy tidak mau...
Sy memujuk shakid. Memang dia tiada mood. Shakid suruh sy bersiap cepat. Muka makin tegas dan serius. Hmmm cuba positifkan diri sajalah
Sy: abg....
Shakid: abg tidak mau anak..
Sy: kenapa? Ini darah daging kita sendiri..
Shakid: sy tidak mau
Malam ni sy berkecil hati dan terus menangis sampai tertidur. Shakid masih minta di layan 2 kali jugalah. Shakid bilang kalau ada baby susah lah mau bersama Itu pulak di kepala dia! Sy diam. Sy tetap teruskan anak ini. Sy mahu lahirkan..
Pagi
Shakid bawa sy ke giant 1B beli barang-barang dapur. Shakid belikan juga susu anmum
Shakid: Sy belikan susu ni utk jaan bukan utk itu baby (muka marah)
Sy: hmm....
Sy berbaris di kaunter membayar. Sementara menunggu shakid mengambil barang lain, sy masih berdiri di kaunter. Terjumpa lagi dengan brengset randy di supermarket ni. Ya Tuhan bergegar umbun2 sy tengok randy. Randy senyum2 sambil ulang perkataan "bekas bekas sy bah ni... ". Lepas tu randy pegang pinggang sy.. Nah!!
Randy: tidak sia2 sy kasi cerai kau talak 3 kan? Boleh tahan janda2 terus dapat laki kaya!
Sy: apa masalah kau ni?!
Randy: sy kenal bah suami kau tu banyak kedai dia kan? Pok duit betul! Perempuan mata duitan! Maklumlah bapa kuat main judi.. hisap lagi.. Oppsss sorry terlepas cakap pula!
Sy: randy sy tiada masalah dengan kau! Bagus kau jalan sana! Laki sy ada di sini!
Randy: sha kau kawin kah atau kau kena jual? Atau bikin bayar hutang?!!
Sy menahan sakit hati. Air mata sy menitik di dalam hati. Bergegar seluruh badan sy. Sy cubit lengan randy sampai luka. Kuku sy yg tajam mencakar lengan dia. Berdarah
Randy: hoii apa kau buat ni ?! Shitt kau!!
Shakid nampak saja keadaan kami dia cepat2 datang ke arah kami
Randy: sudahlah! datang sudah laki kau!
Randy mengelak dan terus jalan. Sy masih berdiri kaku menahan sakit hati. Tapi rupa-rupanya shakid ternampak keadaan kami dari tadi. Habislah sy. Shakid pandang sy bengis. Tiada senyuman
Kami keluar dari giant shakid pegang tangan sy sekuatnya. Aduiii
Sy: abg kenapa ni?
Shakid: kenapa dia pegang kau tadi?!
Sy: dia tidak sengaja bah tu.. aduhh sakit bang. Lepaskan tangan sy
Shakid: Dia ada peluk kau tadi kan?!
Sy: abg nantilah sy terangkan di rumah
Shakid: apa dia cakap tadi..?
Sy: dia ucap selamat pengantin baru..
Shakid: kau tipu...
Sy: bang.. sakit tangan sy.. lepas..
Sy menahan sakitnya tangan yg di genggam begitu kuat macam tulang mau patah. "Abang lepaskan....sakit"
Kami menuju keluar dari 1B. Masuk saja ke dalam kereta shakid canggak leher sy. Mata shakid merah dan marah. Langsung tiada senyuman
Shakid: JAAN... KAU DENGAR SINI..! MALAM INI MESTI ADA YANG MATI...!!!
Shakid start enjin kereta. Jalan. Habislah sy di malam ini
Malam ini pasti bermulanya kisah "Jaan punching bag" 😢
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 9
Kami di dalam kereta menuju balik rumah. Tiada komunikasi. Shakid dari tadi diam. Dari cara pemanduan pun boleh tau dia tengah marah. Habislah sy kali ni
Kami keluar dari kereta. Shakid angkat semua barang tadi. Sy hanya ikut dari belakang. Hati berdebar kencang ketakutan
Sampai saja dalam rumah. Shakid letak barang tutup pintu. Shakid berdiri tepat di hadapan sy.. Pakk !! Satu tamparan ganas. Terasa kepala berpusing keadaan menjadi gelap. Mata sy gosok tidak nampak apa2.. sy terduduk. Shakid angkat bahu sy berdiri. Satu kali lagi.. pakkk !!! Lebih kuat dari tadi. Tidak sempat sy jatuh sebelah tangan shakid sudah di leher. Shakid heret sy di leher ke dinding dan sy terangkat dalam keadaan leher di cekik. Hanya sebelah tangan sudah rasa mau mati. Sy tidak nampak apa2 lagi.. pandangan kabur. Terasa darah tersekat di kepala. Sy terbatuk.. tangan dan kaki meronta2 minta di lepaskan. Memang tiada suara lagi.. air mata mengalir laju
Sy: ........... (meronta minta di lepaskan)
Shakid: jaan apa kau sudah buat tadi?!
Sy meronta minta di turunkan. Shakid makin ganas. Genggaman tangan semakin kuat. Sesak nafas..
Shakid: Kenapa kau masih sayang ex kau kah?!! Belum cukup lagi apa sy bagi?!!
Sy: ti... ti.. tidak. Ba.. bang lepas.. sakit..
Shakid: kenapa kau pegang dia tadi hahhh?!!!
Sy: ampun.. bang ampun.. lepaskan
Shakid: sy sayang kau jaan.. kenapa kau buat sy begini? Kenapa kau curang?!
Sy tidak dapat beri penjelasan. Tangan di leher menekan terlalu kuat. Sy terasa lemah. Shakid panik sekejap... shakid hempas badan sy ke bawah kasar dan tendang. Ya Tuhan sakitnya
Shakid: masuk bilik sekarang!! (Mata merah dan marah)
Sy: dengar penjelasan sy dulu...
Shakid: masuk bilik sekarang !!!!!
Sy pelahan masuk ke bilik menahan sakit perut. Shakid mau pukul sy di dalam bilik supaya tiada orang lain dengar
Shakid: Kenapa kau masih rindu ex kau?! Kau tidak boleh lupakan dia?!!! Kenapa kau pegang dia tadi....?!!!!!
Sy: tiada apa2 tu bang.. dia...
Tidak sempat menjawab. Shakid buka tali pinggangnya. Sy terduduk di penjuru katil. Kaki dua2 sy peluk erat.. rasa ketakutan kembali lagi. Teringat muka dady. Sy tunduk dan menangis. Shakid mula menghayun tali pinggangnya
Libasan tali pinggang sekuat hatinya. Garisan demi garisan
Shakid: sy bunuh kau jaan....! Sy sakit hati kau buat sy begini! sy cemburu kau taukah?!!
Sy: abg ampun.. bukan sy yg mulakan. Randy yg datang p dekat sy.. dia yg pegang! sy sudah mengelak. abg ampun.. ampun
Ya Tuhan.. tali pinggang terus menghayun laju di badan. Sy duduk pegang kedua kaki. Sy ingat mengandung.. sy selamatkan perut supaya tidak terkena pukulan. Shakid hempas badan sy di katil melibas lagi tali pinggang. Shakid seperti kerasukan memukul sehingga puas
Shakid: kau ni perempuan jenis apa?! Perempuan pub kah? Perempuan suka layan lelaki?!!!
Sy: ya Allah.. abg sy minta ampun..
Shakid: kau diam isha! Kau diam!!! Sy boleh bunuh bila dengar kau bersuara!! DIAM KAU..!!!!!!!!
Shakid macam orang gila memukul. Tali pinggang terus2 di badan sy. Tangisan sy semakin kuat. Sekuat itulah shakid memukul. Shakid bilang "diam....!!" Dia masih mahu memukul. Sungguh2 punching bag itu lah diri sy..... Jaan 😢
Shakid keluar dari bilik. Suasana jadi sepi kembali. Shakid tiada suara lagi. Sy diam menahan kesakitan. Tersenyum sendiri menahan lukanya di hati..
Dalam hati 'Syukurlah sy di pukul begini tapi tiada kesan luka'
Boleh2 lagi sy bersyukur sebab pukulan tadi tidak meninggalkan kesan luka. Hanya kesan garisan tali pinggang lebam sana sini. Tapi kesannya sudah ada di hati ini.. Memori terus mengingat beginilah keadaan sy dari umur 9 tahun. Kesan pukulan ini sudah menjadi hiasan corak di badan. Air mata halus jatuh di pipi tanpa suara..
Shakid keluar entah ke mana. Sy terus merehatkan diri..
Sy pegang perut. Kandungan berusia 3 minggu. Sy senyum2 sendiri. Mudah-mudahan baby tidak menghadapi kehidupan yg sama seperti ini. Cukuplah sy di buat begini.. hmmm tapi shakid memang tidak mahu anak. Macam mana begini? Sy cuba tenangkan hati sendiri
Malam
Shakid baru pulang. Keadaan tidak mau di sambut. Shakid terus2 duduk di sofa. Sy berdiri seperti orang bodoh. Sy cuba memujuk shakid.. shakid kau taukah sy pun sayangkan kau..
Sy: abang....
Shakid berdiri terus buka baju sy ganas. Dia ajak bersama tapi sangat ganas dan kasar
sambil bercakap
Shakid: isha kenapa buat sy begini..? Sy baru pertama kali cintakan orang! Kau buat hati sy sakit! Jaan jangan kau buat sy sampai boleh membunuh!!!
Sy: sakitlah.... sakit...!!!
Shakid: kau dengar sini..!! jaan kau sudah kahwin sama sy. Kau adalah milik sy! Sy sudah berikan kau hidup lebih bagus! Kenapa kau buat sy begini?!!!
Sy tolak. Memang benar2 sakit. Sakitnya.... Di situ juga shakid seperti orang gila. Ganas..
Sy: ya Allah sakitnya... lepaskan sy..
Shakid terkejut. Tilam di penuhi darah dan ada seketul darah. Sy mengerang kesakitan. Sakitnya hanya Tuhan yg tahu.. sy pegang perut menangis. Dunia semakin gelap.. sy seperti berada di awangan pilu.. air mata mengalir laju. Teriakan dan tangisan hanya dalam hati. Sy pengsan tidak sedarkan diri
Tiba-tiba terbangun
Sy sudah di wad kecemasan sedang di baringkan. Ada drip di tangan. Keadaan sy memang teruk dengan keadaan lebam2 di badan. Shakid ada di sebelah katil.. muka penuh penyesalan. Shakid membelai sayang.. "jan.. jaan..."
Nurse: puan sudah ok?
Sy: ya
Nurse: kami minta maaf baby puan tidak dapat di selamatkan..
Sy: apa..? (Menangis. Air mata sy lap. Teringat tadi apa kejadian)
Nurse: keadaan fizikal kamu ni macam teruk. Puan ada kena rompak kah?
Shakid pandang sy. Sy diam dan geleng kepala tidak
Nurse: kenapa badan puan ada kesan pukulan?
Sy: tiada apa2 nurse
Nurse: ok. Nanti kalau ada apa2 panggil saja k?
Sy: terima kasih
Shakid terus2 memeluk sy. Dia mau manjakan sy lagi. Entahlah macam mana mau berlakon manja tu. Hati sy sakit. Sy jadi pendiam dan terus diam
Shakid: jan... jaan i'm sorry
Shakid: jaan.. abg janji tidak akan buat jaan begitu lagi. I promise.. ok?!
Sy: anak kita... sudah tiada.... (menangis)
Shakid: biar lah jaan. Memang pun sy belum sedia mau ada anak. sy tidak mau itu anak. Cukuplah jaan seorang ja sy sudah bahagia
Tangisan sy makin laju.. Shakid hanya mahukan diri sy? Utk apa? Utk kepuasan dia
Shakid memang tidak suka anak. Budak-budak pun memang dia tidak suka. Tiada nilai2 kebapaan di wajah shakid. Sy terus berdiam diri
Shakid: say something jaan..
Shakid: jaan i'm sorry.. senyum jaan. Please....?
Shakid: jaan i love you..
Shakid terus2 memujuk dan memeluk. Sy memang tidak mau bercakap lagi. Nilai suara itu memang tiada. Buat apa mau cakap
Sy baru kehilangan satu nyawa.. kesian nyawa yg tidak berdosa. Air mata saja yg jatuh.. shakid terus memujuk
Shakid: jaan jangan menangis.. sy sayang jaan
Shakid: jaan.. senyum please? Jangan tinggalkan sy. Sy tidak boleh hidup tanpa jaan
Sy tidak mau bersuara. Banyak dalam kotak fikiran. Kalau sy melawan di pukul lagi. Kalau sy tinggalkan shakid dady akan pukul sy juga. Sekarang satu nyawa anak yg tidak berdosa melayang begitu saja. Agaknya ruang dunia ni memang sempit. Tiada ruang utk manusia seperti sy. Hati sy sedih dan pedih..
Kami bersiap menuju balik rumah. Shakid masih memujuk dan bagi sy manja2. Shakid balik2 say sorry.. Sy hanya pandang cermin luar tiada respon. Shakid terus2 memujuk
Sampai di rumah sy baring di katil ja. Entahlah kenapa nasib sy begini. Sy tidak boleh hidup seperti orang lain. Sy di kurung.. jiran sebelah rumah pun sy tidak kenal. Sy tetap menahan sabar. Tangisan demi tangisan. Shakid masuk bilik memeluk dan pujuk lagi. Shakid terlupa kali tangannya yg membinasakan badan sy tadi tangan ini juga yg berdrama membelai kasih
Sy anak yg terbiar. Kasih sayang itu memang tiada. Tentu2 bila orang berbuat baik sy anggap orang itu baik. Tapi hakikatnya bila sudah baik tetap menghancurkan hidup sy. Sy perlu mengadu kasih ke mana lagi? Cahaya matahari tu panasnya seperti apa? Sy tidak merasa dunia luar. Sy hanya menjadi bahan pukul.. punching bag. Entah sampai bila bertahan sy pun tak pasti
Selepas keguguran sy mesti berpantang selama 44 hari atau lebih lama lebih bagus. Tapi shakid tahan kah? Kali ini shakid balik2 memaksa minta di layan. Tapi sy tahan jangan nanti sy akan sakit lagi. Shakid diamkan diri..
Memang shakid terus2 sayangkan sy lagi seperti tiada apa yg berlaku. Tangan yg memukul menjadi selembut2 tangan. Muka yg ketat tegas menjadi ceria. Sy di layan seperti permaisuri. Memang shakid memberikan layanan yg terbaik. Shakid bilang dia tolong masak biar sy rehat. Shakid pun mahu sy cepat sembuh. Aman damai dunia
Masuk hari ke 30 berpantang
Shakid: jaan boleh sudah?
Sy: janganlah dulu
Shakid: boleh sudah tu.. jaan.. please
Mengejar dari bilik ke dapur macam budak mau minta susu. Shakid membelai2 mahu di layan.
Shakid: jaan mesti layan abg.. ini tanggungjawab jaan
Shakid sentiasa ingatkan sy mesti layan dia. Hanya dia.. kalau boleh janganlah pandang orang lain. Dia sajalah. Dalam hati kalau sy sudah jadi bisu.. takkanlah sy akan jadi buta lagi. Yaa... sy akan jadi bisu, buta dan jadi punching bag. Tiada fungsinya kecuali tempat melepaskan geram
Shakid mana kisah sy ada respon atau tiada. Apa yg shakid tau dia mau puaskan diri
30 minit kemudian
Shakid: jaan mari mandi sama-sama?
Sy: nantilah..
Shakid buat muka paling sweet lagi. Dia manja2 terus angkat sy p kamar mandi. Mandi sama-sama jugalah. Layan sajalah.. shakid memang beginilah kalau tiada masalah semuanya pasti ok. Tapi kalau sudah transform jadi binatang buas.. memang siaplah si jaan punching bag
Dari pagi sampai ke petang sudah berapa kali pusingan. Badan sy sakit. Perut sy tidak selesa. Matilah macam begini
Sepanjang hari sudah banyak kali. Malam belum tau lagi
Sy makan nasi tidak pandai makan roti. Shakid siap masak. Kami makanlah sama2. Terasa di sayangi lagi. Shakid belikan hadiah dan macam2 lagi.
Malam
Kami menonton wayang hindi di ruangtamu. Sy duduk dalam pelukan shakid. Bestnya kalau begini. Sy pegang muka shakid memang hensem bah dia ni. Matanya biru.. kening dan bulu mata lebat.
🎶Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Har Pal Yahan
Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
Kal Ho Na Ho....
Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Har Pal Yahan
Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
Kal Ho Na Ho.......🎶
Asereje bersambung lagi dan lagi haha.
Pagi
Shakid awal pagi sudah jalan p kerja. Sy beginilah duduk di rumah menunggu kepulangan suami. Siap buat kerja rumah sy baring2 online facebook. Memang hidup senang dan selesa. Sesekali sy mesej dady tanya khabar dia bilang ok ja. Hmmm lama sudah tidak balik rumah
Shakid memang seorang penyayang cuma panas baran dia tu susah kawal. Sy harus bersabar dan sabar
Sy bebas online. Buka telepon macam biasa tapi kalau ada shakid memang tak boleh lah. Pernah satu hari tu dia tengok sy buka facebook. Semua dia check.. miss called, recent called, whatsap, wechat..
Shakid: jaan mesej siapa tu?!
Sy bagi tunjuk telepon tiada siapa pun yg mesej. Sy online buka facebook ja. Shakid terus ambil phone check
Shakid: kalau abg kedapatan jaan curang siap !!
Sy: abg ni kuat cemburu. Sy mana ada curang. Kawan pun tiada
Shakid: sebab sy betul2 fall in love sama jaan. Jaan my first love..
Sy: betul kah ni..?
Shakid: percayalah... jaan i love you so much
Kata2 puisi cinta dan romantik dari suami tercinta. Bahang asmara bertaut kembali. Shakid sy betul2 mencintaimu... terima kasih kerana memberikan sy cinta dan kasih sayang melebihi segalanya..
Shakid: kin nīndoñ ab tū sotī hai ai love? mizhgāñ to khol shahr ko sailāb le gayā 🌹
Maksudnya; Bagaimana kau akan suka? Tunjukkan sy bagaimana caranya..🌹
सुन्दर सी लड़की से सुन्दर मुलाकात
सुन्दर सी लड़की से वो मीठी सी बात
सुन्दर सी लड़की के लाल लाल गाल
सुन्दर से लड़की के रेशमी लम्बे बाल
सुन्दर सी लड़की का सुन्दर सा मोबाइल
सुन्दर सी लड़की का सुन्दर सा स्माइल
सुन्दर सी लड़की की सुन्दर पढाई
सुन्दर सी लड़की सर्वोत्तम आई
सुन्दर सी लड़की का सुन्दर सा जॉब
सुन्दर से लड़की से मेरा शादी का ख्वाब
सुन्दर सी लड़की की सुंदरता का राज़
सबसे मधुर बोलना सबकी वो हमराज़....... 🌷
Pertemuan yang indah dengan gadis cantik sepertimu
Gadis manis yg cantik lain dari yg lain
Pipi yg merah, gadis cantik itu adalah kamu
Rambut panjang bak sutera yang cantik
Kesemuanya terlalu cantik, wanita idamanku
Senyumanmu yg menawan
Kekasih yg cantik dan terindah
Gadisku yg terbaik
Si gadis kecil yg cantik
Impian pernikahan sy bersamamu gadisku
Keindahan, kecantikan gadis cantik itu
Yang paling indah pernah ku miliki...... 🌷
Gugurlah jantung kerana puitis ayat2 cinta. Suamiku shakid memang romantik tahap dewa dewi ni. Tapi bila ingat keganasannya memang hati besar menjadi kecut. Jantung yg berdebar kerana cinta menjadi ketakutan..
Skip dua bulan >>
Keadaan kurang sihat lagi. Shakid bawa ke klinik. Kali ni doktor sahkan sy mengandung lagi. Waahhhhh sy jadi happy. Shakid nampak muka sy happy dia pun ikut gembira. Tapi bukan gembira sebab ada baby sebab sy happy itulah dia okok ja
Sy: abg kita ada baby..
Shakid: ok
Layanan shakid memang tidak ganas. Dialah yg memberikan cinta dan kasih sayang. Tiada lagi penderaan. Cuma setiap hari mesti mau. Dalam keadaan sy mengandung dia masih bernafsu.. Sy hanya suruh dia kawal lah bah. Takut pulak baby kami sakit di dalam tu haha
Start dari trimester pertama dan akhir memang layan sajalah dia. Sy balik2 check google bolehkah bersama time mengandung?
Shakid tidak memukul atau ganas lagi. Memang lembutnya mengalahkan kapas aaah.. sabar je lah. Cuma muka shakid tu sedia maklumlah muka ketat jarang tersenyum. Tapi bila sudah senyum gugurlah jantung sy ni
Hari berganti hari bulan berganti bulan.. kehidupan ok ja. Stabil
Tibalah hari sy melahirkan baby lelaki kami bernama shanji. Kelahiran melalui ceaser sebab baby terlalu besar. Sy separa sedar masa di bedah. Selesai saja pembedahan. Buat pertama kalinya sy melihat anak sendiri. Omg.. air mata sy mengalir teringat mamy. Begini pula perasaannya menjadi seorang ibu. Ya Allah syukur alhamdulillah. Baby shanji di letakkan di dada sy.. menangis
Comel betul baby ni. Betul2 comel.. bermata biru. Hihi andrea bilang memang comel ikut muka shakid. Aduiiii baby seberat 3.2kg. Gemuk dan comel. 95% muka abi dia (Abi maksud bapa). Maka dengan ini, shakid sudah menjadi abi
Shakid masuk ke dewan bersalin. Shakid ambil baby kami dia azankan
Shakid: Allahu akbar..
Sy pandang keduanya. Lelaki yg ku cintai dan anak kami. Ya Allah semoga kami di berikan kebahagiaan dunia akhirat. Shakid rileks saja ni..
Selepas azankan baby tadi shakid letak baby di tempat tidurnya. Shakid terus2 pegang tangan sy penuh kasih sayang. Tapi pandangan dan kata-katanya mengecewakan
Shakid: jaan sakitkah?
Sy: yaa...
Shakid: jaan cepat2 sembuh k?
Sy: abg kenapa tak dukung anak kita? Dia nangis tu
Shakid: sy tidak suka anak jaan..
Sy: abg kenapa tidak suka anak kita? Tengok muka abang ni..
Shakid: sy cemburu !
Sy: astaga..
Shakid: jaan tiada masa layan sy sudah!
Sy: hmmm
Shakid ni memang fikir nafsu dia ja. Gilakah dengan baby sekecil ni, anak dia lagi mau cemburu. Memang shakid tidak pernah suka budak. Cara shakid berpakaian pun biar berumur tidak ketara sebab dia suka berpakaian kemas. Sekali pandang memang taulah tiada muka kebapaan. Memang tiada muka senyum.. hanya ganas dan serius
Sy ambil baby dukung. Shakid berubah air muka. Terus keluar
Sementara tu, staf nurse ajar sy cara penyusuan yg betul. Yalah sy mommy muda. Umur 16 tahun sudah ada anak.. sy pelahan-lahan belajar susukan anak
Muka baby shanji memang comel. Kalau boleh memang sy mau ramai anak sebab memang kiut bah. Kacukan hasil perlawanan malaysia dan pakistan. Hidung memang tajam lah.. kulit putih dan bermata biru
Beberapa hari kami di hospital ni memang shakid jaga sy tapi bukan jaga baby. Mana dia mau pegang baby. memang dia sudah cakap anak dia tidak suka. Shakid mahukan sy sebab itulah dia setuju ja
Apa sajalah anggapan shakid yg penting dia jaga kami dengan baik. Anak ni biar sy jaga sendiri
Setibanya di rumah. Kakak sepupu shakid sudah ada di rumah. Menurut shakid kakak sepupunya yg akan jaga sy berpantang di sini. Ok jugalah.. lagipun sy takut kalau sendiri2. Lagi2 shakid tidak suka budak
Kak niz: Isha kau pantang 100 hari yaa
Sy: ya kak. Sorry sebab menyusahkan kakak ja
Kak niz: tidak apa2 lah.. isha kesian tiada orang jaga
Sy: terima kasih
Kak niz: kamu tu bedah memang mau banyak rehat
Kak niz fasih berbahasa melayu sebab sudah lama tinggal di kk dan berkahwin dengan orang sini. Sy bersyukur ada juga orang sudi membantu
Sementara shakid
Shakid memang dingin ja beberapa hari ni. Badmood sebab tidak kena layan kan. Balik2 dia ingatkan sy pantang cepat2.. mesti cepat sembuh. Hmmm.... tujuan hanyalah mau tu ja
Sebulan berlalu
Shakid: jaan boleh sudah..?
Sy: belum lagi..
Shakid: berapa lama abg kena tunggu?
Sy: 100 hari
Shakid: hmmm abg mau sudah. Please...
Sy: tak boleh..
Hari-hari memaksa mau. Siapa tahan o..? isteri tengah berpantang pun masih mau legiut. Sy tidak layan. Sy terus ambil anak dukung. Shakid lemah..
Satu kelebihan shakid biarpun dia kaya tapi tidak suka main2 perempuan. Tidak curang dengan orang lain. Sy yakin sebab semua aktiviti dia sy tahu. Cuma itulah tirangan dia memuncak tahap gunung ganang..
Hari ke 50 berpantang
Shakid memaksa dia bilang boleh sudah. Sebab sy kan kena bedah juga bukan di laluan itu. Hmmm... mau tak mau dia sudah in out di sana, sy layan saja. Sakitnya jahitan ni terasa sakit dan ngilu. Shakid mana fikir lagi dia mau puas ja
Hari ke 50 sy benarkan kak niz balik ke rumahnya. Segan juga minta tolong sebab dia pun ada anak mau di jaga. Lagipun shakid sudah start tiragan ni bikin malu ja kalau kak niz tau. Kak niz bilang jaga kesihatan.. berpantang 100 hari. Mana ada 100 hari. sudah loh
Rumah menjadi sunyi. Hanya sekejap2 tangisan shanji. Sy dukung shanji memujuk.. "alolo.. anak ammi..." (ammi maksudnya ibu)
Sy baring di katil menyusukan shanji. Shakid masuk dalam bilik. Omooo..
Shakid minta di layan. Baby shanji dia letakkan di tempat tidurnya. Shakid mulakan aksi
Sy: Apa hal kau ni?!!!
Sy sedikit melawan sebab buduh bah anak tengah menyusu dia lepaskan begitu ja. Menangis shanji.. sy ambil anak. Shakid tarik sy.
Shakid: kau isteriku! Mesti layan sy.. itu tanggungjawabmu!
Shanji menangis tidak di layan. Malah shakid makin rancak. Sy tolak tidak dapat. Shakid bilang sekejap lagi.. muka tegas dan ganas. Tangannya mahu mencekik sy lagi. Astaga
Shakid: Memang sudah sy cakap anak ni menyusahkan! Menangis saja!!
Sakitnya hati di buat begini. Sy seperti di rogol. Sy tidak rela. Sy tolak dia makin menganas. Menitik air mata dengar tangisan baby mahu menyusu.
Siap saja shakid terus berdiri. Anak cepat2 sy ambil bagi baby menyusu. Kesian air matanya punyalah mengaus bah ni budak. Bodoh punya laki!
Shakid: jaan sudah haid?
Sy angguk kepala ja malas bersuara
Shakid: esok kita p klinik jaan start jarum
Sy: jarum apa?
Shakid: perancang. Ingat! sy tidak mau baby lagi lepas ni!!
Hmmm. Shakid memang tidak mahu sy mengandung lagi
Skip 3 bulan >>
Baby shanji berumur 3 bulan. Omoo memang comel. Muka shakid bah ni baby
Keadaan kami memang ok. Shakid begitulah. Memang bersama keutamaan dia. Sy bersyukur juga sebab makan minum kami dia jaga. Anak memang dia tidak suka dukung atau manja2.. biarkan sajalah nanti terbuka juga hati dia tu
Satu hari tu sy keboringan. Baby shanji sudah tidur. Jadi sy online lah di pc husband. Sy buka facebook. Sy ternampaklah post di KRTB masa tu. Ramainya org meluah perasaan di sana. Kisah rumah tangga borneo.. Huhu pelbagai cerita. Sy cubalah meluahkan perasaan di sana..
Sy post mesej pada 5.Ogos.2017 4.10pm
tlg hide fb sia ......
ceritanya begini....
sia mau minta pendapat okai sebelum tu sa sudah berkahwin dan sudah mempunyai seorang anak lelaki....... sia berkahwin di usia yg muda masa umur sia bru 15 tahun..... skrg umur sia 16 tahun..... laki sia beumur 49 tahun.... kami kahwin atas pilihan keluarga.... dan laki sia mmg bujang bukan laki org ar .... sia mau minta pendapat beh ..... macam mana mau kasi supaya sia punya laki tidak kuat main... Dalam 1 hari sia mesti kana layan dia mau lebih dr 5 kali shari ..... sia br hbis branak... kena bedah di perut.... bila sia cakap sm sia punya laki dia bilang dia lelaki normal... dan sia as wife dia mesti layann dia ..... dia ckp sm sia..... sia punya badan telampau menarik.. sia kerap sudah bergaduh sm dia sbb sia penat beh mau jaga anak lg layan lg tiragan dia 😂... tp dia bukan peduli ttp jg paksa layan dia.... Dia laki yg baik & bertanggungjawab juga.... cuma nafsu dia tlampau kuat kio hari2x mau itu sj ...mau tya beh pendapat kmu urg mcm mana aah apa yg perlu sia buat ... 😢
Mesej seperti lucu kan? Sy hanya mahu pendapat orang lain masa tu. Sy harus meluah ke mana lagi? Kawan pun tiada
Tiba-Tiba
Shakid balik awal hari ni. Huhu sy cepat2 keluar mau sambut shakid depan pintu. Shakid masuk ke dalam rumah. Sy terus ke dapur sediakan makanan utk dia
Shakid teriak kuat dari dalam bilik. Marah
Shakid: JAAAAAAAAAAAAAAAAANNNNNNN.....
Ya Tuhan sy baru ingat terlupa log out facebook tadi. Sy masuk ke dalam bilik. Shakid matanya merah sedang duduk menghadap pc. Tangan dia tunjuk screen pc
Shakid: Kau mesej apa ni...?!!! (Serius)
Sy: hmmmm.. jaan saja ja tu. Boringkan..
Shakid: SY TANYA KAU..!! KENAPA MESEJ BEGINI..???!!!
Sy: sy.. minta maaf...
Shakid berdiri. Buka tali pinggang..
Sebenarnya masa sy post mesej di KRTB hari tu. Di sinilah bermulanya kisah punching bag yg lebih teruk... dan semakin teruk. Shakid hilang kepercayaan dan semuanya menjadi berubah...
Kami di dalam kereta menuju balik rumah. Tiada komunikasi. Shakid dari tadi diam. Dari cara pemanduan pun boleh tau dia tengah marah. Habislah sy kali ni
Kami keluar dari kereta. Shakid angkat semua barang tadi. Sy hanya ikut dari belakang. Hati berdebar kencang ketakutan
Sampai saja dalam rumah. Shakid letak barang tutup pintu. Shakid berdiri tepat di hadapan sy.. Pakk !! Satu tamparan ganas. Terasa kepala berpusing keadaan menjadi gelap. Mata sy gosok tidak nampak apa2.. sy terduduk. Shakid angkat bahu sy berdiri. Satu kali lagi.. pakkk !!! Lebih kuat dari tadi. Tidak sempat sy jatuh sebelah tangan shakid sudah di leher. Shakid heret sy di leher ke dinding dan sy terangkat dalam keadaan leher di cekik. Hanya sebelah tangan sudah rasa mau mati. Sy tidak nampak apa2 lagi.. pandangan kabur. Terasa darah tersekat di kepala. Sy terbatuk.. tangan dan kaki meronta2 minta di lepaskan. Memang tiada suara lagi.. air mata mengalir laju
Sy: ........... (meronta minta di lepaskan)
Shakid: jaan apa kau sudah buat tadi?!
Sy meronta minta di turunkan. Shakid makin ganas. Genggaman tangan semakin kuat. Sesak nafas..
Shakid: Kenapa kau masih sayang ex kau kah?!! Belum cukup lagi apa sy bagi?!!
Sy: ti... ti.. tidak. Ba.. bang lepas.. sakit..
Shakid: kenapa kau pegang dia tadi hahhh?!!!
Sy: ampun.. bang ampun.. lepaskan
Shakid: sy sayang kau jaan.. kenapa kau buat sy begini? Kenapa kau curang?!
Sy tidak dapat beri penjelasan. Tangan di leher menekan terlalu kuat. Sy terasa lemah. Shakid panik sekejap... shakid hempas badan sy ke bawah kasar dan tendang. Ya Tuhan sakitnya
Shakid: masuk bilik sekarang!! (Mata merah dan marah)
Sy: dengar penjelasan sy dulu...
Shakid: masuk bilik sekarang !!!!!
Sy pelahan masuk ke bilik menahan sakit perut. Shakid mau pukul sy di dalam bilik supaya tiada orang lain dengar
Shakid: Kenapa kau masih rindu ex kau?! Kau tidak boleh lupakan dia?!!! Kenapa kau pegang dia tadi....?!!!!!
Sy: tiada apa2 tu bang.. dia...
Tidak sempat menjawab. Shakid buka tali pinggangnya. Sy terduduk di penjuru katil. Kaki dua2 sy peluk erat.. rasa ketakutan kembali lagi. Teringat muka dady. Sy tunduk dan menangis. Shakid mula menghayun tali pinggangnya
Libasan tali pinggang sekuat hatinya. Garisan demi garisan
Shakid: sy bunuh kau jaan....! Sy sakit hati kau buat sy begini! sy cemburu kau taukah?!!
Sy: abg ampun.. bukan sy yg mulakan. Randy yg datang p dekat sy.. dia yg pegang! sy sudah mengelak. abg ampun.. ampun
Ya Tuhan.. tali pinggang terus menghayun laju di badan. Sy duduk pegang kedua kaki. Sy ingat mengandung.. sy selamatkan perut supaya tidak terkena pukulan. Shakid hempas badan sy di katil melibas lagi tali pinggang. Shakid seperti kerasukan memukul sehingga puas
Shakid: kau ni perempuan jenis apa?! Perempuan pub kah? Perempuan suka layan lelaki?!!!
Sy: ya Allah.. abg sy minta ampun..
Shakid: kau diam isha! Kau diam!!! Sy boleh bunuh bila dengar kau bersuara!! DIAM KAU..!!!!!!!!
Shakid macam orang gila memukul. Tali pinggang terus2 di badan sy. Tangisan sy semakin kuat. Sekuat itulah shakid memukul. Shakid bilang "diam....!!" Dia masih mahu memukul. Sungguh2 punching bag itu lah diri sy..... Jaan 😢
Shakid keluar dari bilik. Suasana jadi sepi kembali. Shakid tiada suara lagi. Sy diam menahan kesakitan. Tersenyum sendiri menahan lukanya di hati..
Dalam hati 'Syukurlah sy di pukul begini tapi tiada kesan luka'
Boleh2 lagi sy bersyukur sebab pukulan tadi tidak meninggalkan kesan luka. Hanya kesan garisan tali pinggang lebam sana sini. Tapi kesannya sudah ada di hati ini.. Memori terus mengingat beginilah keadaan sy dari umur 9 tahun. Kesan pukulan ini sudah menjadi hiasan corak di badan. Air mata halus jatuh di pipi tanpa suara..
Shakid keluar entah ke mana. Sy terus merehatkan diri..
Sy pegang perut. Kandungan berusia 3 minggu. Sy senyum2 sendiri. Mudah-mudahan baby tidak menghadapi kehidupan yg sama seperti ini. Cukuplah sy di buat begini.. hmmm tapi shakid memang tidak mahu anak. Macam mana begini? Sy cuba tenangkan hati sendiri
Malam
Shakid baru pulang. Keadaan tidak mau di sambut. Shakid terus2 duduk di sofa. Sy berdiri seperti orang bodoh. Sy cuba memujuk shakid.. shakid kau taukah sy pun sayangkan kau..
Sy: abang....
Shakid berdiri terus buka baju sy ganas. Dia ajak bersama tapi sangat ganas dan kasar
sambil bercakap
Shakid: isha kenapa buat sy begini..? Sy baru pertama kali cintakan orang! Kau buat hati sy sakit! Jaan jangan kau buat sy sampai boleh membunuh!!!
Sy: sakitlah.... sakit...!!!
Shakid: kau dengar sini..!! jaan kau sudah kahwin sama sy. Kau adalah milik sy! Sy sudah berikan kau hidup lebih bagus! Kenapa kau buat sy begini?!!!
Sy tolak. Memang benar2 sakit. Sakitnya.... Di situ juga shakid seperti orang gila. Ganas..
Sy: ya Allah sakitnya... lepaskan sy..
Shakid terkejut. Tilam di penuhi darah dan ada seketul darah. Sy mengerang kesakitan. Sakitnya hanya Tuhan yg tahu.. sy pegang perut menangis. Dunia semakin gelap.. sy seperti berada di awangan pilu.. air mata mengalir laju. Teriakan dan tangisan hanya dalam hati. Sy pengsan tidak sedarkan diri
Tiba-tiba terbangun
Sy sudah di wad kecemasan sedang di baringkan. Ada drip di tangan. Keadaan sy memang teruk dengan keadaan lebam2 di badan. Shakid ada di sebelah katil.. muka penuh penyesalan. Shakid membelai sayang.. "jan.. jaan..."
Nurse: puan sudah ok?
Sy: ya
Nurse: kami minta maaf baby puan tidak dapat di selamatkan..
Sy: apa..? (Menangis. Air mata sy lap. Teringat tadi apa kejadian)
Nurse: keadaan fizikal kamu ni macam teruk. Puan ada kena rompak kah?
Shakid pandang sy. Sy diam dan geleng kepala tidak
Nurse: kenapa badan puan ada kesan pukulan?
Sy: tiada apa2 nurse
Nurse: ok. Nanti kalau ada apa2 panggil saja k?
Sy: terima kasih
Shakid terus2 memeluk sy. Dia mau manjakan sy lagi. Entahlah macam mana mau berlakon manja tu. Hati sy sakit. Sy jadi pendiam dan terus diam
Shakid: jan... jaan i'm sorry
Shakid: jaan.. abg janji tidak akan buat jaan begitu lagi. I promise.. ok?!
Sy: anak kita... sudah tiada.... (menangis)
Shakid: biar lah jaan. Memang pun sy belum sedia mau ada anak. sy tidak mau itu anak. Cukuplah jaan seorang ja sy sudah bahagia
Tangisan sy makin laju.. Shakid hanya mahukan diri sy? Utk apa? Utk kepuasan dia
Shakid memang tidak suka anak. Budak-budak pun memang dia tidak suka. Tiada nilai2 kebapaan di wajah shakid. Sy terus berdiam diri
Shakid: say something jaan..
Shakid: jaan i'm sorry.. senyum jaan. Please....?
Shakid: jaan i love you..
Shakid terus2 memujuk dan memeluk. Sy memang tidak mau bercakap lagi. Nilai suara itu memang tiada. Buat apa mau cakap
Sy baru kehilangan satu nyawa.. kesian nyawa yg tidak berdosa. Air mata saja yg jatuh.. shakid terus memujuk
Shakid: jaan jangan menangis.. sy sayang jaan
Shakid: jaan.. senyum please? Jangan tinggalkan sy. Sy tidak boleh hidup tanpa jaan
Sy tidak mau bersuara. Banyak dalam kotak fikiran. Kalau sy melawan di pukul lagi. Kalau sy tinggalkan shakid dady akan pukul sy juga. Sekarang satu nyawa anak yg tidak berdosa melayang begitu saja. Agaknya ruang dunia ni memang sempit. Tiada ruang utk manusia seperti sy. Hati sy sedih dan pedih..
Kami bersiap menuju balik rumah. Shakid masih memujuk dan bagi sy manja2. Shakid balik2 say sorry.. Sy hanya pandang cermin luar tiada respon. Shakid terus2 memujuk
Sampai di rumah sy baring di katil ja. Entahlah kenapa nasib sy begini. Sy tidak boleh hidup seperti orang lain. Sy di kurung.. jiran sebelah rumah pun sy tidak kenal. Sy tetap menahan sabar. Tangisan demi tangisan. Shakid masuk bilik memeluk dan pujuk lagi. Shakid terlupa kali tangannya yg membinasakan badan sy tadi tangan ini juga yg berdrama membelai kasih
Sy anak yg terbiar. Kasih sayang itu memang tiada. Tentu2 bila orang berbuat baik sy anggap orang itu baik. Tapi hakikatnya bila sudah baik tetap menghancurkan hidup sy. Sy perlu mengadu kasih ke mana lagi? Cahaya matahari tu panasnya seperti apa? Sy tidak merasa dunia luar. Sy hanya menjadi bahan pukul.. punching bag. Entah sampai bila bertahan sy pun tak pasti
Selepas keguguran sy mesti berpantang selama 44 hari atau lebih lama lebih bagus. Tapi shakid tahan kah? Kali ini shakid balik2 memaksa minta di layan. Tapi sy tahan jangan nanti sy akan sakit lagi. Shakid diamkan diri..
Memang shakid terus2 sayangkan sy lagi seperti tiada apa yg berlaku. Tangan yg memukul menjadi selembut2 tangan. Muka yg ketat tegas menjadi ceria. Sy di layan seperti permaisuri. Memang shakid memberikan layanan yg terbaik. Shakid bilang dia tolong masak biar sy rehat. Shakid pun mahu sy cepat sembuh. Aman damai dunia
Masuk hari ke 30 berpantang
Shakid: jaan boleh sudah?
Sy: janganlah dulu
Shakid: boleh sudah tu.. jaan.. please
Mengejar dari bilik ke dapur macam budak mau minta susu. Shakid membelai2 mahu di layan.
Shakid: jaan mesti layan abg.. ini tanggungjawab jaan
Shakid sentiasa ingatkan sy mesti layan dia. Hanya dia.. kalau boleh janganlah pandang orang lain. Dia sajalah. Dalam hati kalau sy sudah jadi bisu.. takkanlah sy akan jadi buta lagi. Yaa... sy akan jadi bisu, buta dan jadi punching bag. Tiada fungsinya kecuali tempat melepaskan geram
Shakid mana kisah sy ada respon atau tiada. Apa yg shakid tau dia mau puaskan diri
30 minit kemudian
Shakid: jaan mari mandi sama-sama?
Sy: nantilah..
Shakid buat muka paling sweet lagi. Dia manja2 terus angkat sy p kamar mandi. Mandi sama-sama jugalah. Layan sajalah.. shakid memang beginilah kalau tiada masalah semuanya pasti ok. Tapi kalau sudah transform jadi binatang buas.. memang siaplah si jaan punching bag
Dari pagi sampai ke petang sudah berapa kali pusingan. Badan sy sakit. Perut sy tidak selesa. Matilah macam begini
Sepanjang hari sudah banyak kali. Malam belum tau lagi
Sy makan nasi tidak pandai makan roti. Shakid siap masak. Kami makanlah sama2. Terasa di sayangi lagi. Shakid belikan hadiah dan macam2 lagi.
Malam
Kami menonton wayang hindi di ruangtamu. Sy duduk dalam pelukan shakid. Bestnya kalau begini. Sy pegang muka shakid memang hensem bah dia ni. Matanya biru.. kening dan bulu mata lebat.
🎶Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Har Pal Yahan
Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
Kal Ho Na Ho....
Har Ghadi Badal Raha Hai Roop Zindagi
Chaav Hai Kahhi Hai Dhoop Zidnagi
Har Pal Yahan
Jee Bhar Jiyo Jo Hai Sama
Kal Ho Na Ho.......🎶
Asereje bersambung lagi dan lagi haha.
Pagi
Shakid awal pagi sudah jalan p kerja. Sy beginilah duduk di rumah menunggu kepulangan suami. Siap buat kerja rumah sy baring2 online facebook. Memang hidup senang dan selesa. Sesekali sy mesej dady tanya khabar dia bilang ok ja. Hmmm lama sudah tidak balik rumah
Shakid memang seorang penyayang cuma panas baran dia tu susah kawal. Sy harus bersabar dan sabar
Sy bebas online. Buka telepon macam biasa tapi kalau ada shakid memang tak boleh lah. Pernah satu hari tu dia tengok sy buka facebook. Semua dia check.. miss called, recent called, whatsap, wechat..
Shakid: jaan mesej siapa tu?!
Sy bagi tunjuk telepon tiada siapa pun yg mesej. Sy online buka facebook ja. Shakid terus ambil phone check
Shakid: kalau abg kedapatan jaan curang siap !!
Sy: abg ni kuat cemburu. Sy mana ada curang. Kawan pun tiada
Shakid: sebab sy betul2 fall in love sama jaan. Jaan my first love..
Sy: betul kah ni..?
Shakid: percayalah... jaan i love you so much
Kata2 puisi cinta dan romantik dari suami tercinta. Bahang asmara bertaut kembali. Shakid sy betul2 mencintaimu... terima kasih kerana memberikan sy cinta dan kasih sayang melebihi segalanya..
Shakid: kin nīndoñ ab tū sotī hai ai love? mizhgāñ to khol shahr ko sailāb le gayā 🌹
Maksudnya; Bagaimana kau akan suka? Tunjukkan sy bagaimana caranya..🌹
सुन्दर सी लड़की से सुन्दर मुलाकात
सुन्दर सी लड़की से वो मीठी सी बात
सुन्दर सी लड़की के लाल लाल गाल
सुन्दर से लड़की के रेशमी लम्बे बाल
सुन्दर सी लड़की का सुन्दर सा मोबाइल
सुन्दर सी लड़की का सुन्दर सा स्माइल
सुन्दर सी लड़की की सुन्दर पढाई
सुन्दर सी लड़की सर्वोत्तम आई
सुन्दर सी लड़की का सुन्दर सा जॉब
सुन्दर से लड़की से मेरा शादी का ख्वाब
सुन्दर सी लड़की की सुंदरता का राज़
सबसे मधुर बोलना सबकी वो हमराज़....... 🌷
Pertemuan yang indah dengan gadis cantik sepertimu
Gadis manis yg cantik lain dari yg lain
Pipi yg merah, gadis cantik itu adalah kamu
Rambut panjang bak sutera yang cantik
Kesemuanya terlalu cantik, wanita idamanku
Senyumanmu yg menawan
Kekasih yg cantik dan terindah
Gadisku yg terbaik
Si gadis kecil yg cantik
Impian pernikahan sy bersamamu gadisku
Keindahan, kecantikan gadis cantik itu
Yang paling indah pernah ku miliki...... 🌷
Gugurlah jantung kerana puitis ayat2 cinta. Suamiku shakid memang romantik tahap dewa dewi ni. Tapi bila ingat keganasannya memang hati besar menjadi kecut. Jantung yg berdebar kerana cinta menjadi ketakutan..
Skip dua bulan >>
Keadaan kurang sihat lagi. Shakid bawa ke klinik. Kali ni doktor sahkan sy mengandung lagi. Waahhhhh sy jadi happy. Shakid nampak muka sy happy dia pun ikut gembira. Tapi bukan gembira sebab ada baby sebab sy happy itulah dia okok ja
Sy: abg kita ada baby..
Shakid: ok
Layanan shakid memang tidak ganas. Dialah yg memberikan cinta dan kasih sayang. Tiada lagi penderaan. Cuma setiap hari mesti mau. Dalam keadaan sy mengandung dia masih bernafsu.. Sy hanya suruh dia kawal lah bah. Takut pulak baby kami sakit di dalam tu haha
Start dari trimester pertama dan akhir memang layan sajalah dia. Sy balik2 check google bolehkah bersama time mengandung?
Shakid tidak memukul atau ganas lagi. Memang lembutnya mengalahkan kapas aaah.. sabar je lah. Cuma muka shakid tu sedia maklumlah muka ketat jarang tersenyum. Tapi bila sudah senyum gugurlah jantung sy ni
Hari berganti hari bulan berganti bulan.. kehidupan ok ja. Stabil
Tibalah hari sy melahirkan baby lelaki kami bernama shanji. Kelahiran melalui ceaser sebab baby terlalu besar. Sy separa sedar masa di bedah. Selesai saja pembedahan. Buat pertama kalinya sy melihat anak sendiri. Omg.. air mata sy mengalir teringat mamy. Begini pula perasaannya menjadi seorang ibu. Ya Allah syukur alhamdulillah. Baby shanji di letakkan di dada sy.. menangis
Comel betul baby ni. Betul2 comel.. bermata biru. Hihi andrea bilang memang comel ikut muka shakid. Aduiiii baby seberat 3.2kg. Gemuk dan comel. 95% muka abi dia (Abi maksud bapa). Maka dengan ini, shakid sudah menjadi abi
Shakid masuk ke dewan bersalin. Shakid ambil baby kami dia azankan
Shakid: Allahu akbar..
Sy pandang keduanya. Lelaki yg ku cintai dan anak kami. Ya Allah semoga kami di berikan kebahagiaan dunia akhirat. Shakid rileks saja ni..
Selepas azankan baby tadi shakid letak baby di tempat tidurnya. Shakid terus2 pegang tangan sy penuh kasih sayang. Tapi pandangan dan kata-katanya mengecewakan
Shakid: jaan sakitkah?
Sy: yaa...
Shakid: jaan cepat2 sembuh k?
Sy: abg kenapa tak dukung anak kita? Dia nangis tu
Shakid: sy tidak suka anak jaan..
Sy: abg kenapa tidak suka anak kita? Tengok muka abang ni..
Shakid: sy cemburu !
Sy: astaga..
Shakid: jaan tiada masa layan sy sudah!
Sy: hmmm
Shakid ni memang fikir nafsu dia ja. Gilakah dengan baby sekecil ni, anak dia lagi mau cemburu. Memang shakid tidak pernah suka budak. Cara shakid berpakaian pun biar berumur tidak ketara sebab dia suka berpakaian kemas. Sekali pandang memang taulah tiada muka kebapaan. Memang tiada muka senyum.. hanya ganas dan serius
Sy ambil baby dukung. Shakid berubah air muka. Terus keluar
Sementara tu, staf nurse ajar sy cara penyusuan yg betul. Yalah sy mommy muda. Umur 16 tahun sudah ada anak.. sy pelahan-lahan belajar susukan anak
Muka baby shanji memang comel. Kalau boleh memang sy mau ramai anak sebab memang kiut bah. Kacukan hasil perlawanan malaysia dan pakistan. Hidung memang tajam lah.. kulit putih dan bermata biru
Beberapa hari kami di hospital ni memang shakid jaga sy tapi bukan jaga baby. Mana dia mau pegang baby. memang dia sudah cakap anak dia tidak suka. Shakid mahukan sy sebab itulah dia setuju ja
Apa sajalah anggapan shakid yg penting dia jaga kami dengan baik. Anak ni biar sy jaga sendiri
Setibanya di rumah. Kakak sepupu shakid sudah ada di rumah. Menurut shakid kakak sepupunya yg akan jaga sy berpantang di sini. Ok jugalah.. lagipun sy takut kalau sendiri2. Lagi2 shakid tidak suka budak
Kak niz: Isha kau pantang 100 hari yaa
Sy: ya kak. Sorry sebab menyusahkan kakak ja
Kak niz: tidak apa2 lah.. isha kesian tiada orang jaga
Sy: terima kasih
Kak niz: kamu tu bedah memang mau banyak rehat
Kak niz fasih berbahasa melayu sebab sudah lama tinggal di kk dan berkahwin dengan orang sini. Sy bersyukur ada juga orang sudi membantu
Sementara shakid
Shakid memang dingin ja beberapa hari ni. Badmood sebab tidak kena layan kan. Balik2 dia ingatkan sy pantang cepat2.. mesti cepat sembuh. Hmmm.... tujuan hanyalah mau tu ja
Sebulan berlalu
Shakid: jaan boleh sudah..?
Sy: belum lagi..
Shakid: berapa lama abg kena tunggu?
Sy: 100 hari
Shakid: hmmm abg mau sudah. Please...
Sy: tak boleh..
Hari-hari memaksa mau. Siapa tahan o..? isteri tengah berpantang pun masih mau legiut. Sy tidak layan. Sy terus ambil anak dukung. Shakid lemah..
Satu kelebihan shakid biarpun dia kaya tapi tidak suka main2 perempuan. Tidak curang dengan orang lain. Sy yakin sebab semua aktiviti dia sy tahu. Cuma itulah tirangan dia memuncak tahap gunung ganang..
Hari ke 50 berpantang
Shakid memaksa dia bilang boleh sudah. Sebab sy kan kena bedah juga bukan di laluan itu. Hmmm... mau tak mau dia sudah in out di sana, sy layan saja. Sakitnya jahitan ni terasa sakit dan ngilu. Shakid mana fikir lagi dia mau puas ja
Hari ke 50 sy benarkan kak niz balik ke rumahnya. Segan juga minta tolong sebab dia pun ada anak mau di jaga. Lagipun shakid sudah start tiragan ni bikin malu ja kalau kak niz tau. Kak niz bilang jaga kesihatan.. berpantang 100 hari. Mana ada 100 hari. sudah loh
Rumah menjadi sunyi. Hanya sekejap2 tangisan shanji. Sy dukung shanji memujuk.. "alolo.. anak ammi..." (ammi maksudnya ibu)
Sy baring di katil menyusukan shanji. Shakid masuk dalam bilik. Omooo..
Shakid minta di layan. Baby shanji dia letakkan di tempat tidurnya. Shakid mulakan aksi
Sy: Apa hal kau ni?!!!
Sy sedikit melawan sebab buduh bah anak tengah menyusu dia lepaskan begitu ja. Menangis shanji.. sy ambil anak. Shakid tarik sy.
Shakid: kau isteriku! Mesti layan sy.. itu tanggungjawabmu!
Shanji menangis tidak di layan. Malah shakid makin rancak. Sy tolak tidak dapat. Shakid bilang sekejap lagi.. muka tegas dan ganas. Tangannya mahu mencekik sy lagi. Astaga
Shakid: Memang sudah sy cakap anak ni menyusahkan! Menangis saja!!
Sakitnya hati di buat begini. Sy seperti di rogol. Sy tidak rela. Sy tolak dia makin menganas. Menitik air mata dengar tangisan baby mahu menyusu.
Siap saja shakid terus berdiri. Anak cepat2 sy ambil bagi baby menyusu. Kesian air matanya punyalah mengaus bah ni budak. Bodoh punya laki!
Shakid: jaan sudah haid?
Sy angguk kepala ja malas bersuara
Shakid: esok kita p klinik jaan start jarum
Sy: jarum apa?
Shakid: perancang. Ingat! sy tidak mau baby lagi lepas ni!!
Hmmm. Shakid memang tidak mahu sy mengandung lagi
Skip 3 bulan >>
Baby shanji berumur 3 bulan. Omoo memang comel. Muka shakid bah ni baby
Keadaan kami memang ok. Shakid begitulah. Memang bersama keutamaan dia. Sy bersyukur juga sebab makan minum kami dia jaga. Anak memang dia tidak suka dukung atau manja2.. biarkan sajalah nanti terbuka juga hati dia tu
Satu hari tu sy keboringan. Baby shanji sudah tidur. Jadi sy online lah di pc husband. Sy buka facebook. Sy ternampaklah post di KRTB masa tu. Ramainya org meluah perasaan di sana. Kisah rumah tangga borneo.. Huhu pelbagai cerita. Sy cubalah meluahkan perasaan di sana..
Sy post mesej pada 5.Ogos.2017 4.10pm
tlg hide fb sia ......
ceritanya begini....
sia mau minta pendapat okai sebelum tu sa sudah berkahwin dan sudah mempunyai seorang anak lelaki....... sia berkahwin di usia yg muda masa umur sia bru 15 tahun..... skrg umur sia 16 tahun..... laki sia beumur 49 tahun.... kami kahwin atas pilihan keluarga.... dan laki sia mmg bujang bukan laki org ar .... sia mau minta pendapat beh ..... macam mana mau kasi supaya sia punya laki tidak kuat main... Dalam 1 hari sia mesti kana layan dia mau lebih dr 5 kali shari ..... sia br hbis branak... kena bedah di perut.... bila sia cakap sm sia punya laki dia bilang dia lelaki normal... dan sia as wife dia mesti layann dia ..... dia ckp sm sia..... sia punya badan telampau menarik.. sia kerap sudah bergaduh sm dia sbb sia penat beh mau jaga anak lg layan lg tiragan dia 😂... tp dia bukan peduli ttp jg paksa layan dia.... Dia laki yg baik & bertanggungjawab juga.... cuma nafsu dia tlampau kuat kio hari2x mau itu sj ...mau tya beh pendapat kmu urg mcm mana aah apa yg perlu sia buat ... 😢
Mesej seperti lucu kan? Sy hanya mahu pendapat orang lain masa tu. Sy harus meluah ke mana lagi? Kawan pun tiada
Tiba-Tiba
Shakid balik awal hari ni. Huhu sy cepat2 keluar mau sambut shakid depan pintu. Shakid masuk ke dalam rumah. Sy terus ke dapur sediakan makanan utk dia
Shakid teriak kuat dari dalam bilik. Marah
Shakid: JAAAAAAAAAAAAAAAAANNNNNNN.....
Ya Tuhan sy baru ingat terlupa log out facebook tadi. Sy masuk ke dalam bilik. Shakid matanya merah sedang duduk menghadap pc. Tangan dia tunjuk screen pc
Shakid: Kau mesej apa ni...?!!! (Serius)
Sy: hmmmm.. jaan saja ja tu. Boringkan..
Shakid: SY TANYA KAU..!! KENAPA MESEJ BEGINI..???!!!
Sy: sy.. minta maaf...
Shakid berdiri. Buka tali pinggang..
Sebenarnya masa sy post mesej di KRTB hari tu. Di sinilah bermulanya kisah punching bag yg lebih teruk... dan semakin teruk. Shakid hilang kepercayaan dan semuanya menjadi berubah...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 10
PAKKKKKKKK.... !!!
Tamparan pertama. Bibir sy luka
Shakid: jaan... apa maksud mesej kau ni?!!!
Sy: sy minta pendapat ja..
PAKKKKK!!! Shakid tampar lagi sekuat hati. Sy tersasar ke dinding. Sy pandang baby shanji tidur di katil. Habislah kalau baby shanji terbangun menangis. Sy cuba berdiri payah. Sakitnya. Shakid tarik rambut sy bawa masuk ke bilik sebelah
Masuk di dalam bilik sebelah
Shakid hentak badan sy di lantai. Sy cuba melawan tidak berdaya. Tangan shakid terus di leher.. sy tolak tidak dapat. Shakid betul2 berang. Shakid tutup pintu bilik
Hayunan tali pinggang kali ni mengunakan kepala tali pinggang. Besinya terkena sana sini. Lengan sy cuba menghalang tidak dapat lagi. Makin menganas. Shakid cekik leher sy angkat ke dinding.. muka sy membiru menahan nafas dan kesakitan
Mata shakid berair dan merah
Shakid: jaan apa kau buat?! Kau chat siapa?!!! Kau mengadu buat apa?!!!
Sy: sa.. sa.. sakit.. sakittt...! Lepaskan
Sy hampir pengsan. Shakid turunkan sy ke lantai. Shakid masuk ke bilik sebelah ambil pc. Pc jenama apple.. Shakid bawa ke depan muka sy ingatkan dia mau hempas ke badan sy. Rupanya shakid hempas pc tadi di depan sy.. dia p ambil tukul
Shakid: jaan ini yg jadikan kau perempuan tiada guna kan?!
Shakid pecahkan pc tadi sekuat hatinya. Habis pecah berkecai. Kemek seperti tin cola. Sy pegang mulut menahan ketakutan. Keganasan shakid jelas kelihatan. Dia asyik dengan pc tadi..
Shakid: ini yg kau mau kan?!!! Ini kan?!!!! Kau lihat lah!!!!!!!!!!!
Shakid: kenapa kau perlu mengadu?!! Jaan sy ni suami kau!!!!! Itu tanggungjawab kau layan sy!!!! Kau dengarkah?!!!
Sy: abg.. sy minta maaf..
Pakkk !!!! Di tampar lagi. Berdarah bibir. Pipi sy lebam merah sebab tamparan shakid mengena di tulang pipi. Sy mengerang kesakitan.. bekas jahitan di perut terasa berdenyut. Muka kepala sy terasa berdenyut.. pandangan terasa kabur sebab balik2 di tampar. Ya Tuhan..
Shakid sudah janji tidak akan memukul lagi. Tapi tetap memukul. Inikah nilai diri sy? Inikah cinta yg sudah di takdirkan utk sy? Bersyukurlah bila kamu benar2 di cintai tanpa di sakiti
Hancur berkecai pc tadi. Sudahlah jenama mahal. Shakid kecewa. Dia duduk di katil lap kedua mukanya. Pandangan shakid jadi sayu
Sy masih terduduk di penjuru sana. Sy peluk kedua kaki masih ketakutan. Sebab di hadapan pc ni ada tukul. Sy takut..
Suara shakid lembut..
Shakid: Jaan... sy sayang kau..
Sy hanya pandang. Entah berapa kali ungkapan sayang ini? Panggilan jaan ini hanyalah satu panggilan yg ngeri..
Shakid: jaan.. jaan dengar kah?
Sy diam tunduk menahan sakit. Air mata sy masih mengalir. Sy duduk di penjuru sini. Shakid duduk di katil. Skakid pandang sy penuh kecintaan. Mungkin saja orang lain tidak tahu shakid siapa. Tapi shakid benar2 cintakan sy.. kesakitan ini mampukah melawan rasa cinta? Pilihannya cinta dan air mata? Sy tiada pilihan punching bag itu diri sy.... Jaan
Shakid: jaan sy minta maaf..
Shakid: jaan taukah sy cintakan jaan sepenuh hati. Sy tidak pernah bercinta. Jaan lah orang pertama yg sy cintai dan kahwini. Lepas kita kahwin sy baru kenal itu s*ks macam mana..
Shakid: jaan sy tidak mau sakiti kau.. sy mau jaan taat dan cinta sama sy. Itu saja.. buat apa jaan mengadu di facebook? Buat apa mau orang lain tahu hal rumahtangga kita? Jaan itu maruah kita. Kau tidak menjaga maruah sy..
Shakid: jaan.... mari dekat dengan abi...
Shakid gelarkan diri dia bapa. Sy sedikit terharu. Air mata laju memikir.. cinta, benci, dendam,kesakitan, air mata.. semuanya sy rasa
Shakid: jaan jangan nangis.. sy tidak mau sakiti jaan lagi.. mari dekat sini..
Shakid: sy sayangkan jaan. Anak tu sy tidak mahu.. tapi sy sudah cuba terima demi kau jaan. Sy cuba terima anak kita..
Sy berdiri mau ke bilik sebelah. Entah shanji masih tidur atau sudah bangun. Sy berdiri perlahan.. kesakitan lebam di badan ni hanya Tuhan yg tahu
Shakid berdiri peluk sy.. terasa tangan yg kasar tadi menjadi selembut kapas. Shakid cium sy.. bibir sy berdarah dia lap. Penderaan apakah begini? Kau sakiti bibir sy.. lalu kau cium sy di luka ini? Hebatkah rasanya?? Sy tiada respon.. terus diam. Shakid membelai sayang.. kami ke bilik sebelah
Shakid terus keluar dan tidak mau cakap apa2 lagi
Selepas mengurus shanji tukar pampersnya dan kasi susu. Shanji sy baringkan bawa dia tidur. Shanji lena tidur.. kesian kau anak.. entah macam mana nasibmu di hari akan datang. Sy menangis sambil peluk shanji
Shakid masuk ke bilik. Perasaan takut terus2 di hati. Sy berjanji kalau ada peluang sy pasti akan lari. Shanji anak bersedialah kita akan lari. Barang2 baju sudah ready.. bila2 masa kami akan lari
Shakid duduk di birai katil
Shakid: jaan.. sy minta maaf..
Sy duduk. Sy mahu berbincang dengan dia. Sy mahu bersuara, biarpun dalam ketakutan sy mesti nyatakan apa masalah utama kami di sini
Sy: abg.. bolehkah lepas ni kita kurangkan bersama?
Shakid: jaan sy minta maaf.. tapi kau isteri sy. Kau mesti layan bila masa sy mahu. Itu tanggungjawabmu jaan.. jaan sy cinta..kau faham?
Sy: tapi sy penat.. sy tidak boleh....
Shakid: jaan jangan cakap! Jaan isteri sy. Jaan mesti taat sama suami. Sy berani bersumpah! sy tidak pernah main mana2 perempuan. Sehinggalah sy jumpa jaan. Sy baru kenal itu seks macam mana. Sy terus teranglah ramai lagi perempuan di pakistan sana cantik2 tapi hati sy sudah sama jaan. Sy berduit.. bila2 masa sy boleh cari perempuan utk seks tapi sy tidak mau jaan. Sy setia sama jaan..
Sy: hmmm..
Shakid: jaan biarlah sy berterus terang sama jaan. Sy tidak pernah suka mana2 perempuan sampailah sy jumpa jaan di rumah masa tu. Jaan menangis.. hati sy rasa lain. Mula2 sy tidak suka jaan sebab masih budak. Tapi bila dady jaan suruh kahwin sy terfikir mau selamatkan jaan. Sy hanya kesian mulanya tapi akhirnya sy jatuh cinta sama jaan
Sy: kenapa kau mau kahwin sy?
Sy mahu tahu dari mulut dia sedangkan sy sudah dengar perbincangan mereka tempoh hari. Sy mahu tahu hari ini
Shakid: Dady ada hutang duit 6ribu. Dia banyak hutang jaan. Dady bagi jaan sama sy supaya hutang langsai. Lagipun sy janji akan langsaikan hutang dia sama orang lain. Banyak hutang dady sana sini
Sy: hmmm (menangis)
Shakid: sy mula2 tidak suka jaan sebab masih budak. Tapi dady jaan bilang dia mau jual jaan sama Mr.john. Sy kesian sama jaan.. jadi sy terpaksa cakap tunggu umur jaan 15 tahun baru sy mau kahwin
Sy: ..... (hanya air mata)
Shakid: jaan jangan nangis.. Biarpun mula2 sy tidak suka jaan tapi bila malam pertama kita kahwin abi sudah cintakan jaan. Sy sangat2 cintakan jaan
Sy: sampainya hati dady..
Shakid: yaa itulah sy sudah selamatkan hidup jaan. Jaan hidup senang. Sy tidak mau jaan kena jual. Hati sy sayang jaan seorang
Sy tunduk menangis geleng kepala tidak. Dady menjual sy adalah satu kesalahan besar. Shakid pula cuba menyelamatkan sy tapi begini cara pun salah. Sy geleng kepala menangis
Shakid menangis. Kepala sy dia ambil letak di dadanya. Shakid peluk dan cium dahi sy penuh kasih dan cinta
Shakid: jaan jangan kasi cemburu sy.. sy tidak dapat kawal hati kalau marah. Sy sayang jaan..
Pelukan shakid. Air mata dia sy dpt rasakan. Memang shakid cintakan sy. Tapi kenapa harus begini..?
Shakid: jaan dengar sini.. adat kami tidak sama dengan bangsa kamu jaan. Kalau ikut adat kami kau isteri hanya di sisi suami. Tidak perlu bercerita sama lelaki atau berkawan2.. cukup jaga suami dan anak. Jaan sy tidak mau sakiti kau lagi.. jaan i'm sorry
Sy: tapi itu hanya facebook.. tiada orang akan kenal kita
Shakid: mulai sekarang jaan jangan buka facebook lagi. Kalau sy kedapatan jaan online sy pasti pukul jaan lagi. Jaan.. sy belikan jaan macam2.. apa pun sy cukupkan. Please jaan dengar cakap abi saja.. sy kuat cemburu..
Sy: hmmm...
Shakid: jaan dengar cakap abi yaa?
Entahlah mau setuju atau tidak. Yg pastinya sy memang mau larikan diri lepas ni. Sy sudah nekad lari. Berapa kali pun dia cakap tidak mau memukul tetap akan pukul. Sy diam dalam pelukan shakid. Shakid manjakan sy lagi..
Pagi
Suasana kembali seperti sedia kala. Sy sediakan sarapan dan pakaian shakid. Shakid sudah ready p kerja. Sy hantar dia ke depan pintu dan salam. Shakid kembali manja dan memang selembut kapas. Hati sy sedang rancak planing mau larikan diri hari ni. Sy mau bawa anak sy lari.. Rumah ini sudah menjadi neraka..
Shakid di luar grill
Punyalah sy terkejut... Shakid lock kendadu di grill. Sy panik
Sy: abg kenapa kunci grill?
Shakid: sy tidak mau jaan keluar rumah atau lari. Biar jaan di dalam rumah saja! jangan keluar!
Sy: abg macam mana kalau ada kebakaran? Bagi sy kunci tu..
Shakid: tidak jaan. sy tidak mau bagi kunci. Sy takut jaan larikan diri
Sy: bawa sini kunci tu..!
Shakid: jaan i love you. abi jalan dulu..
Sy: abang....
Shakid terus jalan. Shakid kunci kami dari dalam macam manalah begini? Sy dukung shanji. Air mata menitik lagi.. di awal pagi sudah di temani air mata. Sy ke bilik mencari telepon.. telepon pun sudah tiada. Ya Tuhan.. shakid kejamnya kau
Sy terduduk menangis. Sy risau kalau ada apa2 terjadi. Sy tidak kisahkan diri sy lagi tapi anak sy masih kecil. Ya Tuhan..
Setiap beberapa jam shakid balik ke rumah. Kunci dan telepon dia sembunyikan. Shakid bilang ini pengajaran bagi sy sebab chat orang luar. Shakid penuh amaran. Kembali lagi amaran bunuh. Kali ini sy tidak kisah di bunuh lagi tapi anak menjadi taruhan dia. Sy menangis
Shanji memang sudah lepas menyusu badan sebab shakid bilang biar shanji minum susu botol. Tapi kadang sy susukan juga. Jeles sama anak sendiri. Mau dia saja yg menyusu kali. Sy terpaksa ikut apa saja sebab sekarang anak sy akan sentiasa jadi taruhan. Mahu lari pun tidak dapat lagi. Semenjak post di facebook banyak perubahan di dalam rumah. Setiap hari hanya lah ketakutan di dalam rumah sendiri
Shakid: jaan jangan nangis! Tadi sy dari rumah kak niz. Esok kita hantar shanji rumah dia!
Sy: kenapa?!
Shakid: ini budak sy tidak suka! Kuat menangis!
Sy: sy tidak mau!!
Shakid: jaaaaaann.... sy mau bawa jaan p KL esok.. sebab tu lah shanji tinggal sama kak niz dulu
Sy: buat apa di KL?
Shakid: sy ada urusan niaga di sana.. sekali sy mau bawa jaan honeymoon. Memang sy mau bawa jaan honeymoon
Sy: hmmm
Pagi tu kami hantar shanji di rumah kak niz. Aduhhh masih kecil lagi baby ni sy tinggalkan sudah. Shakid bilang kami akan balik juga. hanya 3 hari perjalanan. Sy dukung shanji makin berat dan besar.. muka shakid ada di muka shanji
Sy: Anak.. ammi jalan dulu yaa.. nanti ammi pulang
Sy kiss baby shanji. Siap kesemuanya kami bertolak menuju ke airport
Pertama kali sy menaiki kapal terbang. Shakid memang jaga sy sepenuh hati. Hati gembira kembali terlupa perkataan 'punching bag'
Setibanya di bandar xx
Wowwww shakid bawa sy honeymoon di satu hotel mewah. Pemandangan laut. Kami di satu chalet. Ini kali lah punya cantik ni tempat. Sebuah penginapan rumah di bawah laut ada beranda utk duduk santai di luar. Boleh juga mandi terus ke laut., semuanya tersedia indah. Sy kebaruan.. maklumlah baru terlepas dari kandang neraka. Rasa cinta pada suami kembali lagi. Betul2 hati terlupa kesakitan punching bag
Masuk saja di bilik hotel. Terus2 asereje..
Round kedua beraksi lagi.. huhu.
Shakid: jaan i love you..
Siap round kedua. Kami mandi dan bersiap2 mahu menuju ke rumah pakcik shakid. Pakcik shakid seorang business men di KL ada gedung pakaian yg besar. Shakid pun ada urusan dengan pakciknya pasal kedai. Sy follow saja..
Shakid kembali lagi menjadi selembut kapas. Shakid biarkan sy bertelepon macam biasa cuma itulah kalau kedapatan memang sy akan mati di pukul lagi. Jadi post di krtb masa tu sy tidak dapat baca komen2 lagi..
Kami menuju ke rumah pakcik shakid. Sampai di rumah pakciknya. Satu apartment besar.. ada dua orang anak lelaki dan perempuan. Anak perempuannya bernama jendra punyalah cantik mata berwarna hijau. Benarlah shakid bilang peremouan pakistan memang cantik2. Tapi ada sombong sikit. Pandangan pun lain macam. Menurut shakid jendra ni pernah hampir di jodohkan dengan dia, tapi shakid tak mau sebab sudah anggap seperti adik sendiri. Tapi jendra manja2 lain macam juga ni..
Shakid: jaan... jan jangan jeles ok? Sy tidak suka dia. Sy sayang jaan seorang saja
Sy: hmm.. kenapa dia mesra dengan abg? Kalau abg boleh pula mesra dengan perempuan lain?
Shakid: haha. Jaan sy sayang jaan seorang ja. dia sudah biasa begini. Jaan sy cintakan jaan, hati sy sama jaan seorang. I love you..
Sy: hmm
Shakid: cantiknya jaan. Pertama kali abi tengok jaan begitu sayangkan abi. Jaan cintakan abi kan?
Sy: 😊 yaa..
Shakid peluk sy dan manja2 lagi. Dalam masa yg sama Makcik shakid tidak duduk diam. Pandangan dia sinis. Yalah sy ni bangsa lain. Tambah2 lagi shakid begitu sayangkan sy. Shakid manja2 begini depan orang sy rimas juga tapi sy sayangkan shakid. Shakid mesra dengan sy saja
Tiba-tiba
Pakcik shakid dan anak lelakinya baru sampai rumah. Omooo.. anak lelakinya punyalah hensem haha. Memang semua hensem2 dan cantik2 ni keluarga shakid ni. Sy diam2 saja..
Shakid dan pakcik terus runding bisnes. Sy duduk di sofa tengok tv. Tiba2 anak lelakinya bernama yaden duduk lah di sofa sebelah bawa bercerita. Sy cerita jugalah.. tapi kalau sy tahu akibatnya begini lebih baik sy tidak ikut ke sini
Sy dan yaden cerita begitu saja sambil tengok tv. Rupanya shakid tidak puas hati
Petang jam 2
Kami minta diri pulang sebab ada beberapa buah kedai saudara2 shakid mesti di kunjungi hari ni
Dalam perjalanan pulang shakid diam saja. Sy pun tak tau apa hal lagi ni. Shakid bawa sy makan di satu restaurant tapi masih diam. Tiada cakap apa2.. sy pun diam ja lah
Kami teruskan perjalanan ke kedai2 saudara shakid. Memang kaya2 lah semuanya. Sy diam saja.. bersalam pun tidak. Sy hanya berdiri sebelah shakid. Sekejap2 shakid jeling tajam. Entah apa masalah lagi ni
Malam
Kami menuju balik ke hotel. Pemandangan luar hotel yg begitu romantik. Bilik di bawah air. Hembusan bayu memang terasa segar. Angin yg meniup rambut terasa begitu sejuknya malam ni. Sy mendongak ke atas langit.. cantiknya ciptaan Tuhan. Bulan dan bintang bersinar di atas sana. Ya Tuhan.. suluhlah hidupku seperti Engkau memberikan cahaya pada alam ini
Shakid suruh masuk ke bilik. Pandangan lain macam. Entah apa masalah sy takut. Sy cepat2 ambil towel masuk ke tandas. Shakid teriak dan ketuk pintu tandas kuat
Tok tokkk tokkk
Shakid mengetuk pintu tandas hampir mau pecah, sy ketakutan. Cepat2 pakai towel balik dan buka pintu
Shakid di luar pintu tandas. Mata merah
Shakid: jaan kau keluar sekarang..!
Kaki baru selangkah menuju keluar. Shakid terus angkat sy dan hempas badan sy kuat di atas katil. Shakid tindih badan sy.. jari jemarinya dia bunyikan. Bunyi kegeraman mahu menumbuk. Sy takut bergegar seluruh badan nampak keadaan shakid sekarang
Shakid tindih badan sy. Dia pegang kuat pipi dengan sebelah tangannya. Genggaman tangannya kuat di mulut sy sampai terasa bibir terluka
Shakid: kenapa kau bodoh?!!! Kenapa kau gatal?!!! Kau tau kan kau tu isteri sy !!!!
Sy: apa sy buat...?
Shakid: kau taukah...?!!!! Apa makcik sy bilang? Kau perempuan murahan! senang2 bercerita dengan lelaki!!
Sy: lelaki mana..?
Shakid: sy sudah bilang kan. Kau jangan suka2 bercerita dengan lelaki biarpun itu adik lelaki sy!!!! Kau isteri sy jaan !!! Kami tiada adat perempuan senang2 bercerita dengan lelaki lain!!!!!
Shakid pegang muka sy kasar. Dan LUDAH !!!!!!!!!! puiiii !!
Sy mengelak tidak dapat. Sy mau teriak leher sy di cekik. Sy melawan sebab mau terangkan tiada apa2 pun masalah di sini
Sy: yaden kan sepupu abg. Kalau tak layan di cakap sombong pula!
Shakid: apa kau mau peduli semua tu?! Sy ni suami kau!!! Kau taukah apa pakcik sy bilang tadi?!!
Ludah lagi! Puiiii!! Puiii !!!! Habis muka sy terkena ludah !
Sy: lepaskan sy...... (menangis)
Shakid: kau taukah?!!! Pakcik sy bilang sy tidak pandai mendidik isteri!!!! Tidak pandai jaga kelakuan isteri !!!!! Sy bunuh kau jaan!!!
Ludah lagi..! Puiii!!! Pakkk!!! Pakkk !! Kedua pipi kiri dan kanan di balas tamparan. Ya Tuhan
Shakid: sy bunuh kau jaan.. !!!
Ludah lagi dan tampar. Akhirnya sy bersuara teriak kuat. Kesakitan hati terpendam selama ini
Sy: kenapa kau buat sy begini hahh??!!! Kau tidak taukah kau sakitkan badan sy! Sakitkan hati perasaan sy! Kau manusia apa!!!
Shakid: jaan kau melawan sy jaan...? Kau lawan cakap sy jaan....???!!!!! Kau lawan?!
Sy: yaa!!! Jadi kau dengan jendra tadi boleh pula mesra2!!! Kau ingat apa yg sy nampak tadi?!!
Shakid terus berdiri angkat sy bawa keluar beranda belakang bilik hotel. Sy teriak minta di lepaskan tiada daya. Shakid buang sy ke dalam air laut
Blurrrrooooopppppp sy termasuk ke dalam air laut. Mata sy masuk air.. hidung sy termasuk air masin.. sy cepat2 keluar dari air masin. Berenang pun tidak pandai. Sy meminta tolong.. telinga dan hidung sumbat masuk air. Pedihnya
Sy: tolong.. aahh tolong.. (tercungap2 kepayahan mulut masuk air masin. Sy hampir lemas)
Shakid turun berenang ambil sy naik atas. Di tengah malam jam 11.45 keadaan sy hanya pakai seluar dalam dan bra di tengah laut. Ya Tuhan sy hampir lemas... kuat dada sy bernafas di beranda hotel. Shakid hanya pandang sy. Sy sapu dada sendiri.. sejuknya
Shakid tarik bawa sy masuk ke bilik lagi. Dia tendang barang2 di dalam bilik. Sy duduk di penjuru bilik kesejukan dan ketakutan. Apa doa terakhir sy masa dalam air masin tadi 'sy tidak boleh mati. Anak sy menunggu kepulangan sy. Ya Tuhan anak sy...'
Sy terus2 menangis. Shakid buat bodoh mandi
Tiba2 pintu di ketuk dari luar
Shakid keluar buka pintu. Shakid bilang "kau diam jaan! Kau pura2 tidur sana!!". Sy baring di katil ambil selimut dalam keadaan basah lagi ni. Badan mengeletar. Shakid penuh dengan amaran nama "shanji". Ketakutan kian terasa.. dunia semakin sejuk
Shakid buka pintu
Staf hotel: Selamat malam tuan
Shakid: ada apa?
Staf hotel: tadi kami dapat aduan dari bilik sebelah macam ada pergaduhan di sini..
Shakid: tiada apa2 pun.. kami baru mau tidur
Staf hotel: kami hanya mau tau apa yg boleh di bantu. Ada masalah?
Shakid: jangan busybody lah! Kami tiada apa2.. mungkin bilik sebelah tu! Kami ok
Staf hotel: kami akan tinjau dari masa ke semasa.. kalau ada komplen lagi kami akan datang balik
Shakid: ok. Kamu boleh jalan!
Shakid tutup pintu
Shakid terus buka selimut tindih badan sy. Shakid mula lagi tiragan dia. Dia kiss ganas sampai bibir sy terluka teruk. Sy melawan teriak di muka dia dan tendang pahanya. Sy betul2 tidak tahan di layan begini
Shakid berdiri ambil tali pinggang. Shakid menghayun dan terus menghayun di badan sy
Sy: Sakit..! kau tau kah apa rasa semua ni??!
Shakid: kurang ajar!!! Pantang adat kami isteri durhaka!! Kenapa kau melawan dan tidak mau layan sy hahh?!!
Shakid tampar sy berkali2 di pipi kanan dan kiri sehingga sy tiada peluang bersuara. Muka sy terus2 di ludah dan leher sy di cekik. Puuiiii!!! Puiiii !! Bibir sy berdarah.. air mata tidak terkira lagi. Shakid cekik kalau sy teriak atau menangis kuat. Sy ambil bantal selamatkan perut yg baru kena bedah terasa ngilu dan sakit..
Sy: abg perut sy sakit.. sakit bah!!
Shakid: sejak bila kau jadi isteri durhaka??!!!
Sy: apa sy buat semua salah! kalau kau semuanya betul kan?!
Shakid: kau lawan sy?! Pantang sy kalau di cabar!! Kau isteri sy!!! Kau dengarkah?!!!
Shakid ludah muka sy berkali2. sy tidak terdaya melawan. Badan sy terlalu letih dan lemah. Kesan air masin masih pedih di telinga dan hidung. Bibir sy berdarah
Kejap2 muka sy di ludah, sambil diajak bersama dengan kasar.. ya Tuhan. Sy meraung tidak mau.
Shakid: Ini hadiah utk isteri kurang ajar macam kau!
shakid kepenatan sendiri. Dia buat bodoh dan terus baring tidur. Sy masih menangis berdiri menuju ke tandas
Sy menangis sekuat hati. Sy pandang muka lebam di bibir berdarah bercampur dengan air maninya. Sy muntahkan sepuas hati. Pedih rasanya di buat seperti ini..
Sy buka air dan mandi. Siap mandi sy masih duduk di dalam tandas menangis kesejukan. Terasa mahu mati saat ini. Sy duduk dan tertidur di dalam tandas.. pengsan
8 Pagi
Sy sedar diri sudah di atas katil dalam keadaan berselimut. Shakid peluk kemas dari belakang. Tangannya membelai rambut sy lagi
Shakid: jaan... abg minta maaf..
Sy diamkan diri. Bibir luka badan lebam. Shakid membelai sayang lagi. Entahlah.. bagaimana melupakan kisah ini
Shakid ini bukan ertinya jaan (sayang) sy bukannya kau punya jaan.. kalau sayang bukan begini caranya..
Kami bersiap2 mau balik ke sabah. Rindunya dengan shanji. Baru 3 hari berpisah memang sedih. Tambah2 lagi perjalanan kami begini rupa. Katanya ini honeymoon kami tapi seperti mimpi ngeri pula. Sy terus berdiam diri.. tidak mau cakap apa2 lagi. Shakid begitulah memujuk manja lagi. Sy malas
Kami naik flight pulang ke sabah
Sampai saja terus ke rumah kak niz. Shakid saja yg turun ambil shanji sebab muka sy cedera teruk. shakid tidak mau kalau kak niz tau keadaan sy sekarang. Muka macam orang baru habis bertinju. Ya Tuhan anak ini bagaimana kehidupan dia di hari akan datang? Tolong lah sy..
Kami balik ke rumah
Keadaan stabil lagi. Sy di benarkan pakai telepon itupun hanya utk dia call saja. Sy tidak boleh online facebook lagi. Tiada istilah sy boleh keluar lagi atau apa tindakan pun tidak boleh sebab shakid berduit. Bila-bila masa orang kaya ada agendanya sendiri. Tambah2 lagi shanji macam mana? Sy terus diamkan diri. Shakid makin cinta lagi.. hmmm
Masuk ke rumah saja sy manjakan anak. Sy baring bagi dia menyusu di bilik. Shakid masuk bilik. Inilah kelemahan dia cepat terangsang. Sy lepaskan shanji menyusu letakkan dia di katil bagi dia tidur bagus2. Siap saja shakid angkat sy ke bangku. Shakid ajak bersama. Siap !
Shakid: jaan jangan simpan dendam dalam hati ya? Sy sayangkan jaan..
Sy no respon. Malas! tak tau mau jawab apa lagi. Shakid angkat sy masuk bilik mandi sama2. Shakid terus2 mau lagi.. astaga
Siap !
Shakid: jaan... please jangan dendam sama sy?
Sy: hmm..
Shakid: jaan i love you
Begitulah berubah lagi menjadi kapas. Shakid layan sy seperti permaisuri lagi. Memang betul2 lah shakid ni gila.. sy bersabar dan terus bersabar. Jauh di sudut hati memang sy cintakan shakid dari mula hingga kini. Tapi bila teringat semua ni... hati sy pedih
Pagi
Seperti biasa shakid sudah jalan p kerja. Shakid kunci grill lagi. Sy merayu jangan di kunci. Sy berjanji sumpah tidak akan keluar rumah tanpa pengetahuan dia. Akhirnya shakid tidak kunci.. dia jalan penuh dengan amaran bermacam2
Sy cuba lupakan semuanya
Sy buka telepon install facebook lagi. Sy bacalah komen2 dari semua orang. Sy berterima kasih banyak komen2 yg memberi kata2 semangat. Ada juga komen yg lucu2.. mungkin mesej sy tu nampak lucukan? Huhu. Tapi masa tu sy hairan ramai yg tag nama Andrea Kiss 😎 dua2 tangan di pocket. Sy terbaca komen dari Andrea dia bilang 'kepada pengirim mesej ini kau bacalah cerita beautiful me. 7 kali o'. Woww!! sy p lah buka timeline Andrea, penulis rupanya. Sy mula membaca kisah beautiful me. 1 minggu baru habis baca. Huhu ternyata kehidupan lisa jauh lebih bagus dari sy. Sekurang2nya lisa berpelajaran dan di sayangi. Saya?? Kenapa Andrea terfikir bagi tajuk "Jaan punching bag"?? Sebab kisah sy ni seperti orang yg tiada guna! Tiada masa depan! Kalau sy meluah sama orang lain mau kah orang berkawan dengan sy? Kalau sy cerita tidakkah sy hanya mengaibkan diri sendiri? Cukuplah kamu tahu kisah sy ni melalui penceritaan novel. Terima kasih Kakak Andrea kerana coretan pena ini telah di ceritakan semula utk di jadikan pengajaran dalam hidup.. Terima kasih yg terus menyokong dan masih mahu berkawan dengan sy. Sy berterima kasih kerana cerita sy sudah sampai ke hati2 pendengar yg lain
Petang tu sy mesej lah page andrea 08.08.2017 1.52pm
Sy: Hye Andrea.. sia ada baca kau punya komen sana sia punya post di krt borneo... sia sudah baca kisah si gentua sm si lisa. Hermmmm si lisa ada sama sikit sama sia. Tapi jln cerita sy sgt berbeza.. bolehkah kalau sia share cerita sia di sini.. sia langsung tiada kawan utk meluah apatah lagi adik beradik langsung tiada.. kalau boleh nanti sia cerita kisah hidup sia.. macam mana sia boleh kahwin di uisa yg muda 15 tahun ni
11.08.2017 5:40am. Andrea balas mesej sy
Andrea: Hi beautiful xxxx. Boleh. kamu cerita saja k. Kamu hantar saja cerita nanti sy baca habis baru boleh bagi tajuk. Thank you
12.08.2017 11:55am
Sy: Tq Andrea.. nti ada masa sia type. Sbb sia guna fon pun curi2 buka fb.. tqsm..
12.08.2017 4:01pm
Andrea: Orait dear. Ramai menunggu kisah kamu di sini
Sy luahkan kesemuanya dari mula. Itupun dalam keadaan curi2 buka facebook. Bila ada shakid sy uninstall facebook lagi
Shakid: jaan.. minggu depan abi bawa balik pakistan
Sy: pakistan...?
Shakid: yaa.. Lahore, pakistan
Sy: kenapa..?
Shakid: mau jumpa keluarga di sana..
Sy: jauh tu kan..?
Shakid: ya..
PAKKKKKKKK.... !!!
Tamparan pertama. Bibir sy luka
Shakid: jaan... apa maksud mesej kau ni?!!!
Sy: sy minta pendapat ja..
PAKKKKK!!! Shakid tampar lagi sekuat hati. Sy tersasar ke dinding. Sy pandang baby shanji tidur di katil. Habislah kalau baby shanji terbangun menangis. Sy cuba berdiri payah. Sakitnya. Shakid tarik rambut sy bawa masuk ke bilik sebelah
Masuk di dalam bilik sebelah
Shakid hentak badan sy di lantai. Sy cuba melawan tidak berdaya. Tangan shakid terus di leher.. sy tolak tidak dapat. Shakid betul2 berang. Shakid tutup pintu bilik
Hayunan tali pinggang kali ni mengunakan kepala tali pinggang. Besinya terkena sana sini. Lengan sy cuba menghalang tidak dapat lagi. Makin menganas. Shakid cekik leher sy angkat ke dinding.. muka sy membiru menahan nafas dan kesakitan
Mata shakid berair dan merah
Shakid: jaan apa kau buat?! Kau chat siapa?!!! Kau mengadu buat apa?!!!
Sy: sa.. sa.. sakit.. sakittt...! Lepaskan
Sy hampir pengsan. Shakid turunkan sy ke lantai. Shakid masuk ke bilik sebelah ambil pc. Pc jenama apple.. Shakid bawa ke depan muka sy ingatkan dia mau hempas ke badan sy. Rupanya shakid hempas pc tadi di depan sy.. dia p ambil tukul
Shakid: jaan ini yg jadikan kau perempuan tiada guna kan?!
Shakid pecahkan pc tadi sekuat hatinya. Habis pecah berkecai. Kemek seperti tin cola. Sy pegang mulut menahan ketakutan. Keganasan shakid jelas kelihatan. Dia asyik dengan pc tadi..
Shakid: ini yg kau mau kan?!!! Ini kan?!!!! Kau lihat lah!!!!!!!!!!!
Shakid: kenapa kau perlu mengadu?!! Jaan sy ni suami kau!!!!! Itu tanggungjawab kau layan sy!!!! Kau dengarkah?!!!
Sy: abg.. sy minta maaf..
Pakkk !!!! Di tampar lagi. Berdarah bibir. Pipi sy lebam merah sebab tamparan shakid mengena di tulang pipi. Sy mengerang kesakitan.. bekas jahitan di perut terasa berdenyut. Muka kepala sy terasa berdenyut.. pandangan terasa kabur sebab balik2 di tampar. Ya Tuhan..
Shakid sudah janji tidak akan memukul lagi. Tapi tetap memukul. Inikah nilai diri sy? Inikah cinta yg sudah di takdirkan utk sy? Bersyukurlah bila kamu benar2 di cintai tanpa di sakiti
Hancur berkecai pc tadi. Sudahlah jenama mahal. Shakid kecewa. Dia duduk di katil lap kedua mukanya. Pandangan shakid jadi sayu
Sy masih terduduk di penjuru sana. Sy peluk kedua kaki masih ketakutan. Sebab di hadapan pc ni ada tukul. Sy takut..
Suara shakid lembut..
Shakid: Jaan... sy sayang kau..
Sy hanya pandang. Entah berapa kali ungkapan sayang ini? Panggilan jaan ini hanyalah satu panggilan yg ngeri..
Shakid: jaan.. jaan dengar kah?
Sy diam tunduk menahan sakit. Air mata sy masih mengalir. Sy duduk di penjuru sini. Shakid duduk di katil. Skakid pandang sy penuh kecintaan. Mungkin saja orang lain tidak tahu shakid siapa. Tapi shakid benar2 cintakan sy.. kesakitan ini mampukah melawan rasa cinta? Pilihannya cinta dan air mata? Sy tiada pilihan punching bag itu diri sy.... Jaan
Shakid: jaan sy minta maaf..
Shakid: jaan taukah sy cintakan jaan sepenuh hati. Sy tidak pernah bercinta. Jaan lah orang pertama yg sy cintai dan kahwini. Lepas kita kahwin sy baru kenal itu s*ks macam mana..
Shakid: jaan sy tidak mau sakiti kau.. sy mau jaan taat dan cinta sama sy. Itu saja.. buat apa jaan mengadu di facebook? Buat apa mau orang lain tahu hal rumahtangga kita? Jaan itu maruah kita. Kau tidak menjaga maruah sy..
Shakid: jaan.... mari dekat dengan abi...
Shakid gelarkan diri dia bapa. Sy sedikit terharu. Air mata laju memikir.. cinta, benci, dendam,kesakitan, air mata.. semuanya sy rasa
Shakid: jaan jangan nangis.. sy tidak mau sakiti jaan lagi.. mari dekat sini..
Shakid: sy sayangkan jaan. Anak tu sy tidak mahu.. tapi sy sudah cuba terima demi kau jaan. Sy cuba terima anak kita..
Sy berdiri mau ke bilik sebelah. Entah shanji masih tidur atau sudah bangun. Sy berdiri perlahan.. kesakitan lebam di badan ni hanya Tuhan yg tahu
Shakid berdiri peluk sy.. terasa tangan yg kasar tadi menjadi selembut kapas. Shakid cium sy.. bibir sy berdarah dia lap. Penderaan apakah begini? Kau sakiti bibir sy.. lalu kau cium sy di luka ini? Hebatkah rasanya?? Sy tiada respon.. terus diam. Shakid membelai sayang.. kami ke bilik sebelah
Shakid terus keluar dan tidak mau cakap apa2 lagi
Selepas mengurus shanji tukar pampersnya dan kasi susu. Shanji sy baringkan bawa dia tidur. Shanji lena tidur.. kesian kau anak.. entah macam mana nasibmu di hari akan datang. Sy menangis sambil peluk shanji
Shakid masuk ke bilik. Perasaan takut terus2 di hati. Sy berjanji kalau ada peluang sy pasti akan lari. Shanji anak bersedialah kita akan lari. Barang2 baju sudah ready.. bila2 masa kami akan lari
Shakid duduk di birai katil
Shakid: jaan.. sy minta maaf..
Sy duduk. Sy mahu berbincang dengan dia. Sy mahu bersuara, biarpun dalam ketakutan sy mesti nyatakan apa masalah utama kami di sini
Sy: abg.. bolehkah lepas ni kita kurangkan bersama?
Shakid: jaan sy minta maaf.. tapi kau isteri sy. Kau mesti layan bila masa sy mahu. Itu tanggungjawabmu jaan.. jaan sy cinta..kau faham?
Sy: tapi sy penat.. sy tidak boleh....
Shakid: jaan jangan cakap! Jaan isteri sy. Jaan mesti taat sama suami. Sy berani bersumpah! sy tidak pernah main mana2 perempuan. Sehinggalah sy jumpa jaan. Sy baru kenal itu seks macam mana. Sy terus teranglah ramai lagi perempuan di pakistan sana cantik2 tapi hati sy sudah sama jaan. Sy berduit.. bila2 masa sy boleh cari perempuan utk seks tapi sy tidak mau jaan. Sy setia sama jaan..
Sy: hmmm..
Shakid: jaan biarlah sy berterus terang sama jaan. Sy tidak pernah suka mana2 perempuan sampailah sy jumpa jaan di rumah masa tu. Jaan menangis.. hati sy rasa lain. Mula2 sy tidak suka jaan sebab masih budak. Tapi bila dady jaan suruh kahwin sy terfikir mau selamatkan jaan. Sy hanya kesian mulanya tapi akhirnya sy jatuh cinta sama jaan
Sy: kenapa kau mau kahwin sy?
Sy mahu tahu dari mulut dia sedangkan sy sudah dengar perbincangan mereka tempoh hari. Sy mahu tahu hari ini
Shakid: Dady ada hutang duit 6ribu. Dia banyak hutang jaan. Dady bagi jaan sama sy supaya hutang langsai. Lagipun sy janji akan langsaikan hutang dia sama orang lain. Banyak hutang dady sana sini
Sy: hmmm (menangis)
Shakid: sy mula2 tidak suka jaan sebab masih budak. Tapi dady jaan bilang dia mau jual jaan sama Mr.john. Sy kesian sama jaan.. jadi sy terpaksa cakap tunggu umur jaan 15 tahun baru sy mau kahwin
Sy: ..... (hanya air mata)
Shakid: jaan jangan nangis.. Biarpun mula2 sy tidak suka jaan tapi bila malam pertama kita kahwin abi sudah cintakan jaan. Sy sangat2 cintakan jaan
Sy: sampainya hati dady..
Shakid: yaa itulah sy sudah selamatkan hidup jaan. Jaan hidup senang. Sy tidak mau jaan kena jual. Hati sy sayang jaan seorang
Sy tunduk menangis geleng kepala tidak. Dady menjual sy adalah satu kesalahan besar. Shakid pula cuba menyelamatkan sy tapi begini cara pun salah. Sy geleng kepala menangis
Shakid menangis. Kepala sy dia ambil letak di dadanya. Shakid peluk dan cium dahi sy penuh kasih dan cinta
Shakid: jaan jangan kasi cemburu sy.. sy tidak dapat kawal hati kalau marah. Sy sayang jaan..
Pelukan shakid. Air mata dia sy dpt rasakan. Memang shakid cintakan sy. Tapi kenapa harus begini..?
Shakid: jaan dengar sini.. adat kami tidak sama dengan bangsa kamu jaan. Kalau ikut adat kami kau isteri hanya di sisi suami. Tidak perlu bercerita sama lelaki atau berkawan2.. cukup jaga suami dan anak. Jaan sy tidak mau sakiti kau lagi.. jaan i'm sorry
Sy: tapi itu hanya facebook.. tiada orang akan kenal kita
Shakid: mulai sekarang jaan jangan buka facebook lagi. Kalau sy kedapatan jaan online sy pasti pukul jaan lagi. Jaan.. sy belikan jaan macam2.. apa pun sy cukupkan. Please jaan dengar cakap abi saja.. sy kuat cemburu..
Sy: hmmm...
Shakid: jaan dengar cakap abi yaa?
Entahlah mau setuju atau tidak. Yg pastinya sy memang mau larikan diri lepas ni. Sy sudah nekad lari. Berapa kali pun dia cakap tidak mau memukul tetap akan pukul. Sy diam dalam pelukan shakid. Shakid manjakan sy lagi..
Pagi
Suasana kembali seperti sedia kala. Sy sediakan sarapan dan pakaian shakid. Shakid sudah ready p kerja. Sy hantar dia ke depan pintu dan salam. Shakid kembali manja dan memang selembut kapas. Hati sy sedang rancak planing mau larikan diri hari ni. Sy mau bawa anak sy lari.. Rumah ini sudah menjadi neraka..
Shakid di luar grill
Punyalah sy terkejut... Shakid lock kendadu di grill. Sy panik
Sy: abg kenapa kunci grill?
Shakid: sy tidak mau jaan keluar rumah atau lari. Biar jaan di dalam rumah saja! jangan keluar!
Sy: abg macam mana kalau ada kebakaran? Bagi sy kunci tu..
Shakid: tidak jaan. sy tidak mau bagi kunci. Sy takut jaan larikan diri
Sy: bawa sini kunci tu..!
Shakid: jaan i love you. abi jalan dulu..
Sy: abang....
Shakid terus jalan. Shakid kunci kami dari dalam macam manalah begini? Sy dukung shanji. Air mata menitik lagi.. di awal pagi sudah di temani air mata. Sy ke bilik mencari telepon.. telepon pun sudah tiada. Ya Tuhan.. shakid kejamnya kau
Sy terduduk menangis. Sy risau kalau ada apa2 terjadi. Sy tidak kisahkan diri sy lagi tapi anak sy masih kecil. Ya Tuhan..
Setiap beberapa jam shakid balik ke rumah. Kunci dan telepon dia sembunyikan. Shakid bilang ini pengajaran bagi sy sebab chat orang luar. Shakid penuh amaran. Kembali lagi amaran bunuh. Kali ini sy tidak kisah di bunuh lagi tapi anak menjadi taruhan dia. Sy menangis
Shanji memang sudah lepas menyusu badan sebab shakid bilang biar shanji minum susu botol. Tapi kadang sy susukan juga. Jeles sama anak sendiri. Mau dia saja yg menyusu kali. Sy terpaksa ikut apa saja sebab sekarang anak sy akan sentiasa jadi taruhan. Mahu lari pun tidak dapat lagi. Semenjak post di facebook banyak perubahan di dalam rumah. Setiap hari hanya lah ketakutan di dalam rumah sendiri
Shakid: jaan jangan nangis! Tadi sy dari rumah kak niz. Esok kita hantar shanji rumah dia!
Sy: kenapa?!
Shakid: ini budak sy tidak suka! Kuat menangis!
Sy: sy tidak mau!!
Shakid: jaaaaaann.... sy mau bawa jaan p KL esok.. sebab tu lah shanji tinggal sama kak niz dulu
Sy: buat apa di KL?
Shakid: sy ada urusan niaga di sana.. sekali sy mau bawa jaan honeymoon. Memang sy mau bawa jaan honeymoon
Sy: hmmm
Pagi tu kami hantar shanji di rumah kak niz. Aduhhh masih kecil lagi baby ni sy tinggalkan sudah. Shakid bilang kami akan balik juga. hanya 3 hari perjalanan. Sy dukung shanji makin berat dan besar.. muka shakid ada di muka shanji
Sy: Anak.. ammi jalan dulu yaa.. nanti ammi pulang
Sy kiss baby shanji. Siap kesemuanya kami bertolak menuju ke airport
Pertama kali sy menaiki kapal terbang. Shakid memang jaga sy sepenuh hati. Hati gembira kembali terlupa perkataan 'punching bag'
Setibanya di bandar xx
Wowwww shakid bawa sy honeymoon di satu hotel mewah. Pemandangan laut. Kami di satu chalet. Ini kali lah punya cantik ni tempat. Sebuah penginapan rumah di bawah laut ada beranda utk duduk santai di luar. Boleh juga mandi terus ke laut., semuanya tersedia indah. Sy kebaruan.. maklumlah baru terlepas dari kandang neraka. Rasa cinta pada suami kembali lagi. Betul2 hati terlupa kesakitan punching bag
Masuk saja di bilik hotel. Terus2 asereje..
Round kedua beraksi lagi.. huhu.
Shakid: jaan i love you..
Siap round kedua. Kami mandi dan bersiap2 mahu menuju ke rumah pakcik shakid. Pakcik shakid seorang business men di KL ada gedung pakaian yg besar. Shakid pun ada urusan dengan pakciknya pasal kedai. Sy follow saja..
Shakid kembali lagi menjadi selembut kapas. Shakid biarkan sy bertelepon macam biasa cuma itulah kalau kedapatan memang sy akan mati di pukul lagi. Jadi post di krtb masa tu sy tidak dapat baca komen2 lagi..
Kami menuju ke rumah pakcik shakid. Sampai di rumah pakciknya. Satu apartment besar.. ada dua orang anak lelaki dan perempuan. Anak perempuannya bernama jendra punyalah cantik mata berwarna hijau. Benarlah shakid bilang peremouan pakistan memang cantik2. Tapi ada sombong sikit. Pandangan pun lain macam. Menurut shakid jendra ni pernah hampir di jodohkan dengan dia, tapi shakid tak mau sebab sudah anggap seperti adik sendiri. Tapi jendra manja2 lain macam juga ni..
Shakid: jaan... jan jangan jeles ok? Sy tidak suka dia. Sy sayang jaan seorang saja
Sy: hmm.. kenapa dia mesra dengan abg? Kalau abg boleh pula mesra dengan perempuan lain?
Shakid: haha. Jaan sy sayang jaan seorang ja. dia sudah biasa begini. Jaan sy cintakan jaan, hati sy sama jaan seorang. I love you..
Sy: hmm
Shakid: cantiknya jaan. Pertama kali abi tengok jaan begitu sayangkan abi. Jaan cintakan abi kan?
Sy: 😊 yaa..
Shakid peluk sy dan manja2 lagi. Dalam masa yg sama Makcik shakid tidak duduk diam. Pandangan dia sinis. Yalah sy ni bangsa lain. Tambah2 lagi shakid begitu sayangkan sy. Shakid manja2 begini depan orang sy rimas juga tapi sy sayangkan shakid. Shakid mesra dengan sy saja
Tiba-tiba
Pakcik shakid dan anak lelakinya baru sampai rumah. Omooo.. anak lelakinya punyalah hensem haha. Memang semua hensem2 dan cantik2 ni keluarga shakid ni. Sy diam2 saja..
Shakid dan pakcik terus runding bisnes. Sy duduk di sofa tengok tv. Tiba2 anak lelakinya bernama yaden duduk lah di sofa sebelah bawa bercerita. Sy cerita jugalah.. tapi kalau sy tahu akibatnya begini lebih baik sy tidak ikut ke sini
Sy dan yaden cerita begitu saja sambil tengok tv. Rupanya shakid tidak puas hati
Petang jam 2
Kami minta diri pulang sebab ada beberapa buah kedai saudara2 shakid mesti di kunjungi hari ni
Dalam perjalanan pulang shakid diam saja. Sy pun tak tau apa hal lagi ni. Shakid bawa sy makan di satu restaurant tapi masih diam. Tiada cakap apa2.. sy pun diam ja lah
Kami teruskan perjalanan ke kedai2 saudara shakid. Memang kaya2 lah semuanya. Sy diam saja.. bersalam pun tidak. Sy hanya berdiri sebelah shakid. Sekejap2 shakid jeling tajam. Entah apa masalah lagi ni
Malam
Kami menuju balik ke hotel. Pemandangan luar hotel yg begitu romantik. Bilik di bawah air. Hembusan bayu memang terasa segar. Angin yg meniup rambut terasa begitu sejuknya malam ni. Sy mendongak ke atas langit.. cantiknya ciptaan Tuhan. Bulan dan bintang bersinar di atas sana. Ya Tuhan.. suluhlah hidupku seperti Engkau memberikan cahaya pada alam ini
Shakid suruh masuk ke bilik. Pandangan lain macam. Entah apa masalah sy takut. Sy cepat2 ambil towel masuk ke tandas. Shakid teriak dan ketuk pintu tandas kuat
Tok tokkk tokkk
Shakid mengetuk pintu tandas hampir mau pecah, sy ketakutan. Cepat2 pakai towel balik dan buka pintu
Shakid di luar pintu tandas. Mata merah
Shakid: jaan kau keluar sekarang..!
Kaki baru selangkah menuju keluar. Shakid terus angkat sy dan hempas badan sy kuat di atas katil. Shakid tindih badan sy.. jari jemarinya dia bunyikan. Bunyi kegeraman mahu menumbuk. Sy takut bergegar seluruh badan nampak keadaan shakid sekarang
Shakid tindih badan sy. Dia pegang kuat pipi dengan sebelah tangannya. Genggaman tangannya kuat di mulut sy sampai terasa bibir terluka
Shakid: kenapa kau bodoh?!!! Kenapa kau gatal?!!! Kau tau kan kau tu isteri sy !!!!
Sy: apa sy buat...?
Shakid: kau taukah...?!!!! Apa makcik sy bilang? Kau perempuan murahan! senang2 bercerita dengan lelaki!!
Sy: lelaki mana..?
Shakid: sy sudah bilang kan. Kau jangan suka2 bercerita dengan lelaki biarpun itu adik lelaki sy!!!! Kau isteri sy jaan !!! Kami tiada adat perempuan senang2 bercerita dengan lelaki lain!!!!!
Shakid pegang muka sy kasar. Dan LUDAH !!!!!!!!!! puiiii !!
Sy mengelak tidak dapat. Sy mau teriak leher sy di cekik. Sy melawan sebab mau terangkan tiada apa2 pun masalah di sini
Sy: yaden kan sepupu abg. Kalau tak layan di cakap sombong pula!
Shakid: apa kau mau peduli semua tu?! Sy ni suami kau!!! Kau taukah apa pakcik sy bilang tadi?!!
Ludah lagi! Puiiii!! Puiii !!!! Habis muka sy terkena ludah !
Sy: lepaskan sy...... (menangis)
Shakid: kau taukah?!!! Pakcik sy bilang sy tidak pandai mendidik isteri!!!! Tidak pandai jaga kelakuan isteri !!!!! Sy bunuh kau jaan!!!
Ludah lagi..! Puiii!!! Pakkk!!! Pakkk !! Kedua pipi kiri dan kanan di balas tamparan. Ya Tuhan
Shakid: sy bunuh kau jaan.. !!!
Ludah lagi dan tampar. Akhirnya sy bersuara teriak kuat. Kesakitan hati terpendam selama ini
Sy: kenapa kau buat sy begini hahh??!!! Kau tidak taukah kau sakitkan badan sy! Sakitkan hati perasaan sy! Kau manusia apa!!!
Shakid: jaan kau melawan sy jaan...? Kau lawan cakap sy jaan....???!!!!! Kau lawan?!
Sy: yaa!!! Jadi kau dengan jendra tadi boleh pula mesra2!!! Kau ingat apa yg sy nampak tadi?!!
Shakid terus berdiri angkat sy bawa keluar beranda belakang bilik hotel. Sy teriak minta di lepaskan tiada daya. Shakid buang sy ke dalam air laut
Blurrrrooooopppppp sy termasuk ke dalam air laut. Mata sy masuk air.. hidung sy termasuk air masin.. sy cepat2 keluar dari air masin. Berenang pun tidak pandai. Sy meminta tolong.. telinga dan hidung sumbat masuk air. Pedihnya
Sy: tolong.. aahh tolong.. (tercungap2 kepayahan mulut masuk air masin. Sy hampir lemas)
Shakid turun berenang ambil sy naik atas. Di tengah malam jam 11.45 keadaan sy hanya pakai seluar dalam dan bra di tengah laut. Ya Tuhan sy hampir lemas... kuat dada sy bernafas di beranda hotel. Shakid hanya pandang sy. Sy sapu dada sendiri.. sejuknya
Shakid tarik bawa sy masuk ke bilik lagi. Dia tendang barang2 di dalam bilik. Sy duduk di penjuru bilik kesejukan dan ketakutan. Apa doa terakhir sy masa dalam air masin tadi 'sy tidak boleh mati. Anak sy menunggu kepulangan sy. Ya Tuhan anak sy...'
Sy terus2 menangis. Shakid buat bodoh mandi
Tiba2 pintu di ketuk dari luar
Shakid keluar buka pintu. Shakid bilang "kau diam jaan! Kau pura2 tidur sana!!". Sy baring di katil ambil selimut dalam keadaan basah lagi ni. Badan mengeletar. Shakid penuh dengan amaran nama "shanji". Ketakutan kian terasa.. dunia semakin sejuk
Shakid buka pintu
Staf hotel: Selamat malam tuan
Shakid: ada apa?
Staf hotel: tadi kami dapat aduan dari bilik sebelah macam ada pergaduhan di sini..
Shakid: tiada apa2 pun.. kami baru mau tidur
Staf hotel: kami hanya mau tau apa yg boleh di bantu. Ada masalah?
Shakid: jangan busybody lah! Kami tiada apa2.. mungkin bilik sebelah tu! Kami ok
Staf hotel: kami akan tinjau dari masa ke semasa.. kalau ada komplen lagi kami akan datang balik
Shakid: ok. Kamu boleh jalan!
Shakid tutup pintu
Shakid terus buka selimut tindih badan sy. Shakid mula lagi tiragan dia. Dia kiss ganas sampai bibir sy terluka teruk. Sy melawan teriak di muka dia dan tendang pahanya. Sy betul2 tidak tahan di layan begini
Shakid berdiri ambil tali pinggang. Shakid menghayun dan terus menghayun di badan sy
Sy: Sakit..! kau tau kah apa rasa semua ni??!
Shakid: kurang ajar!!! Pantang adat kami isteri durhaka!! Kenapa kau melawan dan tidak mau layan sy hahh?!!
Shakid tampar sy berkali2 di pipi kanan dan kiri sehingga sy tiada peluang bersuara. Muka sy terus2 di ludah dan leher sy di cekik. Puuiiii!!! Puiiii !! Bibir sy berdarah.. air mata tidak terkira lagi. Shakid cekik kalau sy teriak atau menangis kuat. Sy ambil bantal selamatkan perut yg baru kena bedah terasa ngilu dan sakit..
Sy: abg perut sy sakit.. sakit bah!!
Shakid: sejak bila kau jadi isteri durhaka??!!!
Sy: apa sy buat semua salah! kalau kau semuanya betul kan?!
Shakid: kau lawan sy?! Pantang sy kalau di cabar!! Kau isteri sy!!! Kau dengarkah?!!!
Shakid ludah muka sy berkali2. sy tidak terdaya melawan. Badan sy terlalu letih dan lemah. Kesan air masin masih pedih di telinga dan hidung. Bibir sy berdarah
Kejap2 muka sy di ludah, sambil diajak bersama dengan kasar.. ya Tuhan. Sy meraung tidak mau.
Shakid: Ini hadiah utk isteri kurang ajar macam kau!
shakid kepenatan sendiri. Dia buat bodoh dan terus baring tidur. Sy masih menangis berdiri menuju ke tandas
Sy menangis sekuat hati. Sy pandang muka lebam di bibir berdarah bercampur dengan air maninya. Sy muntahkan sepuas hati. Pedih rasanya di buat seperti ini..
Sy buka air dan mandi. Siap mandi sy masih duduk di dalam tandas menangis kesejukan. Terasa mahu mati saat ini. Sy duduk dan tertidur di dalam tandas.. pengsan
8 Pagi
Sy sedar diri sudah di atas katil dalam keadaan berselimut. Shakid peluk kemas dari belakang. Tangannya membelai rambut sy lagi
Shakid: jaan... abg minta maaf..
Sy diamkan diri. Bibir luka badan lebam. Shakid membelai sayang lagi. Entahlah.. bagaimana melupakan kisah ini
Shakid ini bukan ertinya jaan (sayang) sy bukannya kau punya jaan.. kalau sayang bukan begini caranya..
Kami bersiap2 mau balik ke sabah. Rindunya dengan shanji. Baru 3 hari berpisah memang sedih. Tambah2 lagi perjalanan kami begini rupa. Katanya ini honeymoon kami tapi seperti mimpi ngeri pula. Sy terus berdiam diri.. tidak mau cakap apa2 lagi. Shakid begitulah memujuk manja lagi. Sy malas
Kami naik flight pulang ke sabah
Sampai saja terus ke rumah kak niz. Shakid saja yg turun ambil shanji sebab muka sy cedera teruk. shakid tidak mau kalau kak niz tau keadaan sy sekarang. Muka macam orang baru habis bertinju. Ya Tuhan anak ini bagaimana kehidupan dia di hari akan datang? Tolong lah sy..
Kami balik ke rumah
Keadaan stabil lagi. Sy di benarkan pakai telepon itupun hanya utk dia call saja. Sy tidak boleh online facebook lagi. Tiada istilah sy boleh keluar lagi atau apa tindakan pun tidak boleh sebab shakid berduit. Bila-bila masa orang kaya ada agendanya sendiri. Tambah2 lagi shanji macam mana? Sy terus diamkan diri. Shakid makin cinta lagi.. hmmm
Masuk ke rumah saja sy manjakan anak. Sy baring bagi dia menyusu di bilik. Shakid masuk bilik. Inilah kelemahan dia cepat terangsang. Sy lepaskan shanji menyusu letakkan dia di katil bagi dia tidur bagus2. Siap saja shakid angkat sy ke bangku. Shakid ajak bersama. Siap !
Shakid: jaan jangan simpan dendam dalam hati ya? Sy sayangkan jaan..
Sy no respon. Malas! tak tau mau jawab apa lagi. Shakid angkat sy masuk bilik mandi sama2. Shakid terus2 mau lagi.. astaga
Siap !
Shakid: jaan... please jangan dendam sama sy?
Sy: hmm..
Shakid: jaan i love you
Begitulah berubah lagi menjadi kapas. Shakid layan sy seperti permaisuri lagi. Memang betul2 lah shakid ni gila.. sy bersabar dan terus bersabar. Jauh di sudut hati memang sy cintakan shakid dari mula hingga kini. Tapi bila teringat semua ni... hati sy pedih
Pagi
Seperti biasa shakid sudah jalan p kerja. Shakid kunci grill lagi. Sy merayu jangan di kunci. Sy berjanji sumpah tidak akan keluar rumah tanpa pengetahuan dia. Akhirnya shakid tidak kunci.. dia jalan penuh dengan amaran bermacam2
Sy cuba lupakan semuanya
Sy buka telepon install facebook lagi. Sy bacalah komen2 dari semua orang. Sy berterima kasih banyak komen2 yg memberi kata2 semangat. Ada juga komen yg lucu2.. mungkin mesej sy tu nampak lucukan? Huhu. Tapi masa tu sy hairan ramai yg tag nama Andrea Kiss 😎 dua2 tangan di pocket. Sy terbaca komen dari Andrea dia bilang 'kepada pengirim mesej ini kau bacalah cerita beautiful me. 7 kali o'. Woww!! sy p lah buka timeline Andrea, penulis rupanya. Sy mula membaca kisah beautiful me. 1 minggu baru habis baca. Huhu ternyata kehidupan lisa jauh lebih bagus dari sy. Sekurang2nya lisa berpelajaran dan di sayangi. Saya?? Kenapa Andrea terfikir bagi tajuk "Jaan punching bag"?? Sebab kisah sy ni seperti orang yg tiada guna! Tiada masa depan! Kalau sy meluah sama orang lain mau kah orang berkawan dengan sy? Kalau sy cerita tidakkah sy hanya mengaibkan diri sendiri? Cukuplah kamu tahu kisah sy ni melalui penceritaan novel. Terima kasih Kakak Andrea kerana coretan pena ini telah di ceritakan semula utk di jadikan pengajaran dalam hidup.. Terima kasih yg terus menyokong dan masih mahu berkawan dengan sy. Sy berterima kasih kerana cerita sy sudah sampai ke hati2 pendengar yg lain
Petang tu sy mesej lah page andrea 08.08.2017 1.52pm
Sy: Hye Andrea.. sia ada baca kau punya komen sana sia punya post di krt borneo... sia sudah baca kisah si gentua sm si lisa. Hermmmm si lisa ada sama sikit sama sia. Tapi jln cerita sy sgt berbeza.. bolehkah kalau sia share cerita sia di sini.. sia langsung tiada kawan utk meluah apatah lagi adik beradik langsung tiada.. kalau boleh nanti sia cerita kisah hidup sia.. macam mana sia boleh kahwin di uisa yg muda 15 tahun ni
11.08.2017 5:40am. Andrea balas mesej sy
Andrea: Hi beautiful xxxx. Boleh. kamu cerita saja k. Kamu hantar saja cerita nanti sy baca habis baru boleh bagi tajuk. Thank you
12.08.2017 11:55am
Sy: Tq Andrea.. nti ada masa sia type. Sbb sia guna fon pun curi2 buka fb.. tqsm..
12.08.2017 4:01pm
Andrea: Orait dear. Ramai menunggu kisah kamu di sini
Sy luahkan kesemuanya dari mula. Itupun dalam keadaan curi2 buka facebook. Bila ada shakid sy uninstall facebook lagi
Shakid: jaan.. minggu depan abi bawa balik pakistan
Sy: pakistan...?
Shakid: yaa.. Lahore, pakistan
Sy: kenapa..?
Shakid: mau jumpa keluarga di sana..
Sy: jauh tu kan..?
Shakid: ya..
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan Punching bag Part 11
Terima kasih utk semua sokongan dari readers. Sy sangat terharu sebab ramai yg sayangkan sy di luar sana. Ramai yg ambil berat pasal diri sy. Jangan risau sy masih ok dan baru saja ok. Sy sibuk sekarang ni membina kehidupan yg baru. Seperti yg sy cakap sy tidak akan membuat sebarang laporan polis atau apa2 tindakan. Sy sudah maafkan semua orang di dalam penceritaan ini. Biarlah menjadi iktibar buat kita semua. Kepada ibu2 yg sayangkan anak mereka jangan sesekali tinggalkan anak dengan bapa penagih. Sy tiada pilihan masa tu, apa yg sy ingat cinta mamy hanya sementara. Kepada kamu semua yg ada kehidupan di hari ini jalanilah hidup dengan seindah-indah kehidupan. Kisah "jaan punching bag" tinggal beberapa episode lagi. Sy berterima kasih kepada penulis cerita kakak Andrea, kepada Elli pemenang cover pilihan dan kepada semua readers yg sy sayangi. Terima kasih utk doa kalian dan kata2 semangat...
'Yang baik itu datangnya dari ALLAH, yg jahat itu datangnya dari manusia... Ya Allah.. Ya Rabbi.. maha memberi dan lebih mengetahui..'
Shakid bilang kami akan ke pakistan minggu depan. Tiada apa perlu di fikir.. apa lagi tentang duit. Semua shakid yg atur. Sy hanya ikut. Sekarang ni shakid tidak memukul lagi malah terus memberikan kasih sayang yg melebih-lebih
Shakid: kesian jaan...
Shakid menangis sambil pegang muka sy dan lengan yg penuh dengan lebam. Shakid menitiskan air mata.. Air mata? Apa nilai sebenar air mata? Sy pun terikut menangis sebab teringat tangan yg membelai ini adalah tangan yg hingap pedih di badan. shakid peluk sy penuh kasih
Shakid: jaan abg minta maaf sy tidak mau sakiti jaan lagi. berapa kali pun sy cakap tidak mau sakiti jaan sy tetap terpukul. sebab sy tidak dapat kawal emosi. Jaan jangan benci sy.. Jaan cinta sy yaa...? jaan jangan pergi tinggalkan sy... sy cintakan jaan seorang ja
Sy: hmmm..
Sy hanya diam tanpa suara. Malas mau bercakap lagi. kalau sy bersuara tetap akan terjadi juga. Memukul ni bukannya sekali dua. Sudah berkali-kali. Badan ini sudah ada coraknya sendiri. Luka semalam belum sembuh lagi tapi akan di tambah corak lagi. Air mata yg menitik adakah orang bersimpati?? Orang pun tidak tahu keadaan sy macam mana. Siapa yg boleh tolong budak bodoh macam sy? Sekolah pun tiada.. Apa pengetahuan pun tidak ada. Apa lagi belajar undang-undang negara. Sy hanya percaya apa yg ada depan mata iaitu sy ada dady dan suami. Sy tiada sesiapa lagi
Dari petang tadi sy menunggu shakid pulang. Tiada. Sy call shakid, dia bilang tidak mau balik malam ni. Ada urusan. hmmm
Sy: urusan apa bang?
Shakid: Jaan sy sangat menyesal sebab selalu pukul jaan. Hari ni sy betul2 nampak keadaan badan jaan sangat teruk. Sy menyesal!
sy: abg di mana ni?
shakid: abg tidur di rumah kak niz malam ni. Jangan cari sy malam ni. Sy cuba tenangkan diri. Sy tidak mau sakiti jaan lagi.. hati sy pun sakit
Sy: kenapa begitu..? balik lah sy sudah maafkan abi..
Shakid: tidak jaan. malam ni saja. sy mahu pisah dulu sama jaan.. sy mau rasa tidak dekat sama jaan supaya sy berfikir tidak sakiti jaan
Sy: ok..
Kak niz call sy juga. Dia bilang memang shakid tidur di rumah dorang malam ni. Kak niz bilang muka shakid kecewa betul ni. Kak niz tanyalah apa masalah kami. Sy cerita sedikit ja supaya perkara tidak menjadi besar. Kak niz terkejut juga sebab shakid tampar sy. Sy hanya cerita shakid tampar.. selebihnya biar sy simpan utk memori sendiri. Kak niz tidak sangka perangai shakid begitu rupa. Sebab shakid yg dorang kenal seorang yg baik. Biarpun shakid tegas tapi semuanya bertempat. Memang tidak ada seorang pun percaya shakid orangnya kuat memukul. Kalau sy cakap dia buat begitu begini.. semua itu adalah kesalahan sy. Tiada orang akan percayakan sy...
Selepas kak niz tahu yg shakid pernah tampar sy.. kak niz cuba nasihatkan shakid jangan buat begitu lagi. Shakid cuba berubah sebab dia pun tidak mau menyakiti sy lagi. Haraplah nasihat kak niz tu dia dengar
Malam yg dingin. Mungkin betul jugalah tindakan shakid pisah satu malam ni. Biar shakid fikir apa masalah kami di sini. Malam ni sy sangat tenang tidur dengan shanji. Sy belai muka anak.. teringat inilah muka shakid
Shakid apa pun yg kau buat dengan sy kenapa hati sy masih cintakan kau? Demikian rupa pun kau mencintai sy melebihi segalanya. Tapi kenapa perlu ada keganasan dalam perhubungan kita? Sy takut dengan rumah sendiri. Takut pada suami sendiri..
Begitu besarkah cinta? Sy pandang muka di cermin seteruk gambaran cover album ini lah wajah sy. Bila sy di hias dengan kasih sayang maka cantiklah sy. Bila masa sy di dera maka gambaran wajah di sebelah itulah jaan
pagi
Sebagai seorang isteri sy masih mengharap shakid akan berubah menjadi suami yg baik. Sy dan shanji baring di ruangtamu. Hati tetap risau dari semalam shakid tidak pulang
Shakid baru sampai. Muka yg sayu..
Sy sambut di depan pintu. Ciuman penuh kasih dan cinta kembali lagi. Shakid peluk sy menangis sekuat hati
Shakid: i'm sorry jaan.. Sy sayangkan jaan. Sy tidak dapat kawal kemarahan sy. Sy tidak mau pukul jaan lagi
Sy: abg.. sy risau dari semalam abg tak balik
Shakid: sy tidak boleh pisah dengan jaan. sy sudah rasa.. hati sy makin sakit
Sy: sudahlah.. jaan sudah maafkan abi
Shakid peluk sy penuh kecintaan. Bersemarak lagi cinta kami. Mulai hari ni sy akan dengar cakap shakid. Kalau benda yg menyakitkan hati dia sy tidak akan buat lagi. Sy cukup menyayangi keluarga kami. Sudahlah anak masih baby.. shanji dan shakid adalah orang yg memberikan sy rasa masa depan itu lebih cerah di sana...
Sy: lain kali jangan tidur luar lagi ok?
Shakid: jaan pun rindu abi?
Sy: (angguk kepala. Menangis. Entahlah..)
Shakid: jaan jangan menangis...
Shakid menangis. Sy dalam pelukannya menangis. Terasa kesakitan puncing bag hilang lagi. Shakid membelai manja lagi..
Sy: abg kahwinlah satu lagi..?
Shakid: kenapa jaan suruh sy kahwin lain?
Sy: sy sudah tidak tahan layan abg. Sy penat urus anak.. urus rumah.. lagipun sy kena operate. Luka dalaman masih belum sembuh. sy tidak tahan
Shakid: jaan sampai hati jaan cakap begitu.. Sy tidak mau kawin lain. Sy maukan jaan seorang ja
Sy: abg carilah perempuan lain..
Shakid: Jaan sy sudah bilang berkali-kali.. sy ada duit. Bila-bila masa sy boleh cari perempuan tapi sy masih ada akal fikiran. Sy takut ada penyakit dan dosa. Sy tidak pernah s*ks selama ni. Sy tahu pun selepas kahwin dengan jaan
Sy: hmm...
Shakid: jaan bersyukurlah Abi setia sama jaan. Lelaki di luar sana banyak main perempuan sebab bosan dengan isteri mereka..
Sy: jaan penat bah.. abi kuat mau bersama..
Shakid: jaan kita akan hantar shanji p pakistan. Jaan lepas ni tidak akan penat lagi. Jaan tidak perlu risau sebab abi akan tolong jaan buat kerja rumah. Jaan hanya perlu jaga abi seorang...
Sy: tak taulah.. sy takut sakit dalaman sy ni..
Shakid: tidak jaan. lepas ni pasti semua ok. Jaan taukah bila jaan layan abi.. abi semangat kerja
Sy: hmmmm....
Shakid: jaan hanya layan abi saja. yang lain abi tolong jaan ok? jaan pun sudah kena suntik perancang lepas ni tidak akan mengandung lagi
Sy: kenapa shanji di hantar ke pakistan?
Shakid: biarlah keluarga yg jaga. kita hidup berdua di sini dulu. Bila shanji sudah mau sekolah baru dia sekolah di sini..
Sy: sy tidak mau pisah sama anak
Shakid: jangan risau shanji akan di jaga dengan baik di sana. keluarga sy di sana kaya pasti dia hidup mewah jaan...
sy: hmmm...
Shakid: sy sayang jaan...
Sy: hmmm...
Hari berganti hari. seminggu sudah berlalu
Shakid: jaan esok kita p pakistan
Sy: ok
Shakid: Jaan akan jumpa semua keluarga sy di sana..
Sy: ok
Tiba lah hari kami pergi ke pakistan. Kami transit dari KL baru ke Lahore pakistan. Perjalanan yg agak jauh mengambil masa berjam-jam. Harga tiket pun bukannya murah. Sy hanya ikut shakid. Shanji pun di bawa bersama
Menurut Shakid tujuan utama kami ke pakistan sebab mau hantar baby shanji di sini. Shanji akan di besarkan di sini. Biar shanji hidup di sini sebab keadaan lebih selesa. hmmm hati sy makin sedih berpisah dengan anak. Shanji baru berusia 5 bulan. kesian kau anak
Sy: abg sy boleh jaga anak kita di sini
shakid: biarlah keluarga sy yg jaga. di sana kehidupan lebih baik dan selesa. Jaan jangan risau kalau jaan rindu kita akan balik sini ataupun shanji akan di bawa ke sini
Sy: hmm...
Shakid: jaan.. jangan sedih ok. shanji pasti ok
Setibanya di bandar Lahore, Pakistan
Sebuah bandar yg besar dan pesat dengan pembangunan yg maju. Sepanjang perjalanan tadi bahasa yg di gunakan english dan Hindi. Kedua-dua bahasa sy tidak mengerti. Sy hanya ikut rentak. Shanji dalam pelukan
Beberapa Jam kemudian kami tiba di satu perkampungan xxx. Di rumah shakid. Omooo rumah sebesar-besar rumah seperti dewan persidangan. Di hadapan ada pintu pagar gerbang besar. Ini pintu utama masuk ke dalam rumah. Pintu pagar di buka.. Woww.. luasnya kawasan halaman rumah. Dari kejauhan tersergam sebuah rumah seperti istana. Memang keadaan rumah di sini semuanya besar2. Patutlah shakid bilang rumah di kk tu sempit. Rupa-rupanya rumah mereka ni huhu macam betul2 rumah istana. Luas tinggi dan sangat besar
Shakid ada 6 org adik beradik. Shakid adalah anak pertama dan tunggal lelaki. Patutlah shakid nampak tegas sebab sudah biasa terdidik erti tanggungjawab dengan keluarga dan adik-adik perempuannya. Adik perempuannya semua sudah berkahwin. Masing-masing ada anak. Shanji adalah cucu pertama dari anak lelaki..
Kami di bawa ke ruangtamu duduk. Ramainya menunggu kedatangan kami di sini. Sy di sambut dengan baik oleh mama mentua dan bapa mentua. Ramainya orang di dalam rumah ni semuanya bercampur ipar duai sanak saudara entah macam mana keadaan di sini terlalu ramai orang. Ruangan di bawah ni sudah macam padang bola.. sy mendongak ke atas rumah.. ada tangga utama menuju ke atas. Punyalah banyak bilik. Hiasan rumah betul2 macam yg dalam filem hindustan yg kita selalu tengok di tv
Shanji di dukung penuh manja.. Semua orang bilang "cute... cute..." itu bahasa sy fahamlah. Selebihnya semua bahasa asing. Kami hanya berpandangan senyum. Sy tidak dapat berkomunikasi hanya bilang "ya.. ya...". Satu hal di sini terlalu ramai adik beradik shakid.. lelaki perempuan bercampur. Ipar2 lelaki pun ramai. Sy sentiasa berhati-hati sebab sy tahu shakid kuat cemburu. Apa lagi dengan semua orang di sini. Sy tidak pandang yg lelaki. Sy hanya bercerita dengan Adik perempuan dan saudara perempuan shakid. Memang semuanya ok
Kedatangan kami di sambut dengan meria. Ada majlis jamuan lagi dari sanak saudara. Sy melayan ala kadar saja. Apa lagi kalau lelaki memang sy tak pandang takut shakid cemburu lagi. Lagipun sy tidak mahu bergaduh dengan shakid disebabkan hal-hal begini
Shakid bilang kami akan tinggal di sini selama dua minggu. Sy ikut saja. Shakid bilang isteri tempatnya di belakang suami. Sy mesti belajar adat istiadat di pakistan. Macam yg selalu dia bilang tidak perlu peduli.. Sy mesti diam dan ikut saja
Shanji di bawa oleh nenek dan datuknya berjalan-jalan maklumlah cucu baru. Lagi2 kacukan pakistan melayu. Shanji betul2 ikut muka shakid dan sedikit ada rupa sy
Shakid bawa sy naik ke atas rumah menuju ke bilik shakid. Pertama kali sy masuk bilik husband di pakistan ni. Pintu saja pun sudah tebal. Dinding batu semen.. Bila berdiri di atas ni terasa ruangan rumah boleh di pandang dari atas sangat luas. Shakid bilang ruangtamu wajib luas sebab bila masa keluarga berkumpul semuanya akan di situ berbincang. Lagipun ruangan itu di gunakan utk majlis keramaian dan tari menari
Shakid buka saja pintu biliknya.. Omooo... besar o. Katilnya yg luas. Tandas punyalah luas besar lagi dari bilik tidur sy di kampung. Kaya bah orang pakistan ni. Shakid bilang mandi dulu baru rehat. Sy p mandilah shakid pun ikut sama. Yayy.. terus2 lagi kena asereje
Shakid: jaan kau lah orang pertama ada dalam bilik sy.. sy mahu bersama jaan di atas katil sy..
5 minit kemudian
huhu lawanan sengit. Selesai perlawanan sengit tadi. Shakid bilang cepat siap dia mau bawa jalan2 sekitar rumah mereka ni. huhu besarnya..
Shakid bawa sy keluar jalan2 di halaman luar rumah mereka. punyalah luas.. sejuk lagi kawasan ni macam kundasang. Kawasan perumahan yg di kelilingi oleh bukit2 seindah tempat. . Ada masa-masa memang negara pakistan bersalji di beberapa tempat. Negara 4 musim. Shakid pegang tangan sy sambil berjalan. Punyalah sy ni kecil bah macam anak dia ja hahaa. Shakid bawa sy jalan keliling rumah
Woww Dapur dorang di bahagian lain. Sebesar2 dewan makan. Di sinilah semua orang makan. Adat mereka.. Lelaki akan makan duluan. Kemudian baru isteri dan anak-anak. Masing-masing punya tugas di sini sebab tiada orang gaji. Keadaan bilik semuanya sama macam yg lain. Bayangkanlah ada hampir 10 bilik di rumah ni. Semua keluarga ada di sini
Adik perempuan shakid hanya pandang kami senyum2. Sy memang tidak perlu bercakap bahasa pun tidak tau
Malam
Malam yg dingin. Nafas bersuara pun ada asap2 huhu. Sejuk. Sy cepat2 mandi ada air panas dan tub mandi. Memang selesa. Siap mandi pakai baju kesejukan. Shakid keluar saja dari kamar mandi apa lagi start lah enjin dia. Sejuk2 kama matilah tirangan husband memang tidak pandai habis
Sy layan sajalah
Sy betul2 kepenatan
Jam4 pagi
Shakid bangunkan sy. Aduiii awal buta begini ingatkan mau main lagi. Rupanya shakid bilang sy mesti turun ke dapur sekarang. Omoo jam 4 pagi.. Shakid bilang perempuan tidak boleh lambat bangun dari suami. Sy mesti bangun sebelum orang lain bangun. Sy masih kepenatan dari semalam 7 kali melayan suami. Sekarang sy di suruh ke dapur
Sy buka pintu saja sudah ada mama mentua berdiri di sini. Dia suruh kasi susu shanji. Sy susukan anak dulu baru tolong dorang buat kerja
Sy turunlah menuju ke dapur. Bangunan sebelah.. punyalah luas kawasan ni. Sy masuk dapur rupanya semua adik perempuan shakid sudah ada di sini memasak utk sarapan pagi. Aduiii dapur juga kah ni begitu luas. Berguni2 tepung. Sy minta tunjuk apa yg perlu sy buat..
Selepas sarapan pagi
Mama mentua bising2 tapi sy tidak faham. Kebetulan ada ipar lelaki nama dia adnan. Adnan ni suami kepada adik shakid. Adnan pernah ke sabah. Jadi dia boleh bercakap melayu. Adnan bilang mama mentua suruh sy sapu dan mop belakang rumah. huhu dalam hati sy.. kami kan tetamu terus2 o di suruh buat kerja. Shanji sy tinggalkan dengan abi dia
Sy buka lah pintu belakang lagi. Omooo...Punya luas mau di sapu ni. Sy termenung sekejap berdiri entah mau mula sapu dari mana. Matilah begini luas kawasan mau2 3 orang menyapu ni..
Tiba-tiba kepala sy kena ketuk oleh mama mentua
Mama mentua tunjuk2 tu sapu dan bising. Aduiii nah lain juga ni si ammi
Mama mentua sy cakap sama adnan. Jadi adnan pun tolong translatekan apa ammi cakap
Adnan: ammi bilang awal pagi begini tidak bagus termenung jauh begitu..
Sy: oh.. Sy berfikir macam mana mau sapu ni. luas betul
Adnan: Kawasan ni memang hari-hari mesti sapu dan mop. Cepatlah kau buat sebelum ammi bising kau.. apa2 hal tanya ja
Sy: ok
Takut-takut juga sy bercerita sama adnan nanti shakid jeles lagi. Tapi shakid bilang ok saja kali ni sebab bahasa sy tidak faham. sekurang-kurangnya adnan boleh tolong bagitau sy apa yg dorang cakap
Sy start menyapu dari hujung ke hujung. kawasan perumahan di sini sangat jauh dengan jiran. Keadaan di belakang ni berbukit-bukit. Sabar sajalah.. sejuk2 lagi ni. Siap menyapu.. Sy sambung memop lagi. Mau-mau patah pinggang. Baru hari pertama di sini sudah di bagi tugasan macam ni. Setahu sy lah kalau adat melayu tetamu akan di layan seperti tetamu.. Kalau sudah tinggal lama barulah boleh tolong membersihkan rumah. Ini sy baru sampai semalam.. Sambutan baik hanyalah semalam. Lepas dari semalam layanan berubah sudah. sy cuba positifkan diri mungkin sebab dorang anggap sy ahli keluarga sebab tu lah sy mesti membantu buat kerja rumah
Siap menyapu dan mop. Sy ke dapur minum air. Penatnya sy duduk di kerusi luar. Shakid datang ke tempat sy bawa shanji. Senyuman sy mekar kembali bila shakid dukung shanji terasa shakid seorang bapa yg baik
Tiba-tiba
Mama mentua datang lagi. Dia bising. Shakid explain apa ammi cakap
Shakid: jaan ammi suruh jaan cuci kain
Sy: aaah...?
Shakid: pergilah cuci kain sekarang!
Sy: kejap lah sy masih penat..
Shakid: kalau ammi atau baba suruh terus buat! jangan tangguh2.. pergilah!
Wahhh adat pakistan memang taat pada ibu dan bapa. Apa saja yg di suruh mesti terus buat. Tidak boleh ingkar. Sebab syurga itu di bawah telapak kaki ibu. Satu kelemahan shakid yg jelas nampak bila dia dengan keluarganya dia jadi seorang yg lemah. Ammi dan baba memang dia hormat dan sedikit pun tidak menjawab. Takut menjadi anak durhaka!
Sy: abg cuci kain di mana?
Shakid tunjuk di hujung sana ada sungai. Kena jalan melalui hutan baru sampai di tepi sungai. hmmm sy berdiri
Mama mentua arahkan satu ipar lelaki hantar semua kain kotor p sungai. 3 besen besar penuh kain. Sudahlah kain2 dorang ni semua besar2. Shakid bilang pergilah sana cuci kain. hmmm
Sy menangis dalam perjalanan menuju sungai. Sy tidak biasa kawasan hutan ni. Takut ada binatang buas atau apakah. Sekali sampai di tepi sungai nampak sudah kawasan air sungai yg deras. Hati sentiasa takut.. seumur hidup sy tidak pernah lagi mencuci di sungai.hmmm
Sungai yg luas dan sangat cantik. kawasan pergunungan yg sejuk. Air sungai yg jernih. Sy mula mencuci kain sambil menangis
Tiba-tiba
Ada pelukan dari belakang. Rupanya shakid datang cari sy di sini. Shakid bilang sorry..
Shakid: jaan kenapa menangis?
Sy: hmmm...
Shakid: kuat menangislah jaan ni..
Sy: sy penat tadi sudah mop lantai
Shakid: jangan nangis yaa.. mari abi tolong cuci kain. Kalau jaan penat nanti tidak dapat layan abi lagi
Shakid tolong mecuci kain. Bestnya mencuci kain sebab ada shakid di sini. Segala ketakutan hilang. Banyaknya kain ni.. Sabar sajalah
Shakid: jaan.. Adat kami di sini tidak boleh tinggi kepala sama ibu. Kalau ammi suruh buat itu jaan terus buat. Adik-adik perempuan sy semua dengar cakap
Sy: hmmm...
Shakid: mereka masing-masing ada kerja sendiri. Jaan jangan fikir kena suruh2 ok?
Sy: hmmm ok
Siap mencuci. Kami menjemur kain sama2. Siap menjemur shakid balik ke rumah ambil tuala dan sabun
Shakid: Jaan mari mandi sungai..
Sy: tak mau! sy penat sudah..
Shakid: marilah..
Sudah badan sy di angkat ke dalam sungai
Sungai yg luas ada kawasan batu-batu besar. Shakid bawa sy di sana. Memang tiada orang di sini.. sunyi
Shakid ajak berssama Sampailah adik ipar shakid mencari kami di sungai.. Aduiiii
Kami cepat2 pakai baju balik rumah
Setibanya di rumah. Mama mentua sy sudah di depan pintu membebel. Shakid hanya tunduk diam. Sy berdiri di sebelah diamkan diri. Mana sy faham apa dorang cakap ni. Adik bongsu shakid ni memang ada lain sikit. Macam dia tidak suka sy.. Sy tanya shakid kenapa ammi marah. Shakid bilang tiada apa2. Hmmm tapi sy tahu ada benda lain dorang ceritakan sebab mama mentua menjeling dan adik bongsu shakid macam marah
Shakid pujuk manja2 seolah-olah tiada apa yg berlaku. Sy kasi ok sajalah. Sy ambil shanji dan kasi menyusu
Malam
Shanji tidur di bilik nenek dan datuknya. Sy dan shakid di dalam bilik. Apa lagi projek saja ni si kawan. Keadaan yg sejuk2 lagi memang habislah kena hentam ja..
Pagi
Macam biasa sy awal bangun. Tolong-tolong buat sarapan dulu. kemudian sy buka pintu belakang menyapu dan mop. Pegang pinggang saja ni time menyapu.. punyalah penat
Sedang sy asyik menyapu. Anak buah shakid berumur 2 tahun tiba-tiba terjatuh dari tangga atas. Sy paniklah cepat2 p tengok kenapa jatuh. Aduiii berdarah bah mulut dan hidung ni budak. Sy cuba tenangkan ni budak. Tapi Apa yg sy dapat????
Jelingan dari mama mentua dan adik-beradik shakid semuanya menjeling tajam. Seolah-olah sy yg kasi jatuh ni budak. Tambah2 lagi sy sedang memop dan menyapu lantai. Lagi pun hanya sy yg ada di ruangan ini. Demi Allah! sy tidak tahu.. Buat apa sy mau jatuhkan anak sekecil itu? kenapa darah yg mengalir di badan itu bestkah rasanya? sy diam..
Mereka semua panik bawa budak tadi ke hospital. Sy di tinggalkan begitu ja.. Jelingan dan maki hamun dari dorang semua. Sy tahu itu nada marah dan benci..
Shakid tiba-tiba datang
Shakid: jaan apa sudah jaan buat..?
Sy: sy tidak buat apa2...
Shakid: kenapa kau mau bunuhkah budak tu?
Sy: Ya allah! sumpah sy tidak tahu budak tu bermain di sini. Sy di luar sana menyapu
Shakid: Jaan sy bawa kau ke sini supaya keluarga sy suka kau jaan.. tapi dorang sudah benci kau jaan..
Sy: jadi kenapa lagi ni? kau mau pukul sy..?
Shakid: Tidak jaan. sy tidak mau pukul kau. buat apa sy mau pukul kau lagi? Tiada hasil. Kau berdoalah budak tu tidak apa2..
Sy: bukan sy yg buat budak tu begitu...
Shakid jalan dan terus bercerita panik dengan yg lain pasal kejadian tadi. Adakah sy di salahkan..
Selelsai dari hospital budak tadi di bawa balik ke rumah. Tiada apa2 juga hanya cedera ringan. Tapi keadaan di rumah sudah menjadi lain.. Ya Tuhan tiada sudah senyuman mesra dari adik-beradik shakid. Mama mentua pun benci sy. Astaga.. itu budak berjalan pun tidak stabil. Dorang yg biarkan budak tu sendirian berjalan. Sy tidak tau apa2. Sy hanya mahu menolong tapi di salah ertikan..
Hanya beberapa hari semuanya sudah benci tengok muka sy. Tapi shakid memang tidak berubah dia tetap sokong sy. Memang tiada pukulan. Sy hanya berharap dengan shakid semoga dia pun tidak membenci sy.. Hidup sy dalam ketakutan berada di rumah orang
Tengah hari
Shakid suruh sy susun bajunya di dalam satu beg. Sy pelik jugalah
Sy: abg mau ke mana..?
Shakid: jaan sy mau ke khyber pakhtunkhwa..
Sy: di mana tu..?
Shakid: jauh dari sini. Abi pergi tidak lama 3 hari nanti abi balik
Sy: jaan ikut boleh?
Shakid: jaan jangan ikut.. abi pergi dengan sepupu. Jaan jaga diri ya.. jangan nakal2. Jaga shanji di sini
Sy: abg.. syg mau ikut
shakid: tidak boleh jaan. Ini urusan kerja.. sibuk lepas ni abi kena pergi ke bahria town dan hunza valley gilgit baltistan
Sy: hmm... abang..
Shakid: no worries ok?! Abi pulang juga..
Sy lambai tangan di luar tingkap bilik. Dari kejauhan shakid sudah menuju ke gerbang pintu luar. Shakid lambai tangan. hmmm sy duduk di katil menangis sampai tertidur
Tiba-tiba
Adik kedua shakid bernama anjana siram muka sy dengan air. Sy terduduk di katil. boleh-boleh dia masuk dalm bilik kami
Anjana: $$&$&//£/!&$&$€/¥(/(!!€!!
Sy: apa masalah ni...?
Anjana marah betul. Apa yg dia cakap langsung sy tidak tahu. Anjana terus tarik rambut sy dan tendang. Sy terduduk. entah apa masalah ni. Anjana tarik rambut sy sampai ke ruangtamu. dia tendang sy dari atas tangga. Terjatuh bah sy dari tangga atas sampai ke bawah. Sy hanya fikir shanji tadi macam mana
Adnan cepat2 leraikan pergaduhan. Sementara adik-beradik shakid yg lain hanya tersenyum dan bercakap seperti orang geram. Mama mentua sy ada di sini.. Bapa mentua sy hanya tengok. Beginikah adat pakistan?
Adnan: Isha dorang tanya kenapa kau tidur kerja rumah masih banyak?
Sy: adnan sy baru tidurkan adnan. sy penat tadi..
Adnan: isha si anjana tidak puas hati sama kau sebab kau kasi jatuh anak dia di tangga kemarin..
Sy: Ya Allah.. Bukan sy yg kasi jatuh.. Budak tu jatuh snediri..
Adnan: isha sy minta maaf.. kau jangan lah ambil hati sama dorang. kau sabar saja
Adik shakid bernama tania datang tiba2 lempar kain di muka sy. Punyalah sy terkejut. Semua hanya senyum. Mama dan bapa mentua hanya duduk melihat keadaan kami
Adnan: isha bagus kau cuci saja.. nanti dorang kerjakan kau..
Sy berdiri kesakitan kaki terjatuh tadi. Pelahan-lahan sy angkat satu2 baju masukkan ke dalam besen. Kali ni sy angkat sendiri ke sungai
Adnan pun tidak boleh rapat dengan sy. Sebab dia suami kepada karisma. Takut lagi isu cemburu. Hanya adnan sajalah boleh translatekan bahasa melayu. Tapi itupun macam dia tapis supaya sy tidak lebih sakit hati. Mana mungkin dia mau sampaikan cerita maki hamun dari keluarganya..
Sy menuju ke sungai mencuci kain. Shanji dalam pelukan ammi menangis minta di susukan
Sy: adnan sy mau kasi susu anak dulu sebelum cuci kain
Adnan: kau jalan ja lah.. jangan risau dorang buatkan susu juga
Sy: kesiankan kami adnan..
Adnan tunduk serba salah. Mata dia penuh simpati tapi dalam masa yg sama dia pun tersepit utk melawan cakap keluarga shakid. Apa lagi mama dan bapa yg perlu di hormati
Adnan: kau jalanlah..
Sy keluar sambil lap air mata. Begitu juga tangisan shanji melihat sy tidak pedulikan dia. Ya Allah sungguh2 dugaan hidup sy sebegini rupa. Sy ingatkan akan mempunyai keluarga bahagia, berharap boleh menumpang kasih dengan keluarga baru. Rupanya sy memang tiada tempat utk berteduh kasih....
Terima kasih utk semua sokongan dari readers. Sy sangat terharu sebab ramai yg sayangkan sy di luar sana. Ramai yg ambil berat pasal diri sy. Jangan risau sy masih ok dan baru saja ok. Sy sibuk sekarang ni membina kehidupan yg baru. Seperti yg sy cakap sy tidak akan membuat sebarang laporan polis atau apa2 tindakan. Sy sudah maafkan semua orang di dalam penceritaan ini. Biarlah menjadi iktibar buat kita semua. Kepada ibu2 yg sayangkan anak mereka jangan sesekali tinggalkan anak dengan bapa penagih. Sy tiada pilihan masa tu, apa yg sy ingat cinta mamy hanya sementara. Kepada kamu semua yg ada kehidupan di hari ini jalanilah hidup dengan seindah-indah kehidupan. Kisah "jaan punching bag" tinggal beberapa episode lagi. Sy berterima kasih kepada penulis cerita kakak Andrea, kepada Elli pemenang cover pilihan dan kepada semua readers yg sy sayangi. Terima kasih utk doa kalian dan kata2 semangat...
'Yang baik itu datangnya dari ALLAH, yg jahat itu datangnya dari manusia... Ya Allah.. Ya Rabbi.. maha memberi dan lebih mengetahui..'
Shakid bilang kami akan ke pakistan minggu depan. Tiada apa perlu di fikir.. apa lagi tentang duit. Semua shakid yg atur. Sy hanya ikut. Sekarang ni shakid tidak memukul lagi malah terus memberikan kasih sayang yg melebih-lebih
Shakid: kesian jaan...
Shakid menangis sambil pegang muka sy dan lengan yg penuh dengan lebam. Shakid menitiskan air mata.. Air mata? Apa nilai sebenar air mata? Sy pun terikut menangis sebab teringat tangan yg membelai ini adalah tangan yg hingap pedih di badan. shakid peluk sy penuh kasih
Shakid: jaan abg minta maaf sy tidak mau sakiti jaan lagi. berapa kali pun sy cakap tidak mau sakiti jaan sy tetap terpukul. sebab sy tidak dapat kawal emosi. Jaan jangan benci sy.. Jaan cinta sy yaa...? jaan jangan pergi tinggalkan sy... sy cintakan jaan seorang ja
Sy: hmmm..
Sy hanya diam tanpa suara. Malas mau bercakap lagi. kalau sy bersuara tetap akan terjadi juga. Memukul ni bukannya sekali dua. Sudah berkali-kali. Badan ini sudah ada coraknya sendiri. Luka semalam belum sembuh lagi tapi akan di tambah corak lagi. Air mata yg menitik adakah orang bersimpati?? Orang pun tidak tahu keadaan sy macam mana. Siapa yg boleh tolong budak bodoh macam sy? Sekolah pun tiada.. Apa pengetahuan pun tidak ada. Apa lagi belajar undang-undang negara. Sy hanya percaya apa yg ada depan mata iaitu sy ada dady dan suami. Sy tiada sesiapa lagi
Dari petang tadi sy menunggu shakid pulang. Tiada. Sy call shakid, dia bilang tidak mau balik malam ni. Ada urusan. hmmm
Sy: urusan apa bang?
Shakid: Jaan sy sangat menyesal sebab selalu pukul jaan. Hari ni sy betul2 nampak keadaan badan jaan sangat teruk. Sy menyesal!
sy: abg di mana ni?
shakid: abg tidur di rumah kak niz malam ni. Jangan cari sy malam ni. Sy cuba tenangkan diri. Sy tidak mau sakiti jaan lagi.. hati sy pun sakit
Sy: kenapa begitu..? balik lah sy sudah maafkan abi..
Shakid: tidak jaan. malam ni saja. sy mahu pisah dulu sama jaan.. sy mau rasa tidak dekat sama jaan supaya sy berfikir tidak sakiti jaan
Sy: ok..
Kak niz call sy juga. Dia bilang memang shakid tidur di rumah dorang malam ni. Kak niz bilang muka shakid kecewa betul ni. Kak niz tanyalah apa masalah kami. Sy cerita sedikit ja supaya perkara tidak menjadi besar. Kak niz terkejut juga sebab shakid tampar sy. Sy hanya cerita shakid tampar.. selebihnya biar sy simpan utk memori sendiri. Kak niz tidak sangka perangai shakid begitu rupa. Sebab shakid yg dorang kenal seorang yg baik. Biarpun shakid tegas tapi semuanya bertempat. Memang tidak ada seorang pun percaya shakid orangnya kuat memukul. Kalau sy cakap dia buat begitu begini.. semua itu adalah kesalahan sy. Tiada orang akan percayakan sy...
Selepas kak niz tahu yg shakid pernah tampar sy.. kak niz cuba nasihatkan shakid jangan buat begitu lagi. Shakid cuba berubah sebab dia pun tidak mau menyakiti sy lagi. Haraplah nasihat kak niz tu dia dengar
Malam yg dingin. Mungkin betul jugalah tindakan shakid pisah satu malam ni. Biar shakid fikir apa masalah kami di sini. Malam ni sy sangat tenang tidur dengan shanji. Sy belai muka anak.. teringat inilah muka shakid
Shakid apa pun yg kau buat dengan sy kenapa hati sy masih cintakan kau? Demikian rupa pun kau mencintai sy melebihi segalanya. Tapi kenapa perlu ada keganasan dalam perhubungan kita? Sy takut dengan rumah sendiri. Takut pada suami sendiri..
Begitu besarkah cinta? Sy pandang muka di cermin seteruk gambaran cover album ini lah wajah sy. Bila sy di hias dengan kasih sayang maka cantiklah sy. Bila masa sy di dera maka gambaran wajah di sebelah itulah jaan
pagi
Sebagai seorang isteri sy masih mengharap shakid akan berubah menjadi suami yg baik. Sy dan shanji baring di ruangtamu. Hati tetap risau dari semalam shakid tidak pulang
Shakid baru sampai. Muka yg sayu..
Sy sambut di depan pintu. Ciuman penuh kasih dan cinta kembali lagi. Shakid peluk sy menangis sekuat hati
Shakid: i'm sorry jaan.. Sy sayangkan jaan. Sy tidak dapat kawal kemarahan sy. Sy tidak mau pukul jaan lagi
Sy: abg.. sy risau dari semalam abg tak balik
Shakid: sy tidak boleh pisah dengan jaan. sy sudah rasa.. hati sy makin sakit
Sy: sudahlah.. jaan sudah maafkan abi
Shakid peluk sy penuh kecintaan. Bersemarak lagi cinta kami. Mulai hari ni sy akan dengar cakap shakid. Kalau benda yg menyakitkan hati dia sy tidak akan buat lagi. Sy cukup menyayangi keluarga kami. Sudahlah anak masih baby.. shanji dan shakid adalah orang yg memberikan sy rasa masa depan itu lebih cerah di sana...
Sy: lain kali jangan tidur luar lagi ok?
Shakid: jaan pun rindu abi?
Sy: (angguk kepala. Menangis. Entahlah..)
Shakid: jaan jangan menangis...
Shakid menangis. Sy dalam pelukannya menangis. Terasa kesakitan puncing bag hilang lagi. Shakid membelai manja lagi..
Sy: abg kahwinlah satu lagi..?
Shakid: kenapa jaan suruh sy kahwin lain?
Sy: sy sudah tidak tahan layan abg. Sy penat urus anak.. urus rumah.. lagipun sy kena operate. Luka dalaman masih belum sembuh. sy tidak tahan
Shakid: jaan sampai hati jaan cakap begitu.. Sy tidak mau kawin lain. Sy maukan jaan seorang ja
Sy: abg carilah perempuan lain..
Shakid: Jaan sy sudah bilang berkali-kali.. sy ada duit. Bila-bila masa sy boleh cari perempuan tapi sy masih ada akal fikiran. Sy takut ada penyakit dan dosa. Sy tidak pernah s*ks selama ni. Sy tahu pun selepas kahwin dengan jaan
Sy: hmm...
Shakid: jaan bersyukurlah Abi setia sama jaan. Lelaki di luar sana banyak main perempuan sebab bosan dengan isteri mereka..
Sy: jaan penat bah.. abi kuat mau bersama..
Shakid: jaan kita akan hantar shanji p pakistan. Jaan lepas ni tidak akan penat lagi. Jaan tidak perlu risau sebab abi akan tolong jaan buat kerja rumah. Jaan hanya perlu jaga abi seorang...
Sy: tak taulah.. sy takut sakit dalaman sy ni..
Shakid: tidak jaan. lepas ni pasti semua ok. Jaan taukah bila jaan layan abi.. abi semangat kerja
Sy: hmmmm....
Shakid: jaan hanya layan abi saja. yang lain abi tolong jaan ok? jaan pun sudah kena suntik perancang lepas ni tidak akan mengandung lagi
Sy: kenapa shanji di hantar ke pakistan?
Shakid: biarlah keluarga yg jaga. kita hidup berdua di sini dulu. Bila shanji sudah mau sekolah baru dia sekolah di sini..
Sy: sy tidak mau pisah sama anak
Shakid: jangan risau shanji akan di jaga dengan baik di sana. keluarga sy di sana kaya pasti dia hidup mewah jaan...
sy: hmmm...
Shakid: sy sayang jaan...
Sy: hmmm...
Hari berganti hari. seminggu sudah berlalu
Shakid: jaan esok kita p pakistan
Sy: ok
Shakid: Jaan akan jumpa semua keluarga sy di sana..
Sy: ok
Tiba lah hari kami pergi ke pakistan. Kami transit dari KL baru ke Lahore pakistan. Perjalanan yg agak jauh mengambil masa berjam-jam. Harga tiket pun bukannya murah. Sy hanya ikut shakid. Shanji pun di bawa bersama
Menurut Shakid tujuan utama kami ke pakistan sebab mau hantar baby shanji di sini. Shanji akan di besarkan di sini. Biar shanji hidup di sini sebab keadaan lebih selesa. hmmm hati sy makin sedih berpisah dengan anak. Shanji baru berusia 5 bulan. kesian kau anak
Sy: abg sy boleh jaga anak kita di sini
shakid: biarlah keluarga sy yg jaga. di sana kehidupan lebih baik dan selesa. Jaan jangan risau kalau jaan rindu kita akan balik sini ataupun shanji akan di bawa ke sini
Sy: hmm...
Shakid: jaan.. jangan sedih ok. shanji pasti ok
Setibanya di bandar Lahore, Pakistan
Sebuah bandar yg besar dan pesat dengan pembangunan yg maju. Sepanjang perjalanan tadi bahasa yg di gunakan english dan Hindi. Kedua-dua bahasa sy tidak mengerti. Sy hanya ikut rentak. Shanji dalam pelukan
Beberapa Jam kemudian kami tiba di satu perkampungan xxx. Di rumah shakid. Omooo rumah sebesar-besar rumah seperti dewan persidangan. Di hadapan ada pintu pagar gerbang besar. Ini pintu utama masuk ke dalam rumah. Pintu pagar di buka.. Woww.. luasnya kawasan halaman rumah. Dari kejauhan tersergam sebuah rumah seperti istana. Memang keadaan rumah di sini semuanya besar2. Patutlah shakid bilang rumah di kk tu sempit. Rupa-rupanya rumah mereka ni huhu macam betul2 rumah istana. Luas tinggi dan sangat besar
Shakid ada 6 org adik beradik. Shakid adalah anak pertama dan tunggal lelaki. Patutlah shakid nampak tegas sebab sudah biasa terdidik erti tanggungjawab dengan keluarga dan adik-adik perempuannya. Adik perempuannya semua sudah berkahwin. Masing-masing ada anak. Shanji adalah cucu pertama dari anak lelaki..
Kami di bawa ke ruangtamu duduk. Ramainya menunggu kedatangan kami di sini. Sy di sambut dengan baik oleh mama mentua dan bapa mentua. Ramainya orang di dalam rumah ni semuanya bercampur ipar duai sanak saudara entah macam mana keadaan di sini terlalu ramai orang. Ruangan di bawah ni sudah macam padang bola.. sy mendongak ke atas rumah.. ada tangga utama menuju ke atas. Punyalah banyak bilik. Hiasan rumah betul2 macam yg dalam filem hindustan yg kita selalu tengok di tv
Shanji di dukung penuh manja.. Semua orang bilang "cute... cute..." itu bahasa sy fahamlah. Selebihnya semua bahasa asing. Kami hanya berpandangan senyum. Sy tidak dapat berkomunikasi hanya bilang "ya.. ya...". Satu hal di sini terlalu ramai adik beradik shakid.. lelaki perempuan bercampur. Ipar2 lelaki pun ramai. Sy sentiasa berhati-hati sebab sy tahu shakid kuat cemburu. Apa lagi dengan semua orang di sini. Sy tidak pandang yg lelaki. Sy hanya bercerita dengan Adik perempuan dan saudara perempuan shakid. Memang semuanya ok
Kedatangan kami di sambut dengan meria. Ada majlis jamuan lagi dari sanak saudara. Sy melayan ala kadar saja. Apa lagi kalau lelaki memang sy tak pandang takut shakid cemburu lagi. Lagipun sy tidak mahu bergaduh dengan shakid disebabkan hal-hal begini
Shakid bilang kami akan tinggal di sini selama dua minggu. Sy ikut saja. Shakid bilang isteri tempatnya di belakang suami. Sy mesti belajar adat istiadat di pakistan. Macam yg selalu dia bilang tidak perlu peduli.. Sy mesti diam dan ikut saja
Shanji di bawa oleh nenek dan datuknya berjalan-jalan maklumlah cucu baru. Lagi2 kacukan pakistan melayu. Shanji betul2 ikut muka shakid dan sedikit ada rupa sy
Shakid bawa sy naik ke atas rumah menuju ke bilik shakid. Pertama kali sy masuk bilik husband di pakistan ni. Pintu saja pun sudah tebal. Dinding batu semen.. Bila berdiri di atas ni terasa ruangan rumah boleh di pandang dari atas sangat luas. Shakid bilang ruangtamu wajib luas sebab bila masa keluarga berkumpul semuanya akan di situ berbincang. Lagipun ruangan itu di gunakan utk majlis keramaian dan tari menari
Shakid buka saja pintu biliknya.. Omooo... besar o. Katilnya yg luas. Tandas punyalah luas besar lagi dari bilik tidur sy di kampung. Kaya bah orang pakistan ni. Shakid bilang mandi dulu baru rehat. Sy p mandilah shakid pun ikut sama. Yayy.. terus2 lagi kena asereje
Shakid: jaan kau lah orang pertama ada dalam bilik sy.. sy mahu bersama jaan di atas katil sy..
5 minit kemudian
huhu lawanan sengit. Selesai perlawanan sengit tadi. Shakid bilang cepat siap dia mau bawa jalan2 sekitar rumah mereka ni. huhu besarnya..
Shakid bawa sy keluar jalan2 di halaman luar rumah mereka. punyalah luas.. sejuk lagi kawasan ni macam kundasang. Kawasan perumahan yg di kelilingi oleh bukit2 seindah tempat. . Ada masa-masa memang negara pakistan bersalji di beberapa tempat. Negara 4 musim. Shakid pegang tangan sy sambil berjalan. Punyalah sy ni kecil bah macam anak dia ja hahaa. Shakid bawa sy jalan keliling rumah
Woww Dapur dorang di bahagian lain. Sebesar2 dewan makan. Di sinilah semua orang makan. Adat mereka.. Lelaki akan makan duluan. Kemudian baru isteri dan anak-anak. Masing-masing punya tugas di sini sebab tiada orang gaji. Keadaan bilik semuanya sama macam yg lain. Bayangkanlah ada hampir 10 bilik di rumah ni. Semua keluarga ada di sini
Adik perempuan shakid hanya pandang kami senyum2. Sy memang tidak perlu bercakap bahasa pun tidak tau
Malam
Malam yg dingin. Nafas bersuara pun ada asap2 huhu. Sejuk. Sy cepat2 mandi ada air panas dan tub mandi. Memang selesa. Siap mandi pakai baju kesejukan. Shakid keluar saja dari kamar mandi apa lagi start lah enjin dia. Sejuk2 kama matilah tirangan husband memang tidak pandai habis
Sy layan sajalah
Sy betul2 kepenatan
Jam4 pagi
Shakid bangunkan sy. Aduiii awal buta begini ingatkan mau main lagi. Rupanya shakid bilang sy mesti turun ke dapur sekarang. Omoo jam 4 pagi.. Shakid bilang perempuan tidak boleh lambat bangun dari suami. Sy mesti bangun sebelum orang lain bangun. Sy masih kepenatan dari semalam 7 kali melayan suami. Sekarang sy di suruh ke dapur
Sy buka pintu saja sudah ada mama mentua berdiri di sini. Dia suruh kasi susu shanji. Sy susukan anak dulu baru tolong dorang buat kerja
Sy turunlah menuju ke dapur. Bangunan sebelah.. punyalah luas kawasan ni. Sy masuk dapur rupanya semua adik perempuan shakid sudah ada di sini memasak utk sarapan pagi. Aduiii dapur juga kah ni begitu luas. Berguni2 tepung. Sy minta tunjuk apa yg perlu sy buat..
Selepas sarapan pagi
Mama mentua bising2 tapi sy tidak faham. Kebetulan ada ipar lelaki nama dia adnan. Adnan ni suami kepada adik shakid. Adnan pernah ke sabah. Jadi dia boleh bercakap melayu. Adnan bilang mama mentua suruh sy sapu dan mop belakang rumah. huhu dalam hati sy.. kami kan tetamu terus2 o di suruh buat kerja. Shanji sy tinggalkan dengan abi dia
Sy buka lah pintu belakang lagi. Omooo...Punya luas mau di sapu ni. Sy termenung sekejap berdiri entah mau mula sapu dari mana. Matilah begini luas kawasan mau2 3 orang menyapu ni..
Tiba-tiba kepala sy kena ketuk oleh mama mentua
Mama mentua tunjuk2 tu sapu dan bising. Aduiii nah lain juga ni si ammi
Mama mentua sy cakap sama adnan. Jadi adnan pun tolong translatekan apa ammi cakap
Adnan: ammi bilang awal pagi begini tidak bagus termenung jauh begitu..
Sy: oh.. Sy berfikir macam mana mau sapu ni. luas betul
Adnan: Kawasan ni memang hari-hari mesti sapu dan mop. Cepatlah kau buat sebelum ammi bising kau.. apa2 hal tanya ja
Sy: ok
Takut-takut juga sy bercerita sama adnan nanti shakid jeles lagi. Tapi shakid bilang ok saja kali ni sebab bahasa sy tidak faham. sekurang-kurangnya adnan boleh tolong bagitau sy apa yg dorang cakap
Sy start menyapu dari hujung ke hujung. kawasan perumahan di sini sangat jauh dengan jiran. Keadaan di belakang ni berbukit-bukit. Sabar sajalah.. sejuk2 lagi ni. Siap menyapu.. Sy sambung memop lagi. Mau-mau patah pinggang. Baru hari pertama di sini sudah di bagi tugasan macam ni. Setahu sy lah kalau adat melayu tetamu akan di layan seperti tetamu.. Kalau sudah tinggal lama barulah boleh tolong membersihkan rumah. Ini sy baru sampai semalam.. Sambutan baik hanyalah semalam. Lepas dari semalam layanan berubah sudah. sy cuba positifkan diri mungkin sebab dorang anggap sy ahli keluarga sebab tu lah sy mesti membantu buat kerja rumah
Siap menyapu dan mop. Sy ke dapur minum air. Penatnya sy duduk di kerusi luar. Shakid datang ke tempat sy bawa shanji. Senyuman sy mekar kembali bila shakid dukung shanji terasa shakid seorang bapa yg baik
Tiba-tiba
Mama mentua datang lagi. Dia bising. Shakid explain apa ammi cakap
Shakid: jaan ammi suruh jaan cuci kain
Sy: aaah...?
Shakid: pergilah cuci kain sekarang!
Sy: kejap lah sy masih penat..
Shakid: kalau ammi atau baba suruh terus buat! jangan tangguh2.. pergilah!
Wahhh adat pakistan memang taat pada ibu dan bapa. Apa saja yg di suruh mesti terus buat. Tidak boleh ingkar. Sebab syurga itu di bawah telapak kaki ibu. Satu kelemahan shakid yg jelas nampak bila dia dengan keluarganya dia jadi seorang yg lemah. Ammi dan baba memang dia hormat dan sedikit pun tidak menjawab. Takut menjadi anak durhaka!
Sy: abg cuci kain di mana?
Shakid tunjuk di hujung sana ada sungai. Kena jalan melalui hutan baru sampai di tepi sungai. hmmm sy berdiri
Mama mentua arahkan satu ipar lelaki hantar semua kain kotor p sungai. 3 besen besar penuh kain. Sudahlah kain2 dorang ni semua besar2. Shakid bilang pergilah sana cuci kain. hmmm
Sy menangis dalam perjalanan menuju sungai. Sy tidak biasa kawasan hutan ni. Takut ada binatang buas atau apakah. Sekali sampai di tepi sungai nampak sudah kawasan air sungai yg deras. Hati sentiasa takut.. seumur hidup sy tidak pernah lagi mencuci di sungai.hmmm
Sungai yg luas dan sangat cantik. kawasan pergunungan yg sejuk. Air sungai yg jernih. Sy mula mencuci kain sambil menangis
Tiba-tiba
Ada pelukan dari belakang. Rupanya shakid datang cari sy di sini. Shakid bilang sorry..
Shakid: jaan kenapa menangis?
Sy: hmmm...
Shakid: kuat menangislah jaan ni..
Sy: sy penat tadi sudah mop lantai
Shakid: jangan nangis yaa.. mari abi tolong cuci kain. Kalau jaan penat nanti tidak dapat layan abi lagi
Shakid tolong mecuci kain. Bestnya mencuci kain sebab ada shakid di sini. Segala ketakutan hilang. Banyaknya kain ni.. Sabar sajalah
Shakid: jaan.. Adat kami di sini tidak boleh tinggi kepala sama ibu. Kalau ammi suruh buat itu jaan terus buat. Adik-adik perempuan sy semua dengar cakap
Sy: hmmm...
Shakid: mereka masing-masing ada kerja sendiri. Jaan jangan fikir kena suruh2 ok?
Sy: hmmm ok
Siap mencuci. Kami menjemur kain sama2. Siap menjemur shakid balik ke rumah ambil tuala dan sabun
Shakid: Jaan mari mandi sungai..
Sy: tak mau! sy penat sudah..
Shakid: marilah..
Sudah badan sy di angkat ke dalam sungai
Sungai yg luas ada kawasan batu-batu besar. Shakid bawa sy di sana. Memang tiada orang di sini.. sunyi
Shakid ajak berssama Sampailah adik ipar shakid mencari kami di sungai.. Aduiiii
Kami cepat2 pakai baju balik rumah
Setibanya di rumah. Mama mentua sy sudah di depan pintu membebel. Shakid hanya tunduk diam. Sy berdiri di sebelah diamkan diri. Mana sy faham apa dorang cakap ni. Adik bongsu shakid ni memang ada lain sikit. Macam dia tidak suka sy.. Sy tanya shakid kenapa ammi marah. Shakid bilang tiada apa2. Hmmm tapi sy tahu ada benda lain dorang ceritakan sebab mama mentua menjeling dan adik bongsu shakid macam marah
Shakid pujuk manja2 seolah-olah tiada apa yg berlaku. Sy kasi ok sajalah. Sy ambil shanji dan kasi menyusu
Malam
Shanji tidur di bilik nenek dan datuknya. Sy dan shakid di dalam bilik. Apa lagi projek saja ni si kawan. Keadaan yg sejuk2 lagi memang habislah kena hentam ja..
Pagi
Macam biasa sy awal bangun. Tolong-tolong buat sarapan dulu. kemudian sy buka pintu belakang menyapu dan mop. Pegang pinggang saja ni time menyapu.. punyalah penat
Sedang sy asyik menyapu. Anak buah shakid berumur 2 tahun tiba-tiba terjatuh dari tangga atas. Sy paniklah cepat2 p tengok kenapa jatuh. Aduiii berdarah bah mulut dan hidung ni budak. Sy cuba tenangkan ni budak. Tapi Apa yg sy dapat????
Jelingan dari mama mentua dan adik-beradik shakid semuanya menjeling tajam. Seolah-olah sy yg kasi jatuh ni budak. Tambah2 lagi sy sedang memop dan menyapu lantai. Lagi pun hanya sy yg ada di ruangan ini. Demi Allah! sy tidak tahu.. Buat apa sy mau jatuhkan anak sekecil itu? kenapa darah yg mengalir di badan itu bestkah rasanya? sy diam..
Mereka semua panik bawa budak tadi ke hospital. Sy di tinggalkan begitu ja.. Jelingan dan maki hamun dari dorang semua. Sy tahu itu nada marah dan benci..
Shakid tiba-tiba datang
Shakid: jaan apa sudah jaan buat..?
Sy: sy tidak buat apa2...
Shakid: kenapa kau mau bunuhkah budak tu?
Sy: Ya allah! sumpah sy tidak tahu budak tu bermain di sini. Sy di luar sana menyapu
Shakid: Jaan sy bawa kau ke sini supaya keluarga sy suka kau jaan.. tapi dorang sudah benci kau jaan..
Sy: jadi kenapa lagi ni? kau mau pukul sy..?
Shakid: Tidak jaan. sy tidak mau pukul kau. buat apa sy mau pukul kau lagi? Tiada hasil. Kau berdoalah budak tu tidak apa2..
Sy: bukan sy yg buat budak tu begitu...
Shakid jalan dan terus bercerita panik dengan yg lain pasal kejadian tadi. Adakah sy di salahkan..
Selelsai dari hospital budak tadi di bawa balik ke rumah. Tiada apa2 juga hanya cedera ringan. Tapi keadaan di rumah sudah menjadi lain.. Ya Tuhan tiada sudah senyuman mesra dari adik-beradik shakid. Mama mentua pun benci sy. Astaga.. itu budak berjalan pun tidak stabil. Dorang yg biarkan budak tu sendirian berjalan. Sy tidak tau apa2. Sy hanya mahu menolong tapi di salah ertikan..
Hanya beberapa hari semuanya sudah benci tengok muka sy. Tapi shakid memang tidak berubah dia tetap sokong sy. Memang tiada pukulan. Sy hanya berharap dengan shakid semoga dia pun tidak membenci sy.. Hidup sy dalam ketakutan berada di rumah orang
Tengah hari
Shakid suruh sy susun bajunya di dalam satu beg. Sy pelik jugalah
Sy: abg mau ke mana..?
Shakid: jaan sy mau ke khyber pakhtunkhwa..
Sy: di mana tu..?
Shakid: jauh dari sini. Abi pergi tidak lama 3 hari nanti abi balik
Sy: jaan ikut boleh?
Shakid: jaan jangan ikut.. abi pergi dengan sepupu. Jaan jaga diri ya.. jangan nakal2. Jaga shanji di sini
Sy: abg.. syg mau ikut
shakid: tidak boleh jaan. Ini urusan kerja.. sibuk lepas ni abi kena pergi ke bahria town dan hunza valley gilgit baltistan
Sy: hmm... abang..
Shakid: no worries ok?! Abi pulang juga..
Sy lambai tangan di luar tingkap bilik. Dari kejauhan shakid sudah menuju ke gerbang pintu luar. Shakid lambai tangan. hmmm sy duduk di katil menangis sampai tertidur
Tiba-tiba
Adik kedua shakid bernama anjana siram muka sy dengan air. Sy terduduk di katil. boleh-boleh dia masuk dalm bilik kami
Anjana: $$&$&//£/!&$&$€/¥(/(!!€!!
Sy: apa masalah ni...?
Anjana marah betul. Apa yg dia cakap langsung sy tidak tahu. Anjana terus tarik rambut sy dan tendang. Sy terduduk. entah apa masalah ni. Anjana tarik rambut sy sampai ke ruangtamu. dia tendang sy dari atas tangga. Terjatuh bah sy dari tangga atas sampai ke bawah. Sy hanya fikir shanji tadi macam mana
Adnan cepat2 leraikan pergaduhan. Sementara adik-beradik shakid yg lain hanya tersenyum dan bercakap seperti orang geram. Mama mentua sy ada di sini.. Bapa mentua sy hanya tengok. Beginikah adat pakistan?
Adnan: Isha dorang tanya kenapa kau tidur kerja rumah masih banyak?
Sy: adnan sy baru tidurkan adnan. sy penat tadi..
Adnan: isha si anjana tidak puas hati sama kau sebab kau kasi jatuh anak dia di tangga kemarin..
Sy: Ya Allah.. Bukan sy yg kasi jatuh.. Budak tu jatuh snediri..
Adnan: isha sy minta maaf.. kau jangan lah ambil hati sama dorang. kau sabar saja
Adik shakid bernama tania datang tiba2 lempar kain di muka sy. Punyalah sy terkejut. Semua hanya senyum. Mama dan bapa mentua hanya duduk melihat keadaan kami
Adnan: isha bagus kau cuci saja.. nanti dorang kerjakan kau..
Sy berdiri kesakitan kaki terjatuh tadi. Pelahan-lahan sy angkat satu2 baju masukkan ke dalam besen. Kali ni sy angkat sendiri ke sungai
Adnan pun tidak boleh rapat dengan sy. Sebab dia suami kepada karisma. Takut lagi isu cemburu. Hanya adnan sajalah boleh translatekan bahasa melayu. Tapi itupun macam dia tapis supaya sy tidak lebih sakit hati. Mana mungkin dia mau sampaikan cerita maki hamun dari keluarganya..
Sy menuju ke sungai mencuci kain. Shanji dalam pelukan ammi menangis minta di susukan
Sy: adnan sy mau kasi susu anak dulu sebelum cuci kain
Adnan: kau jalan ja lah.. jangan risau dorang buatkan susu juga
Sy: kesiankan kami adnan..
Adnan tunduk serba salah. Mata dia penuh simpati tapi dalam masa yg sama dia pun tersepit utk melawan cakap keluarga shakid. Apa lagi mama dan bapa yg perlu di hormati
Adnan: kau jalanlah..
Sy keluar sambil lap air mata. Begitu juga tangisan shanji melihat sy tidak pedulikan dia. Ya Allah sungguh2 dugaan hidup sy sebegini rupa. Sy ingatkan akan mempunyai keluarga bahagia, berharap boleh menumpang kasih dengan keluarga baru. Rupanya sy memang tiada tempat utk berteduh kasih....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 12
Dengan linangan air mata sy menuju ke sungai. Banyaknya kain mau cuci. Sy rindukan suami. Kenapa keluarga shakid begini? Kenapa sikit pun tidak mendengar penjelasan apa yg terjadi? Sy cepat2 mencuci mau siapkan sebab risau shanji menangis tadi minta susu. Badan sy basah2 terkena air sungai.. sejuk lagi. Mana lagi hati terus risau keadaan kami di sini. Siap mencuci terus menjemur. Lega sudah habis kerja. Hati berfikir laju bagaimanakah 3 hari ni tanpa suami di sini? Sudahlah di tempat orang..
Sy duduk rehat sekejap pandang air sungai. Tiada apa yg boleh di lihat di sini. Hanya bunyi mata air yg deras seperti air mata sendiri. Ya Tuhan adakah Engkau melihat penderitaanku? Bilakah semua akan berakhir? Perlukah di pertahankan rumahtangga yg rapuh ini? Mamy... mamy... sy rindukan mamy. Sy pandang kedua tangan yg kecil ini sudah mampu membuat pelbagai kerja. Kalau mamy ada di sini pasti tidak akan membiarkan sy hidup begini.. Sy rindukan mamy. Sy lap air mata.. sy mesti kuat demi shanji
Adnan datang
Adnan: Isha kalau sudah siap ammi suruh masak
Sy pandang adnan. Adnan simpati tapi tidak boleh buat apa2
Sy: adnan.. sy tidak salah. Anak tu terjatuh sendiri (menangis)
Adnan: ya sy tahu. Kamu sabar ya
Sy lap air mata
Adnan: cepatlah nanti ammi bising..
Sy: hmmm...
Sy: adnan kenapa perlu cuci di sungai? Kan ada mesin basuh..
Adnan: ada baju yg tidak boleh cuci guna mesin basuh. Isha kesian kamu. Mesti penat kan?
Sy: hmm..
Adnan: kau cepat2lah siap nanti ammi marah lagi
Sy: kejap lagi lah sy datang
Adnan: sy jalan dulu...
Sy berdiri menuju balik. Perlu masak lagi? Ini malam keluarga akan makan nasi. Beberapa hari makan naan ja. Sy pun tak tau macam mana mau sesuaikan diri. Mereka bukannya faham sy orang asing di sini. Apa benda pun tidak cuba memahami bangsa lain
Sampai di rumah bukannya di bagi peluang pegang anak. Sy terus di suruh ke dapur masak. Sy masak sajalah apa yg shakid pernah ajar. Time makan semua komplen tak sedap. Cairlah! tiada rasalah! Ada juga yg tak sanggup makan. Mulut dorang terus2 bercakap tapi sy bukannya faham. Adnan pandang hanya diam..
Shanji menangis kuat. Sy cepat2 mau ambil baby. Adik shakid yg seorang lagi namanya Laila pun benci sy. Sy ambil shanji di tangannya.. dia tak bagi
Sy melawan mau ambil. Kesiannya air mata shanji menangis begini kuat. Entah apa laila sudah buat ni. Sy bersuara saja biar laila tidak di faham
Sy: laila bagi anak sy..!!
Laila bising2 tidak mau bagi shanji. Dia terus masuk bilik. Tangisan shanji tidak di dengari lagi. Biliknya di tutup rapat. Sy ketuk pun tidak di layan lagi. Laila adik shakid yg ke 4 sudah berumahtangga lebih dari 5 tahun tapi tidak punya anak. Mungkin sebab itulah dia mau ambil sayang2 shanji. Ya Tuhan.. sedihnya sy berpisah dengan anak
Adnan di suruh bercakap lagi
Adnan: malam ni isha jangan tidur di bilik. Tidur di ruangtamu sini ja
Sy: kenapa..?
Adnan: hmmm kau dengar sajalah apa mereka cakap. Supaya tidak gaduh
Sy: tapi kenapa...?
Adnan pun seperti malas sudah mau sampaikan apa hal di rumah ni. Sy duduk kepenatan. Malam ni tidur di luar? Keadaan sejuk begini? Hmmm
Laila ada lain sikit orangnya.. kuat bising. Tapi suaminya pendiam. Entahlah pendiam2 pun ubi berisi juga macam syaitan. Nama husband laila si khismat. Khismat keturunan iran tulen. Tinggi dan hensem orangnya. Mata kehijauan. Selama sy di rumah memang tidak pernah bercerita dengannya. Sy takut shakid marah. Sy hanya boleh bercakap dengan adnan. Itupun sepatah dua kata. Khismat pernah datang ke Malaysia. Melayu tidak lurus.. tapi dia faham
Malam
Malam yg dingin tidur di ruangtamu yg sangat gelap. Lampu akan di tutup habis memang tidak akan nampak satu pun cahaya. Orang di sini awal tidur dalam jam 9 malam sudah lena. Sejuknya di malam ini
Hati sedih anak dari tadi tidak di beri peluang utk pegang. Betul2 hidup sy di buli di sini. Tiada istilah menghormati orang lain. Terasa diri sy hanyalah orang yg bodoh. Mama shakid bilang mulai hari ni shanji akan di susukan botol sebab shanji akan tinggal dengan mereka. Sy menangis hanya peluk bantal
Pagi
Memang sy awal bangun. Sy sudah biasa.. kami baru seminggu di sini tapi keadaan rumah sy sudah arif. Sy menyapu dan mop belakang rumah. Sy pegang shanji sekejap saja terus di ambil lagi. Laila seolah-olah tidak puas hati. Shanji di ambil lagi dalam keadaan menagis
Adnan bilang janganlah melawan. Tiada orang akan dapat tolong sy di sini. Tunggu shakid pulang pasti boleh dukung shanji lagi
Hmmm
Sy di suruh cuci kain lagi. Sy menangis sendiri. Dua hari shakid di bandar pasti malam ni atau esok dia pulang. Sy rindukan shakid. Sy cepat2 siapkan cuci kain sebab lapar
Sampak di rumah penuh lagi dengan maki hamun. Segala hentakan benda2 di depan sy. Memang adik beradik shakid kaki gaduh dan panas baran. Rambut sy di tarik.. entah apa masalah lagi ni. Anjana masih dendam anaknya sakit. Ya Tuhan..
Sy berlari ke sungai
Sy menangis. Penat menangis sy balik ke rumah lagi. Ada khismat di sini duduk pandang sy menangis. Tapi apa tindakan pun tiada. Kenapa seperti sy yg salah dalam hal ni? Sy masuk ke rumah duduk diam. Perut sangat lapar tapi niat mau makan terhenti sebab maki hamun dari mentua dan ipar
Malam
Sy mengemas ruangan dalam rumah. Sapu dan mop. Penatnya. Malam ni sy masih tidur di ruangtamu. Gelapnya. Sy sangat2 lapar dari pagi tiada makan. Sy menunggu semuanya tidur barulah sy makan di dapur. Jam 9 malam semuanya sudah tidur. Keadaan ruangtamu gelap gelita. Sy pelahan2 menuju dapur. Gelapnya.. sy curi2 makan. Itupun roti naan kosong ja. Sy makan roti naan dan minum segelas susu. Cukup ada alas perut. Sy pelahan2 berjalan dalam keadaan gelap
Tiba-tiba
Ada tangan merayap dari belakang. Hati gembira sebab shakid sudah pulang. Sy menangis.. shakid biarkan sy menangis dalam keadaan membelakang.
Sy: abg... nantilah..
Shakid tiada respon. Di cubit ganas. Tak pernah2 shakid sebegini ganas. Sy tolak badan shakid tidak berganjak malah terus2 kasar.. Gilakah apa ni.. sy cuba pusing tidak dapat. Hati rasa lain. Sy paksa tolak tidak dapat.
Sy: isssshhhhh!!!! Apa ni bang!!!
Sy terus teriak...Sy cepat2 lari cari suis lampu. Buka lampu dapur
Lampu ON
Ya Allah.. ini bukan shakid. Ini khismat suami laila. Khismat datang ke suis tutup lampu. Dia tutup mulut sy dan bawa ke satu stor bilik dapur. Khismat masih tutup mulut sy
Khismat: Isha you shut up....!!
Sy: ..........
Hati berdebar ketakutan. Apa lagi suami laila mau buat ni? Mata sy ligat mencari kayu atau benda utk memukul. Fikiran terus2 ke shanji dalam jagaan laila. Bagaimana kalau shakid tahu hal ni? Sy menangis. Mahu melawan memang tidak dapat lawan. Sy minta di lepaskan. Dia mahu merogol sy.. ya Allah selamatkanlah sy..
Khismat sedikit tahu bahasa melayu tapi tidak lancar
Khismat: isha jangan bagitahu orang..!! Kau nahas!!
Khismat buka mulut sy dia bagi signal diam. Keadaan yg gelap dan samar2..
Khismat: sssshhhhhhhhhhhhh..... !!!
Dia suruh diam, keadaan yg menakutkan
Khismat: Tiada orang percaya kau! Bagus kau diam saja!!
Badan sy mengeletar ketakutan. Sy bersuara juga
Sy: khismat apa kau buat hahh?!!
Khismat: sy suka kau. Dari mula sy nampak memang sy suka.. bangsa lain dari lain. Kecantikan yg lain dari perempuan pakistan
Sy cepat2 keluar dari stor. Khismat tarik sy. Sy tolak dan teriak. Akhirnya dia lepaskan juga..
Khismat: awas kau kalau bagitahu orang..!!!
Khismat terus jalan. Kurang ajar punya lelaki! Sy ketakutan hampir2 sy di liwat tadi. Ya Allah sy sungguh takut di dalam rumah ni. Semuanya syaitan!! Sy baring di ruangtamu langsung tidak tidur sebab takut di rogol oleh khismat. Nampak saja pendiam rupanya manusia binatang!
Sy tidak tidur sampai ke pagi terus sambung buat kerja. Kejadian semalam bikin trauma hampir2 di rogol. Memang hidup tidak selamat. Kalau sy bersuara memang tiada orang akan percaya. Sy buat seperti biasa menyapu dan mop lantai
Siap saja sy masuk ke dapur minum air. Ada khismat di sini. Pandangan dia penuh nafsu.. Sy benci!! Khismat datang ke tempat sy kedua2 tangan sy dia pegang hanya guna sebelah tangan
Sy: apa lagi kau mau buat hahh?!!!! Kau mau sy teriak?!!
Khismat: kau ingat ada orang percaya?!!
Sebelah tangan khismat sudah masuk di baju. Sy tidak dapat melawan lagi. Muka penuh nafsu yg menakutkan. Tangan dia cuba buka seluar sy
terus2 sy ludah mukanya dan teriak
Sy: binatang kau !!!!!!!
Khismat tampar muka sy kuat. Hanya sekali tamparan hidung sy berdarah
Khismat: kau berani melawan!! Kau ingat kau siapa?!!
Khismat ambil mulut sy. Sy tolak. Sial punya binatang!
Khismat lepaskan badan sy buat tidak tau. Sekali isteri dia laila datang tanya apa berlaku.. apa lagi dia mau fikir kalau perempuan dan lelaki berdua-duaan. Laila tarik rambut sy dan tampar. Sy mahu melawan tidak dapat sebab adik beradiknya yg lain datang memukul juga. Sy sekuat hati melawan.. tidak dapat. Adnan datang leraikan semua pergaduhan. Akhirnya terlerai juga cuma mulut mereka tidak berhenti sebut nama shakid. Mungkin dorang menunggu kepulangan shakid baru info kejadian ni. Ya Allah sy betul2 takut
Adnan: isha kenapa tadi..?
Sy: sy tidak buat apa2..
Adnan: kau jangan cerita atau dekat2 sama suami mereka. Tidak boleh mesra.. isha sy kesian kau. Kau pergilah keluar dulu dari rumah sebelum mereka pukul lebih teruk
Sy: adnan sy tidak salah..... khismat tu yang...
Ayat terhenti di situ. Semua mata mereka pandang hina dengan sy. Sy tidak teruskan kata2 tadi. Biarlah sy harap saja shakid tidak percaya apa pun cerita dari dorang. Sy menangis terus keluar menuju sungai. Sy duduk di sana berfikir.. habislah sy kalau shakid pulang nanti
Tengah hari
Sy masih duduk di sungai. Memang langsung tidak boleh pegang anak sendiri. Sy menangis meratapi nasib sendiri. Pada siapa mau di luahkan? Semua orang jahat.. shanji anak.. ammi rindu shanji.. sy rindu mamy
Sy cuba balik ke rumah, harap2 tiada apa lagi berlaku. Memang pandangan dorang semua jijik. Sy buat tak tau terus saja dukung shanji di ruangtamu. Sy dukung anak.. menitik bah air mata sy. Entah dorang perasan kah semua ni atau tidak
Shakid: Assalammualaikum..
Shakid di hadapan pintu. Senyuman yg begitu manis. Shakid terus saja duduk di sebelah sy dan manjakan sy dan shanji
Shakid: jaan.. abg sudah sampai. I miss you..
Sy: ....
Sy diam dan tunduk saja. Pandangan semua orang macam tembus ke belakang kami. Shakid manja2.. dia tunjukkan selendang dan susu segar yg dia bawa dari bandar. Sy senyum2 saja.. mood shakid memang ok
15 minit kemudian
Keluarga shakid seperti ada perbincangan. Shakid berubah muka. Khismat di panggil juga. Dalam hati sy memang pasal hal pagi tadi. Semuanya bersuara sy tidak faham tapi sy tahu mereka sedang cerita pasal sy dan khismat
Shakid ke tempat duduk sy. Dia tarik baju sy berdiri. Kemudian shakid heret sy naik tangga.. Di heret begitu ja..
Sy: abg sakit... lepas
Shakid tutup pintu bilik rapat. Pandangan sudah berubah. Dia hempas badan sy kuat di atas katil. Tali pinggang di buka dari seluarnya. Dia tunjuk kepala besi tali pinggang
Shakid: jaan... apa kau sudah buat???!!!!!!
Sy: sy tidak tau apa yg abg faham dorang cerita. Tapi semua tidak benar!
Shakid: NO..... !! you shut up !!!
Sy: Apa yg dorang cakap? Kau bagitau sy sekarang!!
Shakid terus2 libas kepala tali pinggang di badan sy. Terasa besi mengena di tulang tangan dan belakang. Sy menangis dan pegang tali pinggang tadi
Sy: abg kenapa pukul sy? Abg sudah janji kan??
Shakid: jaan sy tidak mau pukul kau! Tapi kau selalu buat masalah! Jaan hari ni sy bunuh kau !!!
Sy: sakit bang.. berhentilah !!
Shakid: Kau jenis perempuan macam mana? Tidak puas satu lelaki?!! Kenapa kau goda adik laki sy hahh???!!!!!
POKKK!!!! Shakid tumbuk muka sy sekuat hatinya. Sekali lagi pokkk! di tumbuk di bahagian mata. Pandangan sy hitam. Sy gosok mata berdarah. Sy pegang kedua mata berdarah campur air mata. Sungguh2 banyak darah.. mata sy jadi kabur. Tidak dapat melihat apa2 lagi. Shakid masih memukul, tendang di perut sy. Terasa bekas jahitan sakit lagi. Sy terjatuh dari katil meraba lantai. Pandagan hitam. Shakid angkat baju sy Pokkk!!! Tumbukan lagi di hidung. Hidung, mulut dan mata sy berdarah
Shakid angkat sy tinggi ke dinding semen dalam keadaan kedua2 tangan di cekik ke dinding. Muka terasa biru dan darah dari hidung terasa makin laju. Sy tidak dapat bersuara lagi. Sakit tekak teramat sangat sehingga sesak nafas
Adnan cepat2 masuk bilik kami
Adnan: sudah baii... sudah..l!!
Shakid menangis tunduk. Masih mahu memukul. Adnan tenangkan keadaan
Adnan: isteri kau orangnya baik. Mungkin dia tidak ngam sama orang rumah. Kau bawalah dia keluar. Jangan pukul
Shakid: dia goda khismat!!!!! Itu perangai tidak baik!!!!
Adnan: jangan percaya benda yg tidak jelas. Kita tiada bukti.. tiada saksi melihat kejadian. Baaiii sabar
Shakid: Sy tidak boleh terima... sy mau bunuh dia!
Sy hanya terdengar suara adnan tapi penglihatan tidak nampak lagi. Adnan leraikan shakid supaya tidak terus memukul
Sy: ad.. adnan.. sy merayu tolong halang shakid jangan pukul sy.. adnan tolong sy...
Shakid berdiri terus memukul
Shakid: Kau bagus mati jaan...!!!
Adnan: MashaAllah..! Isha banyak darah ni..
Shakid: kau mati jaan...!!
Sy terbaring menahan sakit di kepala dan perut. Mata tidak dapat buka lagi. Sy buka mata sekejap kabur. Nampak shakid masih berdiri dengan adnan. Shakid bercerita dengan adnan. Puas adnan leraikan shakid dari terus memukul
Shakid suamiku.. di mana kau letakkan maruahku sebagai isterimu? Sy terbaring di sini kerana kesakitan yg kau buat oleh tanganmu sendiri. Shakid kenapa tidak percayakan sy? Sy tidak boleh terima kau lagi..
Shakid duduk masih marah. Adnan datang dekat ke arah sy cuba dudukkan sy. Tiada pilihan lain terpaksa adnan bantu sy hari ini
Adnan: isha kau jangan pengsan.. shakid sy merayu tolong bawa isterimu p hospital sekarang..
Shakid: dia perempuan sundal! Perempuan perangai begitu adalah orang jahat! Sy tidak sangka ada isteri yg jahat! Ingkar ! Tidak setia!!
Adnan: kau belum siasat betul2. Terus2 hukum isteri kau begini! Apa perasaan kalau sy pukul adik perempuan kau macam ni?!!
Shakid: Kenapa dia goda laki orang..?!!!
Shakid berdiri lagi menendang sekuat hati. Adnan cuba halang. Tidak dapat di halang. Mana semua orang di dalam rumah ni? Kenapa semua diam? Kenapa sanggup melihat sy begini?!!! Adakah ini rumah neraka??? Penghuninya semua syaitan!
Adnan: sy merayu shakid tolong bawa isteri kau p hospital dia sakit ni..
Badan sy mengeletar kesakitan..
Sy: sampai hati abg buat sy begini.. apa dosa sy?! Kau hukum sy begini?! Kasi matilah sy supaya kau puas hati
Shakid: memang jaan! sy mau kasi mati kau!!!! Mati kau...!!
Pakkk!!! Shakid tampar sy sekuat hati berpinar dunia. Kepala besi tali pinggang di hayun lagi. Shakid hempas badan sy di dinding kuat. Terasa tulang belakang sy mengena semen. Sy tersungkur jatuh tiada daya melawan lagi. Darah mengalir bercampur air mata.. suara tiada lagi. Kesakitan membuatkan suara tersekat. Sy tidak dapat bangun lagi.. tidak dapat bergerak
Adnan: Shakid !!!!!!! Istighfar baiyya!!!
Shakid: sy mau kasi mati dia..!!
Adnan: sy merayu baiii.. bawa dia p hospital sekarang! Banyak darah ni
Adnan goyangkan badan sy. Sy terasa sakit, betul2 tidak dapat gerakkan badan lagi. Adnan panik.. matanya berair
Adnan: isha.. kau mesti kuat..
Adnan: baii isha pengsan!! Baii demi Allah atas dasar perikemanusiaan bawalah dia p hospital sekarang! Ya Allah..!!
Shakid seperti orang baru sedar dari mimpi. Dia p dekat2 sy yg sedang pengsan. Mata hidung dan mulut berdarah.. kepala sy berdarah. Kaki dan badan penuh lebam dan darah. Tajam sungguh besi2 yg mengena kulit tadi
Shakid dukung sy panik. Terus bawa ke hospital
Setibanya di hospital terus2 masuk emergency. 3 hari di emergency tidak boleh bergerak lagi. Kepala berbalut, kaki dan lengan sudah di tampal plaster luka. Leher sy di pasangkan satu alat utk sokongan. Mata tidak boleh di buka. Ya Tuhan adakah sy sudah buta? Sy cuba buka mata tidak dapat. Sy gerakkan tangan dan kaki tidak dapat lagi. Jari sy gerakkan..Staf nurse cepat2 tengok keadaan sy. Nurse panggil doktor sebab sy sudah ada respon.. selama 3 hari ni sy langsung tidak menunjukkan tanda2 bergerak. Pengsan begitu lama
Doktor: madam don't push to open your eyes..
Mata sy tidak dapat di buka. Sakitnya tidak terkata. Melekat tubir mata oleh darah2 beku terasa bengkak. Ya Allah..
Doktor: take slowly..
Sy tidak faham apa yg doktor cakap. Akhirnya shakid masuk ke bilik emergency dan bercakap dengan doktor. Sy tidak dapat bersuara mungkin sebab terlampau di cekik. Tekak terasa sakit
Doktor berlalu pergi. Entah apa perbincangan dorang. Sy mahu bercakap minta pertolongan tapi tiada kesempatan bercakap
Shakid peluk sy. Terasa sakit
Shakid: jaan sakitkah...? My God... jaan abi minta maaf. Sy tidak boleh maafkan diri kalau jadi apa2 sama jaan.. jaan please wake up
Shakid terus menangis. Sy tidak dapat melihat wajahnya lagi. Mata sy susah utk di buka. Sy hanya rasa tangisan shakid yg memeluk. Terasa sakit bila sy di peluk
Beberapa jam kemudian doktor pelahan2 bantu sy utk buka mata. Ya Allah kaburnya penglihatan. Doktor signal tangannya
Doktor: you see this..? (Doktor tunjuk apa benda sy tak pasti)
Geleng kepala pun tidak dapat. Bercakap pun tidak
Doktor bagi sy berehat. Mata sy sudah terbuka sedikit demi sedikit.. Bila mata terbuka luas sy jelas melihat semuanya. Sy berada di emergency room. Banyak wayar melekat di badan. Ada drip dan satu paket darah. Sy baring tidak dapat pusingkan kepala. Sy hanya nampak bahagian atas syiling hospital. Cahaya lampu jadi silau. Sy cuba bergerak tidak dapat..
Doktor datang lagi
Doktor cuba baringkan sy separa duduk dari katil. Terasa badan terangkat sedikit. Sakitnya
Doktor: slowly.. (doktor arahkan staf nurse adjust tilam tadi)
Sy separah duduk dengan leher berbalut. Kepala berbalut
Doktor: can you see this..?
Sy: aa.... aaa... aaah...
Doktor: ok don't push. Madam can you see us right now? Just blink once.. like this (doktor tunjuk kedip mata sekali)
Doktor: can you see us now?
Sy: (kedip mata sekali)
Doktor: Oh my.. Thankgod..
Doktor tadi panik sebab selama tiga hari badan sy tidak respon. Mata tidak terbuka. 3 hari pengsan
28.Ogos.2017
Sy di rawat selama 5 hari di sini. Akhirnya sy boleh balik rumah pagi ni. Badan memang tidak boleh gerak. Peti suara hilang.. sy terus2 jadi orang yg bodoh dan tidak tahu apa perlu di buat lagi. Sy mesti sembuh bawa anak sy lari
Shakid: jaan.. mari..
Sy tiada respon. Shakid angkat sy duduk di wheel chair. Dia sudah belikan sy kerusi roda sebab sy tidak boleh berjalan ataupun di dukung. Permasalahan sy sekarang adalah tulang yg membengkak dan hampir2 patah
Shakid: ok jaan..?
Sy duduk di kerusi roda. No respon. Shakid kiss kepala sy. Dia bagi manja lagi. Sy tidak mau bercakap lagi
Setibanya di satu bandar. Shakid bawa sy check in di satu hotel tengah2 bandar. Shakid bilang tidak perlu balik ke rumah lagi sebab semuanya tidak suka sy lagi
Kami sampai di hotel. Sy duduk di kerusi roda menghadap cermin. Barulah sy nampak keadaan muka sy sekarang memang teruk. Muka seperti kalah bertinju. Lebam di mata dan bibir. Kepala berbalut. Mata merah dan bengkak
Sy tunduk menangis. Shakid memujuk lagi. Tapi sy tidak dapat bersuara saat ni. Sakit keseluruhan badan.. peti suara tidak boleh bercakap. Shakid peluk sy terasa sakit.. sy mengerang kesakitan shakid berhenti peluk
Sy pandang shakid menangis. Shakid menangis juga. Shakid menangis sekuat hati seperti orang gila. Sy tidak peduli
Sy pandang shakid seolah2 mahu bertanya mana shanji. Shakid faham
Shakid: jaan jangan risau.. shanji ada sama keluarga abi
Sy menangis. Mata sy pedih sebab masih luka. Ada kesan merah di bebola mata. Lebam di luaran tepi mata. Sy tidak boleh menangis kuat terasa muka sy sakit..
Shakid: jaan esok kita balik sabah..
Shakid: sy minta maaf bawa jaan ke sini dan seksa jaan macam ni. Ya Allah semoga sy di ampunkan.. jaan ampunkan abi
Sy tidak layan. Sy jadi tunggul hidup. Tanpa suara dan respon. Semuanya menyakitkan badan sy. Sy diam menahan air mata. Sy cuba mengingat kali terakhir pegang shanji. Kali terakhir sy menyusukan shanji.. ya Allah.. sy akan berpisah dengan anak
Shakid: jaan kenapa diam? Maafkan abi..
Shakid: jaan jangan risau shanji akan hidup bagus di sini. Kita tidak boleh bawa dia bersama sebab dia waris pertama keluarga kami. Shanji anak abg.. dia mesti di utamakan. Jaaan.. jan.. say something..
Dengan keadaan sy begini. Tidak boleh bercakap. Menangis pun sakit. Apa sy boleh buat? Gerakkan badan pun tidak dapat. Air mata yg mengalir hanyalah kepedihan yg tidak terungkap. Untuk dosa ini sy tidak maafkan kau shakid!! Kau berdosa kerana pisahkan anak dengan ibunya.. anak yg masih perlukan ibunya menyusu. Anak yg belum merasa kasih sayang seorang ibu. Kenapa kau fikir anak itu perlukan kemewahan? Tidak! Anak itu tempatnya di sisi ibu dan ayahnya! Sy teringat perasaan di tinggalkan mamy. Apa perasaan tanpa ibu? Kau kejam!! Kau manusia bertopengkan syaitan!!!
Shakid: jaan.. cakaplah.. jangan nangis. Abi risau..
Shakid: shanji pasti ok di sini. Dia akan hidup di sini di jaga penuh kasih sayang. Jaan... jangan nangis. Cakaplah
Apa yg perlu di suarakan? Tiada lagi
Malam
Shakid masih memujuk maaf. sy di baringkan pelahan di atas katil. Esok penerbangan ke KL transit ke Sabah. Sy sedih tidak melihat shanji kali terakhir. Bagaimana sy mahu membuat permintaan? Sy tidak dapat bersuara.. badan pun tidak dapat di gerakkan. Ya Allah
Shakid: jaan mau makan..?
Sy tutup mata tidur. Bukannya tidur tapi hanya mahu melihat gelapnya dunia. Gelapnya hati utk melihat manusia lagi. Shakid terus2 memujuk sy hanya diam
Sepanjang malam sy hanya baring. Shakid angkat sy ke tandas dan mandikan sy pelahan. Shakid siapkan diri sy terlebih dahulu baru didudukkan di kerusi roda. Diri seperti orang OKU. Sy menangis mahu berjumpa syanji.. tapi suara tidak kedengaran lagi. Badan terasa sakit.. mata pedih bila ada air mata
Shakid bawa sy ke airport dalam keadaan berkerusi roda. Sy langsung tidak merasa apa2 lagi. Hanya kesakitan hati dan dendam
Tibanya di sabah
Kami kembali ke rumah. Mata sy bengkak menangis tapi shakid tidak mengerti apa yg sy rasa. Shakid suapkan bubur sy tidak mau makan.. sy terus2 menangis
Shakid menangis. Merayu di kaki sy utk di maafkan. Shakid menangis sekuat hati
Shakid: jaan... cakaplah..
Shakid menangis sekuat hatinya. Minta di ampunkan. Sy diam dan cuba bersuara
Sy: sy... sy minta cerai
Shakid menangis sekuat hatinya. Badan sy di peluk terasa sakit. Shakid lepaskan
Shakid: tidak jaan.. abg tidak mau ceraikan jaan. Jaan jangan tinggalkan abg. Abg minta di beri peluang sekali lagi.. kali ini saja
Sy menangis. Entah peluang berapa kali tetap sama
Shakid: jaan.. maafkan abg jaan. Abg janji tidak sakiti jaan lagi. Kalau tangan ini sampai ke badan jaan....
Shakid tidak teruskan. Terus2 menangis. Shakid cium kaki sy berkali2 minta di ampunkan. Apa lagi yg perlu di ampunkan? Keadaan sy sudah begini sakit. Badan sy tidak boleh di gerakkan lagi. Lebam di badan.. sakitnya sampai ke hati. Dendam dan benci..
Sy sudah tidak takut utk di bunuh oleh sesiapa. Apa pun terjadi lepas ni sy tidak akan kisah lagi. Dady mahu membunuh? Bunuhlah.. sy sudah tiada nilai. Anak sy di mana? Sy sudah di pisahkan dengan anak. Kejamnya dunia ini.. tiada orang yg baik dalam dunia ini
Shakid: jaan bagi sy peluang kali ini. Sekali saja
Shakid: jaan.. sy minta ampun..
Shakid: JAAN.. SAYA BERSUMPAH KALAU SAYA SAKITI JAAN LAGI.. JATUHLAH TALAK 1! SAYA AKAN CERAIKAN JAAN..
Dengan linangan air mata sy menuju ke sungai. Banyaknya kain mau cuci. Sy rindukan suami. Kenapa keluarga shakid begini? Kenapa sikit pun tidak mendengar penjelasan apa yg terjadi? Sy cepat2 mencuci mau siapkan sebab risau shanji menangis tadi minta susu. Badan sy basah2 terkena air sungai.. sejuk lagi. Mana lagi hati terus risau keadaan kami di sini. Siap mencuci terus menjemur. Lega sudah habis kerja. Hati berfikir laju bagaimanakah 3 hari ni tanpa suami di sini? Sudahlah di tempat orang..
Sy duduk rehat sekejap pandang air sungai. Tiada apa yg boleh di lihat di sini. Hanya bunyi mata air yg deras seperti air mata sendiri. Ya Tuhan adakah Engkau melihat penderitaanku? Bilakah semua akan berakhir? Perlukah di pertahankan rumahtangga yg rapuh ini? Mamy... mamy... sy rindukan mamy. Sy pandang kedua tangan yg kecil ini sudah mampu membuat pelbagai kerja. Kalau mamy ada di sini pasti tidak akan membiarkan sy hidup begini.. Sy rindukan mamy. Sy lap air mata.. sy mesti kuat demi shanji
Adnan datang
Adnan: Isha kalau sudah siap ammi suruh masak
Sy pandang adnan. Adnan simpati tapi tidak boleh buat apa2
Sy: adnan.. sy tidak salah. Anak tu terjatuh sendiri (menangis)
Adnan: ya sy tahu. Kamu sabar ya
Sy lap air mata
Adnan: cepatlah nanti ammi bising..
Sy: hmmm...
Sy: adnan kenapa perlu cuci di sungai? Kan ada mesin basuh..
Adnan: ada baju yg tidak boleh cuci guna mesin basuh. Isha kesian kamu. Mesti penat kan?
Sy: hmm..
Adnan: kau cepat2lah siap nanti ammi marah lagi
Sy: kejap lagi lah sy datang
Adnan: sy jalan dulu...
Sy berdiri menuju balik. Perlu masak lagi? Ini malam keluarga akan makan nasi. Beberapa hari makan naan ja. Sy pun tak tau macam mana mau sesuaikan diri. Mereka bukannya faham sy orang asing di sini. Apa benda pun tidak cuba memahami bangsa lain
Sampai di rumah bukannya di bagi peluang pegang anak. Sy terus di suruh ke dapur masak. Sy masak sajalah apa yg shakid pernah ajar. Time makan semua komplen tak sedap. Cairlah! tiada rasalah! Ada juga yg tak sanggup makan. Mulut dorang terus2 bercakap tapi sy bukannya faham. Adnan pandang hanya diam..
Shanji menangis kuat. Sy cepat2 mau ambil baby. Adik shakid yg seorang lagi namanya Laila pun benci sy. Sy ambil shanji di tangannya.. dia tak bagi
Sy melawan mau ambil. Kesiannya air mata shanji menangis begini kuat. Entah apa laila sudah buat ni. Sy bersuara saja biar laila tidak di faham
Sy: laila bagi anak sy..!!
Laila bising2 tidak mau bagi shanji. Dia terus masuk bilik. Tangisan shanji tidak di dengari lagi. Biliknya di tutup rapat. Sy ketuk pun tidak di layan lagi. Laila adik shakid yg ke 4 sudah berumahtangga lebih dari 5 tahun tapi tidak punya anak. Mungkin sebab itulah dia mau ambil sayang2 shanji. Ya Tuhan.. sedihnya sy berpisah dengan anak
Adnan di suruh bercakap lagi
Adnan: malam ni isha jangan tidur di bilik. Tidur di ruangtamu sini ja
Sy: kenapa..?
Adnan: hmmm kau dengar sajalah apa mereka cakap. Supaya tidak gaduh
Sy: tapi kenapa...?
Adnan pun seperti malas sudah mau sampaikan apa hal di rumah ni. Sy duduk kepenatan. Malam ni tidur di luar? Keadaan sejuk begini? Hmmm
Laila ada lain sikit orangnya.. kuat bising. Tapi suaminya pendiam. Entahlah pendiam2 pun ubi berisi juga macam syaitan. Nama husband laila si khismat. Khismat keturunan iran tulen. Tinggi dan hensem orangnya. Mata kehijauan. Selama sy di rumah memang tidak pernah bercerita dengannya. Sy takut shakid marah. Sy hanya boleh bercakap dengan adnan. Itupun sepatah dua kata. Khismat pernah datang ke Malaysia. Melayu tidak lurus.. tapi dia faham
Malam
Malam yg dingin tidur di ruangtamu yg sangat gelap. Lampu akan di tutup habis memang tidak akan nampak satu pun cahaya. Orang di sini awal tidur dalam jam 9 malam sudah lena. Sejuknya di malam ini
Hati sedih anak dari tadi tidak di beri peluang utk pegang. Betul2 hidup sy di buli di sini. Tiada istilah menghormati orang lain. Terasa diri sy hanyalah orang yg bodoh. Mama shakid bilang mulai hari ni shanji akan di susukan botol sebab shanji akan tinggal dengan mereka. Sy menangis hanya peluk bantal
Pagi
Memang sy awal bangun. Sy sudah biasa.. kami baru seminggu di sini tapi keadaan rumah sy sudah arif. Sy menyapu dan mop belakang rumah. Sy pegang shanji sekejap saja terus di ambil lagi. Laila seolah-olah tidak puas hati. Shanji di ambil lagi dalam keadaan menagis
Adnan bilang janganlah melawan. Tiada orang akan dapat tolong sy di sini. Tunggu shakid pulang pasti boleh dukung shanji lagi
Hmmm
Sy di suruh cuci kain lagi. Sy menangis sendiri. Dua hari shakid di bandar pasti malam ni atau esok dia pulang. Sy rindukan shakid. Sy cepat2 siapkan cuci kain sebab lapar
Sampak di rumah penuh lagi dengan maki hamun. Segala hentakan benda2 di depan sy. Memang adik beradik shakid kaki gaduh dan panas baran. Rambut sy di tarik.. entah apa masalah lagi ni. Anjana masih dendam anaknya sakit. Ya Tuhan..
Sy berlari ke sungai
Sy menangis. Penat menangis sy balik ke rumah lagi. Ada khismat di sini duduk pandang sy menangis. Tapi apa tindakan pun tiada. Kenapa seperti sy yg salah dalam hal ni? Sy masuk ke rumah duduk diam. Perut sangat lapar tapi niat mau makan terhenti sebab maki hamun dari mentua dan ipar
Malam
Sy mengemas ruangan dalam rumah. Sapu dan mop. Penatnya. Malam ni sy masih tidur di ruangtamu. Gelapnya. Sy sangat2 lapar dari pagi tiada makan. Sy menunggu semuanya tidur barulah sy makan di dapur. Jam 9 malam semuanya sudah tidur. Keadaan ruangtamu gelap gelita. Sy pelahan2 menuju dapur. Gelapnya.. sy curi2 makan. Itupun roti naan kosong ja. Sy makan roti naan dan minum segelas susu. Cukup ada alas perut. Sy pelahan2 berjalan dalam keadaan gelap
Tiba-tiba
Ada tangan merayap dari belakang. Hati gembira sebab shakid sudah pulang. Sy menangis.. shakid biarkan sy menangis dalam keadaan membelakang.
Sy: abg... nantilah..
Shakid tiada respon. Di cubit ganas. Tak pernah2 shakid sebegini ganas. Sy tolak badan shakid tidak berganjak malah terus2 kasar.. Gilakah apa ni.. sy cuba pusing tidak dapat. Hati rasa lain. Sy paksa tolak tidak dapat.
Sy: isssshhhhh!!!! Apa ni bang!!!
Sy terus teriak...Sy cepat2 lari cari suis lampu. Buka lampu dapur
Lampu ON
Ya Allah.. ini bukan shakid. Ini khismat suami laila. Khismat datang ke suis tutup lampu. Dia tutup mulut sy dan bawa ke satu stor bilik dapur. Khismat masih tutup mulut sy
Khismat: Isha you shut up....!!
Sy: ..........
Hati berdebar ketakutan. Apa lagi suami laila mau buat ni? Mata sy ligat mencari kayu atau benda utk memukul. Fikiran terus2 ke shanji dalam jagaan laila. Bagaimana kalau shakid tahu hal ni? Sy menangis. Mahu melawan memang tidak dapat lawan. Sy minta di lepaskan. Dia mahu merogol sy.. ya Allah selamatkanlah sy..
Khismat sedikit tahu bahasa melayu tapi tidak lancar
Khismat: isha jangan bagitahu orang..!! Kau nahas!!
Khismat buka mulut sy dia bagi signal diam. Keadaan yg gelap dan samar2..
Khismat: sssshhhhhhhhhhhhh..... !!!
Dia suruh diam, keadaan yg menakutkan
Khismat: Tiada orang percaya kau! Bagus kau diam saja!!
Badan sy mengeletar ketakutan. Sy bersuara juga
Sy: khismat apa kau buat hahh?!!
Khismat: sy suka kau. Dari mula sy nampak memang sy suka.. bangsa lain dari lain. Kecantikan yg lain dari perempuan pakistan
Sy cepat2 keluar dari stor. Khismat tarik sy. Sy tolak dan teriak. Akhirnya dia lepaskan juga..
Khismat: awas kau kalau bagitahu orang..!!!
Khismat terus jalan. Kurang ajar punya lelaki! Sy ketakutan hampir2 sy di liwat tadi. Ya Allah sy sungguh takut di dalam rumah ni. Semuanya syaitan!! Sy baring di ruangtamu langsung tidak tidur sebab takut di rogol oleh khismat. Nampak saja pendiam rupanya manusia binatang!
Sy tidak tidur sampai ke pagi terus sambung buat kerja. Kejadian semalam bikin trauma hampir2 di rogol. Memang hidup tidak selamat. Kalau sy bersuara memang tiada orang akan percaya. Sy buat seperti biasa menyapu dan mop lantai
Siap saja sy masuk ke dapur minum air. Ada khismat di sini. Pandangan dia penuh nafsu.. Sy benci!! Khismat datang ke tempat sy kedua2 tangan sy dia pegang hanya guna sebelah tangan
Sy: apa lagi kau mau buat hahh?!!!! Kau mau sy teriak?!!
Khismat: kau ingat ada orang percaya?!!
Sebelah tangan khismat sudah masuk di baju. Sy tidak dapat melawan lagi. Muka penuh nafsu yg menakutkan. Tangan dia cuba buka seluar sy
terus2 sy ludah mukanya dan teriak
Sy: binatang kau !!!!!!!
Khismat tampar muka sy kuat. Hanya sekali tamparan hidung sy berdarah
Khismat: kau berani melawan!! Kau ingat kau siapa?!!
Khismat ambil mulut sy. Sy tolak. Sial punya binatang!
Khismat lepaskan badan sy buat tidak tau. Sekali isteri dia laila datang tanya apa berlaku.. apa lagi dia mau fikir kalau perempuan dan lelaki berdua-duaan. Laila tarik rambut sy dan tampar. Sy mahu melawan tidak dapat sebab adik beradiknya yg lain datang memukul juga. Sy sekuat hati melawan.. tidak dapat. Adnan datang leraikan semua pergaduhan. Akhirnya terlerai juga cuma mulut mereka tidak berhenti sebut nama shakid. Mungkin dorang menunggu kepulangan shakid baru info kejadian ni. Ya Allah sy betul2 takut
Adnan: isha kenapa tadi..?
Sy: sy tidak buat apa2..
Adnan: kau jangan cerita atau dekat2 sama suami mereka. Tidak boleh mesra.. isha sy kesian kau. Kau pergilah keluar dulu dari rumah sebelum mereka pukul lebih teruk
Sy: adnan sy tidak salah..... khismat tu yang...
Ayat terhenti di situ. Semua mata mereka pandang hina dengan sy. Sy tidak teruskan kata2 tadi. Biarlah sy harap saja shakid tidak percaya apa pun cerita dari dorang. Sy menangis terus keluar menuju sungai. Sy duduk di sana berfikir.. habislah sy kalau shakid pulang nanti
Tengah hari
Sy masih duduk di sungai. Memang langsung tidak boleh pegang anak sendiri. Sy menangis meratapi nasib sendiri. Pada siapa mau di luahkan? Semua orang jahat.. shanji anak.. ammi rindu shanji.. sy rindu mamy
Sy cuba balik ke rumah, harap2 tiada apa lagi berlaku. Memang pandangan dorang semua jijik. Sy buat tak tau terus saja dukung shanji di ruangtamu. Sy dukung anak.. menitik bah air mata sy. Entah dorang perasan kah semua ni atau tidak
Shakid: Assalammualaikum..
Shakid di hadapan pintu. Senyuman yg begitu manis. Shakid terus saja duduk di sebelah sy dan manjakan sy dan shanji
Shakid: jaan.. abg sudah sampai. I miss you..
Sy: ....
Sy diam dan tunduk saja. Pandangan semua orang macam tembus ke belakang kami. Shakid manja2.. dia tunjukkan selendang dan susu segar yg dia bawa dari bandar. Sy senyum2 saja.. mood shakid memang ok
15 minit kemudian
Keluarga shakid seperti ada perbincangan. Shakid berubah muka. Khismat di panggil juga. Dalam hati sy memang pasal hal pagi tadi. Semuanya bersuara sy tidak faham tapi sy tahu mereka sedang cerita pasal sy dan khismat
Shakid ke tempat duduk sy. Dia tarik baju sy berdiri. Kemudian shakid heret sy naik tangga.. Di heret begitu ja..
Sy: abg sakit... lepas
Shakid tutup pintu bilik rapat. Pandangan sudah berubah. Dia hempas badan sy kuat di atas katil. Tali pinggang di buka dari seluarnya. Dia tunjuk kepala besi tali pinggang
Shakid: jaan... apa kau sudah buat???!!!!!!
Sy: sy tidak tau apa yg abg faham dorang cerita. Tapi semua tidak benar!
Shakid: NO..... !! you shut up !!!
Sy: Apa yg dorang cakap? Kau bagitau sy sekarang!!
Shakid terus2 libas kepala tali pinggang di badan sy. Terasa besi mengena di tulang tangan dan belakang. Sy menangis dan pegang tali pinggang tadi
Sy: abg kenapa pukul sy? Abg sudah janji kan??
Shakid: jaan sy tidak mau pukul kau! Tapi kau selalu buat masalah! Jaan hari ni sy bunuh kau !!!
Sy: sakit bang.. berhentilah !!
Shakid: Kau jenis perempuan macam mana? Tidak puas satu lelaki?!! Kenapa kau goda adik laki sy hahh???!!!!!
POKKK!!!! Shakid tumbuk muka sy sekuat hatinya. Sekali lagi pokkk! di tumbuk di bahagian mata. Pandangan sy hitam. Sy gosok mata berdarah. Sy pegang kedua mata berdarah campur air mata. Sungguh2 banyak darah.. mata sy jadi kabur. Tidak dapat melihat apa2 lagi. Shakid masih memukul, tendang di perut sy. Terasa bekas jahitan sakit lagi. Sy terjatuh dari katil meraba lantai. Pandagan hitam. Shakid angkat baju sy Pokkk!!! Tumbukan lagi di hidung. Hidung, mulut dan mata sy berdarah
Shakid angkat sy tinggi ke dinding semen dalam keadaan kedua2 tangan di cekik ke dinding. Muka terasa biru dan darah dari hidung terasa makin laju. Sy tidak dapat bersuara lagi. Sakit tekak teramat sangat sehingga sesak nafas
Adnan cepat2 masuk bilik kami
Adnan: sudah baii... sudah..l!!
Shakid menangis tunduk. Masih mahu memukul. Adnan tenangkan keadaan
Adnan: isteri kau orangnya baik. Mungkin dia tidak ngam sama orang rumah. Kau bawalah dia keluar. Jangan pukul
Shakid: dia goda khismat!!!!! Itu perangai tidak baik!!!!
Adnan: jangan percaya benda yg tidak jelas. Kita tiada bukti.. tiada saksi melihat kejadian. Baaiii sabar
Shakid: Sy tidak boleh terima... sy mau bunuh dia!
Sy hanya terdengar suara adnan tapi penglihatan tidak nampak lagi. Adnan leraikan shakid supaya tidak terus memukul
Sy: ad.. adnan.. sy merayu tolong halang shakid jangan pukul sy.. adnan tolong sy...
Shakid berdiri terus memukul
Shakid: Kau bagus mati jaan...!!!
Adnan: MashaAllah..! Isha banyak darah ni..
Shakid: kau mati jaan...!!
Sy terbaring menahan sakit di kepala dan perut. Mata tidak dapat buka lagi. Sy buka mata sekejap kabur. Nampak shakid masih berdiri dengan adnan. Shakid bercerita dengan adnan. Puas adnan leraikan shakid dari terus memukul
Shakid suamiku.. di mana kau letakkan maruahku sebagai isterimu? Sy terbaring di sini kerana kesakitan yg kau buat oleh tanganmu sendiri. Shakid kenapa tidak percayakan sy? Sy tidak boleh terima kau lagi..
Shakid duduk masih marah. Adnan datang dekat ke arah sy cuba dudukkan sy. Tiada pilihan lain terpaksa adnan bantu sy hari ini
Adnan: isha kau jangan pengsan.. shakid sy merayu tolong bawa isterimu p hospital sekarang..
Shakid: dia perempuan sundal! Perempuan perangai begitu adalah orang jahat! Sy tidak sangka ada isteri yg jahat! Ingkar ! Tidak setia!!
Adnan: kau belum siasat betul2. Terus2 hukum isteri kau begini! Apa perasaan kalau sy pukul adik perempuan kau macam ni?!!
Shakid: Kenapa dia goda laki orang..?!!!
Shakid berdiri lagi menendang sekuat hati. Adnan cuba halang. Tidak dapat di halang. Mana semua orang di dalam rumah ni? Kenapa semua diam? Kenapa sanggup melihat sy begini?!!! Adakah ini rumah neraka??? Penghuninya semua syaitan!
Adnan: sy merayu shakid tolong bawa isteri kau p hospital dia sakit ni..
Badan sy mengeletar kesakitan..
Sy: sampai hati abg buat sy begini.. apa dosa sy?! Kau hukum sy begini?! Kasi matilah sy supaya kau puas hati
Shakid: memang jaan! sy mau kasi mati kau!!!! Mati kau...!!
Pakkk!!! Shakid tampar sy sekuat hati berpinar dunia. Kepala besi tali pinggang di hayun lagi. Shakid hempas badan sy di dinding kuat. Terasa tulang belakang sy mengena semen. Sy tersungkur jatuh tiada daya melawan lagi. Darah mengalir bercampur air mata.. suara tiada lagi. Kesakitan membuatkan suara tersekat. Sy tidak dapat bangun lagi.. tidak dapat bergerak
Adnan: Shakid !!!!!!! Istighfar baiyya!!!
Shakid: sy mau kasi mati dia..!!
Adnan: sy merayu baiii.. bawa dia p hospital sekarang! Banyak darah ni
Adnan goyangkan badan sy. Sy terasa sakit, betul2 tidak dapat gerakkan badan lagi. Adnan panik.. matanya berair
Adnan: isha.. kau mesti kuat..
Adnan: baii isha pengsan!! Baii demi Allah atas dasar perikemanusiaan bawalah dia p hospital sekarang! Ya Allah..!!
Shakid seperti orang baru sedar dari mimpi. Dia p dekat2 sy yg sedang pengsan. Mata hidung dan mulut berdarah.. kepala sy berdarah. Kaki dan badan penuh lebam dan darah. Tajam sungguh besi2 yg mengena kulit tadi
Shakid dukung sy panik. Terus bawa ke hospital
Setibanya di hospital terus2 masuk emergency. 3 hari di emergency tidak boleh bergerak lagi. Kepala berbalut, kaki dan lengan sudah di tampal plaster luka. Leher sy di pasangkan satu alat utk sokongan. Mata tidak boleh di buka. Ya Tuhan adakah sy sudah buta? Sy cuba buka mata tidak dapat. Sy gerakkan tangan dan kaki tidak dapat lagi. Jari sy gerakkan..Staf nurse cepat2 tengok keadaan sy. Nurse panggil doktor sebab sy sudah ada respon.. selama 3 hari ni sy langsung tidak menunjukkan tanda2 bergerak. Pengsan begitu lama
Doktor: madam don't push to open your eyes..
Mata sy tidak dapat di buka. Sakitnya tidak terkata. Melekat tubir mata oleh darah2 beku terasa bengkak. Ya Allah..
Doktor: take slowly..
Sy tidak faham apa yg doktor cakap. Akhirnya shakid masuk ke bilik emergency dan bercakap dengan doktor. Sy tidak dapat bersuara mungkin sebab terlampau di cekik. Tekak terasa sakit
Doktor berlalu pergi. Entah apa perbincangan dorang. Sy mahu bercakap minta pertolongan tapi tiada kesempatan bercakap
Shakid peluk sy. Terasa sakit
Shakid: jaan sakitkah...? My God... jaan abi minta maaf. Sy tidak boleh maafkan diri kalau jadi apa2 sama jaan.. jaan please wake up
Shakid terus menangis. Sy tidak dapat melihat wajahnya lagi. Mata sy susah utk di buka. Sy hanya rasa tangisan shakid yg memeluk. Terasa sakit bila sy di peluk
Beberapa jam kemudian doktor pelahan2 bantu sy utk buka mata. Ya Allah kaburnya penglihatan. Doktor signal tangannya
Doktor: you see this..? (Doktor tunjuk apa benda sy tak pasti)
Geleng kepala pun tidak dapat. Bercakap pun tidak
Doktor bagi sy berehat. Mata sy sudah terbuka sedikit demi sedikit.. Bila mata terbuka luas sy jelas melihat semuanya. Sy berada di emergency room. Banyak wayar melekat di badan. Ada drip dan satu paket darah. Sy baring tidak dapat pusingkan kepala. Sy hanya nampak bahagian atas syiling hospital. Cahaya lampu jadi silau. Sy cuba bergerak tidak dapat..
Doktor datang lagi
Doktor cuba baringkan sy separa duduk dari katil. Terasa badan terangkat sedikit. Sakitnya
Doktor: slowly.. (doktor arahkan staf nurse adjust tilam tadi)
Sy separah duduk dengan leher berbalut. Kepala berbalut
Doktor: can you see this..?
Sy: aa.... aaa... aaah...
Doktor: ok don't push. Madam can you see us right now? Just blink once.. like this (doktor tunjuk kedip mata sekali)
Doktor: can you see us now?
Sy: (kedip mata sekali)
Doktor: Oh my.. Thankgod..
Doktor tadi panik sebab selama tiga hari badan sy tidak respon. Mata tidak terbuka. 3 hari pengsan
28.Ogos.2017
Sy di rawat selama 5 hari di sini. Akhirnya sy boleh balik rumah pagi ni. Badan memang tidak boleh gerak. Peti suara hilang.. sy terus2 jadi orang yg bodoh dan tidak tahu apa perlu di buat lagi. Sy mesti sembuh bawa anak sy lari
Shakid: jaan.. mari..
Sy tiada respon. Shakid angkat sy duduk di wheel chair. Dia sudah belikan sy kerusi roda sebab sy tidak boleh berjalan ataupun di dukung. Permasalahan sy sekarang adalah tulang yg membengkak dan hampir2 patah
Shakid: ok jaan..?
Sy duduk di kerusi roda. No respon. Shakid kiss kepala sy. Dia bagi manja lagi. Sy tidak mau bercakap lagi
Setibanya di satu bandar. Shakid bawa sy check in di satu hotel tengah2 bandar. Shakid bilang tidak perlu balik ke rumah lagi sebab semuanya tidak suka sy lagi
Kami sampai di hotel. Sy duduk di kerusi roda menghadap cermin. Barulah sy nampak keadaan muka sy sekarang memang teruk. Muka seperti kalah bertinju. Lebam di mata dan bibir. Kepala berbalut. Mata merah dan bengkak
Sy tunduk menangis. Shakid memujuk lagi. Tapi sy tidak dapat bersuara saat ni. Sakit keseluruhan badan.. peti suara tidak boleh bercakap. Shakid peluk sy terasa sakit.. sy mengerang kesakitan shakid berhenti peluk
Sy pandang shakid menangis. Shakid menangis juga. Shakid menangis sekuat hati seperti orang gila. Sy tidak peduli
Sy pandang shakid seolah2 mahu bertanya mana shanji. Shakid faham
Shakid: jaan jangan risau.. shanji ada sama keluarga abi
Sy menangis. Mata sy pedih sebab masih luka. Ada kesan merah di bebola mata. Lebam di luaran tepi mata. Sy tidak boleh menangis kuat terasa muka sy sakit..
Shakid: jaan esok kita balik sabah..
Shakid: sy minta maaf bawa jaan ke sini dan seksa jaan macam ni. Ya Allah semoga sy di ampunkan.. jaan ampunkan abi
Sy tidak layan. Sy jadi tunggul hidup. Tanpa suara dan respon. Semuanya menyakitkan badan sy. Sy diam menahan air mata. Sy cuba mengingat kali terakhir pegang shanji. Kali terakhir sy menyusukan shanji.. ya Allah.. sy akan berpisah dengan anak
Shakid: jaan kenapa diam? Maafkan abi..
Shakid: jaan jangan risau shanji akan hidup bagus di sini. Kita tidak boleh bawa dia bersama sebab dia waris pertama keluarga kami. Shanji anak abg.. dia mesti di utamakan. Jaaan.. jan.. say something..
Dengan keadaan sy begini. Tidak boleh bercakap. Menangis pun sakit. Apa sy boleh buat? Gerakkan badan pun tidak dapat. Air mata yg mengalir hanyalah kepedihan yg tidak terungkap. Untuk dosa ini sy tidak maafkan kau shakid!! Kau berdosa kerana pisahkan anak dengan ibunya.. anak yg masih perlukan ibunya menyusu. Anak yg belum merasa kasih sayang seorang ibu. Kenapa kau fikir anak itu perlukan kemewahan? Tidak! Anak itu tempatnya di sisi ibu dan ayahnya! Sy teringat perasaan di tinggalkan mamy. Apa perasaan tanpa ibu? Kau kejam!! Kau manusia bertopengkan syaitan!!!
Shakid: jaan.. cakaplah.. jangan nangis. Abi risau..
Shakid: shanji pasti ok di sini. Dia akan hidup di sini di jaga penuh kasih sayang. Jaan... jangan nangis. Cakaplah
Apa yg perlu di suarakan? Tiada lagi
Malam
Shakid masih memujuk maaf. sy di baringkan pelahan di atas katil. Esok penerbangan ke KL transit ke Sabah. Sy sedih tidak melihat shanji kali terakhir. Bagaimana sy mahu membuat permintaan? Sy tidak dapat bersuara.. badan pun tidak dapat di gerakkan. Ya Allah
Shakid: jaan mau makan..?
Sy tutup mata tidur. Bukannya tidur tapi hanya mahu melihat gelapnya dunia. Gelapnya hati utk melihat manusia lagi. Shakid terus2 memujuk sy hanya diam
Sepanjang malam sy hanya baring. Shakid angkat sy ke tandas dan mandikan sy pelahan. Shakid siapkan diri sy terlebih dahulu baru didudukkan di kerusi roda. Diri seperti orang OKU. Sy menangis mahu berjumpa syanji.. tapi suara tidak kedengaran lagi. Badan terasa sakit.. mata pedih bila ada air mata
Shakid bawa sy ke airport dalam keadaan berkerusi roda. Sy langsung tidak merasa apa2 lagi. Hanya kesakitan hati dan dendam
Tibanya di sabah
Kami kembali ke rumah. Mata sy bengkak menangis tapi shakid tidak mengerti apa yg sy rasa. Shakid suapkan bubur sy tidak mau makan.. sy terus2 menangis
Shakid menangis. Merayu di kaki sy utk di maafkan. Shakid menangis sekuat hati
Shakid: jaan... cakaplah..
Shakid menangis sekuat hatinya. Minta di ampunkan. Sy diam dan cuba bersuara
Sy: sy... sy minta cerai
Shakid menangis sekuat hatinya. Badan sy di peluk terasa sakit. Shakid lepaskan
Shakid: tidak jaan.. abg tidak mau ceraikan jaan. Jaan jangan tinggalkan abg. Abg minta di beri peluang sekali lagi.. kali ini saja
Sy menangis. Entah peluang berapa kali tetap sama
Shakid: jaan.. maafkan abg jaan. Abg janji tidak sakiti jaan lagi. Kalau tangan ini sampai ke badan jaan....
Shakid tidak teruskan. Terus2 menangis. Shakid cium kaki sy berkali2 minta di ampunkan. Apa lagi yg perlu di ampunkan? Keadaan sy sudah begini sakit. Badan sy tidak boleh di gerakkan lagi. Lebam di badan.. sakitnya sampai ke hati. Dendam dan benci..
Sy sudah tidak takut utk di bunuh oleh sesiapa. Apa pun terjadi lepas ni sy tidak akan kisah lagi. Dady mahu membunuh? Bunuhlah.. sy sudah tiada nilai. Anak sy di mana? Sy sudah di pisahkan dengan anak. Kejamnya dunia ini.. tiada orang yg baik dalam dunia ini
Shakid: jaan bagi sy peluang kali ini. Sekali saja
Shakid: jaan.. sy minta ampun..
Shakid: JAAN.. SAYA BERSUMPAH KALAU SAYA SAKITI JAAN LAGI.. JATUHLAH TALAK 1! SAYA AKAN CERAIKAN JAAN..
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 13
Terima kasih utk semua kata-kata sokongan dari readers. Jalan cerita sy ni memang tiada yg happykan? Sorry buat semua yg sedih, marah dan ada juga yg menangis. Hanya dengan coretan pena begini pun kita sudah bersedih apakan lagi diri ini Jaan punching bag 😢. Part ini pun pasti ada yg menangis..
Penghujung bulan ogos adalah hari yg trauma. Berada di bumi pakistan di buli, di pukul oleh keluarga shakid di sana. Tidak semua tempat begini rupa. Mungkin saja sy sudah terpilih utk menjalani kehidupan seperti ini. Paling menyedihkan hati sy sudah di pisahkan dengan anak. Anak yg masih memerlukan kasih seorang ibu. Shanji.. ammi rindukan shanji
3.Sept.2017
Sy masih berada di rumah neraka ini. Sy sedikit boleh gerakkan badan. Boleh berdiri sendiri. Cuma kerja rumah atau memasak semua shakid yg buat. Shakid sebaik2 manusia.. yaa memang sy tahu ini lakonan lagi
Dengan keadaan yg baru sembuh pergerakaan sangat terbatas. Lebam masih ada di bahagian mata, mulut dan hidung. Balutan kepala sudah di buka. Sy kena kuat dan sembuhkan diri. Shakid sudah bersumpah kalau lah sekali ini dia sakiti sy lagi pasti talak jatuh. Janji...
Shakid sweet saja seperti cotton candy. Shakid banyak meluangkan masa bersama sy. Shakid papah bantu setiap kali sy mahu ke tandas. Shakid bilang biar dia mandikan sy. Sy hanya duduk di siram
Suara...??? Sy memang sudah menjadi bisu. Kata-kata mati dengan sendirinya. Shakid terus2 memujuk.. sy tidak bersuara lagi. Sy hanya diam
Shakid: jaan.. mau makan..?
Sy geleng kepala tidak. Keadaan sy semakin kurus mengecil. Shakid usap rambut sy dan manjakan lagi. Sy hanya diam.. senyuman tiada lagi
Shakid risau kenapa sy jadi pendiam sampai tahap begini. Setiap kali shakid keluar dia akan kunci grill luar. Sy biarkan saja tiada sepatah kata lagi. Terasa mulut dan lidah semakin berat utk bicara
Selepas shakid siapkan sy. Shakid akan sediakan makan minum. Selesai semua dia akan keluar ke kedainya. Sy bersendirian di rumah
Sy buka telepon. Install facebook dan log in...
Andrea ada inbox
📩 Hi isha.. info sy perkembangan kamu. Cerita kamu sy akan dahulukan dari cerita yg lain. Kenapa jarang online? Sy kena bagi ko baca setiap part sebelum publish cerita di fb..
Sy terus2 mesej dengan Andrea. Andrea lah orang pertama menjadi kawan biarpun tidak pernah kenal dia siapa. Andrea sudi mendengar tangisan sy dan terus2 membuka mata sy utk terus maju ke depan. Cadangan pelbagai cadangan.. Tapi apa kan daya benda sudah terjadi. Hanya di ceritakan semula utk tatapan semua..
Start dari pagi tu sy chat dengan kak Andrea.. memang terasa beban di hati ada berkurang sedikit. Akhirnya kisah sy sudah tamat di ceritakan dengan Andrea. Sehingga kini sy masih berhubung dengan Andrea dan sy mula berinteraksi dengan readers melalui fake acct sumandak isha. Tapi ada juga beberapa komen negatif yg sy terima. semuanya ok ja. Sy hanya pegang dada membaca komen kamu semua dengan tangisan di sini. Terima kasih. Sy janji akan hilang dari ingatan kamu semua selepas cerita ini tamat. Sy pasti rindukan semua yaa...
Sy cerita habis kisah kami dari pakistan hinggalah sekarang ni. lepas chat andrea sy cepat2 uninstall facebook. Takut kedapatan lagi habislah
Hari berganti hari sy semakin ok. Keadaan makin stabil lagi. Kerinduan pada anak? Tak usah cakaplah.. mana ada ibu yg mahu berpisah dengan anaknya. Siapa bilang perasaan itu best? Adakah semua ni sy mahukan? Sy terlalu banyak berfikir.. berfikir sampai diri tidak terurus lagi. Makan minum sy tidak kisah lagi. Bagaimana mau call ke sana? Shanji belum pandai bercakap. Kalau sy call pun dorang angkat kah?! Tidak. Sy hanya harap shakid tunjuk gambar shanji di pakistan sana. Setiap kali ada gambar setiap kali itulah air mata sy mengalir..
Shanji berusia 5 bulan terlalu kecil utk menerima keadaan ini. Shanji akan hidup di sana dan di besarkan di sana.. adakah shanji akan kenal ibunya sendiri? Sy menangis..
Shakid: jaan jangan nangis.. shanji sihat. You see.. dia happy
Shakid bagi tunjuk gambar shanji yg di dudukkan di satu kerusi bertopi. Comelnya anakku.. putih bermata biru. Sungguh2 dunia ini kejam. Senyuman shanji adalah senyuman shakid. Tidakkah ini lebih menyakitkan hati? Muka shakid adalah muka shanji.. Sy menangis sekuat hati. Tapi tidak mau bersuara lagi..
Shakid: jaan.. jangan nangis. Shanji ok..
Apa kau tau ok atau tidak?! Di mana kau letakkan naluri seorang ibu dengan anaknya? Di mana hati kau sebagai seorang ayah? Sy tunduk menangis dan diam. Sy alihkan pandangan menonton tv
Shakid terus2 memujuk itu ini. Seperti angin yg berlalu pergi. Wahai angin yg bertiup pilu.. bawalah lara hatiku bersamamu. Sy tidak mahukan shakid lagi. Sy benci shakid..
Hati terus2 berfikir bagaimana cara melarikan diri. Dari mana ke mana? Pintu sentiasa berkunci. Grill berkunci. Jangankan pintu jendela pun tertutup rapat. Bagaimana keadaan di luar sana? Sy berimaginasi hidup di luar sana pasti lebih baik.. kalau lah sy seorang yg berpelajaran bukan di sini tempatku. Kalau lah sy punya keluarga pasti ada tempat mengadu. Kalaulah sy tahu undang2 itu bagaimana pasti ada pembelaan utkku.. kalaulah ada yg mahu berkawan denganku pasti sy tidak kesunyian. Kalaulah semuanya sy ada. Bolehkah sy minta kesemuanya? Tuhan tidak berikan sy semua itu. Ujian sy berbeza dengan kalian.. Sy tetap bersyukur utk satu perkara kerana Allah masih berikan sy nafas utk teruskan hidup
Bila masa cerita sy sudah di ceritakan semula tidakkah orang fikir sy manusia paling bodoh? Sy bukannya bodoh sy hanya punya sekeping hati yg mahu merasakan kasih sayang sebenar dari seorang dady dan seorang suami. Tiada siapa mendengar luahan rasa kesakitan ini. Jika manusia di rumah sendiri sudah begini adakah manusia di luar sana baik? Sy tidak merasa selamat di mana2. Sy hanya perlu teruskan hidup di sini dengan apa yg ada..
Adakah di pukul di palu itu best rasanya?? Sedangkan kepala terhantuk sikit pun akan rasa sakit. Apa lagi seksaan hati dan perasaan..? Badan yg di binasakan oleh tangan2 yg memberikan kasih sayang? Pernah kah kamu berfikir kekeliruan di hati sy? Memilih di antara cinta dan binasa? Kenapa sy jatuh cinta pada orang yg salah? Kerana orang inilah yg pernah memungut sy.. orang inilah yg memberikan sy cinta di saat sy kekurangan kasih sayang.. orang inilah memberikan sy makanan dan minuman utk terus hidup..
Tiada siapa yg akan faham kenapa sy bertahan sekuat ini. Biarlah hanya Allah yg tahu. Sy sentiasa berdoa semoga biarlah kejadian ini hanya pada sy dan tidak akan terjadi pada sesiapapun..
Sayalah isha.. "Jaan punching bag"
Malam
Shakid tidak memaksa s*ks lagi. Shakid balik2 minta maaf dan terus memberi kasih sayang..
Shakid: jaan please senyum...
Sy tidak bercakap. Apa lagi ada hati mau senyum. Sy hanya pandang shakid bercerita seperti angin. Fikiran sy melayang ke muka shanji, muka shakid adalah muka shanji. Sy menangis lagi
Shakid: Oh God... jangan nangis. Rindu shanji kah?
kedua tangan sy di muka menangis sekuat hati. Teringat anak sekecil itu. Kalau pun sy manusia bodoh tapi sy ibunya. Sy menangis kuat
Shakid: Nanti kita bawa shanji balik ke sini
Pujukan "bawa balik kesini.." sy berhenti menangis. Sy pandang shakid. Shakid peluk
Shakid: jaan jangan risau k..
Sy angguk kepala. Shakid janji akan bawa anak kami ke sini. Sedikit hati terpujuk. Sy diam lagi..
Shakid: jaan.. i love you
Shakid: jaan cakaplah.. abi risau keadaan jaan diam begini. Jaan jangan tinggalkan sy. Sy tidak mau sakiti jaan lagi.. sumpah ✋
Shakid memang masih memujuk cinta segala. Sy hairan shakid mula ketawa dan banyak senyum. Shakid bilang bermulanya hari ni dia akan tebus segala kesalahan dia. Sy hanya angguk kepala saja. Mata sy berair pun masih terasa pedih. Berdiri sekejap pun payah
Malam jam 7
Rumah yg sunyi hanya sy dan shakid di rumah. Sy hanya berkurung di dalam bilik tidak dapat bergerak sangat. Sy masih duduk di kerusi roda.. sy boleh gerakkan kerusi roda dengan tangan. Sementara ni biarlah sy duduk seperti ini sebab kalau berjalan terasa cepat penat
Rumah yg sepi. Tiada lagi suara.. tiada lagi pukulan dari shakid. Semuanya berubah lagi dan sangat bahagia. Rindu pula dengan tangisan shanji. Ya Allah adakah shanji baik di sana? Semoga anakku dalam lindunganMU
Tokk tokk..
Shakid buka pintu. Sy hanya mendengar dari dalam bilik. Itu suara dady... Ya Allah sy rindukan dady..
Dady duduk di ruangtamu. Shakid masuk ke bilik bagitau sy tidak perlu keluar dari bilik sebab keadaan sy memang teruk. Sy duduk di kerusi roda mendengar perbualan dari luar sana
Shakid: apa hal kau datang...??!!
Dady: kau kena tolong sy kali ni..
Shakid: Tolong apa lagi..? Minta duit lagi..? Sy tiada duit !!
Dady: Kau mesti tolong sy!!
Shakid: kami baru balik dari pakistan. Kau ingat murahkah tiket p sana?!! Kau taukah berapa duit bapa sy beli tiket utk kami p sana?!
Dady: hmmm..
Shakid: sepatutnya kami tinggal 8 bulan di sana.. tidak sampai pun sebulan sudah balik ke sini! Anak kau pun buat hal!! kami terpaksa terbang balik ke sini!! Semuanya pakai duit...!!
Dady: kau suami anak sy. Tolonglah sy kali ni..
Shakid: kenapa? kau ingat anak kau pernah kasi senang sy kah?!! Kamu dua memang menyusahkan sy!!!
Mengalir air mata sy mendengar hinaan. Pedihnya terasa lagi sebab mata masih lebam dan belum sembuh sepenuhnya. Shakid teriak sekuat suaranya
Shakid: kau pulanglah! Sy tiada duit! Kami mau rehat sudah ni!!! Balik lah...!!!
Dady: sy mau jumpa isha sekejap..
Shakid: Kenapa?!! Kamu anak beranak memang menyusahkan hidup sy!!! Sy puas bersabar!!!!!
Dady: mana isha...??
Shakid: dia sudah tidur....
Dady: mana cucu sy..??
Shakid: shanji sudah di pakistan! Lagi bagus dia di sana. Kalau hidup di sini entah apa jadi!!
Dady: panggil isha dulu..
Shakid: jangan ganggu dia lagi. Mulai sekarang kau tidak perlu ambil tahu pasal anak kau!
Shakid teriak begitu kuat, Akhirnya sy keluar tengok keadaan dady. Punyalah sy terkejut melihat keadaan dady. Dady pula terkejut melihat keadaan sy begini. Keadaan dady lebam dan tidak terurus. Biarpun dady begini dia tetap darah daging sy. Sy kesiankan dady. Kenapa kah dady begini? Sy dekatkan diri dengan dady..
Dady panik. Dady pandang sy penuh simpati tapi tidak sempat kami bercakap. Shakid masih berdiri marah
Shakid: jaan kau tengoklah keadaan dady kau tu!!! Tanya dia berapa hutang dia sama orang?!!! Dia suruh sy bayar hutang dia lagi!! 24ribu tu ingat senang kah?!!!
Sy tunduk menangis. Ya Allah.. kenapa dady tidak pernah berubah? Kenapa dady masih begini? Hebat sangatkah berjudi? Hebat sangatkah rasanya syabu tu? Sy menangis sekuat hati. Dady pandang sy berair matanya..
Shakid: jaan jangan nangis.. Kau pulang lah sana! Jangan ganggu kami lagi!!!
Dady tiba-tiba bersuara
Dady: shakid apa kau sudah buat dengan anak sy..?!!
Sy pandang muka dady. Dady serius bercakap pandang shakid. Keadaan sy berkerusi roda. Mata dan bibir lebam. Dady tidak puas hati
Dady: apa kau sudah buat sama anak sy...??!!!
Shakid: Kau pulanglah dulu. Besok baru cerita..!! Kamu anak beranak tidak pernah bagi sy senang!! Menyusahkan saja!!
Sy akhirnya bersuara.. Sy kesiankan keadaan dady. Shakid cerita kenapa dady begini sebab dia hutang duit orang tidak bayar. Orang-orang datang ke rumah memukul dady di rumah. Sy takut mendengar cerita terfikir kalau sy di rumah masa ni pasti akan jadi mangsa. Semakin kuat tangisan. Shakid di sebelah pujuk jangan menangis.. Dady masih pandang keadaan sy begini
Dady kau nampak kah keadaan sy sekarang? Duduk di kerusi roda? Muka dan badan sy sudah di berikan corak yg sama. Ini kan yg dady mahu? Adakah sy masih mau di bunuh lagi? Tidak cukupkah keadaan sy begini..?
Dady: Tidak apalah shakid kalau tidak dapat tolong.. sy jalan dulu
Sy cuba berdiri menuju depan pintu hantar dady. Dady berdiri di pintu. Pandangan dady tidak seperti selalu. Sy teringatkan muka mamy.. Hati sy sedih. Cukup2 sedih melihat keadaan dady sekarang ni. Kalau saja ada duit pasti sy tolong bayarkan. Sejahat2 dady dia tetap bapa kandung sy..
Dady pegang bahu sy
Dady: isha anak.. kalau saja masa boleh di putar balik. Dady mau perbetulkan semua ni. Ampunkan dady anak..
Sy menangis. Mahu memeluk dady tapi tidak kesampaian sebab shakid duduk di sofa sana. Pandangan shakid betul2 berlainan. Shakid duduk dua2 tangan bersilang di dada. Kaki bersilang
Sy: Dady...
Dady tunduk. Tangannya lap air matanya sendiri. Pandangan dady berubah tidak seperti selalunya
Dady: anak.. dady jalan dulu..
Sy: Dady.. hati2 jalan
Dady terus jalan. Hati sy sakit melihat keadaan dady sebegitu rupa. Jalan tidak terurus mungkin kakinya cedera. Luka di muka tadi kesan pukulan. Sy merasa kesakitan di pukul itu. Ya Allah sentuhlah hati dady utk berubah..
Sy masuk ke dalam rumah. Shakid pandang sy dan terus berdiri kunci pintu. Shakid terus2 memujuk
Shakid: jaan jangan nangis.. biarkan dady begitu..sy tidak suka tengok jaan menangis..
Sy diam masuk ke bilik. Shakid mengejar lagi. Kali ni shakid minta di layan. Dalam keadaan bersedih melihat dady tadi sy tiada mood mau melayan. Apa lagi badan masih terasa sakit. Shakid mau juga
Shakid baringkan sy di katil. Shakid lap air mata sy.
Ingatkan sy boleh berehat, rupanya shakid mau lagi. Shakid bilang terlalu lama dia tidak dapat. Shakid tidak mau sakiti badan sy lagi sebab tiada orang melayan
30 minit kemudian
Sy baru melelapkan mata. Shakid mau lagi. Terasa makin sakit..
Makin ganas. Seganas-ganasnya. Sy menangis. Shakid tidak peduli
Jam 2 pagi
Shakid mau lagi. Entah apa kena dengan dia ni. Shakid menganas lagi. Sakitnya ya Tuhan.. sy tidak tahan lagi. Badan sekecil ini tidak boleh menahan lagi. Makin di tolak makin dalam dia cucuk. Sekuat2 hatinya.. bila sy bersuara shakid terus kiss ganas.. sy tiada daya.
Jam3 pagi
Sy duduk cuba bangun ke tandas. K*maluan sy sangat sakit dan pedih. Dari tadi sudah 4 kali. Sy tiada rasa apa2 lagi hanya kesakitan. Perut terasa sakit. Pinggang seperti mau patah. Shakid tersedar sy sedang duduk.. dia manja2 lagi. Sy tidak mau layan. Nanti dia mau lagi
Shakid: jaan...
Sy berdiri. Shakid terus baringkan sy dan tindih lagi. Sakit kian terasa
Shakid: jaan dari semalam jaan tidak layan abg.. please..
Untuk pertama kalinya sy melawan dan inilah kali terakhir kau akan sentuh saya!!
Sy teriak sekuat hati
Sy: SAYA TAK MAU LAGI!!! KAU TAUKAH SAKIT!!!!! SAYA TENGAH SAKIT!!!!!!! BODOH !!!!!!
Shakid: cuba ulang apa kau cakap tadi..?
Shakid terkejut tapi tenang saja. Shakid bilang ulang apa yg sy cakap tadi. Hati sy berdebar kencang. Tapi sy sudah nekad hari ini pasti berakhir. Dia duduk.. mata merah. Shakid berdiri. Benda duluan dia ambil tali pinggang
Shakid: Apa kau cakap tadi? Kau memang tidak sedar di untung! Kau siapa mau teriak sy begitu?!
Shakid: KAU INGAT KAU SIAPA HAHHH????!!!!
Mata shakid merah. Shakid keluar dari bilik entah apa urusan. Sy masih duduk di katil menunggu menjadi punching bag lagi. Kedengaran di luar sana bunyi seperti mencari sesuatu. Dalam hati sy dia mengamil pisau kali.. sy bersedia mencari bahan pukul.. tiada apa di dalam bilik ni. Hati sy berdegup kencang
Shakid masuk bilik
Shakid membawa tali. Rambut sy di tarik kuat. Baju dan seluar sy di buka. Sy cuba melawan di tampar..pakk !! Pakkk!! Sy betul2 melawan tidak berdaya lagi. Tangan sy terus di ikat dari belakang. Kaki sy masih menendang shakid tampar lagi. Sy melawan lagi shakid makin mengganas. Kaki lagi di ikat. Sy di ikat di atas katil. Sy tidak boleh bergerak lagi.. Muka sy terus2 di ludah. Berkali2 di ludah. Sy makin jijik dengan kau shakid.. Sy teriak sekuat hati. Shakid tampar lagi
Tidak lama begitu shakid ajak bersama juga dalam keadaan sy berikat. berdarah. Leher terus2 di cekik. Ya Tuhan.. memang malam ini sy akan mati. Shakid kepuasan.. dia tinggalkan sy begitu saja. Sy seperti orang yg di rogol. Sakitnya.. shakid keluar dari tandas tiada cakap apa2. Mulut sy di sumbat dengan kain. Keadaan sy yg penuh ludah dan kotor. Sehingga sy terkencing sendiri menahan kesakitan dan ketakutan
Jam5 pagi
Shakid masuk ke dalam bilik. Sy masih terbaring dalam keadaan berikat. Shakid bangunkan sy terus2.. sy menangis.
Mainan ke 6 kali,. Mainan ke 7 kali sy terasa memang pagi ini sy akan mati. Rambut sy di tarik. Muka sy di ludah berkali-kali
Sy teriak sekuat hati.. Air mata tiada lagi
Sy: Kau binatang !!!
Shakid terus melibas kepala besi tali pinggang. Terkena di tulang kepala. Tulang badan. Sy tidak merasa kesakitan lagi. Sy rasa dunia ini semakin gelap dan terus gelap.. pengsan
Pagi Jam7
Sinaran matahari begitu terang. Sy pelahan buka mata. Sy masih terbaring dalam keadaan berikat di atas katil. Ya Tuhan kenapa kau berikan sy nafas lagi..? Sy pelahan gerakkan badan yg sakit
Sy cuba duduk pelahan. Shakid duduk di kerusi pandang keadaan sy sekarang ni seperti orang gila. Rambut sy tidak terurus lagi. Sy dalam keadaan yg paling mengerikan baru saja di rogol. Di sebelah kerusi ada satu beg pakaian shakid sudah sedia. Beg pakaian sy..
Shakid: kau sudah bangun..?
Sy pandang shakid. Air mata tiada lagi. Kering sekering itulah hati sy buat kau shakid. Sy pandang shakid.. Shakid pandang sy
Shakid: Seperti yg sy cakap. Sekali lagi tangan ini memukul jaan... (menangis)
Shakid: ALISHA ABDULLAH SAYA JATUHKAN TALAK 1 KE ATAS KAMU
Shakid berdiri menangis buka ikatan di tangan dan kaki sy. Lembut saja kali ni. Sy tidak mau pandang muka shakid. Shakid pandang sy sayu. Sy tiada air mata lagi
Sy berdiri bersihkan diri. Mandi di bawah air pancutan. Inilah kali terakhir sy akan merasakan semua ini. Sy tersenyum sendiri.. Tiada tangisan lagi
Siap mandi dan berpakaian. Sy ambil beg tadi.. bawa keluar. Sy pandang sekeliling bilik tidur kami. Cukup! Cukup dua tahun sy berada di sini.. Darah dan air mata sudah banyak tertumpah di sini. Benda semua menjadi saksi.. sy tutup pintu bilik perlahan. Jalan
Di ruangtamu shakid menunggu. Matanya berair.. tunduk
Shakid: jaan.. (menangis)
Sy tidak mahu menangis lagi. Tiada air mata yg tinggal. Kering
Shakid: jaan... Sy minta maaf. Sy terpaksa lepaskan kau kerana sy sudah berjanji bila tangan sy sampai ke badan kau lagi sy ceraikan kau. Alisha isteri yg baik.. tidak banyak cakap..taat.. penyayang. Sy saja yg tidak tahan memukul jaan. Sy tidak pandai menghargai jaan. Sy kesian jaan menjadi tempat pukulku.. jaan baliklah sama dady isha.. sy halalkan kesemuanya..
Sy langsung tiada suara lagi. Asal kau tahu shakid ini semua kau sendiri yg memilih utk menyeksa sy begini rupa. Dan akhirnya kau ceraikan sy. Sy berterima kasih sebab di pungut. Di berikan kasih sayang sebagai seorang isteri biarpun rasa itu sedikit dan sementara. Shakid sy pernah cintakan kau.. tapi ternyata dendam itu lebih besar dari segala-galanya. Terima kasih utk semua memori indah dan pahit
Shakid berdiri menangis berlutut di kaki sy dan memeluk sekuat hati. Shakid ambil muka sy kiss lagi. Sy biarkan saja. Tiada respon lagi
Shakid: jaaan... abg minta maaf. Sy tahu sy adalah sebahagian dari mimpi ngerimu. Jadi kau lupakanlah sy yg selalu menyakitimu. Sy minta maaf atas semua kesalahan yg sy pernah buat sama jaan selama ini
Shakid: jaan tolong telepon sy juga bagitau apa khabarmu nanti. Sy pasti rindukan jaan. Jaan lah orang pertama yg sy cintai biarlah jaan menjadi yg terakhir sy cintai.. jaann.. maafkan abi..
Shakid: Sy janji kalau shanji sudah bersar sy pasti pertemukan dia dengan jaan. Sebab jaan tetap mama kandungnya. Terima kasih jaan anak kita tetap sy jaga.. Oh God... jaan cakaplah. Jangan diam begini..
Shakid: jaan abg minta maaf sebab tidak dapat menjaga jaan dengan baik. Sy salah.. maafkan sy
Sy terus diam tiada kata lagi. Sy terus menuju ke pintu dan terus jalan. Shakid berdiri di depan pintu menangis, Entah mahu ke mana lepas ni. Tiada air mata lagi.. hati semakin keras. Sy tidak mau pandang ke belakang lagi
Shakid: jaaaaannnnn... jaaannn
Shakid menangis menghentak barang2 di rumah. Sy terus jalan keluar mencari bus stop. Setibanya di busstop. Sy duduk berfikir tiada duit. Sy harus berfikir mau ke mana? Jalan balik rumah macam mana? Naik bus tu macam mana? Sy buka beg mencari telepon. Ada juga shakid masukkan telepon di dalam beg ni. Sy terkejut ada duit RM3000 di dalam beg ni. Shakid kirim sekali? Sy terdiam..
Whatsap dari shakid
📩 Assalammualaikum jaan. Abg ada bagi duit 3ribu. Jaan gunalah utk kehidupan jaan di hari akan datang. Jaga diri jaan selalu. Sy minta maaf utk semua kesalahan sy. Sy cintakan jaan
Sy mencari taxi pulang ke rumah dady. Fikiran terus2 ke dady yg menjanjikan bunuh mati. Biarlah sy mati di bunuh. Hidup sy memang tiada makna lagi. Kerinduan sy pada mamy.. kerinduan sy pada shanji hanya Allah yg tahu
Sinaran matahari di waktu pagi baru sy merasainya di hari ini. Terasa sungguh terang dunia ini. Bumi yg luas tapi isinya kosong.. hidup sy kosong..
Setibanya di rumah
Sy masuk ke dalam rumah. Barulah terasa air mata yg di tahan tadi terkeluar semuanya. Sy meraung memegang dada yg sakit. Sakit yg teramat sakit pasti tiada ubatnya.. utk cinta sy pada suami yg tidak berbalas. Utk kasih seorang ibu yg sy tidak mampu berikan utk anak. Sy menangis sekuat hati
Tiba-tiba
Dady keluar dari biliknya seperti baru habis sembahyang. Dady berkupiah putih. Dady terkejut melihat sy menangis seperti orang gila. Dalam hati sy terus mengimbas memori kesakitan yg di tanggung di dalam rumah ini. Wajah dady hanyalah memilukan hati. Ke mana harus ku lari..? Tempat sy di sini.. di rumah ini
Dady duduk dekat cuba memegang bahu. Tangan sy laju cepat bertindak. Kerana tangan2 mereka ini hanya penuh dengan pukulan.. Sy mengelak.. Sy masih takut di pukul
Dady: Anak.....
Sy pandang muka dady. Sy di panggil anak?? Selama 8 tahun ini panggilan anak sy baru dengari. Betapa hausnya diri sy dengan kasih seorang bapa. Sy mengelak takut di pukul. Beg sy pegang kuat. Bila-bila masa sy akan lari. Dady makin hampir
Dady peluk sy menangis
Dady: Isha anak.. kenapa menangis..?
Tangisan sy semakin kuat. Pelukan dady kuat. Sy menangis tidak terkata lagi. Dady kau nampak kah penderitaan sy ini..? Apa sudah jalan kehidupan yg sy pernah ada?
Dady: jangan nangis.. Dady ada disini. Maafkan dady...
Dady menangis sekuat hati. Pelukan tadi di lepaskan. Dady duduk di hadapan sy sekarang menangis. Dady tidak dapat meneruskan kata-kata. Kami berdua menangis sekuat hati
Dady: ampunkan dady anak.... ini semua salah berpunca dari dady
Makin kuat tangisan sy mendengar kata2 dady. Badan sy mengeletar.. dada sy semakin kencang menangis. Terlihat wajah di muka dady yg pernah menyayangi sy sewaktu kecil. Kembali pandangan kasih seorang bapa. Inilah dady sy 8 tahun yg lalu
Dady: Anakku sayang.. mari peluk dady nak
Sy semakin menangis. Sy peluk dady.. Dady peluk sy sekuat hatinya..
Dady: berdosanya sy kepada isteri... kepada anakku... Ya Allah ampunkan sy. Maafkan dady isha..
Dady: Maafkan dady anak....
Terima kasih utk semua kata-kata sokongan dari readers. Jalan cerita sy ni memang tiada yg happykan? Sorry buat semua yg sedih, marah dan ada juga yg menangis. Hanya dengan coretan pena begini pun kita sudah bersedih apakan lagi diri ini Jaan punching bag 😢. Part ini pun pasti ada yg menangis..
Penghujung bulan ogos adalah hari yg trauma. Berada di bumi pakistan di buli, di pukul oleh keluarga shakid di sana. Tidak semua tempat begini rupa. Mungkin saja sy sudah terpilih utk menjalani kehidupan seperti ini. Paling menyedihkan hati sy sudah di pisahkan dengan anak. Anak yg masih memerlukan kasih seorang ibu. Shanji.. ammi rindukan shanji
3.Sept.2017
Sy masih berada di rumah neraka ini. Sy sedikit boleh gerakkan badan. Boleh berdiri sendiri. Cuma kerja rumah atau memasak semua shakid yg buat. Shakid sebaik2 manusia.. yaa memang sy tahu ini lakonan lagi
Dengan keadaan yg baru sembuh pergerakaan sangat terbatas. Lebam masih ada di bahagian mata, mulut dan hidung. Balutan kepala sudah di buka. Sy kena kuat dan sembuhkan diri. Shakid sudah bersumpah kalau lah sekali ini dia sakiti sy lagi pasti talak jatuh. Janji...
Shakid sweet saja seperti cotton candy. Shakid banyak meluangkan masa bersama sy. Shakid papah bantu setiap kali sy mahu ke tandas. Shakid bilang biar dia mandikan sy. Sy hanya duduk di siram
Suara...??? Sy memang sudah menjadi bisu. Kata-kata mati dengan sendirinya. Shakid terus2 memujuk.. sy tidak bersuara lagi. Sy hanya diam
Shakid: jaan.. mau makan..?
Sy geleng kepala tidak. Keadaan sy semakin kurus mengecil. Shakid usap rambut sy dan manjakan lagi. Sy hanya diam.. senyuman tiada lagi
Shakid risau kenapa sy jadi pendiam sampai tahap begini. Setiap kali shakid keluar dia akan kunci grill luar. Sy biarkan saja tiada sepatah kata lagi. Terasa mulut dan lidah semakin berat utk bicara
Selepas shakid siapkan sy. Shakid akan sediakan makan minum. Selesai semua dia akan keluar ke kedainya. Sy bersendirian di rumah
Sy buka telepon. Install facebook dan log in...
Andrea ada inbox
📩 Hi isha.. info sy perkembangan kamu. Cerita kamu sy akan dahulukan dari cerita yg lain. Kenapa jarang online? Sy kena bagi ko baca setiap part sebelum publish cerita di fb..
Sy terus2 mesej dengan Andrea. Andrea lah orang pertama menjadi kawan biarpun tidak pernah kenal dia siapa. Andrea sudi mendengar tangisan sy dan terus2 membuka mata sy utk terus maju ke depan. Cadangan pelbagai cadangan.. Tapi apa kan daya benda sudah terjadi. Hanya di ceritakan semula utk tatapan semua..
Start dari pagi tu sy chat dengan kak Andrea.. memang terasa beban di hati ada berkurang sedikit. Akhirnya kisah sy sudah tamat di ceritakan dengan Andrea. Sehingga kini sy masih berhubung dengan Andrea dan sy mula berinteraksi dengan readers melalui fake acct sumandak isha. Tapi ada juga beberapa komen negatif yg sy terima. semuanya ok ja. Sy hanya pegang dada membaca komen kamu semua dengan tangisan di sini. Terima kasih. Sy janji akan hilang dari ingatan kamu semua selepas cerita ini tamat. Sy pasti rindukan semua yaa...
Sy cerita habis kisah kami dari pakistan hinggalah sekarang ni. lepas chat andrea sy cepat2 uninstall facebook. Takut kedapatan lagi habislah
Hari berganti hari sy semakin ok. Keadaan makin stabil lagi. Kerinduan pada anak? Tak usah cakaplah.. mana ada ibu yg mahu berpisah dengan anaknya. Siapa bilang perasaan itu best? Adakah semua ni sy mahukan? Sy terlalu banyak berfikir.. berfikir sampai diri tidak terurus lagi. Makan minum sy tidak kisah lagi. Bagaimana mau call ke sana? Shanji belum pandai bercakap. Kalau sy call pun dorang angkat kah?! Tidak. Sy hanya harap shakid tunjuk gambar shanji di pakistan sana. Setiap kali ada gambar setiap kali itulah air mata sy mengalir..
Shanji berusia 5 bulan terlalu kecil utk menerima keadaan ini. Shanji akan hidup di sana dan di besarkan di sana.. adakah shanji akan kenal ibunya sendiri? Sy menangis..
Shakid: jaan jangan nangis.. shanji sihat. You see.. dia happy
Shakid bagi tunjuk gambar shanji yg di dudukkan di satu kerusi bertopi. Comelnya anakku.. putih bermata biru. Sungguh2 dunia ini kejam. Senyuman shanji adalah senyuman shakid. Tidakkah ini lebih menyakitkan hati? Muka shakid adalah muka shanji.. Sy menangis sekuat hati. Tapi tidak mau bersuara lagi..
Shakid: jaan.. jangan nangis. Shanji ok..
Apa kau tau ok atau tidak?! Di mana kau letakkan naluri seorang ibu dengan anaknya? Di mana hati kau sebagai seorang ayah? Sy tunduk menangis dan diam. Sy alihkan pandangan menonton tv
Shakid terus2 memujuk itu ini. Seperti angin yg berlalu pergi. Wahai angin yg bertiup pilu.. bawalah lara hatiku bersamamu. Sy tidak mahukan shakid lagi. Sy benci shakid..
Hati terus2 berfikir bagaimana cara melarikan diri. Dari mana ke mana? Pintu sentiasa berkunci. Grill berkunci. Jangankan pintu jendela pun tertutup rapat. Bagaimana keadaan di luar sana? Sy berimaginasi hidup di luar sana pasti lebih baik.. kalau lah sy seorang yg berpelajaran bukan di sini tempatku. Kalau lah sy punya keluarga pasti ada tempat mengadu. Kalaulah sy tahu undang2 itu bagaimana pasti ada pembelaan utkku.. kalaulah ada yg mahu berkawan denganku pasti sy tidak kesunyian. Kalaulah semuanya sy ada. Bolehkah sy minta kesemuanya? Tuhan tidak berikan sy semua itu. Ujian sy berbeza dengan kalian.. Sy tetap bersyukur utk satu perkara kerana Allah masih berikan sy nafas utk teruskan hidup
Bila masa cerita sy sudah di ceritakan semula tidakkah orang fikir sy manusia paling bodoh? Sy bukannya bodoh sy hanya punya sekeping hati yg mahu merasakan kasih sayang sebenar dari seorang dady dan seorang suami. Tiada siapa mendengar luahan rasa kesakitan ini. Jika manusia di rumah sendiri sudah begini adakah manusia di luar sana baik? Sy tidak merasa selamat di mana2. Sy hanya perlu teruskan hidup di sini dengan apa yg ada..
Adakah di pukul di palu itu best rasanya?? Sedangkan kepala terhantuk sikit pun akan rasa sakit. Apa lagi seksaan hati dan perasaan..? Badan yg di binasakan oleh tangan2 yg memberikan kasih sayang? Pernah kah kamu berfikir kekeliruan di hati sy? Memilih di antara cinta dan binasa? Kenapa sy jatuh cinta pada orang yg salah? Kerana orang inilah yg pernah memungut sy.. orang inilah yg memberikan sy cinta di saat sy kekurangan kasih sayang.. orang inilah memberikan sy makanan dan minuman utk terus hidup..
Tiada siapa yg akan faham kenapa sy bertahan sekuat ini. Biarlah hanya Allah yg tahu. Sy sentiasa berdoa semoga biarlah kejadian ini hanya pada sy dan tidak akan terjadi pada sesiapapun..
Sayalah isha.. "Jaan punching bag"
Malam
Shakid tidak memaksa s*ks lagi. Shakid balik2 minta maaf dan terus memberi kasih sayang..
Shakid: jaan please senyum...
Sy tidak bercakap. Apa lagi ada hati mau senyum. Sy hanya pandang shakid bercerita seperti angin. Fikiran sy melayang ke muka shanji, muka shakid adalah muka shanji. Sy menangis lagi
Shakid: Oh God... jangan nangis. Rindu shanji kah?
kedua tangan sy di muka menangis sekuat hati. Teringat anak sekecil itu. Kalau pun sy manusia bodoh tapi sy ibunya. Sy menangis kuat
Shakid: Nanti kita bawa shanji balik ke sini
Pujukan "bawa balik kesini.." sy berhenti menangis. Sy pandang shakid. Shakid peluk
Shakid: jaan jangan risau k..
Sy angguk kepala. Shakid janji akan bawa anak kami ke sini. Sedikit hati terpujuk. Sy diam lagi..
Shakid: jaan.. i love you
Shakid: jaan cakaplah.. abi risau keadaan jaan diam begini. Jaan jangan tinggalkan sy. Sy tidak mau sakiti jaan lagi.. sumpah ✋
Shakid memang masih memujuk cinta segala. Sy hairan shakid mula ketawa dan banyak senyum. Shakid bilang bermulanya hari ni dia akan tebus segala kesalahan dia. Sy hanya angguk kepala saja. Mata sy berair pun masih terasa pedih. Berdiri sekejap pun payah
Malam jam 7
Rumah yg sunyi hanya sy dan shakid di rumah. Sy hanya berkurung di dalam bilik tidak dapat bergerak sangat. Sy masih duduk di kerusi roda.. sy boleh gerakkan kerusi roda dengan tangan. Sementara ni biarlah sy duduk seperti ini sebab kalau berjalan terasa cepat penat
Rumah yg sepi. Tiada lagi suara.. tiada lagi pukulan dari shakid. Semuanya berubah lagi dan sangat bahagia. Rindu pula dengan tangisan shanji. Ya Allah adakah shanji baik di sana? Semoga anakku dalam lindunganMU
Tokk tokk..
Shakid buka pintu. Sy hanya mendengar dari dalam bilik. Itu suara dady... Ya Allah sy rindukan dady..
Dady duduk di ruangtamu. Shakid masuk ke bilik bagitau sy tidak perlu keluar dari bilik sebab keadaan sy memang teruk. Sy duduk di kerusi roda mendengar perbualan dari luar sana
Shakid: apa hal kau datang...??!!
Dady: kau kena tolong sy kali ni..
Shakid: Tolong apa lagi..? Minta duit lagi..? Sy tiada duit !!
Dady: Kau mesti tolong sy!!
Shakid: kami baru balik dari pakistan. Kau ingat murahkah tiket p sana?!! Kau taukah berapa duit bapa sy beli tiket utk kami p sana?!
Dady: hmmm..
Shakid: sepatutnya kami tinggal 8 bulan di sana.. tidak sampai pun sebulan sudah balik ke sini! Anak kau pun buat hal!! kami terpaksa terbang balik ke sini!! Semuanya pakai duit...!!
Dady: kau suami anak sy. Tolonglah sy kali ni..
Shakid: kenapa? kau ingat anak kau pernah kasi senang sy kah?!! Kamu dua memang menyusahkan sy!!!
Mengalir air mata sy mendengar hinaan. Pedihnya terasa lagi sebab mata masih lebam dan belum sembuh sepenuhnya. Shakid teriak sekuat suaranya
Shakid: kau pulanglah! Sy tiada duit! Kami mau rehat sudah ni!!! Balik lah...!!!
Dady: sy mau jumpa isha sekejap..
Shakid: Kenapa?!! Kamu anak beranak memang menyusahkan hidup sy!!! Sy puas bersabar!!!!!
Dady: mana isha...??
Shakid: dia sudah tidur....
Dady: mana cucu sy..??
Shakid: shanji sudah di pakistan! Lagi bagus dia di sana. Kalau hidup di sini entah apa jadi!!
Dady: panggil isha dulu..
Shakid: jangan ganggu dia lagi. Mulai sekarang kau tidak perlu ambil tahu pasal anak kau!
Shakid teriak begitu kuat, Akhirnya sy keluar tengok keadaan dady. Punyalah sy terkejut melihat keadaan dady. Dady pula terkejut melihat keadaan sy begini. Keadaan dady lebam dan tidak terurus. Biarpun dady begini dia tetap darah daging sy. Sy kesiankan dady. Kenapa kah dady begini? Sy dekatkan diri dengan dady..
Dady panik. Dady pandang sy penuh simpati tapi tidak sempat kami bercakap. Shakid masih berdiri marah
Shakid: jaan kau tengoklah keadaan dady kau tu!!! Tanya dia berapa hutang dia sama orang?!!! Dia suruh sy bayar hutang dia lagi!! 24ribu tu ingat senang kah?!!!
Sy tunduk menangis. Ya Allah.. kenapa dady tidak pernah berubah? Kenapa dady masih begini? Hebat sangatkah berjudi? Hebat sangatkah rasanya syabu tu? Sy menangis sekuat hati. Dady pandang sy berair matanya..
Shakid: jaan jangan nangis.. Kau pulang lah sana! Jangan ganggu kami lagi!!!
Dady tiba-tiba bersuara
Dady: shakid apa kau sudah buat dengan anak sy..?!!
Sy pandang muka dady. Dady serius bercakap pandang shakid. Keadaan sy berkerusi roda. Mata dan bibir lebam. Dady tidak puas hati
Dady: apa kau sudah buat sama anak sy...??!!!
Shakid: Kau pulanglah dulu. Besok baru cerita..!! Kamu anak beranak tidak pernah bagi sy senang!! Menyusahkan saja!!
Sy akhirnya bersuara.. Sy kesiankan keadaan dady. Shakid cerita kenapa dady begini sebab dia hutang duit orang tidak bayar. Orang-orang datang ke rumah memukul dady di rumah. Sy takut mendengar cerita terfikir kalau sy di rumah masa ni pasti akan jadi mangsa. Semakin kuat tangisan. Shakid di sebelah pujuk jangan menangis.. Dady masih pandang keadaan sy begini
Dady kau nampak kah keadaan sy sekarang? Duduk di kerusi roda? Muka dan badan sy sudah di berikan corak yg sama. Ini kan yg dady mahu? Adakah sy masih mau di bunuh lagi? Tidak cukupkah keadaan sy begini..?
Dady: Tidak apalah shakid kalau tidak dapat tolong.. sy jalan dulu
Sy cuba berdiri menuju depan pintu hantar dady. Dady berdiri di pintu. Pandangan dady tidak seperti selalu. Sy teringatkan muka mamy.. Hati sy sedih. Cukup2 sedih melihat keadaan dady sekarang ni. Kalau saja ada duit pasti sy tolong bayarkan. Sejahat2 dady dia tetap bapa kandung sy..
Dady pegang bahu sy
Dady: isha anak.. kalau saja masa boleh di putar balik. Dady mau perbetulkan semua ni. Ampunkan dady anak..
Sy menangis. Mahu memeluk dady tapi tidak kesampaian sebab shakid duduk di sofa sana. Pandangan shakid betul2 berlainan. Shakid duduk dua2 tangan bersilang di dada. Kaki bersilang
Sy: Dady...
Dady tunduk. Tangannya lap air matanya sendiri. Pandangan dady berubah tidak seperti selalunya
Dady: anak.. dady jalan dulu..
Sy: Dady.. hati2 jalan
Dady terus jalan. Hati sy sakit melihat keadaan dady sebegitu rupa. Jalan tidak terurus mungkin kakinya cedera. Luka di muka tadi kesan pukulan. Sy merasa kesakitan di pukul itu. Ya Allah sentuhlah hati dady utk berubah..
Sy masuk ke dalam rumah. Shakid pandang sy dan terus berdiri kunci pintu. Shakid terus2 memujuk
Shakid: jaan jangan nangis.. biarkan dady begitu..sy tidak suka tengok jaan menangis..
Sy diam masuk ke bilik. Shakid mengejar lagi. Kali ni shakid minta di layan. Dalam keadaan bersedih melihat dady tadi sy tiada mood mau melayan. Apa lagi badan masih terasa sakit. Shakid mau juga
Shakid baringkan sy di katil. Shakid lap air mata sy.
Ingatkan sy boleh berehat, rupanya shakid mau lagi. Shakid bilang terlalu lama dia tidak dapat. Shakid tidak mau sakiti badan sy lagi sebab tiada orang melayan
30 minit kemudian
Sy baru melelapkan mata. Shakid mau lagi. Terasa makin sakit..
Makin ganas. Seganas-ganasnya. Sy menangis. Shakid tidak peduli
Jam 2 pagi
Shakid mau lagi. Entah apa kena dengan dia ni. Shakid menganas lagi. Sakitnya ya Tuhan.. sy tidak tahan lagi. Badan sekecil ini tidak boleh menahan lagi. Makin di tolak makin dalam dia cucuk. Sekuat2 hatinya.. bila sy bersuara shakid terus kiss ganas.. sy tiada daya.
Jam3 pagi
Sy duduk cuba bangun ke tandas. K*maluan sy sangat sakit dan pedih. Dari tadi sudah 4 kali. Sy tiada rasa apa2 lagi hanya kesakitan. Perut terasa sakit. Pinggang seperti mau patah. Shakid tersedar sy sedang duduk.. dia manja2 lagi. Sy tidak mau layan. Nanti dia mau lagi
Shakid: jaan...
Sy berdiri. Shakid terus baringkan sy dan tindih lagi. Sakit kian terasa
Shakid: jaan dari semalam jaan tidak layan abg.. please..
Untuk pertama kalinya sy melawan dan inilah kali terakhir kau akan sentuh saya!!
Sy teriak sekuat hati
Sy: SAYA TAK MAU LAGI!!! KAU TAUKAH SAKIT!!!!! SAYA TENGAH SAKIT!!!!!!! BODOH !!!!!!
Shakid: cuba ulang apa kau cakap tadi..?
Shakid terkejut tapi tenang saja. Shakid bilang ulang apa yg sy cakap tadi. Hati sy berdebar kencang. Tapi sy sudah nekad hari ini pasti berakhir. Dia duduk.. mata merah. Shakid berdiri. Benda duluan dia ambil tali pinggang
Shakid: Apa kau cakap tadi? Kau memang tidak sedar di untung! Kau siapa mau teriak sy begitu?!
Shakid: KAU INGAT KAU SIAPA HAHHH????!!!!
Mata shakid merah. Shakid keluar dari bilik entah apa urusan. Sy masih duduk di katil menunggu menjadi punching bag lagi. Kedengaran di luar sana bunyi seperti mencari sesuatu. Dalam hati sy dia mengamil pisau kali.. sy bersedia mencari bahan pukul.. tiada apa di dalam bilik ni. Hati sy berdegup kencang
Shakid masuk bilik
Shakid membawa tali. Rambut sy di tarik kuat. Baju dan seluar sy di buka. Sy cuba melawan di tampar..pakk !! Pakkk!! Sy betul2 melawan tidak berdaya lagi. Tangan sy terus di ikat dari belakang. Kaki sy masih menendang shakid tampar lagi. Sy melawan lagi shakid makin mengganas. Kaki lagi di ikat. Sy di ikat di atas katil. Sy tidak boleh bergerak lagi.. Muka sy terus2 di ludah. Berkali2 di ludah. Sy makin jijik dengan kau shakid.. Sy teriak sekuat hati. Shakid tampar lagi
Tidak lama begitu shakid ajak bersama juga dalam keadaan sy berikat. berdarah. Leher terus2 di cekik. Ya Tuhan.. memang malam ini sy akan mati. Shakid kepuasan.. dia tinggalkan sy begitu saja. Sy seperti orang yg di rogol. Sakitnya.. shakid keluar dari tandas tiada cakap apa2. Mulut sy di sumbat dengan kain. Keadaan sy yg penuh ludah dan kotor. Sehingga sy terkencing sendiri menahan kesakitan dan ketakutan
Jam5 pagi
Shakid masuk ke dalam bilik. Sy masih terbaring dalam keadaan berikat. Shakid bangunkan sy terus2.. sy menangis.
Mainan ke 6 kali,. Mainan ke 7 kali sy terasa memang pagi ini sy akan mati. Rambut sy di tarik. Muka sy di ludah berkali-kali
Sy teriak sekuat hati.. Air mata tiada lagi
Sy: Kau binatang !!!
Shakid terus melibas kepala besi tali pinggang. Terkena di tulang kepala. Tulang badan. Sy tidak merasa kesakitan lagi. Sy rasa dunia ini semakin gelap dan terus gelap.. pengsan
Pagi Jam7
Sinaran matahari begitu terang. Sy pelahan buka mata. Sy masih terbaring dalam keadaan berikat di atas katil. Ya Tuhan kenapa kau berikan sy nafas lagi..? Sy pelahan gerakkan badan yg sakit
Sy cuba duduk pelahan. Shakid duduk di kerusi pandang keadaan sy sekarang ni seperti orang gila. Rambut sy tidak terurus lagi. Sy dalam keadaan yg paling mengerikan baru saja di rogol. Di sebelah kerusi ada satu beg pakaian shakid sudah sedia. Beg pakaian sy..
Shakid: kau sudah bangun..?
Sy pandang shakid. Air mata tiada lagi. Kering sekering itulah hati sy buat kau shakid. Sy pandang shakid.. Shakid pandang sy
Shakid: Seperti yg sy cakap. Sekali lagi tangan ini memukul jaan... (menangis)
Shakid: ALISHA ABDULLAH SAYA JATUHKAN TALAK 1 KE ATAS KAMU
Shakid berdiri menangis buka ikatan di tangan dan kaki sy. Lembut saja kali ni. Sy tidak mau pandang muka shakid. Shakid pandang sy sayu. Sy tiada air mata lagi
Sy berdiri bersihkan diri. Mandi di bawah air pancutan. Inilah kali terakhir sy akan merasakan semua ini. Sy tersenyum sendiri.. Tiada tangisan lagi
Siap mandi dan berpakaian. Sy ambil beg tadi.. bawa keluar. Sy pandang sekeliling bilik tidur kami. Cukup! Cukup dua tahun sy berada di sini.. Darah dan air mata sudah banyak tertumpah di sini. Benda semua menjadi saksi.. sy tutup pintu bilik perlahan. Jalan
Di ruangtamu shakid menunggu. Matanya berair.. tunduk
Shakid: jaan.. (menangis)
Sy tidak mahu menangis lagi. Tiada air mata yg tinggal. Kering
Shakid: jaan... Sy minta maaf. Sy terpaksa lepaskan kau kerana sy sudah berjanji bila tangan sy sampai ke badan kau lagi sy ceraikan kau. Alisha isteri yg baik.. tidak banyak cakap..taat.. penyayang. Sy saja yg tidak tahan memukul jaan. Sy tidak pandai menghargai jaan. Sy kesian jaan menjadi tempat pukulku.. jaan baliklah sama dady isha.. sy halalkan kesemuanya..
Sy langsung tiada suara lagi. Asal kau tahu shakid ini semua kau sendiri yg memilih utk menyeksa sy begini rupa. Dan akhirnya kau ceraikan sy. Sy berterima kasih sebab di pungut. Di berikan kasih sayang sebagai seorang isteri biarpun rasa itu sedikit dan sementara. Shakid sy pernah cintakan kau.. tapi ternyata dendam itu lebih besar dari segala-galanya. Terima kasih utk semua memori indah dan pahit
Shakid berdiri menangis berlutut di kaki sy dan memeluk sekuat hati. Shakid ambil muka sy kiss lagi. Sy biarkan saja. Tiada respon lagi
Shakid: jaaan... abg minta maaf. Sy tahu sy adalah sebahagian dari mimpi ngerimu. Jadi kau lupakanlah sy yg selalu menyakitimu. Sy minta maaf atas semua kesalahan yg sy pernah buat sama jaan selama ini
Shakid: jaan tolong telepon sy juga bagitau apa khabarmu nanti. Sy pasti rindukan jaan. Jaan lah orang pertama yg sy cintai biarlah jaan menjadi yg terakhir sy cintai.. jaann.. maafkan abi..
Shakid: Sy janji kalau shanji sudah bersar sy pasti pertemukan dia dengan jaan. Sebab jaan tetap mama kandungnya. Terima kasih jaan anak kita tetap sy jaga.. Oh God... jaan cakaplah. Jangan diam begini..
Shakid: jaan abg minta maaf sebab tidak dapat menjaga jaan dengan baik. Sy salah.. maafkan sy
Sy terus diam tiada kata lagi. Sy terus menuju ke pintu dan terus jalan. Shakid berdiri di depan pintu menangis, Entah mahu ke mana lepas ni. Tiada air mata lagi.. hati semakin keras. Sy tidak mau pandang ke belakang lagi
Shakid: jaaaaannnnn... jaaannn
Shakid menangis menghentak barang2 di rumah. Sy terus jalan keluar mencari bus stop. Setibanya di busstop. Sy duduk berfikir tiada duit. Sy harus berfikir mau ke mana? Jalan balik rumah macam mana? Naik bus tu macam mana? Sy buka beg mencari telepon. Ada juga shakid masukkan telepon di dalam beg ni. Sy terkejut ada duit RM3000 di dalam beg ni. Shakid kirim sekali? Sy terdiam..
Whatsap dari shakid
📩 Assalammualaikum jaan. Abg ada bagi duit 3ribu. Jaan gunalah utk kehidupan jaan di hari akan datang. Jaga diri jaan selalu. Sy minta maaf utk semua kesalahan sy. Sy cintakan jaan
Sy mencari taxi pulang ke rumah dady. Fikiran terus2 ke dady yg menjanjikan bunuh mati. Biarlah sy mati di bunuh. Hidup sy memang tiada makna lagi. Kerinduan sy pada mamy.. kerinduan sy pada shanji hanya Allah yg tahu
Sinaran matahari di waktu pagi baru sy merasainya di hari ini. Terasa sungguh terang dunia ini. Bumi yg luas tapi isinya kosong.. hidup sy kosong..
Setibanya di rumah
Sy masuk ke dalam rumah. Barulah terasa air mata yg di tahan tadi terkeluar semuanya. Sy meraung memegang dada yg sakit. Sakit yg teramat sakit pasti tiada ubatnya.. utk cinta sy pada suami yg tidak berbalas. Utk kasih seorang ibu yg sy tidak mampu berikan utk anak. Sy menangis sekuat hati
Tiba-tiba
Dady keluar dari biliknya seperti baru habis sembahyang. Dady berkupiah putih. Dady terkejut melihat sy menangis seperti orang gila. Dalam hati sy terus mengimbas memori kesakitan yg di tanggung di dalam rumah ini. Wajah dady hanyalah memilukan hati. Ke mana harus ku lari..? Tempat sy di sini.. di rumah ini
Dady duduk dekat cuba memegang bahu. Tangan sy laju cepat bertindak. Kerana tangan2 mereka ini hanya penuh dengan pukulan.. Sy mengelak.. Sy masih takut di pukul
Dady: Anak.....
Sy pandang muka dady. Sy di panggil anak?? Selama 8 tahun ini panggilan anak sy baru dengari. Betapa hausnya diri sy dengan kasih seorang bapa. Sy mengelak takut di pukul. Beg sy pegang kuat. Bila-bila masa sy akan lari. Dady makin hampir
Dady peluk sy menangis
Dady: Isha anak.. kenapa menangis..?
Tangisan sy semakin kuat. Pelukan dady kuat. Sy menangis tidak terkata lagi. Dady kau nampak kah penderitaan sy ini..? Apa sudah jalan kehidupan yg sy pernah ada?
Dady: jangan nangis.. Dady ada disini. Maafkan dady...
Dady menangis sekuat hati. Pelukan tadi di lepaskan. Dady duduk di hadapan sy sekarang menangis. Dady tidak dapat meneruskan kata-kata. Kami berdua menangis sekuat hati
Dady: ampunkan dady anak.... ini semua salah berpunca dari dady
Makin kuat tangisan sy mendengar kata2 dady. Badan sy mengeletar.. dada sy semakin kencang menangis. Terlihat wajah di muka dady yg pernah menyayangi sy sewaktu kecil. Kembali pandangan kasih seorang bapa. Inilah dady sy 8 tahun yg lalu
Dady: Anakku sayang.. mari peluk dady nak
Sy semakin menangis. Sy peluk dady.. Dady peluk sy sekuat hatinya..
Dady: berdosanya sy kepada isteri... kepada anakku... Ya Allah ampunkan sy. Maafkan dady isha..
Dady: Maafkan dady anak....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 14
Tiada kesalahan yg tidak boleh di maafkan. Sy sentiasa memaafkan mereka yg pernah menyakiti hati sy dan berdoa semoga mereka pun di beri peluang utk bertaubat
Dady: isha maafkan dady..
Sy: sy sayangkan dady.. (menangis)
Dady: dady banyak buat salah.... kenapa dady buat isha begini? Kenapa keadaan isha begini? (Menangis)
Sy: semua orang jahat dady.. jahat..
Dady: Maafkan dady.. semua punca dari dady..
Petang
Dady: sudahlah.. isha rehat dulu. Dady mau keluar sekejap. Malam ni kita ada hal mau bincang..
Dady keluar. Dady bilang dia akan jumpa kawannya malam ni. Dady mau kasi konfirm tempat tinggal baru kami. Dady bilang mahu bawa sy keluar dari rumah ini. Rumah yg penuh dengan kenangan pahit. Jiran-jiran kami terus2 memandang hina. Kutukan dan ejekan dari mulut ke mulut. Apa lagi dorang sudah nampak keadaan sy balik ke rumah begini. Sy tutup pintu..
Masuk ke bilik. Menangis dan terus menangis
Berpuluh missed called dan mesej dari shakid
📩 jaan... di mana? Reply mesej sy jaan. Please 😢
📩 i love you jaan.. i really love you
📩 jaan balik sekarang. Sy mahu ambil jaan di rumah. Bolehkah jaan? Please jawab..
📩 jaan abg stress tidak ada mood kerja. Makan pun tidak mau.. hati sy sakit. Hati sy rindu...
📩 i'm sorry.. jaan baliklah sekarang. Sy terlalu rindu
📩 jaan angkat call please.. jaan jangan begini sy masih cintakan jaan. Jaan sy tunggu jaan balik rumah malam ni
Shakid terus2 call dari pagi tadi hingga ke malam. Sy biarkan saja. Sy tidak block sebab sy masih mengharap sy di pertemukan dgn shanji
Malam
Sy duduk di ruangtamu menunggu dady. Dady baru sampai rumah. Duduk di sebelah kerusi
Dady: isha.. dengar sini. Minggu depan kita akan pindah ke XX. Kita bina kehidupan baru di sana. Di kampung ni memang semua orang tidak sukakan kita lagi
Sy: kita tinggal dengan siapa?
Dady: ada kawan dady macam abang sendiri dia tinggal di sana. Isha akan mulakan hidup baru di sana. Dady pun akan kerja di sana. Kita keluar dari kampung ni
Sy: sy tetap akan ikut dady. sy tiada sesiapa lagi.. (menangis)
Dady: Dady tidak akan tinggalkan isha disini. Dady janji berikan isha kehidupan yg lebih baik. Sudah jangan nangis lagi..
Sy: dady orang di luar sana bagus juga kah?
Dady: Dady minta maaf dengan isha sebab buat isha begini.. Ya Allah ampunkan sy. Mesti mama isha sedang menyumpah dady sekarang ini.. (menangis)
Sy: dady pernah juga sayangkan isha?
Dady: Ya Tuhan.. sy dady yg bodoh! Dady yg buat kamu begini
Sy: sy sentiasa maafkan dady..
Dady: yaa dady sayangkan isha. Hanya gara2 syabu tu dady terlupa ada anak.. isteri sy buat begitu. Ya Tuhan... (menangis)
Sy: dady adakah orang mau kawan dengan sy lagi?
Dady: pasti ada.. di luar sana kehidupan isha pasti cerah
Sy: dady kenapa tiba2 dady berubah?
Dady: Dady sudah lama cuba bertaubat. Sejak baby shanji lahir lagi. Ya Allah cucu dady.. Shanji..
Sy dan dady menangis teringat muka shanji, senyuman dan tangisan shanji. Ya Allah lindungi anakku
Dady: 5 bulan yg lalu dady selalu mimpi buruk.. (menangis sekuat hati)
Dady: rindunya dengan shanji...
Sy peluk dady menangis
Sy: ya dady.. Sy pun rindukan shanji. Apa yg buatkan dady berubah? dady mimpi apa?
Dady: dady mimpi seperti di bakar hidup2. Mula2 dady fikir itu hanya halusinasi. Tapi dady cuba tidak sentuh syabu beberapa bulan. Ternyata mimpi itu bukan halusinasi ia nya satu mimpi ngeri menyedarkan dady satu petanda. Ya Tuhan... setiap malam badan dady macam di pukul. Sehinggakan dady takut utk tidur. Malam2 dady tidak dapat tidur sebab ada orang memukul.. akhirnya dady tersedar dady sudah sakitkan isha banyak kali.. maafkan dady.. anak..
Sy: janganlah kita ingat semua tu dady. Isha mahu hidup dengan dady.. sy tidak mahu sesiapa lagi. Selama ni isha sakit.. sakitnya ada di hati..
Dady: kenapa badan isha begini..?
Malam tu sy ceritakan semua kisah dari bermulanya randy dan juga shakid. Kedua manusia ini belum layak mendapat pengampunan. Semoga kamu bertaubat dan insaf. Dady mendengar sambil menangis... Dady mengucap berkali-kali. Tidak terkata2 lagi hanya tangisan sy di malam ini. Sy luahkan semua yg terpendam. Dady sungguh2 menangis..
Dady: Ya Tuhan. Mari peluk dady.. anak.. dady janji lepas ni tiada siapa boleh sakiti anak lagi..
Sy: yaa dady.. mereka tidak pernah baik dengan sy...
Dady: sudah.. mari kemas barang. Minggu depan kita bertolak
Sy: dady shakid ada bagi sy duit.. dady bayarlah hutang
Dady tunduk. Mata merah menangis. Geleng kepala tidak. Duit tadi dady tolak
Dady: tidak isha. Dady sudah kerja dady pelan2 bayar. Duit tu isha guna utk diri isha. Simpan baik2. Ingat lepas ni kalau ada apa2 isha kena selamatkan diri.. Dady tidak mahu duit sesiapa lagi.. Dady takut dengan dosa sendiri
Sy: ya dady. Dady.... sy rindukan shanji. Macam mana mau ambil dia di sana?
Dady: isha sabar dulu.. kita akan usahakan. Sekarang apa yg penting isha kena bina kehidupan baru dulu.. baru kita urus shanji.. shanji di sana pasti di jaga dengan baik. Isha jangan risau.. isha mesti kuat. Isha tetap ibu shanji dan berhak dengan shanji
Sy: ya dady sy berharap dapat jumpa shanji lagi...
Dady: in shaa allah. Pasti kita jumpa shanji. Pasal shakid tu janganlah layan lagi. Sampai hati dia buat isha begini. Dia janji dengan dady mau jaga isha dengan baik. Rupanya begini pula.... (menangis)
Sy: Dia betul2 seksa sy... (seksaan yg tidak boleh di ungkapkan dengan kata. Sakit rasanya)
Dady: isha.. bagi dady peluang utk menjadi bapa yg terbaik..masih belum terlambat utk dady buktikan. Dady sayangkan isha.. (menangis)
Sy: in shaa Allah dady
Dady: Alhamdulillah...
Sy: Dady...... Sy sayangkan dady
Dady: anakku.. dady sayangkan isha
Alhamdulillah. Ya Allah sungguh benar ajaibnya doa itu. Hanya doa di dalam hati sudah Engkau makbulkan apa lagi doa2 orang yg sujud kepadaMU. Ya Allah sy mahu hentikan tangisan ini.. sy mahu mulakannya dengan hidup baru. Bantu lah kami.. mencari jalanMU.. di dalam redhaMU. Aaamiin
Hari berganti hari. Sy baru ada masa utk berehat itupun terlalu sibuk mengemas barang pindah. Shakid memang tidak berani datang ke rumah lagi. Dia malu dan takut juga dengan dady. Kami hanya menunggu hari utk pindah ke XX. Semua barang kemas sedia
20.sept.2017 Tengah hari
Andrea mesej sy lagi
📩 Salam isha malam ni sy akan post part 1 cerita kamu. Kamu kena baca dulu sebelum sy publish cerita jam 10.00 malam
Sy reply mesej
📩 wlslm. Tq kak Andrea. Post saja.. sy masih sibuk. Ada masa sy akan buat fake acct utk reply komen reader
20.sept.2017 Detik 10.00 malam
Malam yg di tunggu2 oleh semua readers. Hanya Andrea kiss saja yg pasti di rindui pada jam ini. Sy pun ikut teruja sebab cerita sy akan di publish malam ini. Menunggu jam 10 malam.. tick tick tick 9.59 pm.. readers pun selalu menunggu tu kan?? 😂
"Jaan punching bag" Part 1
Sy membacanya di sini sambil memegang dada. Sakitnya masih terasa. Bisa kesakitan sudah hilang tapi memori itu kuat mengingat babak2 yg menyakitkan hati. Sy menangis dan terus menangis.. Terima kasih kepada yg sanggup menangis bersama2 sy
Beberapa hari berlalu. Cerita jaan sudah beberapa part, dan sy mula reply komen semua. Bertubi2 orang add tanpa henti. Bukan sombong tak layan tapi masa ini sy sibuk utk majukan diri
23.sept.2017 : 6.30 pagi
Kami akan tinggalkan rumah ini. Rumah ini akan menjadi kenangan pahit kami di sini. Air mata deras mengalir melihat keadaan rumah. Beranda luar rumah di mana sy selalu bicara dengan langit.. bintang dan bulan menyuluh di sini. Terasa sy memang tiada kawan. Hanya duduk di beranda ini terasa langit itu lebih dekat dari manusia. Rumah ini ada memori yg tertinggal dari mamy. Senyuman dan tawa dari mamy. Kesedihan selepas kehilangan mamy dan terus menjadi kenangan pahit. Rumah ini sungguh memilukan hati... Tapi inilah rumah di mana sy bermula.. Selamat tinggal
Selamat tinggal KK. Selamat tinggal semua...
Setibanya di pekan XX. Di satu pekan besar xx. Kami menyewa sebuah rumah. Dady sudah urus kesemuanya
Bismillahirahmannirahim..
Bermulanya hari baru. Nafas baru. Suasana baru. Jiran mesra mungkin sebab tidak mengenali diri kami. Kami berjiran dengan kawan dady. Kawan dady seperti abang kandung sendiri. Kawannya bernama uncle Asri inilah yg membawa dady terus2 bertaubat. Kawan yg membawa kaki ke masjid.. kawan yg memberikan perlindungan. Hati sy mula terbuka.. masih ada manusia baik di luar sana
Uncle asri bilang sy akan mula ikut tolong2 di gerai bersama anak perempuannya. Kak jen namanya. Sy akan mula kerja. Hati teruja sebab inilah pertama kali sy merasa erti pekerjaan. Kak jen datang ke rumah. Memang mesra
Keluarga kak jen memang baik orangnya. Sy terasa lucu bila satu hari tu sy di rumah kak jen yg sedang rancak bercerita sambil menangis.. Rupanya Kak jen pun membaca cerita jaan punching bag haha
Kak jen menangis2 bercerita dengan mamanya. Sy hanya duduk. Memang sy seorang pendiam. Sy pun tidak tahu macam mana mau mulakan cerita. Sy hanya duduk dan bila ada yg bertanya sy bersuara juga
Kak jen: sedih mak.. masih budak bah kena buat begitu
Mama jen: kisah benar kaitu? Macam mana kau tau? Ada2 saja kalau facebook ni
Kak jen: ya mak... Mama belum tau lagi punya jahat bapanya tu
Kak jen menangis. Sy pun hairan juga apa kali cerita ni.. Tapi sy masih diam
Mama jen: Di mana bah kau baca cerita ni?
Kak jen: nah tengok ni..
Kak jen bagi tengok cover jaan punching bag sama mama dia. Lepas tu dia bagi tengok dengan sy pula. Opsss.. terus hati sy bilang 'kalau lah kamu tau sy lah orang di dalam cerita ni'. Sy senyum mau menangis tapi di tahan. Sy teruskan diri berdiam..
Mama jen: jadi macam manalah budak tu sekarang?
Kak jen: belum tau lagi. Tunggu lagi lah malam ni jam10 baru tau cerita
Haha😂.. menunggu jam10 begitu pula kan
Ya Tuhan sungguh2 bumi ini kecil.. cerita ini telah sampai ke mana2 pembaca. Sehingga sy bertemu dengan orang yg menyelamatkan keluarga kami di sini. Sy bersyukur.. tapi biarlah semuanya kekal rahsia siapa diri ini. Kak jen dan keluarganya langsung tidak tahu kisah di sebaliknya.. sy lah JAAN
Keesokannya
Kami menjual di satu pekan kecil di xx. Sangat sibuk. Sy baru merasa perasaan mencari rezeki itu begini rasanya. Sy biarpun lemah lembut orangnya, pendiam tapi kuat bekerja. Kamuorg tau jugakan dari umur 9 tahun sudah biasa berdikari. Kerja begini cikai2 ja. Sy memang jarang pegang handphone apa lagi online. Telepon hanya akan bunyi bila dady call atau ada call dan mesej dari shakid. Kali ni missed call beratus2 dari shakid... mesej segala pujangga puisi cinta.. segala pujaan hati dan jantung pisang menjadi kata2 cinta. Poraaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh !!
Ada satu mesej tu shakid send tapi bahasa English. Kesian bah sy mana lah faham apa maksudnya. Sy tanya kak Andrea..
Mesej tu begini pula maksudnya
- Tolong jawab panggilan sy. Jangan buat sy sakit jaan.. tolong ampunkan sy. Sy betul2 merinduimu. Janganlah buat sy jadi gila. Jaan balik lah kepadaku. Di mana jaan sekarang? Sy datang ambil sekarang. Janganlah seksa sy begini. Sy rindu pelukanmu dan tubuhmu. Sy tidak mampu.. jaan jangan seksa sy. Sy btl2 minta maaf. Bagi sy peluang kedua. Sy janji tidak akan sakiti jaan lagi-
Perkataan 'rindu tubuhmu' silakak itu saja yg dia ingat. Sy membaca mesej pun sudah ngilu seluruh badan. Apa lagi mau terfikir balik sama kau. Shakid sy sudah maafkan kau tapi utk balik kepangkuanmu itu tidak sama sekali. Biarlah ia nya putus di sini dan di hati..
Berpuluh2 gambar shakid hantar di whatsap Gambar muka dia yg kusut tidak menentu. Karaww betul kerinduan dia bilang. Mukanya lebam dia tumbuk mukanya sendiri. Aduiii sy rasa lucu cara pujukan begini. Shakid... sy sudah berjanji ini adalah kali terakhir. SEKALI INI sy terlepas dari kau. Sy bukan lah isha yg kau kenali lagi. Cukup sudah! Biarkan ia nya menjadi satu mimpi ngeri yg kita memang tiada jodoh. Sy bukanlah Jaan.. Bukan Jaan punching bag kau lagi
Shakid mesej
📩 Jaan kenapa rumah kamu tiada orang? Jaan di mana sekarang? Jaan jangan lari.. jaan i miss you
📩 Kenapa jaan? Angkat sy call.. jaan please...
Kata2 rayuan demi rayuan. Hati sy jadi keras dan kering. Sy mahu bebas. Sy mahu menikmati dunia luar
Ternyata berhadapan dengan manusia itu sangat menyenangkan hati. Sy menjual penuh semangat. Ada pelbagai jenis orang penuh dengan gurauan dan senyuman. Sy suka suasana ini. Cuma sy kena belajar sedikit cara2 bercakap dan menjual. Ya Allah bumi ini masih di penuhi oleh manusia2 yg baik.. Terima kasih
Pagi jam 8, 25.sept.2017
Shakid mesej bertubi2 minta angkat call. Shakid bilang ada perkara penting. Sangat penting dia bilang. Mula2 sy tidak layan tapi shakid suruh angkat call juga. Sy angkat call sebab terfikir ini pasti berkaitan shanji
Shakid: jaaaaaannn.... (menangis. Meraung)
Sy: apa hal...? (sinis)
Shakid: jaan... baba... baba sy meninggal jaan..
Baba shakid meninggal? "Innalillah wainna ilaihi rojiun". Kepada readers muslim mesti baca dan aminkan. Sebab ini kisah benar. Apa pun kejahatan manusia itu janganlah di pertikaikan atau di dendamkan lagi
Sy panik. Kesian juga dengar cerita tu. Sy takut shakid menipu. Tapi ternyata berita ini benar. Menitik juga air mata sy mendengar berita kematian baba
Shakid: jaan.. baba sudah tiada..
Sy: takziah..
Shakid: jaan keluarga kami seperti kena sumpahan jaan. Jaan ampunkan sy.. sy menyesal
Sy: sy tiada dendam sama sesiapa, syukurlah Allah berikan sy sekeping hati utk mencintai manusia begitu ikhlas biarpun tidak berbalas...
Shakid: jaan ammi sakit jaan.. ammi stroke sebelah badannya sebab dengar berita kematian baba.. (meraung menangis)
Sy: sy bersimpati.. Sy mohon tolong jaga maruah sy.. sy tidak pernah goda laki adik kau
Shakid: jaan laila dan khismat sudah bercerai jaan..
Sy: kenapa? Gara2 hal begitu?
Shakid: tidak jaan.. bukan salah kau jaan. Khismat ada perempuan lain. Dia hina adik sy mandul. Jaan.. abg buntu ni. Abg perlukan jaan di sisi abg saat ni..
Sy: sy tiada urusan dengan kamu lagi. Sy hanya berhubung dengan kau pasal anak. Yg lain sy sudah lupakan dan sy sudah maafkan.. .
Shakid: jaan sy mau rujuk jaan semula. Sy mau jaan.. jaan.. jaan
Sy: sudahlah sy sibuk ni..
Sy off telepon. Tiada apa yg perlu di cakapkan lagi. Kalau benarlah ini balasan karma atas perbuatan kamu. Tidakkah ia nya terlalu pantas? Itu kifarah yg kamu buat2 sendiri. Akhirnya mengena diri sendiri. Apa yg ada di dalam hati sy memang sy sudah ampunkan kesemuanya. Sy ampunkan dari kesakitan hujung rambut ini hingga ke hati ini. Sy memegang dada sekuat hati menangis sebab kesiankan baba yg telah pergi. Biarpun tiada kasih sayang yg kamu berikan tapi kita pernah menjadi keluarga di waktu yg singkat. Sy hembus nafas dalam2. ALLAH....
Sy tidak mahu di rujuk balik. Fobia .. berapa kali janji di mungkiri? Hinaan seperti itu? Sy jijik. Sy manusia yg ada nilainya. Hanya kerana sy budak kecil di pergunakan oleh manusia-manusia yg berhati batu. Tiada kesanggupan lagi. Sy hanya mahu membina kehidupan sendiri di tempat baru. Di mana tiada siapa yg tahu sejarah hitam yg lampau. Sy adalah Alisha yg baru..
Shakid call lagi mahu rujuk kembali. Terus2 memujuk. Sampaikan satu masa shakid bilang mesti rujuk balik kalau mahukan shanji. Tidak mungkin. Shakid bilang dia mahu bawa sy ke pakistan lagi. Macam seolah2 satu ugutan. Biarlah sy berkorban utk anak. Memang sy tidak akan pernah kembali dengan shakid. Mendengar namanya pun sy sudah bergegar apa lagi mahu bersamanya. Mahu bawa sy ke pakistan lagi??? Tidak mungkin. Biarlah itu kali terakhir sy di sana. Sy terpaksa menahan rindukan anak... Biarlah yg penting shanji di jaga dengan baik. cukup bagus juga dia di pelihara di sana. Keluarga yg kaya. Kalau shanji di sini dengan sy pun belum tentu lagi hidup macam mana. Pasti lebih kesian sebab kehidupan sy sendiri pun belum pasti. Belum ada masa depan. Sy terpaksa berkorban utk kesenangan shanji .. 😢
Ramai readers yg memberi pelbagai cadangan. Terima kasih semuanya... Tapi siapa lah sy utk suarakan semua ini? Ada kisahnya kenapa sy tidak boleh bertindak seperti orang lain
Untuk semua kesalahan orang yg pernah menyakiti sy. Sy sudah maafkan kesemuanya utk ketenangan hati sy sendiri. Kepada yg memberi cadangan report polis tu sy tidak akan membuat sebarang laporan kerana sy sudah tutup niat utk membuat apa pun tindakan. Sy ikhlas maafkan semua org. Ya memang boleh saja sy membuat laporan sebab sy sudah bebas. Tapi bila hati sy berfikir shakid adalah abi kepada anak kami. Sy padamkan niat utk masukkan dia ke penjara. Kalau shakid di penjara bagaimana nasib anak kami? Nasib shanji dia di pakistan sana? Siapa akan kirim perbelanjaan utk shanji? Sy tidak sanggup.. biarlah sy sudah maafkan. Seperti yg sy cakap sy tidak punya apa2. Sy hanyalah manusia bodoh tapi sy ada sekeping hati utk di berikan pada yg di kasihi
Dady pernah bertanya di mana2 pihak atasan juga. Dady pernah berjumpa dengan seorang kawan polis. Dady banyak bertanya apa yg perlu di buat utk tindakan seperti ini? Dady minta pendapat tanpa dedahkan diri sy. Dady hanya berpura2 tanya. Ternyata undang2 itu bagus dan ada pembelaan tapi hakikatnya lebih merumitkan keadaan. Lebih2 lagi bila melibatkan orang yg kita sayang. Agak susah prosidur utk sy dapatkan anak kembali. Sebabnya sy hanya berkahwin kampung. Tiada hitam putih sijil perkahwinan. Kalau membuat laporan juga sy sendiri akan kena saman sebab berkahwin di bawah umur. Dady pula pasti di penjarakan kerana bagi sy kahwin awal. Apa lagi utk berurusan melibatkan kewangan? Duit sendiri pun belum ada. Kenapa sy tidak naik mahkamah? Tiada apa ku bawa.. sy tidak akan mahu pembelaan lagi. Cukuplah shanji membesar dengan baik. Sy terpaksa diamkan diri buat masa ini. Pasti sy akan tuntut bila masanya sudah tiba. Mungkin bukan hari ini tapi satu hari nanti..
Pasti juga ramai yg tertanya2 kenapa sy begini lembap? Kenapa sy tidak tahu undang2 boleh membantu situasi ini. Kalau lah cerita sy ni sampai ke hati mana2 pihak atasan. Bantulah sy..
Dengarlah pengakuan ikhlas dari sy...
Tiada ibu di dunia ini yg mahu di pisahkan dengan anaknya. Apa lagi diri sy yg masih dengan air susu di badan. Tetesan susu ini menjadi dosa sy tidak memberikannya pada anak. Tapi semuanya sy terpaksa berkorban utk kesenangan shanji di masa akan datang. Dengarlah ini bukan kisah dongeng ini adalah kisah sy 'Jaan' yg tidak akan di pandang oleh masyarakat di luar sana kerana sy bukan pemegang warganegara lagi. Sy masih memakai surat beranak sekarang ini. Shanji terpaksa pakai passport. Sebab kenapa? Mamy warganegara. Dady pula pakai passport. Kerana sy anak luar nikah. Ibubapa tidak pernah peka dengan pendaftaran kahwin berdaftar. Sy di lahirkan melalui bidan kampung. Sy berterima kasih sebab di lahirkan ke dunia ini. Sy hanya ada surat beranak yg di daftarkan atas nama mamy. Tapi mamy sudah meninggal. Sy tahu pengurusan IC itu bukannya mudah. Apa lagi sy yg tidak tahu apa2. Pernah sekali sy masih ingat masa bersama dengan shakid dulu. Sy minta pertolongan utk urus pendaftaran ic sebab masa tu dady tidak ambil kisah lagi. Tapi apa shakid bilang? Sy ni orangnya bodoh hidup di negeri sendiri tapi pakai begitu! Sy perempuan kampung! Bodoh! Tiada pelajaran! Cara berpakaian pun kampung! Buat apa mau urus ic? Sy bukannya kerja pun! Sy memang tiada harapan utk bertindak. Sekarang kesannya dengan anak kami shanji. Sy tidak tahu bagaimana nasib akan datang. Sekarang sy perlu stabilkan diri dulu baru boleh fikirkan anak. Banyak yg perlu di fikir.. sy harus bertahan. Demikian hidup kami terlalu susah. Dan di tambah lagi dengan manusia yg mengambil kesempatan. Sy betul2 rasa terhina dan tidak tahu berbuat apa. Kes ini tidak akan sampai ke muka pengadilan. Sy tidak akan membuat sebarang laporan lagi kerana terlalu banyak utk di fikir. Terlalu rumit utk di kisahkan. Kalau sy ambil shanji pun takut kehidupan semakin perit. Sy terpaksa telan segala kesakitan ini sendiri. Sy terpaksa ikhlaskan hati. Dengan keadaan yg begini susah sy masih belajar mencari rezeki sendiri. Sy pasti anak lebih baik di sana. Shanji akan di pelihara dengan segala keperluan yg lengkap. Lagipun di sana adalah sebahagian keluarga shanji. Sy yakin shanji tidak akan di sakiti di sana kerana shanji pewaris keluarga shahid. Sy yakin shanji di sana lebih selamat. Hidup shanji pasti akan senang. Berpelajaran. Sy tidak mau shanji menerima nasib seperti sy. Hidup susah..tidak bersekolah.. hidup di aniaya.. di sakiti.. Cukuplah hanya sy yg merasa semua ini
Apa yg pasti anak sy akan di jaga dengan baik di sana. Dan sy Alisha tetap ibunya di dunia dan akhirat
Tiada kesalahan yg tidak boleh di maafkan. Sy sentiasa memaafkan mereka yg pernah menyakiti hati sy dan berdoa semoga mereka pun di beri peluang utk bertaubat
Dady: isha maafkan dady..
Sy: sy sayangkan dady.. (menangis)
Dady: dady banyak buat salah.... kenapa dady buat isha begini? Kenapa keadaan isha begini? (Menangis)
Sy: semua orang jahat dady.. jahat..
Dady: Maafkan dady.. semua punca dari dady..
Petang
Dady: sudahlah.. isha rehat dulu. Dady mau keluar sekejap. Malam ni kita ada hal mau bincang..
Dady keluar. Dady bilang dia akan jumpa kawannya malam ni. Dady mau kasi konfirm tempat tinggal baru kami. Dady bilang mahu bawa sy keluar dari rumah ini. Rumah yg penuh dengan kenangan pahit. Jiran-jiran kami terus2 memandang hina. Kutukan dan ejekan dari mulut ke mulut. Apa lagi dorang sudah nampak keadaan sy balik ke rumah begini. Sy tutup pintu..
Masuk ke bilik. Menangis dan terus menangis
Berpuluh missed called dan mesej dari shakid
📩 jaan... di mana? Reply mesej sy jaan. Please 😢
📩 i love you jaan.. i really love you
📩 jaan balik sekarang. Sy mahu ambil jaan di rumah. Bolehkah jaan? Please jawab..
📩 jaan abg stress tidak ada mood kerja. Makan pun tidak mau.. hati sy sakit. Hati sy rindu...
📩 i'm sorry.. jaan baliklah sekarang. Sy terlalu rindu
📩 jaan angkat call please.. jaan jangan begini sy masih cintakan jaan. Jaan sy tunggu jaan balik rumah malam ni
Shakid terus2 call dari pagi tadi hingga ke malam. Sy biarkan saja. Sy tidak block sebab sy masih mengharap sy di pertemukan dgn shanji
Malam
Sy duduk di ruangtamu menunggu dady. Dady baru sampai rumah. Duduk di sebelah kerusi
Dady: isha.. dengar sini. Minggu depan kita akan pindah ke XX. Kita bina kehidupan baru di sana. Di kampung ni memang semua orang tidak sukakan kita lagi
Sy: kita tinggal dengan siapa?
Dady: ada kawan dady macam abang sendiri dia tinggal di sana. Isha akan mulakan hidup baru di sana. Dady pun akan kerja di sana. Kita keluar dari kampung ni
Sy: sy tetap akan ikut dady. sy tiada sesiapa lagi.. (menangis)
Dady: Dady tidak akan tinggalkan isha disini. Dady janji berikan isha kehidupan yg lebih baik. Sudah jangan nangis lagi..
Sy: dady orang di luar sana bagus juga kah?
Dady: Dady minta maaf dengan isha sebab buat isha begini.. Ya Allah ampunkan sy. Mesti mama isha sedang menyumpah dady sekarang ini.. (menangis)
Sy: dady pernah juga sayangkan isha?
Dady: Ya Tuhan.. sy dady yg bodoh! Dady yg buat kamu begini
Sy: sy sentiasa maafkan dady..
Dady: yaa dady sayangkan isha. Hanya gara2 syabu tu dady terlupa ada anak.. isteri sy buat begitu. Ya Tuhan... (menangis)
Sy: dady adakah orang mau kawan dengan sy lagi?
Dady: pasti ada.. di luar sana kehidupan isha pasti cerah
Sy: dady kenapa tiba2 dady berubah?
Dady: Dady sudah lama cuba bertaubat. Sejak baby shanji lahir lagi. Ya Allah cucu dady.. Shanji..
Sy dan dady menangis teringat muka shanji, senyuman dan tangisan shanji. Ya Allah lindungi anakku
Dady: 5 bulan yg lalu dady selalu mimpi buruk.. (menangis sekuat hati)
Dady: rindunya dengan shanji...
Sy peluk dady menangis
Sy: ya dady.. Sy pun rindukan shanji. Apa yg buatkan dady berubah? dady mimpi apa?
Dady: dady mimpi seperti di bakar hidup2. Mula2 dady fikir itu hanya halusinasi. Tapi dady cuba tidak sentuh syabu beberapa bulan. Ternyata mimpi itu bukan halusinasi ia nya satu mimpi ngeri menyedarkan dady satu petanda. Ya Tuhan... setiap malam badan dady macam di pukul. Sehinggakan dady takut utk tidur. Malam2 dady tidak dapat tidur sebab ada orang memukul.. akhirnya dady tersedar dady sudah sakitkan isha banyak kali.. maafkan dady.. anak..
Sy: janganlah kita ingat semua tu dady. Isha mahu hidup dengan dady.. sy tidak mahu sesiapa lagi. Selama ni isha sakit.. sakitnya ada di hati..
Dady: kenapa badan isha begini..?
Malam tu sy ceritakan semua kisah dari bermulanya randy dan juga shakid. Kedua manusia ini belum layak mendapat pengampunan. Semoga kamu bertaubat dan insaf. Dady mendengar sambil menangis... Dady mengucap berkali-kali. Tidak terkata2 lagi hanya tangisan sy di malam ini. Sy luahkan semua yg terpendam. Dady sungguh2 menangis..
Dady: Ya Tuhan. Mari peluk dady.. anak.. dady janji lepas ni tiada siapa boleh sakiti anak lagi..
Sy: yaa dady.. mereka tidak pernah baik dengan sy...
Dady: sudah.. mari kemas barang. Minggu depan kita bertolak
Sy: dady shakid ada bagi sy duit.. dady bayarlah hutang
Dady tunduk. Mata merah menangis. Geleng kepala tidak. Duit tadi dady tolak
Dady: tidak isha. Dady sudah kerja dady pelan2 bayar. Duit tu isha guna utk diri isha. Simpan baik2. Ingat lepas ni kalau ada apa2 isha kena selamatkan diri.. Dady tidak mahu duit sesiapa lagi.. Dady takut dengan dosa sendiri
Sy: ya dady. Dady.... sy rindukan shanji. Macam mana mau ambil dia di sana?
Dady: isha sabar dulu.. kita akan usahakan. Sekarang apa yg penting isha kena bina kehidupan baru dulu.. baru kita urus shanji.. shanji di sana pasti di jaga dengan baik. Isha jangan risau.. isha mesti kuat. Isha tetap ibu shanji dan berhak dengan shanji
Sy: ya dady sy berharap dapat jumpa shanji lagi...
Dady: in shaa allah. Pasti kita jumpa shanji. Pasal shakid tu janganlah layan lagi. Sampai hati dia buat isha begini. Dia janji dengan dady mau jaga isha dengan baik. Rupanya begini pula.... (menangis)
Sy: Dia betul2 seksa sy... (seksaan yg tidak boleh di ungkapkan dengan kata. Sakit rasanya)
Dady: isha.. bagi dady peluang utk menjadi bapa yg terbaik..masih belum terlambat utk dady buktikan. Dady sayangkan isha.. (menangis)
Sy: in shaa Allah dady
Dady: Alhamdulillah...
Sy: Dady...... Sy sayangkan dady
Dady: anakku.. dady sayangkan isha
Alhamdulillah. Ya Allah sungguh benar ajaibnya doa itu. Hanya doa di dalam hati sudah Engkau makbulkan apa lagi doa2 orang yg sujud kepadaMU. Ya Allah sy mahu hentikan tangisan ini.. sy mahu mulakannya dengan hidup baru. Bantu lah kami.. mencari jalanMU.. di dalam redhaMU. Aaamiin
Hari berganti hari. Sy baru ada masa utk berehat itupun terlalu sibuk mengemas barang pindah. Shakid memang tidak berani datang ke rumah lagi. Dia malu dan takut juga dengan dady. Kami hanya menunggu hari utk pindah ke XX. Semua barang kemas sedia
20.sept.2017 Tengah hari
Andrea mesej sy lagi
📩 Salam isha malam ni sy akan post part 1 cerita kamu. Kamu kena baca dulu sebelum sy publish cerita jam 10.00 malam
Sy reply mesej
📩 wlslm. Tq kak Andrea. Post saja.. sy masih sibuk. Ada masa sy akan buat fake acct utk reply komen reader
20.sept.2017 Detik 10.00 malam
Malam yg di tunggu2 oleh semua readers. Hanya Andrea kiss saja yg pasti di rindui pada jam ini. Sy pun ikut teruja sebab cerita sy akan di publish malam ini. Menunggu jam 10 malam.. tick tick tick 9.59 pm.. readers pun selalu menunggu tu kan?? 😂
"Jaan punching bag" Part 1
Sy membacanya di sini sambil memegang dada. Sakitnya masih terasa. Bisa kesakitan sudah hilang tapi memori itu kuat mengingat babak2 yg menyakitkan hati. Sy menangis dan terus menangis.. Terima kasih kepada yg sanggup menangis bersama2 sy
Beberapa hari berlalu. Cerita jaan sudah beberapa part, dan sy mula reply komen semua. Bertubi2 orang add tanpa henti. Bukan sombong tak layan tapi masa ini sy sibuk utk majukan diri
23.sept.2017 : 6.30 pagi
Kami akan tinggalkan rumah ini. Rumah ini akan menjadi kenangan pahit kami di sini. Air mata deras mengalir melihat keadaan rumah. Beranda luar rumah di mana sy selalu bicara dengan langit.. bintang dan bulan menyuluh di sini. Terasa sy memang tiada kawan. Hanya duduk di beranda ini terasa langit itu lebih dekat dari manusia. Rumah ini ada memori yg tertinggal dari mamy. Senyuman dan tawa dari mamy. Kesedihan selepas kehilangan mamy dan terus menjadi kenangan pahit. Rumah ini sungguh memilukan hati... Tapi inilah rumah di mana sy bermula.. Selamat tinggal
Selamat tinggal KK. Selamat tinggal semua...
Setibanya di pekan XX. Di satu pekan besar xx. Kami menyewa sebuah rumah. Dady sudah urus kesemuanya
Bismillahirahmannirahim..
Bermulanya hari baru. Nafas baru. Suasana baru. Jiran mesra mungkin sebab tidak mengenali diri kami. Kami berjiran dengan kawan dady. Kawan dady seperti abang kandung sendiri. Kawannya bernama uncle Asri inilah yg membawa dady terus2 bertaubat. Kawan yg membawa kaki ke masjid.. kawan yg memberikan perlindungan. Hati sy mula terbuka.. masih ada manusia baik di luar sana
Uncle asri bilang sy akan mula ikut tolong2 di gerai bersama anak perempuannya. Kak jen namanya. Sy akan mula kerja. Hati teruja sebab inilah pertama kali sy merasa erti pekerjaan. Kak jen datang ke rumah. Memang mesra
Keluarga kak jen memang baik orangnya. Sy terasa lucu bila satu hari tu sy di rumah kak jen yg sedang rancak bercerita sambil menangis.. Rupanya Kak jen pun membaca cerita jaan punching bag haha
Kak jen menangis2 bercerita dengan mamanya. Sy hanya duduk. Memang sy seorang pendiam. Sy pun tidak tahu macam mana mau mulakan cerita. Sy hanya duduk dan bila ada yg bertanya sy bersuara juga
Kak jen: sedih mak.. masih budak bah kena buat begitu
Mama jen: kisah benar kaitu? Macam mana kau tau? Ada2 saja kalau facebook ni
Kak jen: ya mak... Mama belum tau lagi punya jahat bapanya tu
Kak jen menangis. Sy pun hairan juga apa kali cerita ni.. Tapi sy masih diam
Mama jen: Di mana bah kau baca cerita ni?
Kak jen: nah tengok ni..
Kak jen bagi tengok cover jaan punching bag sama mama dia. Lepas tu dia bagi tengok dengan sy pula. Opsss.. terus hati sy bilang 'kalau lah kamu tau sy lah orang di dalam cerita ni'. Sy senyum mau menangis tapi di tahan. Sy teruskan diri berdiam..
Mama jen: jadi macam manalah budak tu sekarang?
Kak jen: belum tau lagi. Tunggu lagi lah malam ni jam10 baru tau cerita
Haha😂.. menunggu jam10 begitu pula kan
Ya Tuhan sungguh2 bumi ini kecil.. cerita ini telah sampai ke mana2 pembaca. Sehingga sy bertemu dengan orang yg menyelamatkan keluarga kami di sini. Sy bersyukur.. tapi biarlah semuanya kekal rahsia siapa diri ini. Kak jen dan keluarganya langsung tidak tahu kisah di sebaliknya.. sy lah JAAN
Keesokannya
Kami menjual di satu pekan kecil di xx. Sangat sibuk. Sy baru merasa perasaan mencari rezeki itu begini rasanya. Sy biarpun lemah lembut orangnya, pendiam tapi kuat bekerja. Kamuorg tau jugakan dari umur 9 tahun sudah biasa berdikari. Kerja begini cikai2 ja. Sy memang jarang pegang handphone apa lagi online. Telepon hanya akan bunyi bila dady call atau ada call dan mesej dari shakid. Kali ni missed call beratus2 dari shakid... mesej segala pujangga puisi cinta.. segala pujaan hati dan jantung pisang menjadi kata2 cinta. Poraaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh !!
Ada satu mesej tu shakid send tapi bahasa English. Kesian bah sy mana lah faham apa maksudnya. Sy tanya kak Andrea..
Mesej tu begini pula maksudnya
- Tolong jawab panggilan sy. Jangan buat sy sakit jaan.. tolong ampunkan sy. Sy betul2 merinduimu. Janganlah buat sy jadi gila. Jaan balik lah kepadaku. Di mana jaan sekarang? Sy datang ambil sekarang. Janganlah seksa sy begini. Sy rindu pelukanmu dan tubuhmu. Sy tidak mampu.. jaan jangan seksa sy. Sy btl2 minta maaf. Bagi sy peluang kedua. Sy janji tidak akan sakiti jaan lagi-
Perkataan 'rindu tubuhmu' silakak itu saja yg dia ingat. Sy membaca mesej pun sudah ngilu seluruh badan. Apa lagi mau terfikir balik sama kau. Shakid sy sudah maafkan kau tapi utk balik kepangkuanmu itu tidak sama sekali. Biarlah ia nya putus di sini dan di hati..
Berpuluh2 gambar shakid hantar di whatsap Gambar muka dia yg kusut tidak menentu. Karaww betul kerinduan dia bilang. Mukanya lebam dia tumbuk mukanya sendiri. Aduiii sy rasa lucu cara pujukan begini. Shakid... sy sudah berjanji ini adalah kali terakhir. SEKALI INI sy terlepas dari kau. Sy bukan lah isha yg kau kenali lagi. Cukup sudah! Biarkan ia nya menjadi satu mimpi ngeri yg kita memang tiada jodoh. Sy bukanlah Jaan.. Bukan Jaan punching bag kau lagi
Shakid mesej
📩 Jaan kenapa rumah kamu tiada orang? Jaan di mana sekarang? Jaan jangan lari.. jaan i miss you
📩 Kenapa jaan? Angkat sy call.. jaan please...
Kata2 rayuan demi rayuan. Hati sy jadi keras dan kering. Sy mahu bebas. Sy mahu menikmati dunia luar
Ternyata berhadapan dengan manusia itu sangat menyenangkan hati. Sy menjual penuh semangat. Ada pelbagai jenis orang penuh dengan gurauan dan senyuman. Sy suka suasana ini. Cuma sy kena belajar sedikit cara2 bercakap dan menjual. Ya Allah bumi ini masih di penuhi oleh manusia2 yg baik.. Terima kasih
Pagi jam 8, 25.sept.2017
Shakid mesej bertubi2 minta angkat call. Shakid bilang ada perkara penting. Sangat penting dia bilang. Mula2 sy tidak layan tapi shakid suruh angkat call juga. Sy angkat call sebab terfikir ini pasti berkaitan shanji
Shakid: jaaaaaannn.... (menangis. Meraung)
Sy: apa hal...? (sinis)
Shakid: jaan... baba... baba sy meninggal jaan..
Baba shakid meninggal? "Innalillah wainna ilaihi rojiun". Kepada readers muslim mesti baca dan aminkan. Sebab ini kisah benar. Apa pun kejahatan manusia itu janganlah di pertikaikan atau di dendamkan lagi
Sy panik. Kesian juga dengar cerita tu. Sy takut shakid menipu. Tapi ternyata berita ini benar. Menitik juga air mata sy mendengar berita kematian baba
Shakid: jaan.. baba sudah tiada..
Sy: takziah..
Shakid: jaan keluarga kami seperti kena sumpahan jaan. Jaan ampunkan sy.. sy menyesal
Sy: sy tiada dendam sama sesiapa, syukurlah Allah berikan sy sekeping hati utk mencintai manusia begitu ikhlas biarpun tidak berbalas...
Shakid: jaan ammi sakit jaan.. ammi stroke sebelah badannya sebab dengar berita kematian baba.. (meraung menangis)
Sy: sy bersimpati.. Sy mohon tolong jaga maruah sy.. sy tidak pernah goda laki adik kau
Shakid: jaan laila dan khismat sudah bercerai jaan..
Sy: kenapa? Gara2 hal begitu?
Shakid: tidak jaan.. bukan salah kau jaan. Khismat ada perempuan lain. Dia hina adik sy mandul. Jaan.. abg buntu ni. Abg perlukan jaan di sisi abg saat ni..
Sy: sy tiada urusan dengan kamu lagi. Sy hanya berhubung dengan kau pasal anak. Yg lain sy sudah lupakan dan sy sudah maafkan.. .
Shakid: jaan sy mau rujuk jaan semula. Sy mau jaan.. jaan.. jaan
Sy: sudahlah sy sibuk ni..
Sy off telepon. Tiada apa yg perlu di cakapkan lagi. Kalau benarlah ini balasan karma atas perbuatan kamu. Tidakkah ia nya terlalu pantas? Itu kifarah yg kamu buat2 sendiri. Akhirnya mengena diri sendiri. Apa yg ada di dalam hati sy memang sy sudah ampunkan kesemuanya. Sy ampunkan dari kesakitan hujung rambut ini hingga ke hati ini. Sy memegang dada sekuat hati menangis sebab kesiankan baba yg telah pergi. Biarpun tiada kasih sayang yg kamu berikan tapi kita pernah menjadi keluarga di waktu yg singkat. Sy hembus nafas dalam2. ALLAH....
Sy tidak mahu di rujuk balik. Fobia .. berapa kali janji di mungkiri? Hinaan seperti itu? Sy jijik. Sy manusia yg ada nilainya. Hanya kerana sy budak kecil di pergunakan oleh manusia-manusia yg berhati batu. Tiada kesanggupan lagi. Sy hanya mahu membina kehidupan sendiri di tempat baru. Di mana tiada siapa yg tahu sejarah hitam yg lampau. Sy adalah Alisha yg baru..
Shakid call lagi mahu rujuk kembali. Terus2 memujuk. Sampaikan satu masa shakid bilang mesti rujuk balik kalau mahukan shanji. Tidak mungkin. Shakid bilang dia mahu bawa sy ke pakistan lagi. Macam seolah2 satu ugutan. Biarlah sy berkorban utk anak. Memang sy tidak akan pernah kembali dengan shakid. Mendengar namanya pun sy sudah bergegar apa lagi mahu bersamanya. Mahu bawa sy ke pakistan lagi??? Tidak mungkin. Biarlah itu kali terakhir sy di sana. Sy terpaksa menahan rindukan anak... Biarlah yg penting shanji di jaga dengan baik. cukup bagus juga dia di pelihara di sana. Keluarga yg kaya. Kalau shanji di sini dengan sy pun belum tentu lagi hidup macam mana. Pasti lebih kesian sebab kehidupan sy sendiri pun belum pasti. Belum ada masa depan. Sy terpaksa berkorban utk kesenangan shanji .. 😢
Ramai readers yg memberi pelbagai cadangan. Terima kasih semuanya... Tapi siapa lah sy utk suarakan semua ini? Ada kisahnya kenapa sy tidak boleh bertindak seperti orang lain
Untuk semua kesalahan orang yg pernah menyakiti sy. Sy sudah maafkan kesemuanya utk ketenangan hati sy sendiri. Kepada yg memberi cadangan report polis tu sy tidak akan membuat sebarang laporan kerana sy sudah tutup niat utk membuat apa pun tindakan. Sy ikhlas maafkan semua org. Ya memang boleh saja sy membuat laporan sebab sy sudah bebas. Tapi bila hati sy berfikir shakid adalah abi kepada anak kami. Sy padamkan niat utk masukkan dia ke penjara. Kalau shakid di penjara bagaimana nasib anak kami? Nasib shanji dia di pakistan sana? Siapa akan kirim perbelanjaan utk shanji? Sy tidak sanggup.. biarlah sy sudah maafkan. Seperti yg sy cakap sy tidak punya apa2. Sy hanyalah manusia bodoh tapi sy ada sekeping hati utk di berikan pada yg di kasihi
Dady pernah bertanya di mana2 pihak atasan juga. Dady pernah berjumpa dengan seorang kawan polis. Dady banyak bertanya apa yg perlu di buat utk tindakan seperti ini? Dady minta pendapat tanpa dedahkan diri sy. Dady hanya berpura2 tanya. Ternyata undang2 itu bagus dan ada pembelaan tapi hakikatnya lebih merumitkan keadaan. Lebih2 lagi bila melibatkan orang yg kita sayang. Agak susah prosidur utk sy dapatkan anak kembali. Sebabnya sy hanya berkahwin kampung. Tiada hitam putih sijil perkahwinan. Kalau membuat laporan juga sy sendiri akan kena saman sebab berkahwin di bawah umur. Dady pula pasti di penjarakan kerana bagi sy kahwin awal. Apa lagi utk berurusan melibatkan kewangan? Duit sendiri pun belum ada. Kenapa sy tidak naik mahkamah? Tiada apa ku bawa.. sy tidak akan mahu pembelaan lagi. Cukuplah shanji membesar dengan baik. Sy terpaksa diamkan diri buat masa ini. Pasti sy akan tuntut bila masanya sudah tiba. Mungkin bukan hari ini tapi satu hari nanti..
Pasti juga ramai yg tertanya2 kenapa sy begini lembap? Kenapa sy tidak tahu undang2 boleh membantu situasi ini. Kalau lah cerita sy ni sampai ke hati mana2 pihak atasan. Bantulah sy..
Dengarlah pengakuan ikhlas dari sy...
Tiada ibu di dunia ini yg mahu di pisahkan dengan anaknya. Apa lagi diri sy yg masih dengan air susu di badan. Tetesan susu ini menjadi dosa sy tidak memberikannya pada anak. Tapi semuanya sy terpaksa berkorban utk kesenangan shanji di masa akan datang. Dengarlah ini bukan kisah dongeng ini adalah kisah sy 'Jaan' yg tidak akan di pandang oleh masyarakat di luar sana kerana sy bukan pemegang warganegara lagi. Sy masih memakai surat beranak sekarang ini. Shanji terpaksa pakai passport. Sebab kenapa? Mamy warganegara. Dady pula pakai passport. Kerana sy anak luar nikah. Ibubapa tidak pernah peka dengan pendaftaran kahwin berdaftar. Sy di lahirkan melalui bidan kampung. Sy berterima kasih sebab di lahirkan ke dunia ini. Sy hanya ada surat beranak yg di daftarkan atas nama mamy. Tapi mamy sudah meninggal. Sy tahu pengurusan IC itu bukannya mudah. Apa lagi sy yg tidak tahu apa2. Pernah sekali sy masih ingat masa bersama dengan shakid dulu. Sy minta pertolongan utk urus pendaftaran ic sebab masa tu dady tidak ambil kisah lagi. Tapi apa shakid bilang? Sy ni orangnya bodoh hidup di negeri sendiri tapi pakai begitu! Sy perempuan kampung! Bodoh! Tiada pelajaran! Cara berpakaian pun kampung! Buat apa mau urus ic? Sy bukannya kerja pun! Sy memang tiada harapan utk bertindak. Sekarang kesannya dengan anak kami shanji. Sy tidak tahu bagaimana nasib akan datang. Sekarang sy perlu stabilkan diri dulu baru boleh fikirkan anak. Banyak yg perlu di fikir.. sy harus bertahan. Demikian hidup kami terlalu susah. Dan di tambah lagi dengan manusia yg mengambil kesempatan. Sy betul2 rasa terhina dan tidak tahu berbuat apa. Kes ini tidak akan sampai ke muka pengadilan. Sy tidak akan membuat sebarang laporan lagi kerana terlalu banyak utk di fikir. Terlalu rumit utk di kisahkan. Kalau sy ambil shanji pun takut kehidupan semakin perit. Sy terpaksa telan segala kesakitan ini sendiri. Sy terpaksa ikhlaskan hati. Dengan keadaan yg begini susah sy masih belajar mencari rezeki sendiri. Sy pasti anak lebih baik di sana. Shanji akan di pelihara dengan segala keperluan yg lengkap. Lagipun di sana adalah sebahagian keluarga shanji. Sy yakin shanji tidak akan di sakiti di sana kerana shanji pewaris keluarga shahid. Sy yakin shanji di sana lebih selamat. Hidup shanji pasti akan senang. Berpelajaran. Sy tidak mau shanji menerima nasib seperti sy. Hidup susah..tidak bersekolah.. hidup di aniaya.. di sakiti.. Cukuplah hanya sy yg merasa semua ini
Apa yg pasti anak sy akan di jaga dengan baik di sana. Dan sy Alisha tetap ibunya di dunia dan akhirat
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Jaan punching bag Part 15 (FINAL)
Untuk part 15 ni tiada apa babak cerita dan tidak panjang utk sy ceritakan lagi. Sy hanya mahu info pada semua yg sy di sini sudah sihat sepenuhnya. Sedikit sebanyak parut di badan sudah berkurang. Sy semakin sihat dan bebas. Hati sy semakin gembira dapat menikmati hari baru. Banyak lagi yg perlu di pelajari di dunia luar ni.. sy baru melangkah. Doakan sy utk permulaan yg baru yaa... Aamiin
Syukur utk semua doa dan kata2 semangat. Huhu pelbagai cadangan dan jenis2 bantuan orang cuba hulurkan. Terima kasih semua yaa. Bukan tidak menerima tapi sy tidak mahu menyusahkan sesiapa. Apatah lagi sy tidak mahu mendedahkan diri sebenar.. Biarlah sy dengan jalan sendiri. Segala urusan pasti akan selesai tidak lama lagi. Sebab dady sedaya upaya akan urus kesemuanya dan keluarga baru di sini turut membantu sama..
Pertama sekali sy berterima kasih dengan Kakak Andrea kiss. Sahabat pertama yg sy kenali biarpun tidak pernah bertemu. Cukup sekadar di alam maya sy tahu kak andrea punya hati yg baik utk membantu sy seadanya. Kak Andrea ada janji bila dia terjumpa sy di mana-mana pasti dia bagi pelukan shiledkan? Semoga kami akan pertemukan oleh Tuhan di mana-mana. Terima kasih Andrea kiss kerana telah menjadikan jalan cerita jaan dengan begitu bagus sekali. Untuk pemenang cover Album Elli terima kasih utk covernya memang ngam dengan cerita jaan. Utk kesemua readers yg sangat2 baik hati. Doa kalian adalah jalan utk sy terus bersemangat
1.Oktober.2017
Bulan baru utk sy memulakan langkah kaki. Keadaan sy memang ok dan ceria. Jangan kamuorg risau yaa.. apa2 perkembangan sy akan info Sis Andrea utk di kongsi bersama readers semua
Selama tempoh penceritaan "Jaan punching bag" mata sy bengkak menangis setiap malam. Sy sangat terharu dan bersyukur pada Allah s.w.t kerana di kirimkan kawan2 yg menghiburkan hati sy iaitu semua readers di sini. Terima kasih kepada yg sudi berkawan dengan sy biarpun tahu kisah silam sy yg begitu perit. Selama ini tiada seorang pun mahu berkawan dengan sy. Semuanya menjauh. Terasa memori kanak2 di habiskan dengan begitu sia2 tanpa ada peluang mengenal erti kawan. Tapi apa kan daya sy lah manusia yg terpilih menerima ujian ini. Dari kisah ini sy mula menyedari ramainya manusia baik di luar sana. Isha sayang kamu semua
Awalnya sy buka fake acct fb ni kerana kak Andrea arahkan sy reply komen kamu semua akan tetapi sy bercadang selepas story publish sepenuhnya sy akan diactivated fb ni. Sy minta maaf sebab terpaksa meninggalkan kamu semua di sini. Hari ini kita semua akan berpisah di sini saja. Sy tahu semuanya ikhlas berkawan dengan isha. Jangan risau sy masih di kalangan followers Andrea yaa. Sy sentiasa follow cerita sis andrea pasti akan nampak komen2 kamu semua di sini. Biarpun kamu tidak mengenali sy tapi percayalah sy sangat gembira sebab begitu ramai yg sudi berkawan dengan sy. Sy tersedar satu perkara iaitu Tuhan mengambil orang yg sy sayang lalu di gantikan dengan lebih ramai orang yg sayangkan sy. Ini adalah kali pertama sy merasakan betul2 di sayangi dan di hargai. Kalaulah selama ini sy pendam kisah sendiri pasti akan terus2 rasa terhina dan jadi manusia bodoh sampai bila-bila. Terima kasih kepada mereka yg memperkenalkan sy dengan Andrea di KRTB masa tu. Sy tidak sangka dengan hanya meluahkan perasaan begini mampu memberikan rasa yg mendalam buat hati pembaca. Terima kasih kepada yg sudi merasakan kesakitan yg sama. Ya Tuhan.. sy begitu terharu kepada readers yg follow cerita ini tanpa mengira bangsa dan agama. Paling buat sy terharu semuanya mahu memeluk isha. Jauh di sudut hati, sy sudah merasa pelukan kamu semua di sini. Sy minta maaf tidak dapat tunjukkan diri sebenar
Sy tidak tahu ungkapkan bagaimana cara berterima kasih lagi. Apa yg ada di hati sy, sy akan sentiasa ingatkan diri masih di sayangi di luar sana. Terima kasih kepada yg sudi berkongsi kasih sayang dengan isha. Semoga Tuhan merahmati kita semua
Banyak juga mesej yg tidak dapat di balas dan mungkin tidak terbalas lagi. Banyak juga komen yg tidak dapat di balas lagi. Sy minta maaf yaa.. Sy sibuk bekerja. Ini adalah pertama kali sy merasakan erti pekerjaan. Mesti rajin dan kuat. Sy kerja sangat happy teruja begitu ramai manusia pelbagai rupa
Sebagai tanda terima kasih, Sy ada share gambar shanji sebagai kenangan utk kita semua. Sy tidak sampai hati ramai yg ingin tahu rupa sebenar kami. Biarpun gambar baby shanji tidak jelas asalkan kamu sudah nampak oklah kan? Doakan anak sy membesar dengan sihat dan baik walaupun mungkin dia tidak akan mengenali ibunya sendiri. Tapi percayalah selagi ada kudrat dan usaha sy pasti akan dapatkan shanji satu hari nanti. Terima kasih utk semua doa. Semoga doa kita terus mengiringinya.. Anakku shanji
2.oktober.2017
Pelbagai cadangan demi cadangan dari readers semua. Sy sangat2 berterima kasih. Ada yg mahu jadikan sy anak, ada mau ambil sy sebagai adik angkat.. Ada juga berikan sy peluang pekerjaan. Terlalu banyak.. bukan tidak mahu terima. Sy tidak mahu menyusahkan sesiapa.. terima kasih semua
Beberapa cadangan dari readers yg inbox personal sama Andrea utk terus memujuk dan membantu
Ini salah satu inbox dari pengirim
📩 Hai andrea.. Mcm sya tpikir pula bleh kah tu buat derma ikhlas sma c isha spaya dia dpt p ambil anak dia d pakistan? Kalo rmai2 pmbca bg derma pasti dpt dia kesana ambil anak dia huhu.. Ksian dii sya sma dia.. Kalo sya kaya buli daa sya tulung huhu.. dari- Vj
Sy bukan sombong tidak mahu menerima bantuan. Biarlah sy bina kehidupan atas usaha sendiri. Untuk bantuan kewangan tidak perlu lah sis sebabnya shanji pasti baik di sana. Terima kasih kepada pengirim mesej yg lain pelbagai jenis bantuan sbenarnya yg buat sy terharu. Ya Allah semoga kamu semua di rahmati..
4.oktober.2017
Setiap malam hati sy mula tenang utk tidur tanpa mengenangkan mimpi ngeri. Yaa masih terlalu baru kisah ni tapi sy berusaha utk melupakannya. Tipulah kalau sy tidak menangis atas semua yg terjadi.. Sy bersedih tapi apa kan daya. Sy manusia biasa yg hanya ada sekeping hati utk merasakan kebahagiaan diri sendiri.. Kali ini biarlah hati ini sy simpan utk diri sendiri dan belajar lebih menghargai diri sendiri
Bercerita pasal dady, Dady sudah menginsafi segala kesalahan lampau. Malah terus2 mahu berubah ke arah jalan yg lebih baik. Ya Allah terima kasih kerana memberikan peluang dady utk berubah. Dady juga mula belajar ilmu agama dan membawa sy bersama utk memulakan hidup baru. Ternyata tanpa sedar 5 bulan yg lepas semenjak kelahiran shanji dady sudah berhenti menagih benda haram. Sungguh2 shanji lah yg memakbulkan doa sy selama ini. Terima kasih ya Allah. Sungguh2 kuasaMU tidak terjangkau
Dady juga menjanjikan kehidupan yg lebih baik selepas ini utk kami berdua. Inilah wajah dady 8 tahun yg lalu. Wajah seorang ayah yg begitu sayangkan anaknya. Wajah inilah yg memberikan sy merasa mamy semakin dekat dengan kami. Terima kasih ya Allah
Ada juga segelintir readers doakan sy pasal jodoh yg baik2. Sy Aaamiinkan di sini. Soal jodoh atau siapa pun pasangan sy di hari akan datang belum pasti lagi. Kerana memberi peluang itu memang senang tapi adakah orang itu benar2 menghargai? Adakah mereka akan membalasnya dengan perkara yg sama? Sy hampir fobia utk menerima mana2 lelaki. Apa yg pasti buat masa ini sy bahagia bersama dady. Sy mahu mengubah kehidupan kami menjadi lebih baik. Dady juga rajin bekerja siang malam dan sembahyang. Semua urusan duit dan belanja sy yg urus. Dady ajar sy utk mematangkan diri sementara dady sibuk membina rumah kecil kami di satu perkampungan xx. Kenangan yg lalu sudah cukup mendewasakan diri. Sy masih berhak di beri peluang utk menikmati keindahan dunia sebenar..
Buat dady,
Saya Alisha anak kesayangan dady. Tunggal satu-satunya. Kewujudan sy di dunia ini adalah dari sekeping hati pemberian dari dady dan mamy. Sy bersyukur kerana hati ini tidak berdendam. Biarpun sy anak yg bodoh tapi sy tidak pernah menjadi anak yg liar disebabkan kekurangan kasih sayang. Hanya inilah yg sy ada sekeping hati utk diri sendiri
Shakid...? Memang penuh dengan pujuk rayu. Mahu kembali.. Entah mau cakap macam mana lagi. Hati sy sudah kering. Sy sudah memaafkan shakid namun tidak akan pernah kembali. Peluang kedua atau ketiga sudah habis dan mungkin tidak ada peluang lagi. Cukuplah sy pernah mencintai dia di mana ia nya kesakitan buat diri sy sendiri. Cukuplah penderitaan selama ini.. Hati sy hanya sekeping dan tidak mungkin akan di beri pada orang yg tidak tahu menghargai
Buat Shakid,
Apapun yg telah terjadi. Sy sudah memaafkan semua kesalahan selama itu. Hari ini sy akan block berkaitan shakid utk memberi ruang pada diri sendiri. Dunia ni kecil jika kita bertemu sekali lagi Allah pasti detikkan hati kita utk bertemu kembali. Utk memori suka dan duka pasti akan terpadam di hari ini. Terima kasih utk segalanya. Tidak ada yg perlu di ceritakan lagi semuanya sudah terhenti di waktu ini. Sebenarnya cinta ini terhentinya saat sy adalah jaan punching bagmu. Dari nyawa rambut hinggalah ke hujung kaki ini sy sudah ampunkan kau. Shakid semoga kau menjadi insan yg lebih baik dalam mencintai seseorang. Percayalah kita tidak akan di cintai kalau kita tidak pernah mencintai. Ya Allah berikan shakid sekeping hati utk terus menjaga anak kami. Berikan dia naluri kebapaan utk terus menyayangi shanji. Shakid adalah shanji. Shanji adalah shakid. Keduanya ada di hati ini. Utk kali terakhir atas nama penderitaan cinta ini sy tidak akan pernah kembali denganmu lagi.. sy bukanlah jaan. Bukannya Jaan punching bag
Buat anakku shanji,
Semoga membesar dengan lebih baik. Sihat dan cergas. Ammi tidak akan tahu perkembanganmu di sana lagi. Bagaimana shanji mula merangkak.. ammi tidak dapat melihat pertama gigi susu shanji.. ammi tidak tahu bila shanji akan mula makan bubur. Ammi pun tidak tahu kalau shanji demam atau sakit. Bagaimana keadaan shanji bila mula menyebut 'ammi'? Pada siapa shanji akan panggil ammi? Ammi menangis sambil menaip ini utkmu anak. Ketakutan paling besar kalau shanji tidak mengenali ammi. Kerana memori kecil itu mudah terpadam apa lagi anakku yg masih sekecil ini. Allahu akbar.. Allah itu maha besar pasti ada jalannya. Hanya kekuatan darah daging kita akan menyatukan kita di satu hari nanti. In shaa Allah ada rezeki kita pasti akan bertemu lagi. Jalanilah hidup di sana dengan penuh kesempurnaan biarpun tanpa ammi. Ammi akan sentiasa doakan di sini.. Ampunkan ammi kerana tidak dapat mempertahankan shanji. Anggaplah ini kesalahan ammi sebab shanji ada ibu yg miskin dan bodoh. Tapi percayalah cinta dan kasih sayang ammi pada shanji tidak akan pernah terputus oleh sesiapa. Sebesar2 bumi ini shanji adalah lebih dari segalanya. Anakku shanji ammi minta maaf sebab tiada pilihan lain yg ada hanya cara dengan melepaskan shanji adalah perkara yg terbaik dan sebenarnya ia nya amat menyakitkan hati ammi. Sakitnya tidak terkata.. Hati ibu mana yg tidak sakit bila tidak dapat memeluk anaknya sendiri.. Ya Tuhan.. cekalkan hati sy.. cekalkan hati shanji..
Tiada lagi luahan dari hati semuanya sudah di ceritakan di sini. Ini semua adalah kehidupan yg baru buat sy. Doakanlah kehidupan sy agar lebih baik di hari akan datang. Sy sedih berpisah dengan kamu semua.. 😢. Untuk jangka masa yg singkat ini kita semua berpeluang berkenalan tanpa mengira bangsa dan agama.. Segala suara dan pendapat sy dengari dan menerima dengan hati terbuka. Maafkan sy Isha yg membuatkan ramai sakit hati dan menangis.. Akhir sekali sy undurkan diri.. wassalam
Doa Andrea buat Alisha,
* "Ya Allah ya Tuhan kami. Maha memberi lagi maha mengasihani. Berikanlah kebaikan dan limpahkanlah kurniaanMU buat sahabat kami isha. Berikanlah isha kehidupan selayak-layaknya manusia. Berikanlah dia kekuatan dan ketabahan hati utk meneruskan hidup tanpa di sisi anaknya. Ya Allah,Ya Rahman, Ya Rahim.. Ampunilah dosa2 mereka yg memperlakukan isha sebegini. Berikanlah ruang taubat buat mereka semua ini. Untuk anak sekecil isha ini selayaknya utk di kasihi. Ya Allah ampunkan dosa2 mereka dan dosa2 kami manusia pendosa.. Aamiin ya rabbal alamin..." *
* Semoga kisah ini menjadi pengajaran buat kita semua di luar sana. Apa ertinya nilai sebenar kasih sayang. Bukan dengan memukul itu cara terbaik menyelesaikan masalah. Bukan tanda cemburu itu sayang. Nilai kasih sayang sebenarnya adalah dari hati yg ikhlas menerima dan memberikannya pada sang penerima. Akan tetapi tidak semua cinta itu berbalas. Sama-samalah kita terus menghadapi kenyataan dengan tenang dan terus melangkah ke hadapan. Cerita ini sungguh banyak pengajarannya buat kita semua di mana seorang bapa penagih yg telah melibatkan masa depan anaknya sendiri. Kepada suami yg sepatutnya bertanggungjawab bukannya mengambil kesempatan semata2. Kepada mereka yg obses dengan cinta semata2 di kaburi oleh perasaan cemburu buta. Sungguh2 kisah ini akan menjadi iktibar buat semua readers di luar sana
Kisah "Jaan punching bag" akan berakhir pada malam ini. Terima kasih utk setiap kata2 sokongan buat isha. Sehingga kita bertemu dengan isha di mana kita mengharapkan dia mempunyai kehidupan yg lebih baik
Sy Andrea Kiss memohon maaf jika ada salah silap sepanjang penceritaan ini. Ingatlah sebaik-baik manusia itu adalah yg mempunyai sekeping hati utk memaafkan kesalahan orang lain
Salam sayang dari Alisha buat kita semua
Assalammualaikum w.b.t ~ A.k
Untuk part 15 ni tiada apa babak cerita dan tidak panjang utk sy ceritakan lagi. Sy hanya mahu info pada semua yg sy di sini sudah sihat sepenuhnya. Sedikit sebanyak parut di badan sudah berkurang. Sy semakin sihat dan bebas. Hati sy semakin gembira dapat menikmati hari baru. Banyak lagi yg perlu di pelajari di dunia luar ni.. sy baru melangkah. Doakan sy utk permulaan yg baru yaa... Aamiin
Syukur utk semua doa dan kata2 semangat. Huhu pelbagai cadangan dan jenis2 bantuan orang cuba hulurkan. Terima kasih semua yaa. Bukan tidak menerima tapi sy tidak mahu menyusahkan sesiapa. Apatah lagi sy tidak mahu mendedahkan diri sebenar.. Biarlah sy dengan jalan sendiri. Segala urusan pasti akan selesai tidak lama lagi. Sebab dady sedaya upaya akan urus kesemuanya dan keluarga baru di sini turut membantu sama..
Pertama sekali sy berterima kasih dengan Kakak Andrea kiss. Sahabat pertama yg sy kenali biarpun tidak pernah bertemu. Cukup sekadar di alam maya sy tahu kak andrea punya hati yg baik utk membantu sy seadanya. Kak Andrea ada janji bila dia terjumpa sy di mana-mana pasti dia bagi pelukan shiledkan? Semoga kami akan pertemukan oleh Tuhan di mana-mana. Terima kasih Andrea kiss kerana telah menjadikan jalan cerita jaan dengan begitu bagus sekali. Untuk pemenang cover Album Elli terima kasih utk covernya memang ngam dengan cerita jaan. Utk kesemua readers yg sangat2 baik hati. Doa kalian adalah jalan utk sy terus bersemangat
1.Oktober.2017
Bulan baru utk sy memulakan langkah kaki. Keadaan sy memang ok dan ceria. Jangan kamuorg risau yaa.. apa2 perkembangan sy akan info Sis Andrea utk di kongsi bersama readers semua
Selama tempoh penceritaan "Jaan punching bag" mata sy bengkak menangis setiap malam. Sy sangat terharu dan bersyukur pada Allah s.w.t kerana di kirimkan kawan2 yg menghiburkan hati sy iaitu semua readers di sini. Terima kasih kepada yg sudi berkawan dengan sy biarpun tahu kisah silam sy yg begitu perit. Selama ini tiada seorang pun mahu berkawan dengan sy. Semuanya menjauh. Terasa memori kanak2 di habiskan dengan begitu sia2 tanpa ada peluang mengenal erti kawan. Tapi apa kan daya sy lah manusia yg terpilih menerima ujian ini. Dari kisah ini sy mula menyedari ramainya manusia baik di luar sana. Isha sayang kamu semua
Awalnya sy buka fake acct fb ni kerana kak Andrea arahkan sy reply komen kamu semua akan tetapi sy bercadang selepas story publish sepenuhnya sy akan diactivated fb ni. Sy minta maaf sebab terpaksa meninggalkan kamu semua di sini. Hari ini kita semua akan berpisah di sini saja. Sy tahu semuanya ikhlas berkawan dengan isha. Jangan risau sy masih di kalangan followers Andrea yaa. Sy sentiasa follow cerita sis andrea pasti akan nampak komen2 kamu semua di sini. Biarpun kamu tidak mengenali sy tapi percayalah sy sangat gembira sebab begitu ramai yg sudi berkawan dengan sy. Sy tersedar satu perkara iaitu Tuhan mengambil orang yg sy sayang lalu di gantikan dengan lebih ramai orang yg sayangkan sy. Ini adalah kali pertama sy merasakan betul2 di sayangi dan di hargai. Kalaulah selama ini sy pendam kisah sendiri pasti akan terus2 rasa terhina dan jadi manusia bodoh sampai bila-bila. Terima kasih kepada mereka yg memperkenalkan sy dengan Andrea di KRTB masa tu. Sy tidak sangka dengan hanya meluahkan perasaan begini mampu memberikan rasa yg mendalam buat hati pembaca. Terima kasih kepada yg sudi merasakan kesakitan yg sama. Ya Tuhan.. sy begitu terharu kepada readers yg follow cerita ini tanpa mengira bangsa dan agama. Paling buat sy terharu semuanya mahu memeluk isha. Jauh di sudut hati, sy sudah merasa pelukan kamu semua di sini. Sy minta maaf tidak dapat tunjukkan diri sebenar
Sy tidak tahu ungkapkan bagaimana cara berterima kasih lagi. Apa yg ada di hati sy, sy akan sentiasa ingatkan diri masih di sayangi di luar sana. Terima kasih kepada yg sudi berkongsi kasih sayang dengan isha. Semoga Tuhan merahmati kita semua
Banyak juga mesej yg tidak dapat di balas dan mungkin tidak terbalas lagi. Banyak juga komen yg tidak dapat di balas lagi. Sy minta maaf yaa.. Sy sibuk bekerja. Ini adalah pertama kali sy merasakan erti pekerjaan. Mesti rajin dan kuat. Sy kerja sangat happy teruja begitu ramai manusia pelbagai rupa
Sebagai tanda terima kasih, Sy ada share gambar shanji sebagai kenangan utk kita semua. Sy tidak sampai hati ramai yg ingin tahu rupa sebenar kami. Biarpun gambar baby shanji tidak jelas asalkan kamu sudah nampak oklah kan? Doakan anak sy membesar dengan sihat dan baik walaupun mungkin dia tidak akan mengenali ibunya sendiri. Tapi percayalah selagi ada kudrat dan usaha sy pasti akan dapatkan shanji satu hari nanti. Terima kasih utk semua doa. Semoga doa kita terus mengiringinya.. Anakku shanji
2.oktober.2017
Pelbagai cadangan demi cadangan dari readers semua. Sy sangat2 berterima kasih. Ada yg mahu jadikan sy anak, ada mau ambil sy sebagai adik angkat.. Ada juga berikan sy peluang pekerjaan. Terlalu banyak.. bukan tidak mahu terima. Sy tidak mahu menyusahkan sesiapa.. terima kasih semua
Beberapa cadangan dari readers yg inbox personal sama Andrea utk terus memujuk dan membantu
Ini salah satu inbox dari pengirim
📩 Hai andrea.. Mcm sya tpikir pula bleh kah tu buat derma ikhlas sma c isha spaya dia dpt p ambil anak dia d pakistan? Kalo rmai2 pmbca bg derma pasti dpt dia kesana ambil anak dia huhu.. Ksian dii sya sma dia.. Kalo sya kaya buli daa sya tulung huhu.. dari- Vj
Sy bukan sombong tidak mahu menerima bantuan. Biarlah sy bina kehidupan atas usaha sendiri. Untuk bantuan kewangan tidak perlu lah sis sebabnya shanji pasti baik di sana. Terima kasih kepada pengirim mesej yg lain pelbagai jenis bantuan sbenarnya yg buat sy terharu. Ya Allah semoga kamu semua di rahmati..
4.oktober.2017
Setiap malam hati sy mula tenang utk tidur tanpa mengenangkan mimpi ngeri. Yaa masih terlalu baru kisah ni tapi sy berusaha utk melupakannya. Tipulah kalau sy tidak menangis atas semua yg terjadi.. Sy bersedih tapi apa kan daya. Sy manusia biasa yg hanya ada sekeping hati utk merasakan kebahagiaan diri sendiri.. Kali ini biarlah hati ini sy simpan utk diri sendiri dan belajar lebih menghargai diri sendiri
Bercerita pasal dady, Dady sudah menginsafi segala kesalahan lampau. Malah terus2 mahu berubah ke arah jalan yg lebih baik. Ya Allah terima kasih kerana memberikan peluang dady utk berubah. Dady juga mula belajar ilmu agama dan membawa sy bersama utk memulakan hidup baru. Ternyata tanpa sedar 5 bulan yg lepas semenjak kelahiran shanji dady sudah berhenti menagih benda haram. Sungguh2 shanji lah yg memakbulkan doa sy selama ini. Terima kasih ya Allah. Sungguh2 kuasaMU tidak terjangkau
Dady juga menjanjikan kehidupan yg lebih baik selepas ini utk kami berdua. Inilah wajah dady 8 tahun yg lalu. Wajah seorang ayah yg begitu sayangkan anaknya. Wajah inilah yg memberikan sy merasa mamy semakin dekat dengan kami. Terima kasih ya Allah
Ada juga segelintir readers doakan sy pasal jodoh yg baik2. Sy Aaamiinkan di sini. Soal jodoh atau siapa pun pasangan sy di hari akan datang belum pasti lagi. Kerana memberi peluang itu memang senang tapi adakah orang itu benar2 menghargai? Adakah mereka akan membalasnya dengan perkara yg sama? Sy hampir fobia utk menerima mana2 lelaki. Apa yg pasti buat masa ini sy bahagia bersama dady. Sy mahu mengubah kehidupan kami menjadi lebih baik. Dady juga rajin bekerja siang malam dan sembahyang. Semua urusan duit dan belanja sy yg urus. Dady ajar sy utk mematangkan diri sementara dady sibuk membina rumah kecil kami di satu perkampungan xx. Kenangan yg lalu sudah cukup mendewasakan diri. Sy masih berhak di beri peluang utk menikmati keindahan dunia sebenar..
Buat dady,
Saya Alisha anak kesayangan dady. Tunggal satu-satunya. Kewujudan sy di dunia ini adalah dari sekeping hati pemberian dari dady dan mamy. Sy bersyukur kerana hati ini tidak berdendam. Biarpun sy anak yg bodoh tapi sy tidak pernah menjadi anak yg liar disebabkan kekurangan kasih sayang. Hanya inilah yg sy ada sekeping hati utk diri sendiri
Shakid...? Memang penuh dengan pujuk rayu. Mahu kembali.. Entah mau cakap macam mana lagi. Hati sy sudah kering. Sy sudah memaafkan shakid namun tidak akan pernah kembali. Peluang kedua atau ketiga sudah habis dan mungkin tidak ada peluang lagi. Cukuplah sy pernah mencintai dia di mana ia nya kesakitan buat diri sy sendiri. Cukuplah penderitaan selama ini.. Hati sy hanya sekeping dan tidak mungkin akan di beri pada orang yg tidak tahu menghargai
Buat Shakid,
Apapun yg telah terjadi. Sy sudah memaafkan semua kesalahan selama itu. Hari ini sy akan block berkaitan shakid utk memberi ruang pada diri sendiri. Dunia ni kecil jika kita bertemu sekali lagi Allah pasti detikkan hati kita utk bertemu kembali. Utk memori suka dan duka pasti akan terpadam di hari ini. Terima kasih utk segalanya. Tidak ada yg perlu di ceritakan lagi semuanya sudah terhenti di waktu ini. Sebenarnya cinta ini terhentinya saat sy adalah jaan punching bagmu. Dari nyawa rambut hinggalah ke hujung kaki ini sy sudah ampunkan kau. Shakid semoga kau menjadi insan yg lebih baik dalam mencintai seseorang. Percayalah kita tidak akan di cintai kalau kita tidak pernah mencintai. Ya Allah berikan shakid sekeping hati utk terus menjaga anak kami. Berikan dia naluri kebapaan utk terus menyayangi shanji. Shakid adalah shanji. Shanji adalah shakid. Keduanya ada di hati ini. Utk kali terakhir atas nama penderitaan cinta ini sy tidak akan pernah kembali denganmu lagi.. sy bukanlah jaan. Bukannya Jaan punching bag
Buat anakku shanji,
Semoga membesar dengan lebih baik. Sihat dan cergas. Ammi tidak akan tahu perkembanganmu di sana lagi. Bagaimana shanji mula merangkak.. ammi tidak dapat melihat pertama gigi susu shanji.. ammi tidak tahu bila shanji akan mula makan bubur. Ammi pun tidak tahu kalau shanji demam atau sakit. Bagaimana keadaan shanji bila mula menyebut 'ammi'? Pada siapa shanji akan panggil ammi? Ammi menangis sambil menaip ini utkmu anak. Ketakutan paling besar kalau shanji tidak mengenali ammi. Kerana memori kecil itu mudah terpadam apa lagi anakku yg masih sekecil ini. Allahu akbar.. Allah itu maha besar pasti ada jalannya. Hanya kekuatan darah daging kita akan menyatukan kita di satu hari nanti. In shaa Allah ada rezeki kita pasti akan bertemu lagi. Jalanilah hidup di sana dengan penuh kesempurnaan biarpun tanpa ammi. Ammi akan sentiasa doakan di sini.. Ampunkan ammi kerana tidak dapat mempertahankan shanji. Anggaplah ini kesalahan ammi sebab shanji ada ibu yg miskin dan bodoh. Tapi percayalah cinta dan kasih sayang ammi pada shanji tidak akan pernah terputus oleh sesiapa. Sebesar2 bumi ini shanji adalah lebih dari segalanya. Anakku shanji ammi minta maaf sebab tiada pilihan lain yg ada hanya cara dengan melepaskan shanji adalah perkara yg terbaik dan sebenarnya ia nya amat menyakitkan hati ammi. Sakitnya tidak terkata.. Hati ibu mana yg tidak sakit bila tidak dapat memeluk anaknya sendiri.. Ya Tuhan.. cekalkan hati sy.. cekalkan hati shanji..
Tiada lagi luahan dari hati semuanya sudah di ceritakan di sini. Ini semua adalah kehidupan yg baru buat sy. Doakanlah kehidupan sy agar lebih baik di hari akan datang. Sy sedih berpisah dengan kamu semua.. 😢. Untuk jangka masa yg singkat ini kita semua berpeluang berkenalan tanpa mengira bangsa dan agama.. Segala suara dan pendapat sy dengari dan menerima dengan hati terbuka. Maafkan sy Isha yg membuatkan ramai sakit hati dan menangis.. Akhir sekali sy undurkan diri.. wassalam
Doa Andrea buat Alisha,
* "Ya Allah ya Tuhan kami. Maha memberi lagi maha mengasihani. Berikanlah kebaikan dan limpahkanlah kurniaanMU buat sahabat kami isha. Berikanlah isha kehidupan selayak-layaknya manusia. Berikanlah dia kekuatan dan ketabahan hati utk meneruskan hidup tanpa di sisi anaknya. Ya Allah,Ya Rahman, Ya Rahim.. Ampunilah dosa2 mereka yg memperlakukan isha sebegini. Berikanlah ruang taubat buat mereka semua ini. Untuk anak sekecil isha ini selayaknya utk di kasihi. Ya Allah ampunkan dosa2 mereka dan dosa2 kami manusia pendosa.. Aamiin ya rabbal alamin..." *
* Semoga kisah ini menjadi pengajaran buat kita semua di luar sana. Apa ertinya nilai sebenar kasih sayang. Bukan dengan memukul itu cara terbaik menyelesaikan masalah. Bukan tanda cemburu itu sayang. Nilai kasih sayang sebenarnya adalah dari hati yg ikhlas menerima dan memberikannya pada sang penerima. Akan tetapi tidak semua cinta itu berbalas. Sama-samalah kita terus menghadapi kenyataan dengan tenang dan terus melangkah ke hadapan. Cerita ini sungguh banyak pengajarannya buat kita semua di mana seorang bapa penagih yg telah melibatkan masa depan anaknya sendiri. Kepada suami yg sepatutnya bertanggungjawab bukannya mengambil kesempatan semata2. Kepada mereka yg obses dengan cinta semata2 di kaburi oleh perasaan cemburu buta. Sungguh2 kisah ini akan menjadi iktibar buat semua readers di luar sana
Kisah "Jaan punching bag" akan berakhir pada malam ini. Terima kasih utk setiap kata2 sokongan buat isha. Sehingga kita bertemu dengan isha di mana kita mengharapkan dia mempunyai kehidupan yg lebih baik
Sy Andrea Kiss memohon maaf jika ada salah silap sepanjang penceritaan ini. Ingatlah sebaik-baik manusia itu adalah yg mempunyai sekeping hati utk memaafkan kesalahan orang lain
Salam sayang dari Alisha buat kita semua
Assalammualaikum w.b.t ~ A.k
Article Berkaitan : Jaan Punching Bag Realiti atau Fantasi?
Comments